Be Blues! นักเตะเลือดซามูไร - Tanaka Motoyuki
เรื่อง Be Blues! นักเตะเลือดซามูไร
โดย Tanaka Motoyuki
อิจิโจ ริว เป็นเด็ก ป. 6 ที่มีพรสวรรค์ด้านฟุตบอลเป็นเลิศ และนำทีมโออุระ SC ในการแข่งขันฟุตบอลยุวชนชิงแชมป์ญี่ปุ่นจังหวัดไซตามะจนชนะเลิศได้เข้าแข่งระดับประเทศ โดดเด่นเป็นที่จับตาจนเข้าตาจนทีมสโมสรอุราวะเรดส์มาทาบทามเข้าทีมเยาวชน แถมยังสร้างความประทับใจให้ มีร์โก้ โควาช ผู้จัดการทีมชาติอดีตยูโกสลาเวียที่มาดูการแข่งกับหลานตาลูกครึ่ง ทาคิซาว่า แอนนา
อิจิโจย้ายบ้านมาตอนสามขวบ สนิทกับ โออุเมะ ยูกิ และ ยูโตะ พี่น้องฝาแฝดหญิงชายบ้านติดกันมาก ทั้งคู่ก็เล่นฟุตบอลอยู่ในทีมโออุระ ฝีมือของยูโตะไม่ดีนัก ส่วนยูกิก็ไม่เลวขนาดเคยแอบไปเล่นแทนยูโตะด้วย แต่ในการเดินทางกลับบ้านหลังชนะเลิศจังหวัด อิจิโจช่วยยูโตะไม่ให้โดนรถชนจนตกบันได บาดเจ็บหนักต้องหยุดเล่นกีฬาไป
ผ่านไปสองปี ทั้งสามคนเรียนอยู่ ม. 2 โรงเรียนโออุระฮิกาชิ ยูโตะอยู่ชมรมฟุตบอลที่ผลงานไม่ค่อยดีนัก ส่วนยูกิคอยตามดูอิจิโจที่ทำกายภาพบำบัดอย่างพยายามจนสามารถเข้าทีมโรงเรียนได้ในที่สุดถึงความสามารถทางด้านกายภาพจะสู้ของเดิมไม่ได้ แต่ใช้การนำทีม ดึงความสามารถของเพื่อนและรุ่นน้องจนชนะติดสี่อันดับแรกของเมืองและได้สิทธิเข้าแข่งในเขตใต้ของจังหวัด และยังเป็นแรงบันดาลใจให้แอนนาที่เจ็บจากฟิกเกอร์สเก็ตซ์จนกลับมาเล่นได้ (สาวสวยยังชอบแถมให้อีก เล่นเอาคุณตาอึ้ง 555)
ในขณะที่ทีมฟุตบอลโรงเรียนเข้ารอบไปเรื่อยๆ นักกีฬาคิดเรื่องการหาโรงเรียนมัธยมปลายที่เหมาะสม พ่อของอิจิโจก็ถูกย้ายไปทำงานที่อินโดนีเซีย เพื่อนที่อยากช่วยโน้มน้าวครอบครัวเลยตั้งเป้าเข้าแข่งทาคามาโดะโนะมิยะคัพระดับประเทศเพื่อสร้างผลงานให้โรงเรียนชื่อดังเรียกตัว ถึงไม่สำเร็จ แต่อิจิโจก็ได้อยู่ญี่ปุ่นโดยไปอาศัยบ้านโออุเมะ
อิจิโจ ยูโตะ และยูกิเข้า ม. ปลายที่โรงเรียนบุโซที่ดังด้านฟุตบอลในไซตามะ (มีทีมชาติ U-17 ทาจิบานะ เรนง) สมาชิกถูกจัดเข้าทีมระดับ A-D โดยอิจิโจได้เข้าทีมเอพร้อมกับ วาตานาเบ้ (นาเบะเคน) ที่เป็นประตู และ ซากุราบะ ทาคุมิ ที่เจอกันตอนแข่งเขต แต่แนวคิดของอิจิโจไม่ตรงกับทีม ในการแข่งปรินซ์ลีกนัดถัดไปที่เจอกับทีมบุโซเลยเป็นตัวสำรอง แต่ได้ลงเมื่อซากุราบะออกอารมณ์และมีผลงานอย่างโดดเด่นในครึ่งหลัง
ซากุราบะไม่พอใจจนมีเรื่องที่โรงเรียน ทำให้อิจิโจและยูโตะถูกลงโทษห้ามร่วมกิจกรรมชมรม เลยไปซ้อมและแข่งกับทีมนักเรียนที่ไม่มีหวังเป็นนักกีฬาโดยได้มีร์โก้ที่ผ่านมาเป็นโค้ชให้จนปลุกไฟของหลายคนให้ตื่น แต่ เอโต้ ไอโกะ ที่มาช่วยแปลให้มีร์โก้ทำให้แอนนาหึงโดยที่อิจิโจไม่รู้เรื่อง
ทีมโรงเรียนบุโซแพ้รอบคัดเลือกกับโรงเรียนเซย์วะไดที่ต้องต่อเวลา ทีมฟุตบอลก็ซ้อมกันต่อ คราวนี้ได้มีร์โก้ที่ว่างๆ อยู่ช่วยแนะนำให้โค้ช คุโรเบะ ไดซาคุ และนำทีมตัวสำรองแข่งกับทีมตัวจริง ทำให้อิจิโจได้เล่นเป็นตัวจริงในการแข่งปรินซ์ลีก ที่น่าสนใจคือมีร์โก้เห็นว่าผู้ฝึกสอนเป็นครูมากกว่าเป็นโค้ช แล้วยังมาสังเกตการณ์ระหว่างการแข่งซ้อมด้วย เมื่อคุโรเบะมีความจำเป็นทางครอบครัวต้องลาออกกลับบ้านเกิดเลยขอให้มีร์โก้มาเป็นโค้ชต่อ (มีร์โก้ที่อยู่ว่างๆ ก็ขอเงินเดือนเท่าครูธรรมดา)
มีร์โก้เปลี่ยนแนวการเล่นของบุโซให้ต่อบอลเร็วและยืดหยุ่นไม่ติดกับตำแหน่งหรือฟอร์เมชั่น ทีมใหม่ที่มีอิจิโจเป็นแกนกลางสร้างผลงานดีเลิศ เข้ารอบการแข่งขันฟุตบอลระดับมัธยมปลายของไซตามะอย่างฉลุย จนถึงรอบรองชนะเลิศที่เจอโรงเรียนโออุระใต้ ฝนตกหนักจนไม่สามารถควบคุมบอลได้ดี ตัวจริงของบุโซมีเจ็บและโดนใบแดง ยูโตะได้ลง เสมอจนเกือบหมดเวลา มีร์โก้จึงส่งซากุราบะมาแก้เกมส์จนชนะ
รอบชิงชนะเลิศ บุโซเจอเซย์วะไดในสภาพที่ไม่พร้อม
ในภาพรวมก็เป็นเรื่องกีฬาตั้งมั่นฝ่าฟันล่ะค่ะ ลายเส้นไม่ค่อยโดนเพราะรู้สึกว่าออกย้วยๆ ไม่คมแบบสื่อถึงพลังนัก แต่จะว่าไปตัวละครก็ยังเด็ก กล้ามเนื้อยังไม่เติบโต เลยรู้สึกโอเคค่ะ เอาเป็นว่าเป็นการ์ตูนกีฬาที่อ่านได้เรื่อยๆ ไม่เวอร์ดีค่ะ สุดท้ายคือเมื่อปี 2016เรื่องนี้ได้ Shogakukan Manga Awards ครั้งที่ 60 ในสาขาโชเน็น
ที่มา
[1] Tanaka Motoyuki. Be Blues! (Ao ni Nare!).วิบูลย์กิจคอมมิกส์, เล่ม 1-26, 2555-2564 (ต้นฉบับ 2011-2017).
รายการการ์ตูนญี่ปุ่น
โดย Tanaka Motoyuki
อิจิโจ ริว เป็นเด็ก ป. 6 ที่มีพรสวรรค์ด้านฟุตบอลเป็นเลิศ และนำทีมโออุระ SC ในการแข่งขันฟุตบอลยุวชนชิงแชมป์ญี่ปุ่นจังหวัดไซตามะจนชนะเลิศได้เข้าแข่งระดับประเทศ โดดเด่นเป็นที่จับตาจนเข้าตาจนทีมสโมสรอุราวะเรดส์มาทาบทามเข้าทีมเยาวชน แถมยังสร้างความประทับใจให้ มีร์โก้ โควาช ผู้จัดการทีมชาติอดีตยูโกสลาเวียที่มาดูการแข่งกับหลานตาลูกครึ่ง ทาคิซาว่า แอนนา
อิจิโจย้ายบ้านมาตอนสามขวบ สนิทกับ โออุเมะ ยูกิ และ ยูโตะ พี่น้องฝาแฝดหญิงชายบ้านติดกันมาก ทั้งคู่ก็เล่นฟุตบอลอยู่ในทีมโออุระ ฝีมือของยูโตะไม่ดีนัก ส่วนยูกิก็ไม่เลวขนาดเคยแอบไปเล่นแทนยูโตะด้วย แต่ในการเดินทางกลับบ้านหลังชนะเลิศจังหวัด อิจิโจช่วยยูโตะไม่ให้โดนรถชนจนตกบันได บาดเจ็บหนักต้องหยุดเล่นกีฬาไป
ผ่านไปสองปี ทั้งสามคนเรียนอยู่ ม. 2 โรงเรียนโออุระฮิกาชิ ยูโตะอยู่ชมรมฟุตบอลที่ผลงานไม่ค่อยดีนัก ส่วนยูกิคอยตามดูอิจิโจที่ทำกายภาพบำบัดอย่างพยายามจนสามารถเข้าทีมโรงเรียนได้ในที่สุดถึงความสามารถทางด้านกายภาพจะสู้ของเดิมไม่ได้ แต่ใช้การนำทีม ดึงความสามารถของเพื่อนและรุ่นน้องจนชนะติดสี่อันดับแรกของเมืองและได้สิทธิเข้าแข่งในเขตใต้ของจังหวัด และยังเป็นแรงบันดาลใจให้แอนนาที่เจ็บจากฟิกเกอร์สเก็ตซ์จนกลับมาเล่นได้ (สาวสวยยังชอบแถมให้อีก เล่นเอาคุณตาอึ้ง 555)
ในขณะที่ทีมฟุตบอลโรงเรียนเข้ารอบไปเรื่อยๆ นักกีฬาคิดเรื่องการหาโรงเรียนมัธยมปลายที่เหมาะสม พ่อของอิจิโจก็ถูกย้ายไปทำงานที่อินโดนีเซีย เพื่อนที่อยากช่วยโน้มน้าวครอบครัวเลยตั้งเป้าเข้าแข่งทาคามาโดะโนะมิยะคัพระดับประเทศเพื่อสร้างผลงานให้โรงเรียนชื่อดังเรียกตัว ถึงไม่สำเร็จ แต่อิจิโจก็ได้อยู่ญี่ปุ่นโดยไปอาศัยบ้านโออุเมะ
[17/03/14, 29/08/14, 16/09/14, 12/07/15]
อิจิโจ ยูโตะ และยูกิเข้า ม. ปลายที่โรงเรียนบุโซที่ดังด้านฟุตบอลในไซตามะ (มีทีมชาติ U-17 ทาจิบานะ เรนง) สมาชิกถูกจัดเข้าทีมระดับ A-D โดยอิจิโจได้เข้าทีมเอพร้อมกับ วาตานาเบ้ (นาเบะเคน) ที่เป็นประตู และ ซากุราบะ ทาคุมิ ที่เจอกันตอนแข่งเขต แต่แนวคิดของอิจิโจไม่ตรงกับทีม ในการแข่งปรินซ์ลีกนัดถัดไปที่เจอกับทีมบุโซเลยเป็นตัวสำรอง แต่ได้ลงเมื่อซากุราบะออกอารมณ์และมีผลงานอย่างโดดเด่นในครึ่งหลัง
ซากุราบะไม่พอใจจนมีเรื่องที่โรงเรียน ทำให้อิจิโจและยูโตะถูกลงโทษห้ามร่วมกิจกรรมชมรม เลยไปซ้อมและแข่งกับทีมนักเรียนที่ไม่มีหวังเป็นนักกีฬาโดยได้มีร์โก้ที่ผ่านมาเป็นโค้ชให้จนปลุกไฟของหลายคนให้ตื่น แต่ เอโต้ ไอโกะ ที่มาช่วยแปลให้มีร์โก้ทำให้แอนนาหึงโดยที่อิจิโจไม่รู้เรื่อง
[17/08/15, 18/03/16, 26/04/16, 05/03/18, 02/08/18]
ทีมโรงเรียนบุโซแพ้รอบคัดเลือกกับโรงเรียนเซย์วะไดที่ต้องต่อเวลา ทีมฟุตบอลก็ซ้อมกันต่อ คราวนี้ได้มีร์โก้ที่ว่างๆ อยู่ช่วยแนะนำให้โค้ช คุโรเบะ ไดซาคุ และนำทีมตัวสำรองแข่งกับทีมตัวจริง ทำให้อิจิโจได้เล่นเป็นตัวจริงในการแข่งปรินซ์ลีก ที่น่าสนใจคือมีร์โก้เห็นว่าผู้ฝึกสอนเป็นครูมากกว่าเป็นโค้ช แล้วยังมาสังเกตการณ์ระหว่างการแข่งซ้อมด้วย เมื่อคุโรเบะมีความจำเป็นทางครอบครัวต้องลาออกกลับบ้านเกิดเลยขอให้มีร์โก้มาเป็นโค้ชต่อ (มีร์โก้ที่อยู่ว่างๆ ก็ขอเงินเดือนเท่าครูธรรมดา)
[27/09/18, 25/01/19, 22/02/19, 02/05/19, 22/07/19, 14/08/19, 17/02/20]
มีร์โก้เปลี่ยนแนวการเล่นของบุโซให้ต่อบอลเร็วและยืดหยุ่นไม่ติดกับตำแหน่งหรือฟอร์เมชั่น ทีมใหม่ที่มีอิจิโจเป็นแกนกลางสร้างผลงานดีเลิศ เข้ารอบการแข่งขันฟุตบอลระดับมัธยมปลายของไซตามะอย่างฉลุย จนถึงรอบรองชนะเลิศที่เจอโรงเรียนโออุระใต้ ฝนตกหนักจนไม่สามารถควบคุมบอลได้ดี ตัวจริงของบุโซมีเจ็บและโดนใบแดง ยูโตะได้ลง เสมอจนเกือบหมดเวลา มีร์โก้จึงส่งซากุราบะมาแก้เกมส์จนชนะ
[07/08/20]
รอบชิงชนะเลิศ บุโซเจอเซย์วะไดในสภาพที่ไม่พร้อม
[22/03/22]
ในภาพรวมก็เป็นเรื่องกีฬาตั้งมั่นฝ่าฟันล่ะค่ะ ลายเส้นไม่ค่อยโดนเพราะรู้สึกว่าออกย้วยๆ ไม่คมแบบสื่อถึงพลังนัก แต่จะว่าไปตัวละครก็ยังเด็ก กล้ามเนื้อยังไม่เติบโต เลยรู้สึกโอเคค่ะ เอาเป็นว่าเป็นการ์ตูนกีฬาที่อ่านได้เรื่อยๆ ไม่เวอร์ดีค่ะ สุดท้ายคือเมื่อปี 2016เรื่องนี้ได้ Shogakukan Manga Awards ครั้งที่ 60 ในสาขาโชเน็น
[17/03/14]
ที่มา
[1] Tanaka Motoyuki. Be Blues! (Ao ni Nare!).วิบูลย์กิจคอมมิกส์, เล่ม 1-26, 2555-2564 (ต้นฉบับ 2011-2017).
รายการการ์ตูนญี่ปุ่น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น