Th Mad Bookworm, aka Jackfruit-k

เรื่อง ขงเบ้งเจาะเวลามาปั้นดาว เรื่องโดย Yuto Yotsuba ภาพโดย Ryo Ogawa หลัง จูกัดเหลียง หรือ ขงเบ้ง ตายในปี 234 ก็โผล่มาที่ชิบุยะในร่างหนุ่มตอนงานฮาโลวีน (ตอนแรกขงเบ้งนึกว่าเป็นขุมนรก) คนที่นึกว่าขงเบ้งแต่งคอสเพลย์ก็ถูกลากไปคลับจนเมาแอ๋ ได้สาวนักร้อง ซึกิมิ เอย์โกะ หรือ EIKO ช่วยพาไปนอนที่บ้านและสอนให้ใช้ชีวิตในสมัยปัจจุบัน ทั้งยังพาไปทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ที่ BB เลาจน์ ที่เจ้าของ โคบายาชิ เป็นแฟนสามก๊กแต่หาคนคุยด้วยไม่ได้ จึงยินดีที่ได้ขงเบ้งมาเป็นลูกน้อง (โดยมีตอนพิเศษท้ายเล่มเรื่องการหาที่อยู่ของขงเบ้งที่ทำเอาเซลส์จะบ้าตาย ) เอย์โกะเคยคิดฆ่าตัวตายแต่ได้โคบายาชิช่วย พามาที่คลับดูการแสดงของนักร้อง จนเอย์โกะอยากเป็นนักร้องบ้าง ขงเบ้งที่ได้ฟังเพลงของเอย์โกะแล้วประทับใจมาสามครั้งจึงเสนอตัวเป็นกุนซือเพื่อร่วมกันไปให้ถึงสันติสุขแห่งใต้หล้าที่ไม่เคยไขว่คว้าได้ (จขบ. งง) เริ่มโดยการเสนอเอย์โกะให้ไปแสดงในไลฟ์อีเวนท์ของคลับใหญ่ แต่ก็ถูกจัดเล่นในเวลาเดียวกับนักร้องที่ดังกว่า เพื่อให้ผู้ชมที่สามารถเดินไปมาระหว่างฟลอร์ได้มาอยู่ที่เวทีของตน ขงเบ้งเลยใช้แนวทางของค่ายกลทหารศิลาแปดประตูทำ

เรื่อง Starving Anonymous ฟาร์มขุนฅน เรื่องโดย Yuu Kuraishi ภาพโดย Kazu Inabe บทโดย Kengo Mizutani เกิดปัญหาโลกร้อนอย่างรุนแรง พี้นที่ที่ใช้ได้เหลือหนึ่งในร้อยเมื่อเทียบกับร้อยปีก่อน ประชากรลดลงมาก นักเรียนมัธยมปลายธรรมดา อิเอะ ที่อยากเป็นจิตรกรและ คาซึ ที่อยากเป็นนักอุตุนิยมวิทยาถูกรมแก๊ซยาสลบในรถประจำทางและตื่นขึ้นมาในโรงงานสยองยูริคาโงะที่มีการขุนคนให้อ้วนแล้วฆ่าชำแหละ ทั้งคู่ถูกขังในห้องเพาะเลี้ยง มีอาหารจากสายยางให้กิน แต่ถ้ากินไปแล้วจะเสพติด เสียการควบคุมตัวเอง กินไม่หยุดและอ้วนขึ้นอย่างรวดเร็ว สักพักก็มีตัวอ่อนสัตว์ประหลาดคล้ายหนอนเข้ามาฆ่าคนกิน อิเอะได้พบ ยามาบิกิ และ นัตสึเนะ ที่อายุมากกว่าหน่อย ทั้งสองอยู่ในหห้องเพาะเลี้ยงมาสามวัน ทั้งสี่แสดงกิริยาหลอกว่าเสพติดและฆ่าคนงานสองคนที่มาเก็บกวาดก่อนใช้เครื่องแต่งตัวปลอมตัวเป็นคนงานออกไป พบการใช้ผู้หญิงสร้างทารกโดยใช้ยากระตุ้นและโละทิ้งหลังโทรม และยังเจอห้องประหลาดที่เหมือนมีก้อนเนื้อพร้อมคำพูดหลายภาษาว่า Hello. How are you? ก้อนเนื้อเหล่านี้ฟักตัวเป็นสัตว์ประหลาดตั๊กแตกยักษ์ที่กินคนอย่างไม่เลือกหน้า ทั้งสี่รอดเพร

เรื่อง หน้ากากเดนนรก ARRIVE เรื่องโดย ซึอินะ มิอุระ ภาพโดย ทาคาฮิโระ โอบะ มัตสึดะ เซนยะ เป็นนักเรียนที่มีความฝันอยากเป็นนักบินอวกาศ วันหนึ่งตอนกินอาหารกลางวันที่ดาดฟ้าก็เห็นสิ่งก่อสร้างที่เหมือนลิฟท์อวกาศปรากฏตัวขึ้นอย่างกระท้นหันแล้วสิ้นสติ ตื่นอีกทีพบว่าอยู่ในโลกอีกมิติที่ตึกเสื่อมโทรม มีสะพานเชื่อมระหว่างตึกต่างๆ ในบางตึกมีไฟฟ้า และสามารถใช้มือถือได้ (เรื่องระบบโครงสร้างพื้นฐานมีรูโหว่เพียบ) คนที่เห็นเป็นคนแรกคือเด็กนักเรียนหญิงที่กระโดดตึกตาย มีคนใส่หน้ากากที่ไล่ตามฆ่า ตัวเซนยะรอดได้เพราะตอนหนีในตึกได้ยินเสียให้หยิบปืนไรเฟิลในตู้ล็อกเกอร์ ถูกตาในกลุ่มควันยึกยือสีดำเข้าสิง และฆ่าคนใส่หน้ากากได้ โลกมิตินี้เคยเป็นโลกแห่งเดธเกม คือการฆ่าฟันกันเพื่อให้มีชีวิตรอด ผู้ชนะจะได้พลังอันยิ่งใหญ่มาครอบครอง บางคนได้คลาวด์หรือวิญญาณมอบอำนาจให้ (ตัวหยึกหยึยที่เซนยะเห็น) แต่ผู้หญิงที่แข็งแกร่งคนหนึ่งได้เปลี่ยนการสังหารเป็นการฆ่าฝ่ายเดียว เกิดความไม่เสถียรเพราะต้องการเอาความสิ้นหวังก่อนตายไปหล่อเลี้ยงให้หอคอยทำงานเพื่อให้ได้ความแข็งแกร่ง คนในเมืองแบ่งออกเป็นสองพวกหลัก พวกแรกคือทีมหน้ากากแห

เรื่อง VOICE RUSH!! โดย OCTO ชิชิคุ โทชิโร่ เป็นเด็กมัธยมปลายที่ถูกคนรอบข้างเข้าใจว่าเป็นหัวโจกกลุ่มแยงกี้และมียากูซ่าตามมาดูตัวตั้งแต่มัธยมต้นๆ เลยไม่มีเพื่อนยกเว้น แต่ความจริงโทชิโร่ก็เป็นนักเรียนธรรมดา พยายามทำงานพิเศษอย่างหนักเพื่อเก็บเงินให้น้องสาว ชิชิคุ มิโอะ ได้มีค่าเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยศิลปะในอนาคต โดยมีเป้าอย่าที่สิบล้านเยน (เรื่องค่าเล่าเรียนทำให้คือถึงเรื่อง ' Blue Period ') เพื่อนคนเดียวของโทชิโร่คือ โทโยมิซึ ยูตะ ที่เพิ่งย้ายโรงเรียนมาอยู่ใกล้บ้าน อยู่ชมรมอนิเมะ และอยากเป็นนักพากย์ ไปออดิชั่นกับศูนย์สอนนักพากย์ ค่าย K โปรดักชั่นที่เป็นบริษัทโมเดลลิ่งเจ้าใหญ่ ยูตะเคยเรียนการพากย์แต่ตื่นเวทีมาก จึงสมัครให้โทชิโร่ไปออดิชั่นเป็นเพื่อน โทชิโร่ที่เห็นว่ารางวัล Voice Artist Platinum หรือวอยส์แพลดที่เป็นรางวัลใหญ่ประจำปีของนักพากย์มีรางวัลถึงสิบล้านเยน ก็เลยไปด้วย ผลคือยูตะตก แต่โทชิโร่ผ่านเพราะประธานบริษัท คาซะมิยะ พบว่าโทชิโร่มีการรับรู้ข้ามช่องสัมผัสซินเนสทีเซียคือรับรู้เสียงเป็นสีด้วย เหมือนกับ จิน โทคินาริ ที่ชนะรางวัลแพลทินัมห้าสมัยซ้อน เลยเพิ่มโทชิโร่

เรื่อง Queen and the tailor ราชินีกับช่างตัดเสื้อ โดย Scarlet Beriko มัณฑนากรหนุ่มน้อย โจโนะ โอมิ ที่กำลังจะเปิดการแสดงผลงานและมีความสับสนในงานของตน ก็ได้ยินว่าถ้าใส่สูทจากร้านร้านตัดเสื้อชิดะที่ถนนหรูในย่ายมินาโตะของโตเกียวก็จะประสบความสำเร็จ เลยไปลองตัดเสื้อ เมื่อพบว่าต้องรอคิว เลยเกรียนโวยวาย แต่เจ้าของร้าน ชิดะ เท็ตสึยะ ปฏิเสธ และอธิบายว่าชุดทึ่ดีช่วยเสริมความมั่นใจ เท็ตสึยะมีอายุเกือบสี่สิบ หน้ามีแผลเหมือนเป็นยากูซ่า สืบทอดร้านของเก่าจากย่าแล้วเปลี่ยนเป็นร้านตัดเสื้อ เคยมีภรรยาแต่ถูกขอหย่า แต่ก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับงานจนทำให้โอมิติดใจ สุดท้ายก็คบกันเป็นแฟน ทำให้พี่สาวโอมิมาโวยวายเรื่องคบกับคนไม่เหมาะสม เพราะโอมิเป็นลูกชายคนโตที่ต้องสิบทอดกิจการครอบครัว จนทำให้ทั้งสองได้พิจารณาความสัมพันธ์อีกครั้งจนแน่นแฟ้นขึ้น เรื่องนี้ก็เป็น BL ที่มีอารมณ์เงียบและเรียบ เหมาะสมกับลายเส้นดี มีฉากติดเรทพอควร (และดูเหมือนจะสลับกันรุกนะ) สรุปคือได้อารมณ์อ่อนโยน ไม่รู้สึกว่าโดดเด่นหรือประทับใจอะไรเป็นพิเศษค่ะ [26/12/22] ที่มา [1] Scarlet Beriko. ราชินีกับช่างตัดเสื้อ (Jyoou to

Alice in Borderland อลิสในแดนมรณะ โดย ฮาโร อาโซ อลิส เรียวเฮ เป็นเด็ก ม. 6 ที่ไม่ทราบจะทำอะไรต่อดี เรียนแย่และถูกพ่อเปรียบเทียบกับน้องชายเสมอ คืนหนึ่งที่อยู่โต้รุ่งกับเพื่อนร่วมชั้น เซงาว่า โชตะ และ คารุเบะ ไดคิจิ ที่รู้จักเพราะช่วยอลิสไว้จากอันธพาล อายุใกล้กันแต่เป็นเจ้าของร้านเหล้าเล็กๆ ได้เห็นดอกไม้ไฟขนาดใหญ่ตอนก่อนรุ่งและถูกดึงเข้าสู่แดนมรณะที่เป็นเมืองร้างเหมือนกับโลกแต่ฝุ่นเกาะระดับหนึ่งปี คนที่ถูกดึงมาแดนมรณะต้องเล่นเกมที่พนันด้วยชีวิตเพื่อให้ได้วีซ่าซึ่งถ้าวีซ่าขาดก็จะถูกเลเซอร์จากฟ้ายิงหัวระเบิด เกมที่เล่นแบ่งเป็นสี่ประเภทแบบไพ่ คือ โพธิ์ดำ (ความแข็งแกร่ง), ข้าวหลามตัด (การใช้สมอง), ดอกจิก (ความสมดุล การร่วมมือ) และ โพธิ์แดง (จิตวิทยา) ส่วนความยากง่ายแบ่งตามตัวเลขซึ่งกำหนดระยะเวลาเป็นวันของวีซ่าที่จะได้ ผู้เล่นจะเริ่มเกมในตอนกลางคืนโดยไม่รู้ว่าจะเจออะไร ที่เคลียร์โจทย์ได้ในเวลาที่กำหนดก็จะได้ไพ่ประจำเกมและต่อวีซ่า พวกอลิสได้พบสาวออฟฟิส ชิบุกิ ซาโอริ ในบริเวณงานเทสกาลร้างและถูกดึงให้เล่นเกมแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ เกมระดับ 3 ดอกจิกนี้ใหัจับเซียมซีแล้วตอบคำถามที่เป็นตั

เรื่อง บารากะมอน เกาะมีฮา คนมีเฮ และ ฮันดะคุง โดย Satsuki Yoshino บารากะมอน เกาะมีฮา คนมีเฮ ฮันดะ เซย์ชู เป็นนักเขียนพู่กันหนุ่มหล่ออายุยี่สิบสามที่พ่อ ฮันดะ เซย์เมย์ มีชื่อมาก ฮันดะยึดตามแบบฉบับมาตรฐาน เคยได้ที่หนึ่งรางวัลเอย์กะมาแล้ว แต่ผู้อำนวยการหอศิลป์คาวาฟุจิบอกว่าผลงานน่าเบื่อ ติดในกำแพงของความสามัญธรรมดาจนฮันดะก็สติแตกจนต่อยเข้าให้ หนทางก้าวหน้าโดนปิด พ่อที่บอกว่ายังขาดอะไรบางอย่างในฐานะมนุษย์ก็ให้ไปสงบใจในหมู่บ้าน เมืองนานัตสึดาเกะบนเกาะที่สุดชนบทห่างไกล โดยฮันดะเช่าบ้านอยู่คนเดียว สามารถรับงานเขียนโลโก้หรือป้ายได้ทางอินเตอร์เน็ต และก็ยังส่งผลงานประกวด หมู่บ้านนี้ไม่ค่อยมีใครนัก โรงเรียนประถมก็มีเพียงชั้นประถมหนึ่งและสอง นักเรียนเก้าคน ส่วนเด็กที่โตกว่าต้องขี่จักรยานไปโรงเรียนใหญ่ที่ห่างไปหลายกิโลเมตร บ้านที่ฮันดะเช่าเป็นฐานลับของเด็กในหมู่บ้าน เด็กประถมหัวโจกอายุเจ็ดขวบ โคโตอิชิ นารุ ที่เข้ามารบกวนจนสนิทกัน ชาวบ้านคนอื่นก็เช่น ปู่ของนารุ, คิโดะ ยูจิโร่ ผู้ใหญ่บ้านที่ให้เช่าบ้านและคุณนายที่ช่วยทำอาหารให้, รองครูใหญ่ที่ดูจะเป็นครูคนเดียว, เจ้าของร้านขายของร้านเด

เรื่อง จิ่วฉงจื่อ (Jiu Chong Zi) แต่งโดย จือจือ (Jue Jue) แปลโดย ยูมิน ตระกูลโต้วแห่งเป่ยโหลวมีพื่นเพเป็นพ่อค้าเร่ บรรพบุรุษเป็นเด็กฝึกงานในร้านผ้าไหม แต่รักดีทำงานจนได้เป็นเถ้าแก่รอง ก่อนลาออกและสร้างตัวจากการค้าใยฝ้ายที่เจินติ้ง ขยายกิจการเป็นค้าผ้าไหม สมุนไพร เครื่องประดับ ฯลฯ จนมั่งคั่ง แต่กับสตรีตระกูลบัณฑิต บุตรชายได้แต่งกับสตรีสกุลจ้าวแห่งสิงถังที่ถึงไม่ร่ำรวยนัก แต่สืบบรรพบุรุษถึงราชวงศ์โจวและยังเป็นสกุลเชื้อพระวงศ์ราชวงศ์ก่อน บุตรชายของจ้าวซื่อทั้งสองคนผ่านการสอบขุนนางจิ้นซื่อ คนโต โต้วห้วนเฉิง ก้าวหน้าในราชการ คนรอง โต้วห้วนเฉิง ลาออกมาทำกิจการค้าทั้งแร่ ขนส่ง เสบียงหลวง เกลือ ฯลฯ จนยิ่งร่ำรวย พี่น้องมีความแตกต่างทางความคิดเห็น จ้าวซื่อจึงตัดปัญหาในอนาคตโดยให้ลูกทั้งสองแยกสกุลเป็นตะวันออกตะวันตก ครอบครัวฝ่ายตะวันออกของโต้วห้วนเฉิงมีบุตรชายสองคน บุตรชายทั้งคู่และบุตรเขยสอบผ่านเป็นขุนนาง มีทายาทจำนวนมาก คนที่โดดเด่นที่สุดในรุ่นหลานคือคุณชายห้า โต้วซื่อซู ที่อาจารย์ซือจั้วในการสอบคือ เจิงอี๋เฟิน ปราชญ์มหาสำนักแห่งเน่ยเก๋อและราชเลขาธิการกรมขุนนาง ภายหลังโต้วซื่อซูได

เรื่อง จะหนีไปไหน แต่งโดย Ming Yue Xiang Bing แปลโดย ทีมงานห้องสมุด นิยายออนไลน์เรื่อง 'ขุนนางทางอำนาจ' เป็นเรื่องของ จ้าวหนานหยู่ ลูกนอกสมรสของนายท่านสาม จ้าวซันเยว่ กับหญิงขายศิลปะในหอคณิกา แม่ตายแต่เด็ก ถูกนำมาเลี้ยงในบ้านตระกูลจ้าว เพราะพ่อและย่าเกลียดชังเพราะเป็นความด่างพร้อย จึงใช้ชีวิตอย่างลำเค็ญและถูกด่าว่ารักแก จ้าวหนานหยู่อาศัยรูปงามและอุปนิสัยสุภาพอ่อนโยนซ่อนความหยิ่งยโสและความอาฆาตแค้น สอบจิ้นซื่อเข้ารับราชการในวังหลวงแต่ก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จในการงาน ถูกบังคับให้แต่งงานกับลูกอนุที่เลวร้าย เมื่อจ้าวหนานหยู่ถูกมีอสังหารโจมตีระหว่างไปฉูโจว ก็ได้นางเอกที่เป็นหมอหญิงช่วยชีวิต จ้าวหนานหยู่สามารถสนับสนุนอ๋องหก หลี่หาน ให้ขึ้นครองบัลลังก์ กลายเป็นขุนนางที่ทรงอำนาจและทำลายตระกูลจ้าวจนสิ้นซาก ผู้อ่านหญิงทะลุมิติเข้าไปในเล่มเป็น ซ่งหร่วน ภรรยาของจ้าวหนานหยู่ บิดาเป็นขุนนางขั้นสี่คนโปรดของฮ่องเต้ มารดาเป็นอนุจากครอบครัวร่ำรวย ถูกเลี้ยงอย่างตามใจ เป็นคนโปรดของพี่ชายใหญ่ ซ่งชิงเหอ ถึงซ่งหร่วนสวยมากแต่ไม่มีความสามารถและนิสัยเลวร้ายขั้นสุด ซ่งหร่วนถูกน้องสาวจัดฉากให

เรื่อง Europa Europa โดย Solomon Perel แปลจากเรื่อง Ich war Hitlerjunge Salomon โดย Margot Bettauer Dembo เรื่องจริงเหลือเชื่อของเด็กหนุ่มชาวยิว ที่ได้ปลอมตัวเป็นคนเชื้อสายเยอรมันและใช้ชีวิตในฐานะยุวชนฮิตเลอร์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ได้อ่านเรื่องนี้เพราะเผอิญได้ดูภาพยนต์ Europa Europa ที่สร้างปี 1990 แล้วรู้สึกประทับใจมาก (ได้รางวัลลูกโลกทองคำประเภทภาษาต่างประเทศ ปี 1991) เลยไปหาหนังสืออัตชีวประวัติของ Solomon Perel [1] มาอ่านต่อทันที Solomon Perel หรือ Solly เกิด เมื่อปี ค.ศ. 1925 ที่เมือง Peine ในประเทศเยอรมนี เป็นลูกคนเล็กของครอบครัวชาวยิวที่อพยพมาจากรัสเซียหลังการปฏิวัติปี 1918 ในวัยเด็ก Solly อาศัยในเยอรมันอย่างมีความสุขโดยพ่อเป็นเจ้าของร้านขายรองเท้า แต่เมื่อพรรคนาซีมีอำนาจ ชาวยิวเริ่มถูกกีดกัน Solly ก็ถูกไล่ออกจากโรงเรียน ครอบครัวจึงได้ขายกิจการร้านรองเท้าอย่างถูกๆ แบบแทบหมดตัว แล้วย้ายอยู่กับญาติในโปแลนด์เมื่อปี 1935 ในปี 1939 โปแลนด์ถูกเยอรมนีบุก อันเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่ 2 พี่ชายคนโตของ Solly เป็นทหารในกองทัพโปแลนด์และถูกจับเป็นเชลยศึก พ่อแม่จึงตั

The Nazi Officer's Wife: How One Jewish Woman Survived the Holocaust By Edith Hahn Beer with Susan Dworkin เอดิธ ฮาห์น (Edith Hahn) เกิดเมื่อปี 1914 ในครอบครัวชาวยิวที่ตั้งรกรากมานานในเวียนนาและไม่ได้เคร่งครัดศาสนานัก แถมมีแนวคิดทางการเมืองแบบสังคมนิยม เธอเป็นลูกสาวคนโตในสามใบเถา พ่อ เลโอโปลด์ (Leopold) เป็นทหารผ่านศึกที่เสียการควบคุมแขนบางส่วน เปิดร้านอาหารแต่ขายไปในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำแล้วไปทำงานโรงแรม ส่วนแม่ Klothilde ก็คอยช่วยงานร้าน ตั้งแต่เด็กเอดิธรียนเก่งและถึงจะมีหนุ่มมาสนใจหลายคน (ทั้งยิวและคริสต์) แต่ก็ให้ความสำคัญกับการเรียนต่อมากกว่า จนพ่อตัดสินใจส่งเรียนกฏหมายที่มหาวิทยาลัยเวียนนาตั้งแต่ปี 1933 (รูปหน้าปกคือรูปติดบัตรนักศึกษา อ้อ ที่น่าสนใจในรูปติดบัตรสมัยนาซีคือต้องเอียงให้เห็นหู) พ่อตายในปี 1936 แม่เปิดร้านตัดเสื้อ เอดิธเป็นติวเตอร์และพี่เลี้ยงให้ลูกสาวของวิศวกรหม้าย Denner คือ Christl (อายุ 14) และ Elsa (อายุ 11 ปี) มีคนรักคือ Pepi Rosenfeld ลูกครึ่งพ่อยิวแม่คริสเตียนที่เรียนกฏหมายจนได้เป็น Doctor of Law คือสามารถทำงานเป็นผู้พิพากษาหรือทนาย หลังจากเย