น่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไป - ลวี่กวง
เรื่อง น่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไป
โดย ลวี่กวง (Lu Guang) แปลโดย อาจือ
ตระกูลโจวเป็นโหรหลวง แต่อาชีพดั้งเดิมคือนายหน้าจัดหาสินค้าทุกแบบ หากมีวาสนายังสามารถซื้อสินค้ามืดที่จับต้องไม่ได้ เช่น ต่อชีวิต ลาภยศสรรเสริญ โดยใช้ม้วนภาพผู้พิพากษาแห่งปรโลกแลกกับสิ่งที่มีความสำคัญโดยจองจำสิ่งที่นำมาแลกเปลี่ยนไว้ในภาพ ม้วนภาพนี้ตกทอดจากบรรพบุรุษมากว่าพันปี และมีแต่เจ้าของเดิมที่สามารถเผาภาพทิ้งได้
บุรุษในตระกูลโจวล้วนอายุสั้นไม่ถึงสี่สิบปี ใช้การทำนายปากว้าหาภรรยาที่สามารถกำเนิดบุตร แต่พวกนางก็จะเสียชีวิตหลังให้กำเนิดบุตรเป็นอย่างช้า ทำให้มีคนในตระกูลน้อยมาก มีการเลี้ยงดูบ่าวจำนวนหนึ่งเพื่อเป็นผู้ช่วยที่ภักดี ในรุ่นนี้ตระกูลโจวมีลูกฝาแฝดชายหญิงคือ โจวเฟิ่งเหยียน และ โจวเฟิ่งสิง โจวเฟิ่งสิงอาศัยอย่างสันโดษที่เมืองซีเฟิง ส่วนโจวเฟิ่งเหยียนที่มีความสามารถสูงมากอยู่ที่เมืองหลวงปาอู
โจวเฟิ่งเหยียนตอนสี่ขวบสามารถทำนายว่า เยียนจิ้ง อ๋องที่ไม่มีความสำคัญจะได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ ทำให้เมื่อเยียนจิ้งขึ้นเป็นฮ่องเต้รัชศกหลิงเซียวก็ให้ความสำคัญกับโจวเฟิ่งเหยียนอย่างมาก องค์ชายที่ช่วงชิงบัลลังก์คือ องค์ชายใหญ่จี้อ๋อง เยียนฉีหลิน, องค์ชายรองรุ่ยอ๋อง และ องค์ชายสามจิ้งอ๋อง เยียนลู่เฉิง โอรสของฮองเฮาที่มีฐานอำนาจแข็งแกร่ง
คู่หมายของโจวเฟิ่งเหยียนคือ อวี๋ยาเออร์ จากหมู่บ้านตงเจียง ที่เติบโตขึ้นมาในจวนตระกูลโจว สนิทสนมรักใคร่กันมาก เมื่ออวี๋ยาเออร์เสียชีวิตเข้าหลังวันเข้าหอ โจวเฟิ่งเหยียนแลกเกียรติยศศักดิ์ศรีชั่วชีวิตกับการกลับมาเกิดใหม่ของอวี๋ยาเออร์ รับเป็นน้องสาวบุญธรรม แต่เกิดเหตุไม่สงบในราชสำนักจนโจวเฟิ่งเหยียนต้องส่งอวี๋ยาเออร์ไปหลบภัยที่หมู่บ้างตงเจียงจนถูกโจรป่าปล้นฆ่านะหว่างทาง
โจวเฟิ่งเหยียนใช้ความรุ่งเรืองของตระกูลผู้ทรงอิทธิพลในวงการซื้อขายสินค้ามืดแลกการกลับมาเกิดใหม่เป็นครั้งที่สอง คราวนี้โจวเฟิ่งเหยียนไม่กล้าเข้าใกล้ แต่อวี๋ยาเออร์ก็ถูกคุณชายเสเพลทำร้ายและใส่ร้ายจนถูกชาวบ้านเอาหินปาจนตาย สำหรับชาติที่สาม โจวเฟิ่งเหยียนใช้ลมปราณของฮ่องเต้แลก รับอวี๋ยาเออร์เป็นสาวใช้ แต่ก็ถูกพี่ชาย อวี๋อี แอบเอาไปขายหอนางโลมจนนางฆ่าตัวตาย
ชาติที่สี่ โจวเฟิ่งเหยียนเอาความสามารถในการหยั่งรู้อนาคตแลกเปลี่ยน ฝากให้แม่ทัพ โจวเฉิงเยี่ย เลี้ยงดูอวี๋ยาเออร์ แต่ก็เกิดการฆ่าล้างคฤหาสน์ของโจวเฉิงเยี่ย ชาติที่ห้า โจวเฟิ่งเหยียนเอาความสามารถในการทำนายมาแลกเปลี่ยน ให้อวี๋ยาเออร์อยู่ใกล้ตัว ลงทุนแต่งงานกับองค์หญิง เยียนฝู โดยจะเอาชีวิตนางมาแลกกับวาสนาการครองคู่ ทว่าอวี๋ยาเออร์ก็ถูกองค์ชายสามบุกลวนลามจนฆ่าตัวตายในวันแต่งงาน
โจวเฟิ่งเหยียนเอาวิญญาณของตนมาเป็นการเดิมพันครั้งสุดท้าย ทำให้โจวเฟิ่งเหยียนต้องทรมานจากการถูกถลกวิญญาณสองชั่วยามทุกคืน และยังใช้ชีวิตสิบปีไปแลกวาสนาการครองคู่ เมื่อไม่มีความสามารถใดๆ ก็ต้องอาศัยการรู้เรื่องราวล่วงหน้าและการวางแผนให้เป็นไปตามต้องการ บวกกับความล้มเหลวหลายชาติภพ โจวเฟิ่งเหยียนยิ่งเปลี่ยนเป็นเจ้าแผนการโหดร้ายเย็นชา สามารถทำเรื่องเลวร้ายได้ทุกอย่าง
ในชาตินี้ อวี๋ยาเออร์อยู่กับครอบครัวและมีความทรงจำของชาติที่แล้ว ความงามของเธอทำให้พี่ชายก็ถูกล่อให้ติดการพนัน เอาน้องสาวขายเป็นสาวใช้ให้นายอำเภอจนกินสารหนูอวี๋ยาเออร์ฆ่าตัวตาย แต่โจวเฟิ่งเหยียนไปช่วยได้ทันและพาอยู่ในเมืองปาอู โจวเฟิ่งเหยียนต้องเผชิญการต่อต้านของอวี๋ยาเออร์ที่มีความเข้าใจผิดจากชาติที่แล้ว เผชิญความลำบากเกือบตายกว่าอวี๋ยาเออร์จะยอมรับความรัก
ระหว่างนี้ เหล่าองค์ชายช่วงชิงบัลลังก์ ถึงโจวเฟิ่งเหยียนจะชักนำให้ทั้งองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองขัดขวางองค์ชายสาม แต่ก็ต้านได้อย่างยากลำบาก เมื่อฮ่องเต้ใกล้ตายจึงเสนอให้ยืมลมปราณมังกรจากพระโอรสที่จะพระราชทานบัลลังก์ให้ ถ้าคนหนึ่งสิ้นใจ อีกคนก็จะตายด้วย สุดท้ายโจวเฟิ่งเหยียนสนับสนุน เกาอวี้ โอรสเจ้าผู้ครองแคว้นต้าติ่งที่ถูกต้าเยียนตีแตกให้ทำลายต้าเยียน แต่องค์ชายสามก็สามารถสร้างความเสียหายอย่างหนัก
อวี๋ยาเออร์ที่รอดตายอย่างหวุดหวิดต้องหาทางช่วยโจวเฟิ่งเหยียนที่ต้องมนตร์ดำจนวิญญาณหลุดเข้าไปในมิติภาพเหมือน เมื่อออกมาก็ต้องหาทางเข้าหอเพื่อกำเนิดลูก แต่โจวเฟิ่งเหยียนก็ยังถูกถลกวิญญาณมาตลอดจนมีคนที่สามารถเผาม้วนภาพจนการซื้อขายวิญญาณของถูกยกเลิก ...
เนื่องจากเรื่องนี้มีหลายชาติและมีการย้อนกล่าวถึงทำให้ดูวนๆ บ้าง แต่ก็ไม่ทำให้อ่านลำบากอะไร โจวเฟิ่งเหยียนมาแนวบ้าคลั่งแบบควรชมจากระยะทางข้ามแคว้นเพื่อความปลอดภัย ความสมบุกสมบันของแกก็ทำให้สงสัยว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกนานแต่ไหน แต่ที่ติดใจคือถึงจบแล้วก็มีปมหลายอันที่ยังค้างอยู่ โดยเฉพาะของโจวเฟิ่งสิงและเกาอวี้ ไม่ทราบว่าจะมีตอนต่อหรือเปล่า
สุดท้ายคือน่าสงสัยว่าใครตั้งชื่อเรื่อง คือโครงเรื่องออกจะซีเรียส ตัวละครมาแนวบ้าคลั่ง แทบไม่มีตลกเลยนะ สรุปคืออ่านรวดเดียวจบอย่างเร็ว แต่รู้สึกว่าการแปลค่อนข้างทื่อด้าน ถ้าออกมาได้ฮามากหน่อยอาจจะโอเคกับชื่อเรื่องก็ได้
ที่มา
[1] ลวี่กวง (อาจือ แปล). น่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไป. สำนักพิมพ์อรุณ, 318 หน้า, 2562.
รายการนิยายจีนแปลไทย
โดย ลวี่กวง (Lu Guang) แปลโดย อาจือ
ตระกูลโจวเป็นโหรหลวง แต่อาชีพดั้งเดิมคือนายหน้าจัดหาสินค้าทุกแบบ หากมีวาสนายังสามารถซื้อสินค้ามืดที่จับต้องไม่ได้ เช่น ต่อชีวิต ลาภยศสรรเสริญ โดยใช้ม้วนภาพผู้พิพากษาแห่งปรโลกแลกกับสิ่งที่มีความสำคัญโดยจองจำสิ่งที่นำมาแลกเปลี่ยนไว้ในภาพ ม้วนภาพนี้ตกทอดจากบรรพบุรุษมากว่าพันปี และมีแต่เจ้าของเดิมที่สามารถเผาภาพทิ้งได้บุรุษในตระกูลโจวล้วนอายุสั้นไม่ถึงสี่สิบปี ใช้การทำนายปากว้าหาภรรยาที่สามารถกำเนิดบุตร แต่พวกนางก็จะเสียชีวิตหลังให้กำเนิดบุตรเป็นอย่างช้า ทำให้มีคนในตระกูลน้อยมาก มีการเลี้ยงดูบ่าวจำนวนหนึ่งเพื่อเป็นผู้ช่วยที่ภักดี ในรุ่นนี้ตระกูลโจวมีลูกฝาแฝดชายหญิงคือ โจวเฟิ่งเหยียน และ โจวเฟิ่งสิง โจวเฟิ่งสิงอาศัยอย่างสันโดษที่เมืองซีเฟิง ส่วนโจวเฟิ่งเหยียนที่มีความสามารถสูงมากอยู่ที่เมืองหลวงปาอู
โจวเฟิ่งเหยียนตอนสี่ขวบสามารถทำนายว่า เยียนจิ้ง อ๋องที่ไม่มีความสำคัญจะได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ ทำให้เมื่อเยียนจิ้งขึ้นเป็นฮ่องเต้รัชศกหลิงเซียวก็ให้ความสำคัญกับโจวเฟิ่งเหยียนอย่างมาก องค์ชายที่ช่วงชิงบัลลังก์คือ องค์ชายใหญ่จี้อ๋อง เยียนฉีหลิน, องค์ชายรองรุ่ยอ๋อง และ องค์ชายสามจิ้งอ๋อง เยียนลู่เฉิง โอรสของฮองเฮาที่มีฐานอำนาจแข็งแกร่ง
คู่หมายของโจวเฟิ่งเหยียนคือ อวี๋ยาเออร์ จากหมู่บ้านตงเจียง ที่เติบโตขึ้นมาในจวนตระกูลโจว สนิทสนมรักใคร่กันมาก เมื่ออวี๋ยาเออร์เสียชีวิตเข้าหลังวันเข้าหอ โจวเฟิ่งเหยียนแลกเกียรติยศศักดิ์ศรีชั่วชีวิตกับการกลับมาเกิดใหม่ของอวี๋ยาเออร์ รับเป็นน้องสาวบุญธรรม แต่เกิดเหตุไม่สงบในราชสำนักจนโจวเฟิ่งเหยียนต้องส่งอวี๋ยาเออร์ไปหลบภัยที่หมู่บ้างตงเจียงจนถูกโจรป่าปล้นฆ่านะหว่างทาง
โจวเฟิ่งเหยียนใช้ความรุ่งเรืองของตระกูลผู้ทรงอิทธิพลในวงการซื้อขายสินค้ามืดแลกการกลับมาเกิดใหม่เป็นครั้งที่สอง คราวนี้โจวเฟิ่งเหยียนไม่กล้าเข้าใกล้ แต่อวี๋ยาเออร์ก็ถูกคุณชายเสเพลทำร้ายและใส่ร้ายจนถูกชาวบ้านเอาหินปาจนตาย สำหรับชาติที่สาม โจวเฟิ่งเหยียนใช้ลมปราณของฮ่องเต้แลก รับอวี๋ยาเออร์เป็นสาวใช้ แต่ก็ถูกพี่ชาย อวี๋อี แอบเอาไปขายหอนางโลมจนนางฆ่าตัวตาย
ชาติที่สี่ โจวเฟิ่งเหยียนเอาความสามารถในการหยั่งรู้อนาคตแลกเปลี่ยน ฝากให้แม่ทัพ โจวเฉิงเยี่ย เลี้ยงดูอวี๋ยาเออร์ แต่ก็เกิดการฆ่าล้างคฤหาสน์ของโจวเฉิงเยี่ย ชาติที่ห้า โจวเฟิ่งเหยียนเอาความสามารถในการทำนายมาแลกเปลี่ยน ให้อวี๋ยาเออร์อยู่ใกล้ตัว ลงทุนแต่งงานกับองค์หญิง เยียนฝู โดยจะเอาชีวิตนางมาแลกกับวาสนาการครองคู่ ทว่าอวี๋ยาเออร์ก็ถูกองค์ชายสามบุกลวนลามจนฆ่าตัวตายในวันแต่งงาน
โจวเฟิ่งเหยียนเอาวิญญาณของตนมาเป็นการเดิมพันครั้งสุดท้าย ทำให้โจวเฟิ่งเหยียนต้องทรมานจากการถูกถลกวิญญาณสองชั่วยามทุกคืน และยังใช้ชีวิตสิบปีไปแลกวาสนาการครองคู่ เมื่อไม่มีความสามารถใดๆ ก็ต้องอาศัยการรู้เรื่องราวล่วงหน้าและการวางแผนให้เป็นไปตามต้องการ บวกกับความล้มเหลวหลายชาติภพ โจวเฟิ่งเหยียนยิ่งเปลี่ยนเป็นเจ้าแผนการโหดร้ายเย็นชา สามารถทำเรื่องเลวร้ายได้ทุกอย่าง
ในชาตินี้ อวี๋ยาเออร์อยู่กับครอบครัวและมีความทรงจำของชาติที่แล้ว ความงามของเธอทำให้พี่ชายก็ถูกล่อให้ติดการพนัน เอาน้องสาวขายเป็นสาวใช้ให้นายอำเภอจนกินสารหนูอวี๋ยาเออร์ฆ่าตัวตาย แต่โจวเฟิ่งเหยียนไปช่วยได้ทันและพาอยู่ในเมืองปาอู โจวเฟิ่งเหยียนต้องเผชิญการต่อต้านของอวี๋ยาเออร์ที่มีความเข้าใจผิดจากชาติที่แล้ว เผชิญความลำบากเกือบตายกว่าอวี๋ยาเออร์จะยอมรับความรัก
ระหว่างนี้ เหล่าองค์ชายช่วงชิงบัลลังก์ ถึงโจวเฟิ่งเหยียนจะชักนำให้ทั้งองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองขัดขวางองค์ชายสาม แต่ก็ต้านได้อย่างยากลำบาก เมื่อฮ่องเต้ใกล้ตายจึงเสนอให้ยืมลมปราณมังกรจากพระโอรสที่จะพระราชทานบัลลังก์ให้ ถ้าคนหนึ่งสิ้นใจ อีกคนก็จะตายด้วย สุดท้ายโจวเฟิ่งเหยียนสนับสนุน เกาอวี้ โอรสเจ้าผู้ครองแคว้นต้าติ่งที่ถูกต้าเยียนตีแตกให้ทำลายต้าเยียน แต่องค์ชายสามก็สามารถสร้างความเสียหายอย่างหนัก
อวี๋ยาเออร์ที่รอดตายอย่างหวุดหวิดต้องหาทางช่วยโจวเฟิ่งเหยียนที่ต้องมนตร์ดำจนวิญญาณหลุดเข้าไปในมิติภาพเหมือน เมื่อออกมาก็ต้องหาทางเข้าหอเพื่อกำเนิดลูก แต่โจวเฟิ่งเหยียนก็ยังถูกถลกวิญญาณมาตลอดจนมีคนที่สามารถเผาม้วนภาพจนการซื้อขายวิญญาณของถูกยกเลิก ...
เนื่องจากเรื่องนี้มีหลายชาติและมีการย้อนกล่าวถึงทำให้ดูวนๆ บ้าง แต่ก็ไม่ทำให้อ่านลำบากอะไร โจวเฟิ่งเหยียนมาแนวบ้าคลั่งแบบควรชมจากระยะทางข้ามแคว้นเพื่อความปลอดภัย ความสมบุกสมบันของแกก็ทำให้สงสัยว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกนานแต่ไหน แต่ที่ติดใจคือถึงจบแล้วก็มีปมหลายอันที่ยังค้างอยู่ โดยเฉพาะของโจวเฟิ่งสิงและเกาอวี้ ไม่ทราบว่าจะมีตอนต่อหรือเปล่า
สุดท้ายคือน่าสงสัยว่าใครตั้งชื่อเรื่อง คือโครงเรื่องออกจะซีเรียส ตัวละครมาแนวบ้าคลั่ง แทบไม่มีตลกเลยนะ สรุปคืออ่านรวดเดียวจบอย่างเร็ว แต่รู้สึกว่าการแปลค่อนข้างทื่อด้าน ถ้าออกมาได้ฮามากหน่อยอาจจะโอเคกับชื่อเรื่องก็ได้
[11/03/21]
ที่มา
[1] ลวี่กวง (อาจือ แปล). น่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไป. สำนักพิมพ์อรุณ, 318 หน้า, 2562.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น