ราชันโลกพิศวง - อ้ายเชียนสุ่ยเตออูเจ๋ย
เรื่อง ราชันโลกพิศวง
โดย อ้ายเชียนสุ่ยเตออูเจ๋ย (Ai Qian Shui De Wu Zei) แปลโดย เกาเฟย
เซียนคีย์บอร์ด โจวหมิงรุ่ย ที่มีชีวิตลำยากได้ลองทำพิธีสะเดาะเคราะห์เอง พอหลับแล้วตื่นขึ้นมาก็พบว่าข้ามมิติมายังโลกอื่น วิญญาณเข้าร่าง ไคลน์ มอเร็ตติ ชาวเมืองทิงเกน แคว้นอาว์วา ราชอาณาจักรโลเอนแห่งทวีปเหนือ
ยุคที่โจวหมิงรุ่ยมาถึงคือยุคที่ห้าหรือยุคเหล็กดำ ก่อนหน้านี้มียุคที่สี่ ยุคที่สามแบ่งเป็นยุคแห่งความรุ่งเรืองและยุคแห่งเภทภัย ยุคที่สองคือสมัยแห่งความมืดมิด และยังมียุคก่อนประวัติศาสตร์ เทพดั้งเดิมของทวีปเหนือเจ็ดองค์คือ สุริยเทพนิรันดร์ เจ้าแห่งพายุ เทพแห่งความรู้และความเฉลียวฉลาด เทพีรัตติกาล เทพมารดรแห่งแผ่นดิน เทพสงคราม เทพแห่งไอน้ำและจักรกล
มนุษย์เป็นผู้วิเศษได้ด้วยน้ำยาเวทมนต์จากลัทธิหรือองค์กรที่มีนำ้ยาสายต่างๆ ทั้งที่สมบูรณ์ลัทธิละสายและไม่สมบูรณ์ ทั้งยังมีน้ำยาที่กระจัดกระจายอื่นด้วย โดยได้มีการบันทึกชื่อน้ำยายี่สิบสองชุดในศิลาแห่งการลบหลู่แผนที่สอง มนุษย์แต่ละคนรับน้ำยาเวทมนต์ได้เพียงสายเดียวเท่านั้นไม่งั้นจะเสียสติ น้ำยามีเป็นชุดจากต่ำสุดที่ระดับเก้าจนถึงสูงสุด ผู้วิเศษที่ได้รับน้ำยาแล้วต้องใช้เวลาหลายปีก่อนจะเสถียรแล้วค่อยเพิ่มลำดับไม่งั้นจะพบกับจุดจบสุดอนาถ แต่ยิ่งระดับสูงก็มีโอกาสเป็นบ้าได้มากขึ้น
ในยุคนี้ การปกครองในทวีปเหนือมีหลายขั้วอำนาจ ที่สำคัญเช่น ราชอาณาจักรโลเอน (นับถือเจ้าแห่งพายุ เทพีรัตติกาล ไอน้ำและจักรกล แต่ก็ไม่ได้กีดกันลัทธิอื่นมากนัก) สาธารณรัฐอินทีส (ลัทธิสุริยเทพนิรันดร์เป็นกระแสหลัก)
เมื่อหนึ่งร้อยเจ็ดสิบปีก่อน โรเซลล์ กุสตาฟ (นักทะลุมิติรุ่นพี่) ได้คิดค้นสิ่งประดิษฐ์จำนวนมาก ทั้งเครื่องจักรไอน้ำ เรือเดินสมุทร และเกมต่างๆ รวมถึงไพ่ทาโรต์ ได้ปฏิรูประบบการปกครอง ได้รับยอมรับจากลัทธิเทพแห่งช่างฝีมือ กลายเป็นข้าหลวงใหญ่แห่งสาธารณรัฐอินทีส รวมอาณาจักรเลนเบิร์ก สยบอาณาจักรใหญ่อย่างโลเอน เฟย์นาพ็อตเตอร์ และจักรวรรดิฟูธาร์ก เปลี่ยนสาธารณรัฐเป็นจักรวรรดิ ตั้งตนเป็นจักรพรรดืซีซาร์ แต่ภายหลังถูกลัทธิสุริยเทพนิรันดร์ ตระกูลซอลเลินร์นที่เป็นเชื้อพระวงศ์อินทีสเก่า และชนชั้นสูงฆ่าตาย
ไคลน์เพิ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยคอยย์ สาขาประวัติศาสตร์ เชี่ยวชาญด้านภาษาฟูธาร์กโบราณที่เป็นต้นกำเนิดของอักษรในทวีปเหนือ กำลังสมัครเข้าทำงานในมหาวิทยาลัยสักแห่งในเมือง พ่อเป็นจ่าสิบเอกที่ตายในการปะทะกับจักรวรรดิทวีปใต้ ผู้ทึ่ดูแลครอบครัวต่อมาคือ พี่ชาย เบนสัน มอเร็ตติ ที่เป็นเสมียนในบริษัทนำเข้าส่งออก ทำให้ไม่ค่อยอยู่บ้าน แล้วก็มีน้องสาว เมลิสซา มอเร็ตติ กำลังเรียนที่วิทยาลัยเทคโนโลยีทิงเกน ทั้งครอบครัวนับถือลัทธิเทพีรัตติกาล
[เล่ม 1-5 องค์ที่ 1 ตัวตลก]
เนื่องจากเรื่องนี้มีน้ำยาเป็นเรื่องสำคัญ เลยพยายามรวบรวมชุดและผู้ถือสูตรหลักเอาไว้ด้วย ถ้ามีผิดพลาดหรือตกหล่นช่วยบอกด้วยนะคะ
ความแปลกของการตีพิมพ์เรื่องนี้คือมีการไลเซนส์ทั้งแบบเล่มและแบบออนไลน์ โดยแบบเล่มที่อ่านนี้สยามอินเตอร์บุ๊คส์ได้ไป ส่วนแบบออนไลน์ 'ราชันเร้นลับ' อยู่กับ Ink Stone ที่อ่านได้ใน fictionlog โดยมีการแปลคนละชุด จขบ. ได้ลองไปอ่านตัวอย่างฉบับออนไลน์ที่ให้อ่านฟรีมาเทียบ แล้วรู้สึกว่าแตกต่างกันมาก ชื่อหลายชื่อแตกต่างโดยสิ้นเชิง อย่างนักท่องราตรีเป็นเหยี่ยวราตรี ผู้ลงทัณฑ์เป็นทูตพิพากษา ชื่อที่มีรากศัพท์จากภาษาตะวันตก มหาวิทยาลัยคอยย์ก็เป็นโฮอี้ ตระกูลซอลเลินร์นเป็นเซารอน ซึ่งก็ไม่ทราบว่าของฉบับไหนแปลตรงกว่ากัน ที่รู้สึกว่าฉบับออนไลน์เลือกคำได้ดีกว่าคือใช้โอสถแทนน้ำยา เพราะในเรื่องไม่แน่ใจว่าเป็นน้ำเท่าไหร่ โอสถจะออกกลางๆ มากกว่า
แต่โดยทั่วไปแล้ว จะชอบเรื่องการเลือกคำของทางเล่มมากกว่านิดหน่อย โดยเฉพาะการเลือกคำและชื่อทับศัพท์ที่มีที่มาจากภาษาตะวันตก เช่น ใช้บริษัทรักษาความปลอดภัยแบล็คธอร์น ที่ออนไลน์เป็นหนามทมิฬ หรือศิลาแห่งการลบหลู่ที่ออนไลน์เป็นแผ่นศิลาเย้ยเทพ (รู้สึกสวิงสวายไปหน่อย) แต่ก็ชอบสโมสรพยากรณ์ของออนไลน์มากกว่าคลับนักพยากรณ์ในเล่ม เพราะให้ความรู้สึกของยุคสมัยดีกว่า ส่วนสำนวนการแปลในด้านอื่น ทางเล่มคุณภาพสูงแบบกินขาดค่ะ ส่วนของออนไลน์ พวกบทแรกๆ ยังดี แต่คุณภาพและความลื่นในการอ่านก็เริ่มตกเมื่อถึงบนที่เจ็ดแปด ต่อไปออกแหม่ง มีใช้มันเป็นคำเรียก สะกดผิดเยอะมาก อ่านแล้วมึนตึ๊บ แต่ทางออนไลน์มีรูปและสรุปลักษณะตัวละครที่ดูดีมากด้วย แถมยังแปลออกมาอย่างเร็วสุดๆ ด้วย สรุปความรู้สึกรวมคือแล้วแต่ความชอบของคนอื่นล่ะค่ะ โดยส่วนตัวขอแบบเล่ม
ที่มา
[1] อ้ายเชียนสุ่ยเตออูเจ๋ย (เกาเฟย แปล). ราชันโลกพิศวง. เล่ม 1-4, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 264 หน้า, 2563.
รายการนิยายจีนแปลไทย
โดย อ้ายเชียนสุ่ยเตออูเจ๋ย (Ai Qian Shui De Wu Zei) แปลโดย เกาเฟย
เซียนคีย์บอร์ด โจวหมิงรุ่ย ที่มีชีวิตลำยากได้ลองทำพิธีสะเดาะเคราะห์เอง พอหลับแล้วตื่นขึ้นมาก็พบว่าข้ามมิติมายังโลกอื่น วิญญาณเข้าร่าง ไคลน์ มอเร็ตติ ชาวเมืองทิงเกน แคว้นอาว์วา ราชอาณาจักรโลเอนแห่งทวีปเหนือ
ยุคที่โจวหมิงรุ่ยมาถึงคือยุคที่ห้าหรือยุคเหล็กดำ ก่อนหน้านี้มียุคที่สี่ ยุคที่สามแบ่งเป็นยุคแห่งความรุ่งเรืองและยุคแห่งเภทภัย ยุคที่สองคือสมัยแห่งความมืดมิด และยังมียุคก่อนประวัติศาสตร์ เทพดั้งเดิมของทวีปเหนือเจ็ดองค์คือ สุริยเทพนิรันดร์ เจ้าแห่งพายุ เทพแห่งความรู้และความเฉลียวฉลาด เทพีรัตติกาล เทพมารดรแห่งแผ่นดิน เทพสงคราม เทพแห่งไอน้ำและจักรกล
มนุษย์เป็นผู้วิเศษได้ด้วยน้ำยาเวทมนต์จากลัทธิหรือองค์กรที่มีนำ้ยาสายต่างๆ ทั้งที่สมบูรณ์ลัทธิละสายและไม่สมบูรณ์ ทั้งยังมีน้ำยาที่กระจัดกระจายอื่นด้วย โดยได้มีการบันทึกชื่อน้ำยายี่สิบสองชุดในศิลาแห่งการลบหลู่แผนที่สอง มนุษย์แต่ละคนรับน้ำยาเวทมนต์ได้เพียงสายเดียวเท่านั้นไม่งั้นจะเสียสติ น้ำยามีเป็นชุดจากต่ำสุดที่ระดับเก้าจนถึงสูงสุด ผู้วิเศษที่ได้รับน้ำยาแล้วต้องใช้เวลาหลายปีก่อนจะเสถียรแล้วค่อยเพิ่มลำดับไม่งั้นจะพบกับจุดจบสุดอนาถ แต่ยิ่งระดับสูงก็มีโอกาสเป็นบ้าได้มากขึ้น
ในยุคนี้ การปกครองในทวีปเหนือมีหลายขั้วอำนาจ ที่สำคัญเช่น ราชอาณาจักรโลเอน (นับถือเจ้าแห่งพายุ เทพีรัตติกาล ไอน้ำและจักรกล แต่ก็ไม่ได้กีดกันลัทธิอื่นมากนัก) สาธารณรัฐอินทีส (ลัทธิสุริยเทพนิรันดร์เป็นกระแสหลัก)
เมื่อหนึ่งร้อยเจ็ดสิบปีก่อน โรเซลล์ กุสตาฟ (นักทะลุมิติรุ่นพี่) ได้คิดค้นสิ่งประดิษฐ์จำนวนมาก ทั้งเครื่องจักรไอน้ำ เรือเดินสมุทร และเกมต่างๆ รวมถึงไพ่ทาโรต์ ได้ปฏิรูประบบการปกครอง ได้รับยอมรับจากลัทธิเทพแห่งช่างฝีมือ กลายเป็นข้าหลวงใหญ่แห่งสาธารณรัฐอินทีส รวมอาณาจักรเลนเบิร์ก สยบอาณาจักรใหญ่อย่างโลเอน เฟย์นาพ็อตเตอร์ และจักรวรรดิฟูธาร์ก เปลี่ยนสาธารณรัฐเป็นจักรวรรดิ ตั้งตนเป็นจักรพรรดืซีซาร์ แต่ภายหลังถูกลัทธิสุริยเทพนิรันดร์ ตระกูลซอลเลินร์นที่เป็นเชื้อพระวงศ์อินทีสเก่า และชนชั้นสูงฆ่าตาย
ไคลน์เพิ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยคอยย์ สาขาประวัติศาสตร์ เชี่ยวชาญด้านภาษาฟูธาร์กโบราณที่เป็นต้นกำเนิดของอักษรในทวีปเหนือ กำลังสมัครเข้าทำงานในมหาวิทยาลัยสักแห่งในเมือง พ่อเป็นจ่าสิบเอกที่ตายในการปะทะกับจักรวรรดิทวีปใต้ ผู้ทึ่ดูแลครอบครัวต่อมาคือ พี่ชาย เบนสัน มอเร็ตติ ที่เป็นเสมียนในบริษัทนำเข้าส่งออก ทำให้ไม่ค่อยอยู่บ้าน แล้วก็มีน้องสาว เมลิสซา มอเร็ตติ กำลังเรียนที่วิทยาลัยเทคโนโลยีทิงเกน ทั้งครอบครัวนับถือลัทธิเทพีรัตติกาล
[เล่ม 1-5 องค์ที่ 1 ตัวตลก]
[12/10/21]
เนื่องจากเรื่องนี้มีน้ำยาเป็นเรื่องสำคัญ เลยพยายามรวบรวมชุดและผู้ถือสูตรหลักเอาไว้ด้วย ถ้ามีผิดพลาดหรือตกหล่นช่วยบอกด้วยนะคะ
| ชุดน้ำยา | ผู้ถือสูตร |
| 9 ผู้ไม่นิทรา, 8 กวีเที่ยงคืน, 7 มารฝัน | ลัทธิเทพีรัตติกาล (ครบ) |
| 9 คนเก็บศพ, 8 คนขุดสุสาน, 7 ผู้สื่อวิญญาณ, 5 ผู้เฝ้าประตู | ลัทธิเทพีรัตติกาล (9-5) |
| 9 ผู้รอบรู้, 8 นักโบราณคดี, 7 นักประเมินค่า | ลัทธิเทพแห่งไอน้ำและจักรกล (ครบ) |
| 9 ผู้เสาะหาความพิศวง | คณะนักบุญโมเสส, ลัทธิเทพแห่งไอน้ำและจักรกล |
| 9 ผู้พยากรณ์, 8 ตัวตลก | ตระกูลซาราธุสแห่งจักรวรรดิโซโลมอน (ยุคที่สี่), ตระกูลแอนทิโกนัส, คณะภารดรลับ, |
| 9 กะลาสี, 8 องครักษ์แห่งพายุ/ชาวประชาแห่งความพิโรธ, 7 นักบวชแห่งพายุ/นักท่องทะเล, 6 คนสนิทของสายลม | ลัทธิเจ้าแห่งพายุ (ครบ) |
| 9 ผู้ชม, 8 ผู้อ่านใจ, 7 นักวิเคราะห์จิตใจ/จิตแพทย์ | สมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุจิต |
| 9 นักฆ่า, 8 ผู้ยุยง, 7 แม่มด | คณะแห่งความรู้แจ้ง, ลัทธินางอสูร |
| 9 นักเรียนฝึกหัด, 8 มายากร | คณะแห่งความรู้แจ้ง |
| 9 หัวขโมย, 8 นักต้มตุ๋น | |
| 9 ตุลาการ, 8 นายอำเภอ | |
| 9 ผู้ปรุงยา | |
| ดวงตะวัน: 9 ผู้ขับลำนำ 8 ผู้วิงวอนต่อแสงสว่าง 7 ข้ารับใช้แห่งสุริยเทพ x นักบวชแห่งแสง 4 ผู้ไร้ความมืดมิด | ลัทธิสุริยเทพนิรันดร์ |
| ยักษ์: 9 นักรบผู้วิเศษ/นักรบ, 8 นักต่อสู้/นักสู้, 7 จอมศาตรา, 6 อัศวินรุ่งอรุณ, 5 ผู้พิทักษ์, 4 ผู้ล่าอสูร | ราชสำนักยักษ์, นครเงินยวง, ลัทธิเทพสงคราม |
| 9 ผู้วิงวอนแห่งความลี้ลับ 8 ผู้ตรับฟัง/ผู้รับคำกระซิบ 7 นักบวชผู้ซ่อนกาย 6 บิชอปกุหลาบ 5 คนเลี้ยงแกะ | คณะภราดรออโรร่า |
ความแปลกของการตีพิมพ์เรื่องนี้คือมีการไลเซนส์ทั้งแบบเล่มและแบบออนไลน์ โดยแบบเล่มที่อ่านนี้สยามอินเตอร์บุ๊คส์ได้ไป ส่วนแบบออนไลน์ 'ราชันเร้นลับ' อยู่กับ Ink Stone ที่อ่านได้ใน fictionlog โดยมีการแปลคนละชุด จขบ. ได้ลองไปอ่านตัวอย่างฉบับออนไลน์ที่ให้อ่านฟรีมาเทียบ แล้วรู้สึกว่าแตกต่างกันมาก ชื่อหลายชื่อแตกต่างโดยสิ้นเชิง อย่างนักท่องราตรีเป็นเหยี่ยวราตรี ผู้ลงทัณฑ์เป็นทูตพิพากษา ชื่อที่มีรากศัพท์จากภาษาตะวันตก มหาวิทยาลัยคอยย์ก็เป็นโฮอี้ ตระกูลซอลเลินร์นเป็นเซารอน ซึ่งก็ไม่ทราบว่าของฉบับไหนแปลตรงกว่ากัน ที่รู้สึกว่าฉบับออนไลน์เลือกคำได้ดีกว่าคือใช้โอสถแทนน้ำยา เพราะในเรื่องไม่แน่ใจว่าเป็นน้ำเท่าไหร่ โอสถจะออกกลางๆ มากกว่า
แต่โดยทั่วไปแล้ว จะชอบเรื่องการเลือกคำของทางเล่มมากกว่านิดหน่อย โดยเฉพาะการเลือกคำและชื่อทับศัพท์ที่มีที่มาจากภาษาตะวันตก เช่น ใช้บริษัทรักษาความปลอดภัยแบล็คธอร์น ที่ออนไลน์เป็นหนามทมิฬ หรือศิลาแห่งการลบหลู่ที่ออนไลน์เป็นแผ่นศิลาเย้ยเทพ (รู้สึกสวิงสวายไปหน่อย) แต่ก็ชอบสโมสรพยากรณ์ของออนไลน์มากกว่าคลับนักพยากรณ์ในเล่ม เพราะให้ความรู้สึกของยุคสมัยดีกว่า ส่วนสำนวนการแปลในด้านอื่น ทางเล่มคุณภาพสูงแบบกินขาดค่ะ ส่วนของออนไลน์ พวกบทแรกๆ ยังดี แต่คุณภาพและความลื่นในการอ่านก็เริ่มตกเมื่อถึงบนที่เจ็ดแปด ต่อไปออกแหม่ง มีใช้มันเป็นคำเรียก สะกดผิดเยอะมาก อ่านแล้วมึนตึ๊บ แต่ทางออนไลน์มีรูปและสรุปลักษณะตัวละครที่ดูดีมากด้วย แถมยังแปลออกมาอย่างเร็วสุดๆ ด้วย สรุปความรู้สึกรวมคือแล้วแต่ความชอบของคนอื่นล่ะค่ะ โดยส่วนตัวขอแบบเล่ม
[12/10/21]
ที่มา
[1] อ้ายเชียนสุ่ยเตออูเจ๋ย (เกาเฟย แปล). ราชันโลกพิศวง. เล่ม 1-4, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 264 หน้า, 2563.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น