มหายุทธ์ล้างปฐพี - ฉู่กั๋ว

เรื่อง มหายุทธ์ล้างปฐพี
โดย ฉู่กั๋ว (Chu Guo) แปลโดย ลี หลินลี่


อาศรมบรรลุแจ้งเป็นสถานที่ลึกลับ ชายชาติกำเนิดสูงส่ง ซ่างตั่งหวัง หลิวอิง ต้องการเป็นศิษย์ปรมาจารย์ ซือคงอู๋ ผู้มีอายุหลายร้อยปี ถึงพยายามกราบอาจารย์ถึงแปดปีก็ไม่สำเร็จ สุดท้ายตัดใจฆ่าคนที่บ้านเพื่อตัดทางถอยตนเอง นับเป็นการละทิ้งมนุษย์ธรรม ละเลยคุณธรรม น่าจะเป็นมารร้าย ทำให้แทบจะถูกคนของอาศรมบรรลุแจ้งฆ่าตาย (ตรงนี้อยากร้องเฮ!) แต่สุดท้ายซือคงอู๋ก็ตกลงรับเป็นศิษย์คนที่เจ็ด (จขบ. สงสัยว่ารอจนคนตายไปทำไม๊) บวชเป็นนักพรต รั่วสุ่ย

อวิ๋นชุย เป็นคหบดีอันดับหนึ่งของฉางอัน ได้จัดงานเลี้ยงเพื่อให้แม่ทัพประจำอานซี หลิวอี้เจิน ศักดิ์กุ้ยหยางกงที่ได้ตำแหน่งเพราะเป็นบุตรชายคนที่สองของซ่งหวัง หลิวอวี้ ได้พบปะชาวยุทธ์เพื่อเป็นกำลังในการรักษาเมืองที่ตกต่ำ แต่หลิวอี้เจินยโสโอหังข่มเหงไม่ไว้หน้า กลายเป็นเพาะความเกลียดชังแทน สุดท้ายยังหลิวอี้เจินยังให้คนเผาศาลประจำตระกูลเพื่อฆ่าลูกชายของอวิ๋นชุย อวิ๋นซื่อซง ที่เมาแล้วด่า แต่ในศาลมีปีศาจถูกผนึกอยู่ เลยตื่นมาเป็นเด็กหญิงอายุเจ็ดแปดขวบ รั่วจื่อ อวิ๋นชุยเลยขอให้พี่ร่วมสาบาน เฟิงชิงฮว๋า (ออกจากสำนักมาเพราะไม่สามารถตัดรักได้ทั้งที่เป็นศิษย์โดดเด่นที่สุดของนักพรต จี๋เฟิง ศิษย์คนโตของปรมาจารย์ ซือคงอู๋ ผู้มีอายุหลายร้อยปีแห่งอาศรมบรรลุแจ้งที่หุบเขามายา) สะกดไว้โดยอย่างยากลำบากต้องใช้พลังถึงแปดส่วน และรับเด็กหญิงเป็นลูก ส่วนเรื่องหลิวอี้เจินก็รอดได้เพราะทหารเซี่ยบุกพอดี ทางเมืองหลวงสั่งถอย

หลิ่วเหิง เป็นเด็กรับใช้ในตระกูลอวิ๋น พ่อเสียไปแล้วแต่ทิ้งวิชากระบี่ประจำตระกูลที่มีลักษณะคล้ายของเซียนกระบี่ เหมยเจี้ยนฉื่อ ที่เป็นคู่อาฆาตของอาศรมบรรลุแจ้ง ส่วนแม่กระเสาะกระแสะต้องใช้เงินรักษาตัวมาก เลยขอแสดงฝีมือเป็นที่ถูกใจของหลิวอี้เจิน ได้เป็นผู้ติดตามตอนต้องถอนกำลัง เพราะไม่สามารถตัดใจทิ้งของรางวัลทำให้ต้องติดไปกับทางกองทัพ เพื่อนสนิทใกล้บ้าน ลู่จี้เฟิง (ราว 12 ปี) ที่เป็นทายาทขุนนางแคว้นอู๋จึงพาแม่ของหลิ่วเหิงหนีภัยสงครามขึ้นเขาพร้อมกับพ่อบ้านเก่าแก่

นักพรต จี๋เฟิง (ที่ถึงบอกไม่เคยฆ่าคนแต่นี่มันยิ่งกว่าเยอะ สยองมาก!) ที่มาตามการปรากฏตัวของเทียนอิงที่เป็นของวิเศษที่เป็นความหวังใช้ปิดผนึกจิ้งจอกพันปี แม่เฒ่าศักดิ์สิทธิ์ อู่เสวียนฉี เจ้าลัทธิเหนือเทวะอันเป็นที่เคารพแห่งแคว้นเว่ยเหนือของตระกูลทั่วป๋า เกิดประทะกับสมุนค่ายอินทรีดำที่นำโดย เซียวปิง (ผู้มีฉายาอลังการ ... ล้อเรื่องอื่นเห็นๆ แถมเป็นตัวโจ๊กแบบนี้อีกหลายรอบ 555) สุดท้ายเจ๊ากันทั้งคู่โดยจี๋เฟิงได้เฟิงชิงฮว๋าช่วยหนี ลู่จี้เฟิงที่โดนหางเลขความเข้าใจผิดของจี๋เฟิงก็เจอป่นกระดูกแขนบวกตกเขาขาหัก ได้อวิ๋นรั่วจื่อที่พลัดหลงกับขบวนตระกูลอวิ๋นช่วยไว้ โดยใช้ความสามารถในการควบคุมสัตว์พาไปอาศัยกับแม่เสือที่มีลูกอ่อน ลู่จี้เฟิงได้ปาฏิหาริย์กินโสมคนเพราะเทียนอิงที่มากัดอวิ๋นรั่วจื่อเพราะมีหยินแท้ รักษาอาการบาดเจ็บ เมื่อแม่เสือตายก็สามารถพาอวิ๋นรั่วจื่อออกเดินทางไปหาอวิ๋นชุยได้ (จขบ. สงสัยว่าแล้วไม่ไปหาขบวนที่บ้านก่อนหรือไร)

ระหว่างเดินทาง ลู่จี้เฟิงได้พบนักพรตจี๋เฟิง ศิษย์น้อง หลิงมู่ และเฟิงชิงฮว๋า เพราะก่อนหน้านี้จี๋เฟิงและหลิงมู่ได้กลิ่นอายปีศาจที่ฉางอันเลยมาแต่หาไม่เจอเพราะเฟิงชิงฮว๋าปิดผนึกไปก่อน เมื่อพบอวิ๋นรั่วจื่อที่ดูจะโตขึ้นมาร้ายกว่าอู่เสวียนฉี จี๋เฟิงก็จะฆ่าอวิ๋นรั่วจื่อแต่เฟิงชิงฮว๋าไม่ยอมจนเกือบตาย เมื่อพวกจี๋เฟิงพบว่าเทียนอิงโดนงาบไปแล้ว ลู่จี้เฟิงเลยใช้ตัวเองในฐานะวัตถุดิบทำยาต่อรองให้พาอวิ๋นรั่วจื่อส่งให้อวิ๋นชุย ระหว่างเดินทางพบผู้ประสพภัยจำนวนมาก ในกองเถ้ากระดูกได้ผ้าล้างอัคคีและคัมภีร์หลิงเป่า (แผ่นหยกขาวขนาดฝ่ามือ อักษรพันตัว น่าจะอ่านกันตาเหล่ 555) ขบวนเดินทางเจอการโจมตีไม่ขาดสาย สุดท้ายอวิ๋นรั่วจื่อไปอยูกับลัทธิเหนือเทวะ ส่วนลู่จี้เฟิงถูกเหมยเจี้ยนฉื่อที่เอาคัมภีร์มาล่อลักพาตัวเป็นศิษย์

[03/11/14]

เหมยเจี้ยนฉื่อเป็นทายาทของสำนักกระบี่เซียน เรื่องเกิดเพราะมารกระบี่ ซือคงโหย่ว ถูกซือคงอู๋หักอก เลยฆ่าคนเป็นเบือ ถึงซือคงโหย่วสู้ไม่ได้ แต่สามารถบังคับให้ซือคงอู๋ตัดขา ซือคงโหย่วที่ต้องการฆ่าทั้งซือคงอู๋และอู่เสวียนฉี เลยรับศิษย์สืบทอดเกิดสำนักใหม่ แต่ละรุ่นจะไปท้าสู้จนตาย จนถึงรุ่นของเหมยเจี้ยนฉื่อที่ถึงไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต ซึ่งเหมยเจี้ยนฉื่อก็มีนิสัยแปรปรวนสองบุคลิกก็พาลู่จี้เฟิงไปอยู่ที่สำนักในป่า แน่นอนว่ามีพระเอกตกเขาจนได้พบกับศิษย์รุ่นแรกคนที่สอง เหลิ่งซิ่ว ที่อยู่เฝ้าศพใต้หุบเขา

ศิษย์คนที่เจ็ดของอาศรมบรรลุแจ้งรั่วสุ่ย บุกมาฆ่าเหมยเจี้ยนฉื่อและพาลู่จี้เฟิงไปอาศรมบรรลุแจ้ง ระหว่างทางรั่วสุ่ยก็มีประสบการณ์วาบหวาบเคียดแค้นกับอู่เสวียนจีจนสูญเสียพลังนับร้อนปี ซึ่งพอถึงหุบเขามายา ลู่จี้เฟิงก็โดนซือคงอู๋จับยัดใส่เตาหลอมใจ ฝึกวิชาแบบไม่ได้กินไม่ได้นอนถึงสิบปี แถมซือคงอู๋ยังถ่ายฌานตบะให้เพื่อทำปนิธานให้ลุล่วงก่อนกระโดดลงเหวหายไป ตอนนั้นพันธมิตรร้อยค่ายบุกหุบเขามายาพอดี ทางสำนักกระบี่เซียนทั้งตัวปลอมตัวจริงก็มาแย่งตัวลู่จี้เฟิงกับอาศรมบรรลุแจ้ง แต่ลู่จี้เฟิงก็ปลีกตัวออกมาได้

ระหว่างตุหรัดตุเหร่ ลู่จี้เฟิงก็พบหลิวอี้เจินที่ตอนนี้เป็นหลูหลิงหวัง เชษฐาของจักรพรรดิองค์ที่สามของราชวงศ์ซ่ง และถูกส่งมาชายแดนเป่ยเว่ยจะได้ไม่เป็นก้างขวางคอ หลิวอี้เจินเลยแอบไปสวามิภักดิ์อู่เสวียนจีเพื่อให้มีโอกาสขึ้นครองราชย์ ซึ่งแถวนั้นมีหนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์ของลัทธิเหนือเทวะ ตู๋กูฟูเหริน ที่ไปมีลูกกับนักพรตจนโศกตายแล้วได้อู่เสวียนจีเปลุกขึ้นมาทำหน้าที่บ่มเพาะพลังธาตุจากชีวิตคนในบ่อร้อยบุปผา ซึ่งลู่จี้เฟิงก็ช่วยพาลูก เจียหลัว ออกมาจากสุสาน

เมื่อลู่จี้เฟิงได้พบและคืนดีกับอวิ๋นรั่วซีก็ได้มีความสัมพันธ์ ดึงดูดฐานพลังธาตุหยินของเธอมา ทำให้อู่เสวียนจีโกรธจัด และเปิดเผยว่าอวิ๋นรั่วซีเป็นลูกของอู่เสวียนจีกับรั่วสุ่ยเมื่อร้อยแปดสิบปีก่อน หลังจากเกิดเรื่องทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัว รั่วสุ่ยแตกหักทำร้ายอู่เสวียนจี ทำให้ทารกในครรภ์ไม่สามารถเติบโตได้ตามปกติ รั่วสุ่ยเลยฝากตระกูลอวิ๋นไว้จนเกิดเรื่องในเล่มหนึ่ง ในการปะทะกันคราวนี้รั่วสุ่ยตาย อู่เสวียนจีฆ่าอวิ๋นรั่วซีแล้วนำร่างไปเพื่อหลอมรวมดวงแก้วปลุกชีพเพื่อชุมนุมพลังปีศาจสวรรค์และพิภพ

ลู่จี้เฟิงถูกยันต์อาวรณ์ของอู่เสวียนจีที่ทำให้พลังถดถอย เมื่อทำใจเรื่องอวิ๋นรั่วจื่อได้ก็ขออวิ๋นชุ่ยพาเฟิงชิวฮว๋าที่โคม่ามาสิบปีขึ้นเหนือไปหาทางรักษา โดยมีเจียหลัว อวิ๋นซื่อซง และสาวใช้ของอวิ๋นรั่วซีชื่อ เชียนลวี่ ติดไปด้วย ระหว่างเดินทางได้ช่วย ทั่วป๋าเทา ไท่อู่ตี้แห่งแคว้นเว่ยจากการลอบทำร้ายตามคำสั่งของอู่เสวียนจีเพราะไม่เชื่อฟัง เลยถูกพาเข้าเมืองหลวงผิงเฉิง รับตำแหน่งองครักษ์ ซึ่งลู่จี้เฟิงก็รั้งอยู่เพื่อติดต่อกับ ชุยฮ่าว และนักพรต โค่วเชียนจือ ที่รั่วสุ่ยวางไว้ในราชสำนักเว่ยเพื่อหาทางจัดการอู่เสวียนจี

[20/12/14, 26/01/15, 01/03/15, 07/03/15]

ลู่จี้เฟิงได้พบนักบวช จี๋เจียเยี่ย จากจี้ปินกั๋วที่รู้เรื่องเบื้องหลังของอู่เสวียนจีว่าเป็นจิ้งจอกของ ตีโผต๋าตัว (พระเทวทัต) ที่บำเพ็ญได้ร่างคน เป็นมารจิ้งจอกสร้างความเสื่อมกับศาสนาพุทธด้วยการประพฤติและทำให้วิปริตจากลัทธิบูชากาม และหายตัวจากชมพูทวีปไปเมื่อสองร้อยกว่าปีก่อน โดยมีคนสนิทผู้พิทักษ์กฎคอยดูแลลัทธิอยู่ คือภิกษุ ซือจื่อ (ราชสีห์) ที่ตอนนี้เป็นราชครูแคว้นเหลียงในชื่อ ถานอู๋เชิ่น และ นางงามล่มเมือง อู๋เซี่ยง (ไร้รูปลักษณ์) ที่หน้าเหมือนอวิ๋นรั่วจื่อ ซึ่งจี๋เจียเยี่ยได้ไล่ล่าทั้งคู่มาจากตะวันออก ซือจื่อปัจจุบันเป็นราชครูของแคว้นเป่ยเหลียง ส่วนอู๋เซี่ยงเพิ่งเป็นสนมของทั่วป๋าเทา ทั้งคู่ช่วยกันถล่มคุณชาย ซูผี ที่ใช้สตรีหลอมหลอมเป็น ก่งแท้ (สารปรอท) คู่กับตู๋กูฟูเหรินที่ใช้บุรุษหลอมเป็น เชียนบริสุทธิ์ (สารตะกั่ว) ร้อยคนเป็นหนึ่งเสี้ยวพลัง นำมารวมเป็นยาวิเศษที่ให้ร่างอมตะ

ลู่จี้เฟิงไปหาเหลิ่งซิ่วเพื่อให้ช่วยรักษาเฟิงชิวฮว๋า และโดนบีบให้แต่งงานกับเจียหลัวที่เป็นหญิงแต่งชายและต้องการธาตุหยางเพื่อให้เป็นมนุษย์ที่แท้จริง และยังพบเบาะแสว่ารั่วสุ่ยอาจแกล้งตาย แถมหลิวอิงยังเป็นศิษย์รุ่นแรกของซือคงโหย่วด้วย (มันจะซ้อนกันไปถึงไหน -_-) เมื่อลู่จี้เฟิงกลับมาผิงเฉิงก็เจอเรื่องการถล่มของคฤหาสน์ซูผีและจี๋เจียเยี่ยที่พบเรื่องลับของราชวงศ์ทั่วป๋าที่เกี่ยวกับอู่เสวียนจีก็โดนถานอู๋เชิ่นทำร้ายเสียวิทยายุทธ เหล่าชาวยุทธถูกระดมมาจับตัวลู่จี้เฟิงที่มีร่างอมตะมาทำยาวิเศษ (มีการปรากฏตัวของ ป๋าถัวต้าซือ ที่ได้กลืนโลหิตจนร่างกายแข็งแรงยืนยาว ภายหลังกษัตริย์แห่งเป่ยเว่ยสร้างวัดให้ที่ภูเขาซงซานที่เป็นรากฐานของวัดเส้าหลิน)

ซึ่งลู่จี้เฟิงก็อาศัยช่วงการศึกที่แคว้นเว่ยจัดการแคว้นทางเหนืออื่นๆ หลบออกมา และพาองค์หญิงอู่เวย ทั่วป๋าเสวี่ย ของแคว้นเว่ยที่ช่วยจากถานอู๋เชิ่นและเสียชื่อจนไม่อยากลับวังให้เดินทางไปพบองค์หญิง ซีไห่ ผู้เป็นอาที่แคว้นโหรวหราน และเมื่อเจอก็กลับมาผิงเฉิงโดยมีถานอู๋เชิ่นตามเป็นศีรษะมารผจญ ในขณะที่ทั่วป๋าเทาแสวงหาความเป็นอมตะ บีบยกน้องสาวให้ลู่จี้เฟิง และอู่เสวียนจีที่จะหลอมอวิ๋นรั่วซีด้วยธาตุหยางจากถานอู๋เชิ่นและหยินจากซือคงโหย่ว (ซึ่งก็มีการเปิดเผยข้อมูลอีกแล้วว่าซือคงโหย่วคือธาตุพลังแยกของอู่เสวียนจีที่ได้ซือคงอู๋หลอมสร้างขึ้น และทั้งคู่ร่วมกันสู้กับอู่เสวียนจีตอนมาจงหยวนจนบาดเจ็บ ได้หลิวอิงช่วยอย่างมีเบื้องหลัง)

อู่เสวียนฉีที่รวบรวมธาตุพลังสั่งลูกน้องให้เหนี่ยวรั้งไม่ให้ลู่จี้เฟิงไปถ้ำบรรพชนแคว้นเว่ย และใช้ทุกเรื่องที่ทำได้ ตั้งแต่จับตัวอวิ๋นชุยและเจียหลัวตั้งครรภ์ ฯลฯ ซึ่งก็เกิดการเผชิญหน้าที่ถ้ำ (ซึ่งก่อสร้างอลังการสุดๆ) ภายในยังเป็นแดนอมฤตของอู่เสวียนฉี แต่งานนี้ใครจะเป็นบอสใหญ่ บอสสุดท้าย หรือมหาบอสข้างหลัง ...

เรื่องนี้เป็นผลงานของผู้แต่ง 'เซียนกระบี่พิชิตมาร' ที่ จขบ. ยังไม่ได้อ่าน เลยไม่ทราบว่าเทียบกันแล้วเป็นอย่างไรนะคะ ในคำนำบอกว่าเขียนเรื่องนี้เมื่ออายุสามสิบกว่า อีกสิบสองปีจึงแก้ไขปรับปรุงวางตลาด ส่วนฝีมือนักแปลหน้าใหม่ก็อ่านได้เรื่อยๆ ถึงยังรู้สึกไม่ลื่นไหลเต็มที่ แต่ก็ใช้ได้นะคะ

เรื่องเกี่ยวกับราชวงศ์จิ้นที่เป็นช่วงกลียุค จขบ. ไม่ค่อยเห็นนิยายกำลังภายในช่วงนี้เท่าไหร่ ที่พอนึกออกเลยก็มี 'จอมคนแผ่นดินเดือด' ของหวงอี้ที่เกิดก่อนเรื่องนี้หน่อย พูดกันตามตรงก็เป็นช่วงที่น่าสนใจแบบคำสาป May you live in interesting times. -_- โครงเรื่องก็ดูใหญ่อลังการ คืออย่างน้อยความสัมพันธ์ระหว่างคนก็ซับซ้อนยุ่งเหยิง ตัวละครที่ดูน่าจะสำคัญออกเยอะแล้วหายไปเป็นกระหย่อมๆ โผล่มาเป็นระยะๆ ทำให้รู้สึกวกวนอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้มากมายกว่าค่าเฉลี่ยของพงศาวดารจีน 555

ส่วนที่ว่าอลังการปานลอร์ดออฟเดอะริง จขบ. ว่าการผลุบโผล่นี่คล้ายอยู่ แต่อารมณ์เวลาอ่านยังไม่เหมือน แบบว่าการนำเสนอในช่วงเล่มแรกๆ สลับไปมาสับสนดีแท้ แต่พอเล่มสามก็รู้สึกเริ่มเข้าที่เข้าทาง ไม่สับสนมึนงงแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกว่าสะเปะสะปะอยู่มาก พระเอกเป็นประเภทที่บรรยายในเรื่องว่าเป็นอัจฉริยะ แต่พฤติกรรมไม่ให้เอาเสียเลย -_-"

ในเรื่องปาฏิหาริย์พอควร อย่างปีศาจจุติ โสมคนวิ่งได้ หรือไม่ตายอะไรแบบนี้ เมื่อรวมกับเรื่องเคราะห์กรรมต่างๆ ความมีนงงในการหาเรื่องตามขนบนิยายกำลังภายในแบบดั้งเดิม ก็ออกเป็นระยะ แต่ตอนนี้รสนิยมนิยายกำลังภายใน จขบ. ออกไปทางอื่น อย่าว่าแต่ไม่ค่อยถูกโฉลกกับกำลังภายในปาฏิหาริย์เหาะเหิรเดินอากาศแบบนิดหน่อยอยู่เป็นทุนเดิม (คือถ้าจะปาฏิหาริย์ก็เอาไปเลยแบบ 'กระบี่เทพสังหาร' ไม่ค่อยชอบที่ทำให้รู้สึกครึ่งๆ กลางๆ น่ะค่ะ) อ่านแล้วเหมือนเมามายตุปัดตุเป๋ไปเรื่อยๆ ไม่ประทับใจอะไรค่ะ โดยต้องยอมรับว่าอาจเป็นเพราะไม่ใช่สไตล์ของ จขบ. 555

[21/03/15, 30/03/15, 13/04/15, 18/05/15, 26/05/15, 30/10/21]

ที่มา
[1] ฉู่กั๋ว (ลี หลินลี่ แปล). มหายุทธ์ล้างปฐพี. 10 เล่มจบ, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 272 + 256 + 248 + 240 + 240 + 240 + 232 + 232 + 232 + 224 หน้า, 2557-2558 (ต้นฉบับ 2012).

---

รายการนิยายจีนแปลไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค จีน