Th Mad Bookworm, aka Jackfruit-k

เรื่อง Meika-san can't conceal her emotions รักล้นใจของยัยสาวเมด โดย Shouki Sato หลังแม่ของ ทาคาชิโระ โคตะ เสียชีวิต พ่อ มินาเอะ ก็ไม่อยู่บ้าน ทำให้ คุโจ เมย์กะ เด็กสาวที่เคยอยู่ข้างบ้านและได้มินาเอะช่วยชีวิต เลยอาสามาทำงานดูแลบ้านให้โคตะ เวลาอยู่โรงเรียน เมย์กะก็เป็นเพื่อนร่วมชั้น แต่เวลาอยู่บ้านจะแต่งตัวชุดเมดทำอาหารและงานบ้านต่างๆ มีเพื่อนนักเรียน โอกะ เป็นคนเดียวที่รู้เพราะไปเห็นเมย์กะตนทำงานบ้านพอดี เนื้อหาเกี่ยวกับการใช้ชีวิตประจำวัน ทำงานบ้าน ไปโรงเรียน ทำการบ้าน ไปดูภาพยนต์ จัดการแมลงสาบ ร้องคาราโอเกะ เล่นกีฬา ที่โรงเรียน ลูซี่ แกรนเบรี่ นักเรียนหญิงจากอังกฤษ ที่ชื่นชอบญี่ปุ่น และรู้เรื่องเมย์กะเป็นเมดก็มาขอแต่งตัวบ้าง เมื่อเพื่อนที่กลัวหาแฟนไม่ได้ก่อนเรียนจบ ทำเอาเมย์กะหวั่นไหวกลับบ้านพ่อแม่ โดยแม่เป็นนักเขียนนิยายสืบสวนและเลี้ยงแมวหนึ่งตัว แต่ถึงกลับมากก็สับสนอยู่มาก เมื่อขึ้นปีสอง โคตะและเมย์กะก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน ทำกิจกรรมแข่งขันกับอีกห้องเพื่อสิทธิการออกร้านงานวัฒนธรรมด้วยหัวข้อเมดคาเฟ่ เมื่อโคตะไปตาม สึดานุมะ อาซาริ มาช่วยเตรียมงานวัฒนธรรมก็ทำ

เรื่อง น้องสาวของผมคืออาจารย์เอโรมังงะ เรื่องโดย สึคาสะ ฟุชิมิ ภาพโดย rin ออกแบบตัวละครโดย คันซากิโระ แปลโดย hikawasa อิซึมิ มาซามุเนะ เป็นนักเรียนมัธยมปลายปีหนึ่งที่อายุเพิ่งสิบห้าปี ที่มีอาชีพเสริมเป็นนักเขียนไลท์โนเวล ได้รางวัลนักเขียนหน้าใหม่และออกผลงานตั้งแต่ตอนเข้าเรียนมัธยมต้นโดยมี เอโรมังงะ เป็นคนวาดภาพประกอบ มียอดขายสองแสน ที่มาซามุเนะต้องการหาเงินมากเพราะเรื่องครอบครัว หลังแม่เสียชีวิต พ่อแต่งงานใหม่ แม่ใหม่มีลูกติดคือ อิซึมิ ซากิริ ที่เด็กกว่าสามปี แต่ไม่นานทั้งพ่อและแม่ใหม่ก็เสียชีวิต มาซามุเนะสัญญากับอาที่เป็นผู้ปกครองว่าจะหาเงินเองเพื่อไม่ให้แยกจากซากิริที่กำลังมีปัญหา กลายเป็นฮิคิโคโมริและเก็บตัวอยู่แต่ในห้องมาหนึ่งปี ถึงสถานะเป็นนักเรียนมัธยมต้นปีหนึ่งแต่ไม่ไปโรงเรียน ผลงานเรื่องแรกของมาซามุเนะคือ 'หมาป่าสีเงิน' กำลังจะจบ จึงต้องวางแผนเรื่องใหม่กับบรรณาธิการ คางุระ ซากะ ถึงมาซามุเนะจะเขียนเร็วและเยอะมาก แต่ก็ไม่ดีพอที่จะตีพิมพ์ เมื่อมาซามุเนะดูการไลฟ์สดของเอโรมังงะที่ไม่เปิดเผยตัว ซึ่งเมื่อพิจารณาถึงสไตล์การวาดภาพก็คาดว่าน่าจะเป็นลุง แต่กลับพบว่าพบว่

เรื่อง คุณชายหมื่นพิษ และ คุณชายแสนร้าย โดย โม่เหยียน (Mo Yan) แปลโดย หยกชมพู และ เม่นน้อย คุณชายหมื่นพิษ คุณชายหมื่นพิษ หลิงหูเจวี๋ย (แซ่สองพยางค์) เป็นยอดฝีมือชอบแหกกฏที่ไม่เป็นฝ่ายธรรมะหรืออธรรม นิสัยสบายๆ แกมโกง ไม่ทราบสำนักอาจารย์ แต่วิทยายุทธโดดเด่นแปลกประหลาด แถมมีวิชาพิษที่โดดเด่น และยังเป็นชายงามอันดับหนึ่งของแผ่นดินอีก (จะเทพไปไหน) แต่การที่เก่งเกินไปนี่แหละ ทำให้จักรพรรดิ ถังอวิ่นชื่อ อยากได้มาใช้งาน เลยหาทางล่อหลิงหูเจวี๋ยออกมาด้วยการทำเรื่องใส่ร้ายป้ายสี หลิงหูเจวี๋ยเลยใช้วิชาพิเศษปลอมตัวเป็นสาวงาม ลี่ถงเอ๋อร์ ยอดคณิกาเปี่ยมคุณสมบัติที่แม่เล้าเปิดประมูล แล้วปล่อยข่าวว่าลี่ถงเอ๋อร์เป็นคนรักของหลิงหูเจวี๋ยเพื่อล่อให้อีกฝ่ายออกมา ผลคือถังอวิ่นชื่อปลอมตัวมางานประมูลตัวจริงๆ แต่คนที่ติดใจสาวงามก็มีเยอะ โดยเฉพาะจอมยุทธหนุ่มอนาคตไกล หลิวอู่หลิง เรื่องที่หลิงหูเจวี๋ยไม่ได้เตรียมตัวคือหลิวอู่หลิงมีคู่หมั้นแล้วแต่เด็กคือ ตู๋กูชิวอวี่ ธิดาตระกูลใหญ่ของยุทธภพที่พยายามแสดงออกว่าเป็นกุลสตรีในกรอบแบบแผนทั้งที่ตนเองโดยพื้นฐานเข้มแข็งสดใสร่าเริงเปี่ยมชีวิตชีวา เมื่อได้ข่าวว่

เรื่อง ล่าหัวใจมังกร โดย Jiulufeixiang เรียบเรียงโดย เป่าเหอ พิสูจน์อักษรโดย วีร์ดา เมื่อห้าสิบปีก่อน เกิดการต่อสู้ระหว่างนักพรตและปีศาจ ทั้งสองฝ่ายก็บาดเจ็บเสียหายหนัก สุดท้าย ชิงกว่างเจินเหริน แห่งเขาเฉินซิง เอาชนะจิ้งจอกเก้าหางประมุขแคว้นชิงชิวในการต่อสู้ที่เขาซานฉง เหล่าปีศาจถูกผลักออกจากจงหยวนเข้าสู่ชิงชิวที่มีพิษ มังกรนอกฝั่งฟ้า เทียนเย่า ได้บำเพ็ญเพียรบนโลกมนุษย์เกือบพันปีจนใกล้บรรลุธรรมขั้นสูง มีอำนาจปกป้องปีศาจในจงหยวนที่ไม่ต้องการย้ายถิ่น แต่เมื่อยี่สิบปีก่อนไปหลงรักเจ้าสำนักกว่างหาน ซู่อิ่งเจินเหริน ที่ตั้งใจมาหลอกเพื่อช่วยชีวิตคนรักที่เป็น มนุษย์ธรรมดา ซู่อิ่งร่วมมือกับ ชิงกว่างเจินเหรินสร้างเขตอาคมกักกัน ทำลายตบะ แยกร่าง (ไม้กักขังวิญญาณ น้ำจองจำกระดูก ไฟเผาผลาญเส้นเอ็น ดินกลบฝังเขา และทองพันธนาการหัวใจ) กักขังวิญญาณเทียนเย่าและเอาเกล็ดไปทำเกราะเกล็ดมังกรเพื่อชีวิตอมตะให้คนรัก แต่ตอนที่เทียนเย่าจะถูกถอนเกล็ดป้องหัวใจ ก็ใช้ตบะปัดหายไปจนเกราะเกล็ดมังกรใช้ไม่ได้ คนรักของซู่อิ่งเสียชีวิตและเกิดใหม่เป็นบัณฑิตชื่อ ลู่มู่เซิง เกล็ดป้องหัวใจที่หายไปอยู่กับเด็นหญิง

เรื่อง ระหว่างดอกไม้...กับต้นข้าว โดย ว. วินิจฉัยกุล อุณา มาจากต่างจังหวัดทำงานในกรุง ตอนนี้เมื่ออายุยี่สิบห้าก็เกิดความไม่มั่นใจในวิถีชีวิตข้างหน้า ถึงชอบที่อยู่กรุงเทพ ทำงานบริษัททันสมัย แต่การเดินทางที่อยู่ก็ไม่ได้ดีนัก ถึงมีแฟน พนมกร ที่รักเดียวใจเดียวและหล่อเหลามาก แต่ก็ยังเป็นนักศึกษาที่อายุอ่อนกว่า นิสัยเด็ก และมีปัญหากับแม่เลี้ยงจนอุณาต้องช่วยด้านการเงินบ่อยๆ เงินเดือนที่ได้ใช้ไม่พอ ต้องขอแม่เสมอ ที่บ้านต่างจังหวัดมีแม่ พี่ชาย พี่สะใภ้ น้าชาย น้าสะใภ้ แม่และพี่ชายเปิดร้านขายของกิจการไปได้ดี ระยะหลังอุณากลับบ้านบ่อยและได้พบเพื่อนที่เลือกเส้นทางชีวิตแน่นอนอย่าง วิไล ที่แต่งงานตั้งแต่เรียนจบทำร้านขายผ้า และ สมหวัง ที่กำลังจะแต่งงาน แต่บางคนเช่น ชวนชื่น ก็ติดปลักไม่กล้าพอที่จะขยับ และที่ย้ายมาใหม่ก็คือ เขต สัตวแพทย์รูปชั่วตัวดำเหมือนเงาะไม่ถอดรูป (ทำเอา จขบ. นึกถึงหมอสาแคนจาก 'ทางเทวดา' ^_^) ดอกไม้นั้นถึงสวยเพียงใดก็กินเข้าไปไม่ได้อย่างข้าว ทว่าอีกด้าน มีต้นข้าวเต็มทุ่งนา แต่ไม่มีดอกไม้เลยสักดอกเดียว ... ในคำนำบอกว่าเรื่องสั้นนี้ลงในนิตยสารเดลิเมล์วันจันทร์แต

เรื่อง คัมภีร์ไตรอักษร แปลโดย ส. สุวรรณ บรรณาธิการโดย บรรเทิง นราภิรมย์ ศิลปกรรมโดย ธำรง รัตนสุภา ในส่วนแนะนำหนังสือบอกว่าคัมภีร์ไตรอักษร (ซันจื้อจิง หรือ San Zi Jing หรือ Three Character Classic) เป็นแบบเรียนมูลฐานโบราณของจีน กล่าวกันว่าปัญญาชนสมัยราชวงศ์ซ่ง อ๋วงอิ้งหลิน (หวังอิงหลิน) เป็นผู้ประพันธ์โดยมีการแก้ไขต่อเติมมาตลอด มีเนื้อหากว้างขวาง แต่งเป็นคำกลอนวรรคละสามอักษรที่คล้องจองกันทำให้ไพเราะและง่ายต่อการจำ ในปี 1990 องค์การยูเนสโกได้จัดให้คัมภีร์ไตรอักษรอยู่ในชุดหนังสือจริยธรรมสำหรับเด็กที่แนะนำให้อ่าน เล่มที่อ่านมีมีการจัดการนำเสนอที่เป็นรูปแบบชัดเจน คือจะมีรูปประกอบขึ้นก่อน ตามด้วยตัวอักษรจีนต้นฉบับบรรทัดละสองวรรค (อักษรหกตัว) โดยส่วนใหญ่จะหมาเป็นชุดละสองบรรทัดหรือสี่วรรค พร้อมคำอ่านเป็นอักษรลาตินและไทยอยู่บนและล่างของอักษรจีน สุดท้ายจะเป็นคำแปลความหมายในภาษาไทย โดยอาจมีเชิงอรรถอธิบายเพิ่มเติมด้วย ในเล่มนี้แบ่งเป็นหลายเรื่อง เริ่มด้วยการอ้างธาตุแท้ของคน การอบรมบุตรและการอบรมสั่งสอน ธรรมชาติตามแบบจีน จริยธรรม การศึกษาและคัมภีร์ต่างๆ ตั้งแต่พื้นฐาน ปรัชญา ประวัติศาสตร์

เรื่อง สยองขวัญ แต่งโดย เอโดงาวะ รัมโป แปลโดย ปาริฉัตร เสมอแข และ ผุสดี นาวาวิจิต เล่มนี้เรื่องสั้นของนักเขียนแนวสยองขวัญที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่น (ถ้าอ่านการ์ตูนโคนันก็น่าจะคุ้นเคยดี) ในภาพรวมก็เป็นเรื่องสยองขวัญแนวเก่าที่สนุกดีนะคะ มีความสยอง น่ากลัวบ้างแต่ก็ไม่มากเกินไป และมีเสน่ห์ค่ะ รูปประกอบในเล่มค่อนข้างสยอง และขอสังเกตว่าตัวละครที่เรียนมหาวิทยาลัยล้วนเรียนที่มหาวิทยาลัยวาเซดะที่ผู้แต่งจบมาทั้งสิ้น 'เก้าอี้พิศวาส' นักประพันธ์สาวอ่านจดหมายที่ช่างทำเก้าอี้ส่งมาให้ เล่าเรื่องที่ตนอัปลักษณ์และทำเก้าอี้บุหนังให้โรงแรมโดยคว้านข้างในออกและแอบซ่อนข้างในเพื่อไปขโมยของ สุดท้ายเก้าอี้ถูกขายต่อมาให้สามีของนักประพันธ์ ... เรื่องนี้ตอนหักมุมสยองใช้ได้เลยค่ะ แต่เพราะช่องโหว่ในตอนต้นบางจุดทำให้ดรอปไปไม่น้อย 'กระจกสยองขวัญ' ชายคนหนึ่งคลั่งไคล้กระจกและเลนส์มากแต่เด็ก เมื่อได้มรดกก็ทุ่มเทกับมันจนสร้างลูกกลมกรุกระจกด้านในแล้วขังตัวเองอยู่ข้างใน 'คำสารภาพ' นักโทษประหารสารภาพบาปให้ว่าฆ่าพี่ชายฝาแฝดหมกบ่อเพื่อแย่งชิงทรัพย์สินและภรรยา ภายหลังยังก่อคดีฆาตกรรมชิงทรัพย์โดย

เรื่อง โทโมดาจิ เกมมิตรภาพ เรื่องโดย Mikoto Yamaguchi รูปโดย Yuki Sato คาตากิริ ยูอิจิ เป็นเด็ก ม. ปลาย ที่อยู่คนเดียว เพราะแม่ คาตากิริ ยูกะ เสียไปแต่เด็ก ต้องทำงานเลี้ยงตัวและเก็บเงินเรียนต่อ เลยจนกรอบ ดีที่มีเพื่อนสนิทอีกสี่คน คือ ชิเบะ มาโคโตะ ที่เป็นหัวหน้าชั้น เก่งรอบด้าน แถมบ้านรวย, ซาวารากิ ชิโฮะ รองหัวหน้าชั้นหญิงและบอสใหญ่ เกลียดความไม่ซื่อตรงเพราะพ่อที่เป็นตำรวจเลี้ยงอย่างเข้มงวด, มิคาสะ เทนจิ เรียนเก่งขั้นอัจฉริยะ และสาวน้อย โคโคโรกิ ยูโทริ ที่ใจดีเงียบๆ ยูอิจิเก็บเงินแทบตายให้ครบเจ็ดหมื่นเยนเพื่อไปทัศนาจรของโรงเรียนกับเพื่อน แต่เงินของห้องกว่าสองล้านหายไปจากล็อกเกอร์ที่ชิโฮะเก็บไว้ชั่วคราว หาเบาะแสไม่ได้จนคืนหนึ่งทั้งห้าคนถูกหลอกมาที่โรงเรียน มีตัวอนิเม มานาบุคุง พูดบีบว่าเนื่องจากมีคนหนึ่งในกลุ่มมีหนี้ยี่สิบล้าน จึงให้เล่นเกมล้างหนี้ในฐานะกรุ๊ป C โดยแบ่งหนี้ไปเท่าๆ กัน คนละสี่ล้าน เมื่อเคลียร์ได้อย่างหนึ่งจะมีรางวัลสองล้านเยน เกมแรกที่เล่นคือคกคุริซังที่คล้ายเล่นผีเหรียญตอบตำถาม ถ้าเชื่อมั่นและช่วยกันตลอด เมื่อจบเกมจะมีหนี้เท่ากันแต่ลดลง คือเหลือหนี้สามล้