บารากะมอน & ฮันดะคุง - Satsuki Yoshino
เรื่อง บารากะมอน เกาะมีฮา คนมีเฮ และ ฮันดะคุง
โดย Satsuki Yoshino
บารากะมอน เกาะมีฮา คนมีเฮ
ฮันดะ เซย์ชู เป็นนักเขียนพู่กันหนุ่มหล่ออายุยี่สิบสามที่พ่อ ฮันดะ เซย์เมย์ มีชื่อมาก ฮันดะยึดตามแบบฉบับมาตรฐาน เคยได้ที่หนึ่งรางวัลเอย์กะมาแล้ว แต่ผู้อำนวยการหอศิลป์คาวาฟุจิบอกว่าผลงานน่าเบื่อ ติดในกำแพงของความสามัญธรรมดาจนฮันดะก็สติแตกจนต่อยเข้าให้ หนทางก้าวหน้าโดนปิด พ่อที่บอกว่ายังขาดอะไรบางอย่างในฐานะมนุษย์ก็ให้ไปสงบใจในหมู่บ้าน เมืองนานัตสึดาเกะบนเกาะที่สุดชนบทห่างไกล โดยฮันดะเช่าบ้านอยู่คนเดียว สามารถรับงานเขียนโลโก้หรือป้ายได้ทางอินเตอร์เน็ต และก็ยังส่งผลงานประกวด
หมู่บ้านนี้ไม่ค่อยมีใครนัก โรงเรียนประถมก็มีเพียงชั้นประถมหนึ่งและสอง นักเรียนเก้าคน ส่วนเด็กที่โตกว่าต้องขี่จักรยานไปโรงเรียนใหญ่ที่ห่างไปหลายกิโลเมตร บ้านที่ฮันดะเช่าเป็นฐานลับของเด็กในหมู่บ้าน เด็กประถมหัวโจกอายุเจ็ดขวบ โคโตอิชิ นารุ ที่เข้ามารบกวนจนสนิทกัน ชาวบ้านคนอื่นก็เช่น ปู่ของนารุ, คิโดะ ยูจิโร่ ผู้ใหญ่บ้านที่ให้เช่าบ้านและคุณนายที่ช่วยทำอาหารให้, รองครูใหญ่ที่ดูจะเป็นครูคนเดียว, เจ้าของร้านขายของร้านเดียวในหมู่บ้าน, ยาย ยาสุ ฯลฯ ที่อายุช่วงมัธยมปลายมี คิโดะ ฮิโรชิ ลูกผู้ใหญ่บ้าน เด็กมัธยมต้นอย่าง ยามามุระ มิวะ (ลูกสาวชาวประมง ยามามุระ อิวาโอะ) และ อาราอิ ทามาโกะ (ทามะ) ที่มีน้องชายหน้าเหมือนกันเปี๊ยบชื่อ อั๊กกี้ และเด็กประถมเพื่อนของนารุ อย่าง ฮินะ และ เคนตะ
การสงบใจกลายเป็นเรื่องวุ่นวายเพราะชาวบ้าน แต่ความเป็นอยู่ งานเทศกาล เหตุการณ์ต่างๆ รวมถึงการช่วยดูแลเด็กๆ การเจ็บป่วย อุปสรรค และสายสัมพันธ์กับเพื่อนตั้งแต่เด็ก คาวาฟุจิ ที่เป็นนายหน้าขายภาพ เรื่องนักเขียนพู่กันดาวรุ่งอายุสิบแปด คันซากิ โคสุเกะ ที่เห็นฮันดะเป็นเป้าหมาย ก็ช่วยให้ฮันดะรู้ถึงความผิดพลาดและพบทางใหม่ของตนเอง ชั้นน่ะอยากให้มันเบ่งบานออก ค้นพบด้วยตัวเอง ฟูมฟันด้วยตัวเอง ให้กลายเป็นดอกไม้ที่มีเพียงดอกเดียวในโลก สามารถกลับโตเกียวไปขอโทษ ผ.อ. ที่บอก จะนักเขียนพู่กันหรือศิลปินผู้ที่พบความสำเร็จ ต่างก็ขัดเกลาเอกลักษณ์ของตนจนคมกริบกันทั้งนั้น ถึงได้ที่ห้าในการประกวดนารุกะ ก็ยังพูดได้ว่าสิ่งที่สำคัญคือช่วงเวลานี้
ฮันดะอยากกลับไปเกาะ แต่แม่ต่อต้านหนักเพราะคิดว่าลูกชายเพี้ยน จนต้องได้พ่อที่เคยไปอยู่เกาะนี้เมื่อสามสิบห้าปีที่แล้วและสนิทสนมกับผู้ใหญ่บ้านช่วยโน้มน้าว การกลับมาคราวนี้ฮันดะได้เข้าร่วมสังคมของเกาะ เช่นงานสัมนาประจำปีของโรงเรียนประถม (ที่ทำให้อึ้งกับความมีส่วนร่วมของชุมชนกับการศึกษาเป็นระบบนิเวศ) การไปทัศนศึกษาของนักเรียนมัธยม (มีจำกัดเงินที่ติดตัวไปด้วยนะ) การตายและพิธีศพของยาย คิโยะ ที่ชอบประดิษฐ์ของเล่น ว่ากันว่าชีวิตคนจะสะท้อนผ่านพิธ๊ศพ อากาศก็ดี ทุกคนมารวมตัวกัน จนไม่ใช่พิธีที่มีแต่น้ำตา
ฮิโรชิเข้าเมืองไปสอบสัมภาษณ์งานร้านอาหาร การส่งการ์ตูนเข้าประกวดของทามะ ในงานแข่งกีฬาระหว่างหมู่บ้านที่นานัตสึดาเกะจองตำแหน่งบ๊วยทุกปี แต่ปีนี้จะเอาวิ่งผลัดต่างอายุให้รอด เซย์เมย์ ภรรยา ผู้จัดการ คิริเอะ และลูกชายคาวาฟุจิ มาเยี่ยมเซย์ชูที่เกาะ และแสดงความเห็นสำหรับแนวทางของตน ตัวอักษรทุกตัวนั้นแฝงไว้ด้วยจิตใจ ตัวอักษรที่เขียนโดยไม่คิดอะไรจะแสดงออกถึงจิตใจอันว่างเปล่า แต่หากใส่ความตั้งใจลงไป ก็จะแสดงออกได้ถึงพลัง ตัวอักษรที่แฝงไว้ด้วยอารมณ์รุนแรง ย่อมขับเคลื่อนจิตใจของผู้คน และของลูกชาย ตัวหนังสือของลูกน่ะ กุมจิตผู้คนด้วยความอุตสาหะและทิฐิ
เรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกดี อบอุ่นแบบสบายๆ เกาะเป็นชุมชนที่มีความเข้มแข็งมาก เห็นว่าบางตอนมาจากประสบการณ์จริงของผู้แต่งที่บ้านอยู่บนเกาะโกะโตด้วย (นารุได้เป็นอิมเมจเกิร์ลของหน้าเว็บเกาะ ^_^) ลายเส้นและภาพได้อารมณ์น่ารักเงียบๆ แบบโวยวาย คล้ายผลงานอย่าง 'วุ่นรักนักดนตรี' และการใช้ชีวิตในชนบทคล้าย 'รากหญ้าบรรดาศักดิ์'
แฝงด้วยข้อคิดเช่น ความอุตสาหะก็ถือเป็นพรสวรรค์, มีคนที่ฉวยโอกาสได้กับคนที่ฉวยโอกาสไม่ได้ เรามันเป็นพวกกลุ่มหลัง แทนที่จะตะเกียกตะกาย ยอมถอดใจอย่างสง่าผ่าเผยจะดีกว่ามั๊ย ซึ่งก็ได้คำตอบ ก้มลงมองสิ โอกาสอาจจะอยู่ใต้เท้าโดยที่เราไม่คาดคิด ... ไม่ต้องอยากมีอยากได้ในสิ่งที่คนอื่นได้ แต่ก็ไม่ต้องถอดใจยอมแพ้ หรือการสร้างสายสัมพันธ์ คนนอกที่อยู่ใกล้ ดีกว่าคนในที่อยู่ห่าง
ลายเส้นเรียบๆ สะอาด และหลายตอนกลายเป็นการ์ตูนแก๊กสี่ช่องเฉยเลย 555 อ้อ จขบ. ลองทำหัวไชเท้าดองตามสูตรก็อร่อย ^_^ สรุปว่าเป็นเรื่องที่อ่านซ้ำได้ไม่เบื่อ ทรงคุณค่าควรแก่การเก็บค่ะ
มีอนิเมะ ซีซั่น 1 จำนวน 12 ตอน เมื่อปี 2014 ดูได้ที่ Bilibili และ Amazon Prime
ฮันดะคุง
สมัยมัธยมต้น ฮันดะ เซย์ชู ถูกเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียว คาวาฟูจิ หลอกว่าคนอื่นเกลียดตน เมื่อขึ้นมัธยมปลายจึงตั้งกำแพงจิตใจ เก็บตัวไม่พูดกับคนอื่น ถึงขนาดแกล้งว่าไม่รู้จักคาวาฟูจิเพื่อไม่ให้เพื่อนถูกคนอื่นเกลียดไปด้วย (ส่วนคาวาฟูจิก็ไม่แก้ความเข้าใจผิดเพราะขำกลิ้งในความอินโนเซนส์) ความจริงฮันดะมีชื่อ ภาพลักษณ์สุดคูลและไม่มีใครสุงสิงด้วย ยิ่งทำให้ฮอตสุดๆ บวกกับความเข้าใจผิดต่างๆ ยิ่งทำให้ฮันดะดูดีเป็นที่เลื่อมใสของชาวประชา
เมื่อการสารภาพรักไม่สำเร็จ (ฮันดะนึกว่าจดหมายรักเป็นจดหมายท้าดวล) ทำให้ผู้หญิงที่กล้าสารภาพรักถูกเรียกว่าผู้กล้า การที่ฮันดะให้นักเรียนหญิงโต๊ะข้างๆ คินโจ มิโยโกะ ยืมยางลบ ทำให้เกิดผู้คลั่งไคล้ฮันดะ, ไอซาวะ จุนอิจิ ที่สมัครเป็นหัวหน้าห่้องก็ยกตำแหน่งให้ฮันดะพร้อมรับตำแหน่งรองทำงานแทนทั้งหมด, หนุ่มหล่อนิยมแฟชั่น นิไคโด เรโอ ก็เลิกงานนายแบบแล้วมาเป็นติ่งฮันดะ, สึซึย อากาเนะ ที่เคยถูกแกล้งเลยไม่มาเรียนก็กลับมาหลังจากฮันดะไปส่งเอกสารที่บ้าน
คอนโด ยูคิโอ ที่สุดธรรมดาก็ถูกลากเข้ากลุ่มติ่งหลังชั่วโมงเรียนทำอาหาร, ฮานาดะ เคย์ ปลอมตัวเป็นฮันดะเพราะอยากเป็นฮันดะยิ่งกว่าฮันดะ, มีข่าวว่าฮันดะมีแฟนเป็นสาวสวยอายุมากกว่า (แท้จริงคือแม่) จนคินโจที่สติแตกจะกระโดดตึก ส่วนแม่ที่มาพบอาจารย์ก็ขอลูกพูดกับนักเรียนคนอื่นบ้าง, การแข่งวิ่งกับ ฮิกาชิโนะ โคทาโร่ (โผล่ใน 'บารากะมอน' ตอนแข่งกีฬาระหว่างหมู่บ้านด้วย)
ประธานนักเรียนหญิงที่ต้องการควบคุมผู้ชายและไล่จับฮันดะใส่ชุดนักเรียนหญิงจนฮันดะตกบันไดความจำเสื่อม ทำให้ฮันดะยิ่งไม่เชื่อใจในมนุษย์ ปลอมตัวตอนออกไปเที่ยวกับคาวาฟูจิ จนตกติ่งมาได้อีกคน การให้เพื่อนดูลายมือ การสอบซ่อมที่ฮํนดะตกสองรอบเพราะไม่เขียนชื่อ ส่วนไอซาวะ นิไคโด สึซึย และคอนโดก็ตั้งกองทัพฮันดะและห้องฐานทัพแห่งความลับของฮันดะ
คอนโดคิดว่าสาวจะสารภาพรัก แต่กลายเป็นถูกเตือนให้ออกห่างฮันดะ, ชมรมวาดรูปสาวสวยจะถูกยุบ ต้องหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง เลยจะเขียนการ์ตูนฮันดะหญิงเพื่อขายในงานโรงเรียน, บรรณารักษ์ห้องสมุดที่แอบชอบฮันดะก็ถูกกระตุ้นจนออกมาไล่ตาม, การไล่จับสตอกเกอร์ของฮันดะที่พวกกองทัพและตินโจที่ตอนนี้มีฉายาอีเรเซอร์ (จัดการหญิงที่เข้าใกล้ฮันดะ) ร่วมกันจัดการ
ในงานทัศนศึกษา เรื่องสำคัญของกองทัพฮันดะคือการจัดเรียงตำแหน่งที่นอน
นี่คือพัฒนาจากการ์ตูนแก๊กที่สี่ช่อง แต่ละหน้ามีสี่ช่องวางเรียงลงตามแนวดิ่งขนาดเท่ากัน เนื้อหาเน้นความฮาจากความบังเอิญ การคิดเองเออเองและความเข้าใจผิด ความรู้สึกในภาพรวมคือมุกไม่ตรงกับรสนิยมเท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอมรับความอึ้งจากสมการคณิตศาสตร์ที่เขียนได้มีศิลปะที่สุดที่เคยเห็นมา อ่านเพราะชอบเรื่องหลักมาก -_-"
มีอนิเมะ ซีซั่น 1 จำนวน 12 ตอน เมื่อปี 2016 ดูได้ที่ Bilibili และ Amazon Prime
ที่มา
[1] Satsuki Yoshino. บารากะมอน เกาะมีฮา คนมีเฮ (Barakamon). NED COMICS, เล่ม 1-10, 2554-2565 (ต้นฉบับ 2009-2014).
[2] Satsuki Yoshino. ฮันดะคุง (Handakun). NED COMICS, เล่ม 1-4, 2564-2565 (ต้นฉบับ 2014-2015).
รายการการ์ตูนญี่ปุ่น
โดย Satsuki Yoshino
ฮันดะ เซย์ชู เป็นนักเขียนพู่กันหนุ่มหล่ออายุยี่สิบสามที่พ่อ ฮันดะ เซย์เมย์ มีชื่อมาก ฮันดะยึดตามแบบฉบับมาตรฐาน เคยได้ที่หนึ่งรางวัลเอย์กะมาแล้ว แต่ผู้อำนวยการหอศิลป์คาวาฟุจิบอกว่าผลงานน่าเบื่อ ติดในกำแพงของความสามัญธรรมดาจนฮันดะก็สติแตกจนต่อยเข้าให้ หนทางก้าวหน้าโดนปิด พ่อที่บอกว่ายังขาดอะไรบางอย่างในฐานะมนุษย์ก็ให้ไปสงบใจในหมู่บ้าน เมืองนานัตสึดาเกะบนเกาะที่สุดชนบทห่างไกล โดยฮันดะเช่าบ้านอยู่คนเดียว สามารถรับงานเขียนโลโก้หรือป้ายได้ทางอินเตอร์เน็ต และก็ยังส่งผลงานประกวด
หมู่บ้านนี้ไม่ค่อยมีใครนัก โรงเรียนประถมก็มีเพียงชั้นประถมหนึ่งและสอง นักเรียนเก้าคน ส่วนเด็กที่โตกว่าต้องขี่จักรยานไปโรงเรียนใหญ่ที่ห่างไปหลายกิโลเมตร บ้านที่ฮันดะเช่าเป็นฐานลับของเด็กในหมู่บ้าน เด็กประถมหัวโจกอายุเจ็ดขวบ โคโตอิชิ นารุ ที่เข้ามารบกวนจนสนิทกัน ชาวบ้านคนอื่นก็เช่น ปู่ของนารุ, คิโดะ ยูจิโร่ ผู้ใหญ่บ้านที่ให้เช่าบ้านและคุณนายที่ช่วยทำอาหารให้, รองครูใหญ่ที่ดูจะเป็นครูคนเดียว, เจ้าของร้านขายของร้านเดียวในหมู่บ้าน, ยาย ยาสุ ฯลฯ ที่อายุช่วงมัธยมปลายมี คิโดะ ฮิโรชิ ลูกผู้ใหญ่บ้าน เด็กมัธยมต้นอย่าง ยามามุระ มิวะ (ลูกสาวชาวประมง ยามามุระ อิวาโอะ) และ อาราอิ ทามาโกะ (ทามะ) ที่มีน้องชายหน้าเหมือนกันเปี๊ยบชื่อ อั๊กกี้ และเด็กประถมเพื่อนของนารุ อย่าง ฮินะ และ เคนตะ
การสงบใจกลายเป็นเรื่องวุ่นวายเพราะชาวบ้าน แต่ความเป็นอยู่ งานเทศกาล เหตุการณ์ต่างๆ รวมถึงการช่วยดูแลเด็กๆ การเจ็บป่วย อุปสรรค และสายสัมพันธ์กับเพื่อนตั้งแต่เด็ก คาวาฟุจิ ที่เป็นนายหน้าขายภาพ เรื่องนักเขียนพู่กันดาวรุ่งอายุสิบแปด คันซากิ โคสุเกะ ที่เห็นฮันดะเป็นเป้าหมาย ก็ช่วยให้ฮันดะรู้ถึงความผิดพลาดและพบทางใหม่ของตนเอง ชั้นน่ะอยากให้มันเบ่งบานออก ค้นพบด้วยตัวเอง ฟูมฟันด้วยตัวเอง ให้กลายเป็นดอกไม้ที่มีเพียงดอกเดียวในโลก สามารถกลับโตเกียวไปขอโทษ ผ.อ. ที่บอก จะนักเขียนพู่กันหรือศิลปินผู้ที่พบความสำเร็จ ต่างก็ขัดเกลาเอกลักษณ์ของตนจนคมกริบกันทั้งนั้น ถึงได้ที่ห้าในการประกวดนารุกะ ก็ยังพูดได้ว่าสิ่งที่สำคัญคือช่วงเวลานี้
ฮันดะอยากกลับไปเกาะ แต่แม่ต่อต้านหนักเพราะคิดว่าลูกชายเพี้ยน จนต้องได้พ่อที่เคยไปอยู่เกาะนี้เมื่อสามสิบห้าปีที่แล้วและสนิทสนมกับผู้ใหญ่บ้านช่วยโน้มน้าว การกลับมาคราวนี้ฮันดะได้เข้าร่วมสังคมของเกาะ เช่นงานสัมนาประจำปีของโรงเรียนประถม (ที่ทำให้อึ้งกับความมีส่วนร่วมของชุมชนกับการศึกษาเป็นระบบนิเวศ) การไปทัศนศึกษาของนักเรียนมัธยม (มีจำกัดเงินที่ติดตัวไปด้วยนะ) การตายและพิธีศพของยาย คิโยะ ที่ชอบประดิษฐ์ของเล่น ว่ากันว่าชีวิตคนจะสะท้อนผ่านพิธ๊ศพ อากาศก็ดี ทุกคนมารวมตัวกัน จนไม่ใช่พิธีที่มีแต่น้ำตา
ฮิโรชิเข้าเมืองไปสอบสัมภาษณ์งานร้านอาหาร การส่งการ์ตูนเข้าประกวดของทามะ ในงานแข่งกีฬาระหว่างหมู่บ้านที่นานัตสึดาเกะจองตำแหน่งบ๊วยทุกปี แต่ปีนี้จะเอาวิ่งผลัดต่างอายุให้รอด เซย์เมย์ ภรรยา ผู้จัดการ คิริเอะ และลูกชายคาวาฟุจิ มาเยี่ยมเซย์ชูที่เกาะ และแสดงความเห็นสำหรับแนวทางของตน ตัวอักษรทุกตัวนั้นแฝงไว้ด้วยจิตใจ ตัวอักษรที่เขียนโดยไม่คิดอะไรจะแสดงออกถึงจิตใจอันว่างเปล่า แต่หากใส่ความตั้งใจลงไป ก็จะแสดงออกได้ถึงพลัง ตัวอักษรที่แฝงไว้ด้วยอารมณ์รุนแรง ย่อมขับเคลื่อนจิตใจของผู้คน และของลูกชาย ตัวหนังสือของลูกน่ะ กุมจิตผู้คนด้วยความอุตสาหะและทิฐิ
เรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกดี อบอุ่นแบบสบายๆ เกาะเป็นชุมชนที่มีความเข้มแข็งมาก เห็นว่าบางตอนมาจากประสบการณ์จริงของผู้แต่งที่บ้านอยู่บนเกาะโกะโตด้วย (นารุได้เป็นอิมเมจเกิร์ลของหน้าเว็บเกาะ ^_^) ลายเส้นและภาพได้อารมณ์น่ารักเงียบๆ แบบโวยวาย คล้ายผลงานอย่าง 'วุ่นรักนักดนตรี' และการใช้ชีวิตในชนบทคล้าย 'รากหญ้าบรรดาศักดิ์'
แฝงด้วยข้อคิดเช่น ความอุตสาหะก็ถือเป็นพรสวรรค์, มีคนที่ฉวยโอกาสได้กับคนที่ฉวยโอกาสไม่ได้ เรามันเป็นพวกกลุ่มหลัง แทนที่จะตะเกียกตะกาย ยอมถอดใจอย่างสง่าผ่าเผยจะดีกว่ามั๊ย ซึ่งก็ได้คำตอบ ก้มลงมองสิ โอกาสอาจจะอยู่ใต้เท้าโดยที่เราไม่คาดคิด ... ไม่ต้องอยากมีอยากได้ในสิ่งที่คนอื่นได้ แต่ก็ไม่ต้องถอดใจยอมแพ้ หรือการสร้างสายสัมพันธ์ คนนอกที่อยู่ใกล้ ดีกว่าคนในที่อยู่ห่าง
ลายเส้นเรียบๆ สะอาด และหลายตอนกลายเป็นการ์ตูนแก๊กสี่ช่องเฉยเลย 555 อ้อ จขบ. ลองทำหัวไชเท้าดองตามสูตรก็อร่อย ^_^ สรุปว่าเป็นเรื่องที่อ่านซ้ำได้ไม่เบื่อ ทรงคุณค่าควรแก่การเก็บค่ะ
มีอนิเมะ ซีซั่น 1 จำนวน 12 ตอน เมื่อปี 2014 ดูได้ที่ Bilibili และ Amazon Prime
[25/08/16, 26/12/16, 15/12/22]
สมัยมัธยมต้น ฮันดะ เซย์ชู ถูกเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียว คาวาฟูจิ หลอกว่าคนอื่นเกลียดตน เมื่อขึ้นมัธยมปลายจึงตั้งกำแพงจิตใจ เก็บตัวไม่พูดกับคนอื่น ถึงขนาดแกล้งว่าไม่รู้จักคาวาฟูจิเพื่อไม่ให้เพื่อนถูกคนอื่นเกลียดไปด้วย (ส่วนคาวาฟูจิก็ไม่แก้ความเข้าใจผิดเพราะขำกลิ้งในความอินโนเซนส์) ความจริงฮันดะมีชื่อ ภาพลักษณ์สุดคูลและไม่มีใครสุงสิงด้วย ยิ่งทำให้ฮอตสุดๆ บวกกับความเข้าใจผิดต่างๆ ยิ่งทำให้ฮันดะดูดีเป็นที่เลื่อมใสของชาวประชา
เมื่อการสารภาพรักไม่สำเร็จ (ฮันดะนึกว่าจดหมายรักเป็นจดหมายท้าดวล) ทำให้ผู้หญิงที่กล้าสารภาพรักถูกเรียกว่าผู้กล้า การที่ฮันดะให้นักเรียนหญิงโต๊ะข้างๆ คินโจ มิโยโกะ ยืมยางลบ ทำให้เกิดผู้คลั่งไคล้ฮันดะ, ไอซาวะ จุนอิจิ ที่สมัครเป็นหัวหน้าห่้องก็ยกตำแหน่งให้ฮันดะพร้อมรับตำแหน่งรองทำงานแทนทั้งหมด, หนุ่มหล่อนิยมแฟชั่น นิไคโด เรโอ ก็เลิกงานนายแบบแล้วมาเป็นติ่งฮันดะ, สึซึย อากาเนะ ที่เคยถูกแกล้งเลยไม่มาเรียนก็กลับมาหลังจากฮันดะไปส่งเอกสารที่บ้าน
คอนโด ยูคิโอ ที่สุดธรรมดาก็ถูกลากเข้ากลุ่มติ่งหลังชั่วโมงเรียนทำอาหาร, ฮานาดะ เคย์ ปลอมตัวเป็นฮันดะเพราะอยากเป็นฮันดะยิ่งกว่าฮันดะ, มีข่าวว่าฮันดะมีแฟนเป็นสาวสวยอายุมากกว่า (แท้จริงคือแม่) จนคินโจที่สติแตกจะกระโดดตึก ส่วนแม่ที่มาพบอาจารย์ก็ขอลูกพูดกับนักเรียนคนอื่นบ้าง, การแข่งวิ่งกับ ฮิกาชิโนะ โคทาโร่ (โผล่ใน 'บารากะมอน' ตอนแข่งกีฬาระหว่างหมู่บ้านด้วย)
ประธานนักเรียนหญิงที่ต้องการควบคุมผู้ชายและไล่จับฮันดะใส่ชุดนักเรียนหญิงจนฮันดะตกบันไดความจำเสื่อม ทำให้ฮันดะยิ่งไม่เชื่อใจในมนุษย์ ปลอมตัวตอนออกไปเที่ยวกับคาวาฟูจิ จนตกติ่งมาได้อีกคน การให้เพื่อนดูลายมือ การสอบซ่อมที่ฮํนดะตกสองรอบเพราะไม่เขียนชื่อ ส่วนไอซาวะ นิไคโด สึซึย และคอนโดก็ตั้งกองทัพฮันดะและห้องฐานทัพแห่งความลับของฮันดะ
คอนโดคิดว่าสาวจะสารภาพรัก แต่กลายเป็นถูกเตือนให้ออกห่างฮันดะ, ชมรมวาดรูปสาวสวยจะถูกยุบ ต้องหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง เลยจะเขียนการ์ตูนฮันดะหญิงเพื่อขายในงานโรงเรียน, บรรณารักษ์ห้องสมุดที่แอบชอบฮันดะก็ถูกกระตุ้นจนออกมาไล่ตาม, การไล่จับสตอกเกอร์ของฮันดะที่พวกกองทัพและตินโจที่ตอนนี้มีฉายาอีเรเซอร์ (จัดการหญิงที่เข้าใกล้ฮันดะ) ร่วมกันจัดการ
ในงานทัศนศึกษา เรื่องสำคัญของกองทัพฮันดะคือการจัดเรียงตำแหน่งที่นอน
นี่คือพัฒนาจากการ์ตูนแก๊กที่สี่ช่อง แต่ละหน้ามีสี่ช่องวางเรียงลงตามแนวดิ่งขนาดเท่ากัน เนื้อหาเน้นความฮาจากความบังเอิญ การคิดเองเออเองและความเข้าใจผิด ความรู้สึกในภาพรวมคือมุกไม่ตรงกับรสนิยมเท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอมรับความอึ้งจากสมการคณิตศาสตร์ที่เขียนได้มีศิลปะที่สุดที่เคยเห็นมา อ่านเพราะชอบเรื่องหลักมาก -_-"
มีอนิเมะ ซีซั่น 1 จำนวน 12 ตอน เมื่อปี 2016 ดูได้ที่ Bilibili และ Amazon Prime
[29/12/22]
ที่มา
[1] Satsuki Yoshino. บารากะมอน เกาะมีฮา คนมีเฮ (Barakamon). NED COMICS, เล่ม 1-10, 2554-2565 (ต้นฉบับ 2009-2014).
[2] Satsuki Yoshino. ฮันดะคุง (Handakun). NED COMICS, เล่ม 1-4, 2564-2565 (ต้นฉบับ 2014-2015).
รายการการ์ตูนญี่ปุ่น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น