สายลับโฉมงาม - ซูเฟยอิ่ง
เรื่อง สายลับโฉมงาม
แต่งโดย ซูเฟยอิ่ง (Su Fei Ying) แปลโดย ภิรมณ ประพฤติประยูร
ในต้าโหย่ว ฉงจี๋ฮ่องเต้ ต้องการจัดการความวุ่นวายในราชสำนัก และไม่ไว้วางใจอนุชาซิ่นอ๋อง มู่หรงซู ที่เคยวางแผนก่อกบฎ และฮูหยินยังเป็นผู้สืบทอดความรู้ของตำหนักจยาเยี่ยที่ปกปักรักษารัฐหลันรั่วและเป็นหนึ่งในสามสำนักมีชื่อเสียง (อีกสองพรรคคือพรรคหงสุ่ยและวัดด้าฟ่านอิน) มู่หรงซูรอดปลอดภัยเพราะได้ฮองเฮาที่เป็นเพื่อนสนิทกับพระชายาช่วยไว้ แต่ต้องส่งบุตรชายหญิงฝาแฝด มู่หรงจิ่น และ มู่หรงเยียน หรือ มู่หรงซี ที่อายุสิบสี่ปีไปอยู่ที่เมืองหลวงเหลียวหยาง
ฝาแฝดทั้งสองคนมีหน้าที่งดงามเหมือนกันมาก ทั้งยังสนิทกับคุณชายพรรคหงสุ่ย หลี่เช่อ แต่เด็ก ที่เมืองหลวงมู่หรงจิ่นได้เป็นจวิ้นอ๋อง ภายนอกนิสัยเสเพล แต่อีกด้านก็แอบไปตกลงกับองค์ชายสาม มู่หรงเจิ้น ที่ไม่โดดเด่นว่าจะช่วยสนับสนุนจนได้เป็นรัชทายาท โดยขอการตอบแทนว่าเมื่อขึ้นครองราชย์จะลืมเรื่องที่ซิ่นอ๋องเคยกระทำและให้ใช้ชีวิตอย่างปลอดภัย เมื่อมู่หรงเจิ้นได้เป็นรัชทายาทจริง กลับระแวงมู่หรงจิ่นที่รู้เรื่องมากเกินไป
มู่หรงซีที่ได้รับตำแหน่งเป็นองค์หญิงเยี่ยนหรง ได้ฮองเฮาเลี้ยงดูและเริ่มหาคู่ครองที่เหมาะสมให้ ตอนแรกมอง เว่ยหนานเกอ หลานชายอัจฉริยะของเสนาบดีเฉินเสี่ยง และเป็นเพื่อนร่วมเรียนของมู่หรงเจิ้น แต่มีสตรีที่สนิทสนมแต่เด็กคือ อินจื่อหลัน ธิดา เยวี่ยหยางอ๋อง ทำให้ฮองเฮาเลิกสนใจ และตอนหลังอินจื่อหลันยังกลายเป็นไท่จื่อเฟยของมู่หรงเจิ้น
หลังฮองเฮาสิ้น ฉงจี๋ฮ่องเต้ก็พระราชทานสมรสให้มู่หรงซีที่อายุสิบหกปีกับ เสินเชียนฉือ รัฐทายาทของฟานอ๋องแคว้นจวี้เจ๋อ และโอรสของฮ่องเต้องค์สุดท้ายก่อนถูกต้าโหย่วยึดครอง สินเชียนฉือถูกลดสถานะเป็นรัฐทายาทของฟานอ๋องผู้ปกครองแคว้นและถูกพาไปเหลียวหยางตั้งแต่ห้าขวบ แต่หลังการสมรส (ที่ไม่มีการร่วมเตียง) เพียงหนึ่งเดือนเสินเชียนฉือก็พาครอบครัวหนีกลับจวี้เจ๋อทางน้ำ ฉงจี๋ฮ่องเต้สั่งไล่ฆ่าจนตายทั้งหมด ปราบกองทัพจวี้เจ๋อที่ต่อต้าน และรวมแคว้นจวี้เจ๋อเป็นเขตในปกครองของราชสำนักโดยตรง โดยมู่หรงซีแอบขอความช่วยเหลือจากหลี่เช่อ กลับหลันรั่วและอาศัยที่ตำหนักจยาเยี่ยสองปีโดยให้องค์หญิงเยี่ยนหรงตายไปแล้ว
เมื่อฉงจี๋ฮ่องเต้สุขภาพเสื่อมโทรมและจะสละราชย์ เมืองหลวงกำลังไม่มั่นคง มู่หรงซีที่วิทยายุทธสูงส่งจึงปลอมตัวเป็นมู่หรงจิ่นเข้าเมืองหลวงเพื่อดูสถานการณ์ หลี่เช่อที่ไม่ยอมรับว่าตนเองชอบมู่หรงซีก็พบความจริงอย่างรวดเร็ว
การนำเสนอโครงเรื่องมีการกระโดดกลับไปมาพอสมควรค่ะ ถึงจะค่อยๆ เปิดเผยข้อมูลสำคัญออกมา แต่ผู้อ่านบางคนอาจจะงงได้ ในเรื่องของการหักเหลี่ยมเฉือนคม คิดว่ายังไม่ค่อยตื่นเต้นให้ลุ้นเท่าไหร่ แถมออกจะงงกับแนวคิดเรื่องการแกล้งตายเพื่อหนีทั้งพี่น้องที่ไม่จัดการหายตัวไปอย่างจริงจัง และงงกับตำแหน่งบางครั้ง เช่นในเมื่อซิ่นอ๋องยังไม่ตาย ลูกชายจะเป็นซิ่นจวิ้นอ๋องได้อย่างไร
ส่วนเรื่องการแปลมีข้อมสงสัยมากค่ะ เช่นแม่น้ำเจียงหูนี่น่าจะเป็นยุทธจักรมากกว่า การแปลตำแหน่งมีทั้งแปลและทับศัพท์จนสับสน มีทั้งรัชทายาทและไท่จื่อเฟย การใช้คำสมัยใหม่อย่างบรรลุนิติภาวะ และก็มีความลับสนอย่างเครื่องเทศต้องห้ามในวังหลังที่มีฤทธิ์ให้เคลิยเคลิ่มหรือไม่มีลูก ต่อมาก็กลายเป็นเครื่องหอม O]O
ที่มา [1] ซูเฟยอิ่ง (ภิรมณ ประพฤติประยูร แปล). สายลับโฉมงาม. บริษัทวาราพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 370 + 356 หน้า, 2562 (ต้นฉบับ 2017).
รายการนิยายจีนแปลไทย
แต่งโดย ซูเฟยอิ่ง (Su Fei Ying) แปลโดย ภิรมณ ประพฤติประยูร
ในต้าโหย่ว ฉงจี๋ฮ่องเต้ ต้องการจัดการความวุ่นวายในราชสำนัก และไม่ไว้วางใจอนุชาซิ่นอ๋อง มู่หรงซู ที่เคยวางแผนก่อกบฎ และฮูหยินยังเป็นผู้สืบทอดความรู้ของตำหนักจยาเยี่ยที่ปกปักรักษารัฐหลันรั่วและเป็นหนึ่งในสามสำนักมีชื่อเสียง (อีกสองพรรคคือพรรคหงสุ่ยและวัดด้าฟ่านอิน) มู่หรงซูรอดปลอดภัยเพราะได้ฮองเฮาที่เป็นเพื่อนสนิทกับพระชายาช่วยไว้ แต่ต้องส่งบุตรชายหญิงฝาแฝด มู่หรงจิ่น และ มู่หรงเยียน หรือ มู่หรงซี ที่อายุสิบสี่ปีไปอยู่ที่เมืองหลวงเหลียวหยาง ฝาแฝดทั้งสองคนมีหน้าที่งดงามเหมือนกันมาก ทั้งยังสนิทกับคุณชายพรรคหงสุ่ย หลี่เช่อ แต่เด็ก ที่เมืองหลวงมู่หรงจิ่นได้เป็นจวิ้นอ๋อง ภายนอกนิสัยเสเพล แต่อีกด้านก็แอบไปตกลงกับองค์ชายสาม มู่หรงเจิ้น ที่ไม่โดดเด่นว่าจะช่วยสนับสนุนจนได้เป็นรัชทายาท โดยขอการตอบแทนว่าเมื่อขึ้นครองราชย์จะลืมเรื่องที่ซิ่นอ๋องเคยกระทำและให้ใช้ชีวิตอย่างปลอดภัย เมื่อมู่หรงเจิ้นได้เป็นรัชทายาทจริง กลับระแวงมู่หรงจิ่นที่รู้เรื่องมากเกินไป
มู่หรงซีที่ได้รับตำแหน่งเป็นองค์หญิงเยี่ยนหรง ได้ฮองเฮาเลี้ยงดูและเริ่มหาคู่ครองที่เหมาะสมให้ ตอนแรกมอง เว่ยหนานเกอ หลานชายอัจฉริยะของเสนาบดีเฉินเสี่ยง และเป็นเพื่อนร่วมเรียนของมู่หรงเจิ้น แต่มีสตรีที่สนิทสนมแต่เด็กคือ อินจื่อหลัน ธิดา เยวี่ยหยางอ๋อง ทำให้ฮองเฮาเลิกสนใจ และตอนหลังอินจื่อหลันยังกลายเป็นไท่จื่อเฟยของมู่หรงเจิ้น
หลังฮองเฮาสิ้น ฉงจี๋ฮ่องเต้ก็พระราชทานสมรสให้มู่หรงซีที่อายุสิบหกปีกับ เสินเชียนฉือ รัฐทายาทของฟานอ๋องแคว้นจวี้เจ๋อ และโอรสของฮ่องเต้องค์สุดท้ายก่อนถูกต้าโหย่วยึดครอง สินเชียนฉือถูกลดสถานะเป็นรัฐทายาทของฟานอ๋องผู้ปกครองแคว้นและถูกพาไปเหลียวหยางตั้งแต่ห้าขวบ แต่หลังการสมรส (ที่ไม่มีการร่วมเตียง) เพียงหนึ่งเดือนเสินเชียนฉือก็พาครอบครัวหนีกลับจวี้เจ๋อทางน้ำ ฉงจี๋ฮ่องเต้สั่งไล่ฆ่าจนตายทั้งหมด ปราบกองทัพจวี้เจ๋อที่ต่อต้าน และรวมแคว้นจวี้เจ๋อเป็นเขตในปกครองของราชสำนักโดยตรง โดยมู่หรงซีแอบขอความช่วยเหลือจากหลี่เช่อ กลับหลันรั่วและอาศัยที่ตำหนักจยาเยี่ยสองปีโดยให้องค์หญิงเยี่ยนหรงตายไปแล้ว
เมื่อฉงจี๋ฮ่องเต้สุขภาพเสื่อมโทรมและจะสละราชย์ เมืองหลวงกำลังไม่มั่นคง มู่หรงซีที่วิทยายุทธสูงส่งจึงปลอมตัวเป็นมู่หรงจิ่นเข้าเมืองหลวงเพื่อดูสถานการณ์ หลี่เช่อที่ไม่ยอมรับว่าตนเองชอบมู่หรงซีก็พบความจริงอย่างรวดเร็ว
การนำเสนอโครงเรื่องมีการกระโดดกลับไปมาพอสมควรค่ะ ถึงจะค่อยๆ เปิดเผยข้อมูลสำคัญออกมา แต่ผู้อ่านบางคนอาจจะงงได้ ในเรื่องของการหักเหลี่ยมเฉือนคม คิดว่ายังไม่ค่อยตื่นเต้นให้ลุ้นเท่าไหร่ แถมออกจะงงกับแนวคิดเรื่องการแกล้งตายเพื่อหนีทั้งพี่น้องที่ไม่จัดการหายตัวไปอย่างจริงจัง และงงกับตำแหน่งบางครั้ง เช่นในเมื่อซิ่นอ๋องยังไม่ตาย ลูกชายจะเป็นซิ่นจวิ้นอ๋องได้อย่างไร
ส่วนเรื่องการแปลมีข้อมสงสัยมากค่ะ เช่นแม่น้ำเจียงหูนี่น่าจะเป็นยุทธจักรมากกว่า การแปลตำแหน่งมีทั้งแปลและทับศัพท์จนสับสน มีทั้งรัชทายาทและไท่จื่อเฟย การใช้คำสมัยใหม่อย่างบรรลุนิติภาวะ และก็มีความลับสนอย่างเครื่องเทศต้องห้ามในวังหลังที่มีฤทธิ์ให้เคลิยเคลิ่มหรือไม่มีลูก ต่อมาก็กลายเป็นเครื่องหอม O]O
[28/10/21]
ที่มา [1] ซูเฟยอิ่ง (ภิรมณ ประพฤติประยูร แปล). สายลับโฉมงาม. บริษัทวาราพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 370 + 356 หน้า, 2562 (ต้นฉบับ 2017).
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น