Th Mad Bookworm, aka Jackfruit-k

เรื่อง ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม แต่งโดย อ้ายถง (Ai Tong) แปลโดย ปัณณ์ แคว้นเว่ยมีแม่ทัพใหญ่ อิงกั๋วกง ดูแลชายแดนซีเป่ย หลังจากที่บุตรชายคนโตเสียชีวิตก็รับหลานชาย เหออวิ๋นลั่ว ที่เพิ่งสามขวบ ไปเลี้ยงที่ชายแดน ฝึกฝนเป็นทายาทอย่างเต็มที่จนมีความสามารถสูง ฮ่องเต้โปรดปรานแต่งตั้งเป็นทายาทอิงกั๋วกงซื่อจื่อ แต่อายุยี่สิบแล้วยังไม่ได้แต่งงาน พอดีมารดาที่เมืองหลวงได้สาวน้อย หลินหยวนซี ช่วยชีวิตไว้เลยจัดการหมั้นหมายทั้งที่ชาติตระกูลต่ำกว่า ความจริงพื้นฐานของหลินหยวนซีก็ใช่ว่าจะด้อย บิดาคือรองเสนาบดีฝ่ายซ้ายกรมคลัง หลินหมิ่นเฉิง ที่เป็นคุณชายสามที่เคยสอบได้เป็นทั่นฮวาของตระกูลหลิน หนึ่งในสามตระกูลบัณฑิตใหญ่แห่งเยว่โจว มารดาคือภรรยาเอกคนแรกที่เสียชีวิตไปแล้ว ภายหลังหลินหมิ่นเฉิงแต่งงานใหม่กับ หวาซินจ่างกงจู่ ที่เป็นหม้ายแต่งงานครั้งที่สอง และชอบหลินหมิ่นเฉิงจนยืนยันที่จะแต่งงานกับฮ่องเต้ เมื่ออิงกั๋วกงและเหออวิ๋นลั่วเข้าเมืองหลวงเพื่อแต่งงาน อิงกั๋วกงถูกกลุ่มนักฆ่าพันธมิตรเลือดสังหารทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส ทำให้เหออวิ๋นลั่วต้องประกาศว่าป่วยและมัวแต่ยุ่งเรื่องรักษาอย่างลับๆ ฮูหยินของอิงกั๋วกงถูก

เรื่อง จุดโคมรอท่านนับพันปี แต่งโดย ไป๋ลู่เว่ยซวง (Bai Lu Wei Shuang) พิสูจน์อักษรโดย สมิต หลิว และ ชะเอมเทศ จอมปีศาจ โหยวชือ ปกครองใต้หล้า นอกจากนี้ ยังมีเหล่าราชาปีศาจห้าเผ่าคือ จิ้งจอก งู หนู พังพอน ไป๋เซียน (เม่น) ที่แข็งแกร่งกว่าทั่วไปเพราะมีการส่งต่อเน่ยตัน เนื่องจากมนุษย์ได้รับความทุกข์ยากอย่างสุดแสนจากโหยวชือ เมื่อพันปีก่อน ซ่งเฉิงหลิน บูรพาจารย์ผู้ก่อตั้งสำนักพรตซั่งชิง ผู้ฝึกตนจนกำลังจะได้ร่างเซียน ได้ใช้สามดวงจิตหกวิญญาณปิดผนึกโหยวชือไว้ที่ภูเขาฉีโต่ว โดยกระถางดับดวงจิตของวิเศษที่ซ่งเฉิงหลินสร้างขึ้น ได้รักษาหนึ่งวิญญาณที่เหลือไว้ ซ่งเฉิงหลินได้เลี้ยงปีศาจจิ้งจอกหิมะเก้าหางไว้ตนหนึ่ง คือ โหลวซื่ออวี้ ธิดาราชาจิ้งจอกผู้ลูกได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรี และก็เป็นโหลวซื่ออวี้ที่พาหนึ่งวิญญาณของซ่งเฉิงหลินไปปรโลกเพื่อให้เกิดใหม่ในสังสารวัฏ และเปิดโรงเตี๊ยม จุดโคมในยามพลบค่ำ รอซ่งเฉิงหลินที่ให้คำสัญญาที่จะมาดูพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ซ่งเฉิงหลินได้เกิดใหม่หลายครั้ง โหลวซื่ออวี้ที่ได้พบในแต่ละครั้งก็มักทำได้เพียงพบปะและไม่ได้รับการยอมรับ แต่ก็พยายามช่วยให้ คือทำลายเน่ยคันของราชา

เรื่อง The Wake-Up Call: Why the Pandemic Has Exposed the Weakness of the West, and How to Fix It โดย John Micklethwait & Adrian Wooldridge หนังสือเล่มนี้แต่งโดยหัวหน้าบรรณาธิการของสำนักข่าวบลูมเบอร์ก (ในปัจจุบัน) และ The Economist (อดีต) กับบรรณาธิการด้านการเมืองของ The Economist ที่มีประสบการณ์เสนอข่าวเศรษฐกิจอย่างโชกโชน และถ้าดูตามแนวทางของนิตยสารและผู้แต่ง แนวคิดที่ใช้ก็ควรโน้มเอียงไปทางเศรษฐกิจเสรีนิยมบ้าง เมื่อพิจารณาเรื่องก่อนหน้าที่เขียน อย่างน้อยก็น่าจะเสนอเรื่องได้อย่างน่าสนใจ ไม่น่าเบื่อ พร้อมกับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยและอารมณ์ขันเสียดสีแบบอังกฤษ ซึ่งเมื่ออ่านแล้วก็ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ แนวคิดที่เสนอคือประวัติศาสตร์ด้านการเมืองที่พูดถึงการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลและการปกครอง โดยเทียบระหว่างทางตะวันออกและตะวันตกว่ามีความรุ่งเรื่องและเสื่อมโทรมอย่างไรตั้งแต่ยุคกลางจนถึงปัจจุบัน โดยใช้การระบาดของโควิดเป็นตัววัดสภาพการณ์ปัจจุบัน แล้วจึงพิจารณาปัญหาของทางตะวันตก (เน้นอเมริกา) และเสนอแนวทางการแก้ปัญหา ในศตวรรษที่ 14 ประเทศและแคว้นในยุโรปมักมีขนาดเล็กที่เผชิญกับทั้งความรุนแรงทางการเ

เรื่อง Tearmoon Empire Story บันทึกเรื่องราวจักรวรรดิเทียร์มูน เรื่องโดย โมจิสึกิ โนโซมุ ภาพโดย Gilse แปลโดย พรพิทักษ์ เพไทย ในดินแดนหนึ่ง มีแกนอำนาจหลักสองประเทศคือจักรวรรดิเทียร์มูนและราชอาณาจักรซังค์แลนด์ เมียร์ ลูน่า เทียร์มูน เป็นเจ้าหญิงอันดับหนึ่งของจักรวรรดิเทียร์มูน ที่เอาแต่ใจ สนใจแต่ตนเอง เมื่อเกิดการล่มสลายของจักรวรรดิเพราะโรคระบาด ความอดอยาก การจลาจลของชนกลุ่มน้อย และการลุกฮือที่นำโดย ทีโอนา รูดอลฟอน สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งเทียร์มูนและธิดาขุนนางยากจนจากชายแดน ที่ได้รับความช่วยเหลือจาก ราชาเที่ยงธรรม ซิออน โซล ซังค์แลนด์ เจ้าชายอันดับหนึ่งของราชอาณาจักรซังค์แลนด์ เมื่อเมียร์อายุสิบเจ็ดถูกจับเข้าคุกใต้ดิน ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากและทรมาน อายุยี่สิบถูกประหารด้วยกิโยติน ... เกิดใหม่ในร่างตอนอายุสิบสองพร้อมไดอารี่โชกเลือดที่ข้อมูลข้างในเปลี่ยนได้ตามเหตุการณ์ในชีวิตนี้ ความต้องการสูงสุดของเมียร์ในแกนเวลานี้คือการเลี่ยงรูทกิโยตินให้ได้ด้วยนิสัยปอดแหกและความรักตัวเองเป็นที่หนึ่ง เปลี่ยนการประพฤติตัวกับคนทั่วไป พยายามหาความรู้ ตามหาคนที่เชื่อใจได้ให้มาเป็นผู้ช่วยและพยายามหาทางแก้

เรื่อง แผนลวงคดีรัก โดย ติงโม่ (Ding Mo) แปลโดย เรืองชัย รักศรีอักษร วาดโดย Jadeline โหยวหมิงสวี่ (25 ปี) เป็นตำรวจในกองตำรวจอาชญากรรมเขตเย่ว์ซานเมืองเซียง แม่ โหยวหรุยเส่ว์ ที่เสียไปแล้วเคยเป็นตำรวจ ไม่มีพ่อโตมากับตายาย มีนิสัยห้าว และฝีมือยูโดร้ายกาจที่สุดในหน่วย ทำให้ถึงจะสวยมากแต่ไม่ค่อยมีคนกล้าแหยมเท่าไหร่ ระหว่างลาพักผ่อนขี่รถจักรยานอยู่ในทิเบตก็ได้ข่าวมีฆาตกรต่อเนื่องหลบหนี จึงพยายามมองๆ ดู ซึ่งก็ประสบผลสำเร็จ จับผู้ร้าย กู้เทียนเฉิง ที่ภายหลังหนีไปได้ และได้ของแถมมาเป็นหนุ่มหล่อ อินเฝิง นักเขียนนิยายอาชญากรรมชื่อดัง ศาสตราจารย์มหาวิทยาลัย และนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง ที่ถูกคนร้ายทำร้ายชิงรถจนศีรษะกระทบกระเทือน ไอคิวยังสูง แต่อีคิวและอายุทางจิตวิทยาเหมือนเด็กเจ็ดแปดขวบ และติดโหยวหมิงสวี่อย่างมาก จนได้ชื่อเล่นใหม่ว่า โหยวอิงจวิ้น ผู้ช่วย เฉินเฟิง ที่เอาอินเฝิงไม่อยู่ (จากทั้งความสามารถในการหนีและไขกุญแจทุกแบบ) เลยขอให้โหยวหมิงสวี่ช่วยดูแลอินเฝิง โดยเช่าห้องข้างๆ บ้าน อยู่กับแม่บ้าน พ่อครัว คนขับรถ คอยช่วยดูแลส่งอาหาร จัดการงานบ้าน และมีค่าเหนื่อยเดือนละสาม

เรื่อง โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม แต่งโดย หยางกวงฉิงจื่อ (Yang Guang Qing Zi) แปลโดย Primavera ตระกูลหนีค้าขายเครื่องหอมจนได้เป็นวาณิชหลวงของราขวงศ์จิน เมื่อบ้านใหญ่มีลูกสาวเพียงคนเดียว คือ หนีซิน ที่มีความสามารถในการปรุงเครื่องหอมอย่างยิ่ง จึงหาบัณฑิต ต่งอวี้ป๋อ เป็นเขยแต่งเข้า มีธิดาคนเดียวคือ หนีฟางเฟย แต่ต่งอวี้ป๋อไร้ความสามารถอ่อนปวกเปียกไม่รู้เรื่องอะไรเลย ปล่อยให้ธิดาตระกูลหนีบ้านรองวางยาพิษหนีซินจนตาย และแต่งงานเป็น เสี่ยวหนีซื่อ มีลูกสาวสองคนคือ ต่งฮุ่ยเหวิน และ ต่งฮุ่ยฟาง เข้าควบคุมร้านหยวนเซียงของสกุลหนี ทั้งยังข่มเหงหนีฟางเฟยจนต้องหาทางหนีตายไปอยู่ที่เรือนพักตากอากาศในเจียงหนาน หนีฟางเฟยได้รับการอบรมเลี้ยงดูอย่างดีจากเพื่อนเก่าของแม่คือ ป๋ออวิ๋นต้าจ่างกงจู่ ที่ย้ายไปเจียงหนานหลังการตายของราชบุตรเขย อบรมทั้งกิริยามารยาท ความรู้ เครื่องหอม และยังเปิดหอมู่ฟางให้หนีฟางเฟยทำการค้าโดยใช้ชื่อแม่นาง ซีเหยียน กิจการเติบโตรวดเร็วจนร้านหยวนเซียงเริ่มตกต่ำ เสี่ยวหนีซื่อจึงเรียกตัวหนีฟางเฟยเข้าเมืองหลวงเพื่อให้แต่งกับคุณชายเสเพลเป็นการพยุงกิจการไว้ หนีฟางเฟยก็ตอบรับเข้าเมือง

เรื่อง ระบบภรรยาอันดับหนึ่ง โดย ตะปบเงา อันหลันเป็นสาวมหาวิทยาลัยสุดแซ่บสมัยปัจจุบันที่เปลี่ยนแฟนอย่างบ่อย วิญญาณข้ามเวลาไปแคว้นไท่และเข้าร่างคุณหนูใหญ่ เซิ่นลู่อวิ๋น พร้อมกับได้เป็นโฮสต์ของระบบภรรยาอันดับหนึ่งที่มาควบคุมให้เธอใช้ชีวิตเป็นกุลสตรีตามขนบโบราณ คอยดูแลตักเตือนและให้คะแนนเพื่อสุ่มสกิลต่างๆ ที่ล่งเสริมความเป็นภรรยาทั้งสิ้น แต่ถ้าถูกหักคะแนนจนหมดคือตาย ทำให้อันหลันต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลือก (ส่วนวิญญาณคุณหนูคนเก่าไปเข้าร่างอันหลันและปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจนเป็นคุณหนูเรียบร้อยพร้อมแฟนเนิร์ดอนาคนไกลในตอนพิเศษท้ายเล่ม) เซิ่นลู่อวิ๋นเป็นธิดาโฉมงานผู้เพียบพร้อมของซู่อันโหวกับฮูหยินใหญ่ ที่ได้รับสมรสพระราชทานเป็นชายาเอกจากเซิ่งตี้ฮ่องเต้ ไท่หลงเจี้ยน ให้กับหนานอ๋อง ไท่หลงอวี้ ที่เป็นพระอนุชาองค์เดียว เป็นกำลังสำคัญของฮ่องเต้และหน้าสวยมาก พ่อแม่ของเซิ่นลู่อวิ๋นก็ดีใจมากเพราะจะช่วยให้น้องชายของเธอก้าวหน้าได้รวดเร็ว ทั้งที่เดิมเคยถูกมองตัวให้เป็นชายาองค์ชายรอง แต่ฮ่องเต้ฉกมาให้น้องแทน ด้วยการปูทางของฮ่องเต้ คนรอบข้างในจวนและเหล่าสกิล เซิ่นลู่อวิ๋นก็จัดการเรื่องราวทั้งในวัง จวน

เรื่อง น่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไป โดย ลวี่กวง (Lu Guang) แปลโดย อาจือ ตระกูลโจวเป็นโหรหลวง แต่อาชีพดั้งเดิมคือนายหน้าจัดหาสินค้าทุกแบบ หากมีวาสนายังสามารถซื้อสินค้ามืดที่จับต้องไม่ได้ เช่น ต่อชีวิต ลาภยศสรรเสริญ โดยใช้ม้วนภาพผู้พิพากษาแห่งปรโลกแลกกับสิ่งที่มีความสำคัญโดยจองจำสิ่งที่นำมาแลกเปลี่ยนไว้ในภาพ ม้วนภาพนี้ตกทอดจากบรรพบุรุษมากว่าพันปี และมีแต่เจ้าของเดิมที่สามารถเผาภาพทิ้งได้ บุรุษในตระกูลโจวล้วนอายุสั้นไม่ถึงสี่สิบปี ใช้การทำนายปากว้าหาภรรยาที่สามารถกำเนิดบุตร แต่พวกนางก็จะเสียชีวิตหลังให้กำเนิดบุตรเป็นอย่างช้า ทำให้มีคนในตระกูลน้อยมาก มีการเลี้ยงดูบ่าวจำนวนหนึ่งเพื่อเป็นผู้ช่วยที่ภักดี ในรุ่นนี้ตระกูลโจวมีลูกฝาแฝดชายหญิงคือ โจวเฟิ่งเหยียน และ โจวเฟิ่งสิง โจวเฟิ่งสิงอาศัยอย่างสันโดษที่เมืองซีเฟิง ส่วนโจวเฟิ่งเหยียนที่มีความสามารถสูงมากอยู่ที่เมืองหลวงปาอู โจวเฟิ่งเหยียนตอนสี่ขวบสามารถทำนายว่า เยียนจิ้ง อ๋องที่ไม่มีความสำคัญจะได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ ทำให้เมื่อเยียนจิ้งขึ้นเป็นฮ่องเต้รัชศกหลิงเซียวก็ให้ความสำคัญกับโจวเฟิ่งเหยียนอย่างมาก องค์ชายที่ช่วงชิงบัลลังก์คือ องค์ช

เรื่อง Blue Period โดย สึบาสะ ยามากุจิ ยาโทระ - ริวขิ - โยตะสุเกะ - ฮาชิดะ - มากิ ยางุจิ ยาโทระ เป็นนักเรียนชั้น ม. 5 ที่ถึงจะแต่งตัวเก ย้อมผม ใส่ตุ้มหู กินเหล้า สูบบุหรี่ แต่ก็มนุษยสัมพันธ์ดี ผลการเรียนเลิศขนาดเข้าวาเซดะได้ ปกติใช้ชีวิตอย่างเรื่อยๆ แต่มีความพยายามเพื่อผลลัพธ์และเข้าใจว่าสำหรับตนเองทุ่มลงไปเท่าไหร่ ก็เก่งขึ้นมาได้แต่นั้น ยาโทระเลือกศิลปะเป็นวิชาเลือกเพื่อให้สามารถได้คะแนนดีอย่างไม่ต้องพยายามมาก แต่วิชานี้ก็มีอาจารย์ป้า ซาเอกิ ที่น่ากลัว (เปิดตัวได้ฮามาก!) ยาโทระที่มีปัญหาในการค้นพบตัวเองสำหรับการวางแผนอนาคต พบว่าเรื่องที่ซาบซึ้งตื้นตันไม่ใช่เป็นของตนเอง ได้แรงบันดาลใจจากรูปวาดของรุ่นพี่สาวจิ๋ว โมริ จึงนำความประทับใจในตอนเช้าครู่ที่ชิบุยะ วาดรูปออกมาจนสนใจศิลปะอย่างลึกซึ้ง ลงมือวาดมาให้ครูคอมเมนต์ เรื่องที่ชอบเก็บไว้ทำเป็นงานอดิเรกก็ได้เป็นความคิดแบบผู้ใหญ่ แต่ว่าเด็กที่ไม่มีความพยายาม ก็คือเด็กที่หาสิ่งที่ตนชอบไม่เจอ และตั้งเป้าว่าจะเข้ามหาวิทยาลัยศิลปะในสาขาจิตกรรมสีน้ำมัน แต่มหาวิทยาลัยศิลปะมีค่าเล่าเรียนแพงรองจากแพทย์ เภสัช และทันตะ เพราะมักเป็นมหาวิทยา