ท่านพี่อย่าเย็นชากับข้านักเลย - ฉางโกวลั่วเยวี่ย
เรื่อง ท่านพี่อย่าเย็นชากับข้านักเลย
โดย ฉางโกวลั่วเยวี่ย (Chang Gou Luo Yue) แปลโดย ซิงซือ
เพื่อนของ เสวี่ยเจียเยว่ กำลังนิยายออนไลน์ 'หญิงงามสิบสองตำหนัก' ที่พระเอก เสวี่ยหยวนจิ้ง มีฐานะยากจน ใจดำอำมหิต ใช้ทุกวิถีทางเพื่อสร้างอำนาจ รวมถึงเอาสตรีมายกฐานะตนเอง จนได้เป็นขุนนางใหญ่ ควบคุมหลี่ว์ไทเฮาให้อยู่ใต้อาณัติ แล้วก็ลงมือแก้แค้นเรื่องหนหลังอย่างโหดเหี้ยมด้วยการตัดแขนขาจนตายนาถ
ถึงเสวี่ยหยวนจิ้งเป็นลูกคนยากจนที่หมู่บ้านซิ่วเฟิงในชนบท พ่อ เสวี่ยหย่งฝู ที่เป็นชาวนาไม่เอาไหน ชอบกินเหล้า เล่นการพนัน และทุบตีทำร้ายคนในครอบครัว แม่เป็นบุตรสาวของบัณฑิตที่ขายลูกสาวคนเดียวเพื่อไปสอบขุนนาง เนื่องจากเคยได้เรียนหนังสืออยู่บ้าง เมื่อเสวี่ยหยวนจิ้งอายุแปดขวบ แม่ก็ส่งไปเรียนที่สำนักศึกษาของ อาจารย์โจว (ลูกสาว โจวหลัน เป็นหนึ่งในสิบสองหญิงงาม แต่ชาตินี้ไม่ได้สานความสัมพันธ์ต่อ) เสวี่ยหยวนจิ้งก็ไม่ทำให้แม่ผิดหวัง มีพรสวรรค์และผลการเรียนดีอย่างมาก อาจารย์คิดว่าน่าจะสอบผ่านเป็นซิ่วฉายได้
แต่การที่แม่ต้องอดออมอย่างหนักก็ยิ่งทำให้สุขภาพแย่ลง เมื่อเสวี่ยหยวนจิ้งอายุได้สิบสี่ปี และน้องสาวอายุได้สามปี แม่ก็เสียชีวิต ไม่ถึงสามเดือน เสวี่ยหย่งฝูก็แต่งงานใหม่กับแม่หม้ายลูกสาวติด ซุนซิ่งฮวา ไม่นานซุนซิ่งฮวาก็ควบคุมเสวี่ยหย่งฝูแบบไม่กระดิก ขายน้องสาวของเสวี่ยหยวนจิ้งที่เพิ่งสามขวบ จัดการเรื่องอาหารและทรัพย์สินในบ้านอย่างเข้มงวด ไม่ให้เสวี่ยหยวนจิ้งได้กินอิ่ม ภายหลังยังไม่ให้ไปเรียนอีก ลูกติดแม่เลี้ยง เอ้อร์ยา ที่อายุเพิ่งเจ็ดแปดขวบก็คอยช่วยแม่ซ้ำเติมเสวี่ยหยวนจิ้ง
เมื่อเสวี่ยเจียเยว่ข้ามมิติเข้าร่างเอ้อร์ยา ย่อมต้องการเปลี่ยนอนาคตอันสุดอนาถโดยการเกาะขาเสวี่ยหยวนจิ้งแต่ต้น เปลี่ยนตัวเองให้เสวี่ยหยวนจิ้งชอบ รักษาความสะอาด ทำอาหารอร่อย และพยายามช่วยเหลือเสวี่ยหยวนจิ้งในเรื่องต่างๆ ทั้งยังแสดงให้เห็นว่าตนเองก็ถูกเสวี่ยหย่งฝูและซุนซิ่งฮวาข่มเหงอย่างหนัก จนเสวี่ยหยวนจิ้งมองว่าเป็นตัวแทนของน้องสาว ตั้งชื่อให้ว่าเสวี่ยเจียเยว่ และพยายามปกป้องอย่างเต็มที่
เมื่อเสวี่ยหยวนจิ้งได้โอกาสตอนเข้าป่าไปหาของป่าก็พาเสวี่ยเจียเยว่ไปพบผู้เฒ่าหลี่เพื่อขอเป็นศิษย์เรียนวิชากำลังภายในและวรยุทธ์ หลานสาว หลี่หานเซี่ยว เป็นหนึ่งในสิบสองหญิงงามในเรื่องเดิม ระหว่างที่เสวี่ยหยวนจิ้งเรียนกำลังภายใน เสวี่ยเจียเยว่ก็ศึกษาตำราสมุนไพรเอง ทำให้เสวี่ยหยวนจิ้งแอบสงสัยว่าทำไมอ่านหนังสือออก มีแนวคิดการทำการค้าที่แปลกใหม่ทั้งที่ไม่เคยไปไหนเลย
เมื่อซุนซิ่งฮวาจะขายลูกสาวไปเป็นเมียของลูกพี่ชายที่ขาพิการและเสวี่ยหย่งฝูลวนลามลูกเลี้ยง เสวี่ยหยวนจิ้งก็เหลือทน ฆ่าพ่อและแม่เลี้ยงด้วยงูพิษ เมื่อพ่อตาย เสวี่ยหยวนจิ้งก็สอบซิ่วฉายในปีนั้นไม่ได้เพราะต้องไว้ทุกข์สามปี จึงขายทรัพย์สินพาเสวี่ยเจียเยว่เข้าเมืองผิงหยางเพื่อเรียนต่อ แบ่งเช่าบ้านเล็กๆ ในเมือง
เสวี่ยหยวนจิ้งสอบเข้าสถานศึกษาชั้นนำทั้งสองแห่งในเมืองได้คะแนนนำหน้าตัวเต็ง ตันหงอี้ ที่เป็นบุตรชายตระกูลร่ำรวยอันดับหนึ่งของเมือง ได้รับทุนการศึกษาจากสำนักศึกษาไท่ซูที่มีเงินให้อยู่อย่างสบาย ส่วนเสวี่ยเจียเยว่อาศัยเงินพนันผลการสอบมาเป็นทุนตั้งต้นชีวิต เรียนการปักกับ ป้าโจว ที่มีความเป็นมาลึกลับ
ผ่านไปสองปี เสวี่ยหยวนจิ้งอายุสิบเจ็ดและใกล้สอบเคอจวี่ เป็นอันดับหนึ่งของสำนักศึกษาไท่ซูมาตลอด ส่วนเสวี่ยเจียเยว่ที่เพิ่งสิบสองก็เริ่มแตกเนื้อสาว เพื่อนร่วมเรียนของเสวี่ยหยวนจิ้งหลายคนแสดงความสนใจ ทำให้เสวี่ยหยวนจิ้งเริ่มเข้าใจว่าตนเองหลงไหลเสวี่ยเจียเยว่ หึงหวงอย่างหนัก และจัดการกีดกันคนอื่นที่มาติดพัน รวมถึงตันหงอี้ที่เป็นที่หนึ่งของสำนักศึกษาถังเยว่
เสวี่ยเจียเยว่ซื้อร้านตัดเสื้อซู่ยวี่เซวียนและปรับปรุงใหม่จนกิจการดี โดยเสวี่ยหยวนจิ้งยังคอยช่วยบริหารงานและกีดกันหนุ่ม ทำให้หญิงงามสามสี่ ตันอวี้เหอ และ ตันอวี้ฉา ที่เป็นน้องสาวของตันหงอี้ ที่เข้ามาสนใจเสวี่ยหยวนจิ้งไม่มีโอกาส เสวี่ยเจียเยว่ยังปลูกพริกขายร้ายาหารด้วย
หลังเสวี่ยหยวนจิ้งสอบได้เป็นซิ่วฉายก็รุกหนัก บอกเสวี่ยเจียเยว่ว่าต้องการเป็นสามีไม่ใช่พี่ชาย บังคับจูบ
เรื่องนี้รู้สึกเวอร์มากที่เสวี่ยหยวนจิ้งตอนเด็กสามารถรักษาความหล่อเหลาผิวขาวไว้ได้ทั้งที่ต้องออกไปทำงานกลางแจ้งอย่างหนัก แถมยังสามารถโตได้จนสูงทั้งที่โภชนาการแย่มากอีก ถือว่าสกิลพระเอกรุนแรงมาก นิสัยโหดกับคนอื่น และบังคับนางเอกเรื่องความรักเด่นชัดอย่างแรงตั้งแต่เล่มสี่ที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอยู่แต่เรื่องรักนี่แหละ พล็อตไม่ค่อยเดิน ทำให้เหมาะกับสายฟินบางแบบ จขบ. เห็นว่าอ่านก็สนุกดี แต่แบบดูห่างๆ นะ 555
ด้านการแปลอ่านได้รู้เรื่องลื่นไหล แต่รู้สึกแปลกบ้าง เข่นศัพท์ของชาวบ้านมีใช้ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ และหน้าปกเล่มแรกๆ ที่ยังเป็นชาวบ้านธรรมดา ชุดจะหรูไปถึงไหน ความรู้สึกรวมคืออ่านได้สนุกรอบแรก แต่ไม่ค่อยมีแรงดึงดูดให้อ่านซ้ำเท่าไหร่ค่ะ
ที่มา
[1] ฉางโกวลั่วเยวี่ย (ซิงซือ แปล). ท่านพี่อย่าเย็นชากับข้านักเลย (Ge Lao Ji Mei Bu Ha Dang). สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส, เล่ม 1-3, 308 + 296 + 295 หน้า, 2564.
รายการนิยายจีนแปลไทย
โดย ฉางโกวลั่วเยวี่ย (Chang Gou Luo Yue) แปลโดย ซิงซือ
เพื่อนของ เสวี่ยเจียเยว่ กำลังนิยายออนไลน์ 'หญิงงามสิบสองตำหนัก' ที่พระเอก เสวี่ยหยวนจิ้ง มีฐานะยากจน ใจดำอำมหิต ใช้ทุกวิถีทางเพื่อสร้างอำนาจ รวมถึงเอาสตรีมายกฐานะตนเอง จนได้เป็นขุนนางใหญ่ ควบคุมหลี่ว์ไทเฮาให้อยู่ใต้อาณัติ แล้วก็ลงมือแก้แค้นเรื่องหนหลังอย่างโหดเหี้ยมด้วยการตัดแขนขาจนตายนาถ
ถึงเสวี่ยหยวนจิ้งเป็นลูกคนยากจนที่หมู่บ้านซิ่วเฟิงในชนบท พ่อ เสวี่ยหย่งฝู ที่เป็นชาวนาไม่เอาไหน ชอบกินเหล้า เล่นการพนัน และทุบตีทำร้ายคนในครอบครัว แม่เป็นบุตรสาวของบัณฑิตที่ขายลูกสาวคนเดียวเพื่อไปสอบขุนนาง เนื่องจากเคยได้เรียนหนังสืออยู่บ้าง เมื่อเสวี่ยหยวนจิ้งอายุแปดขวบ แม่ก็ส่งไปเรียนที่สำนักศึกษาของ อาจารย์โจว (ลูกสาว โจวหลัน เป็นหนึ่งในสิบสองหญิงงาม แต่ชาตินี้ไม่ได้สานความสัมพันธ์ต่อ) เสวี่ยหยวนจิ้งก็ไม่ทำให้แม่ผิดหวัง มีพรสวรรค์และผลการเรียนดีอย่างมาก อาจารย์คิดว่าน่าจะสอบผ่านเป็นซิ่วฉายได้
แต่การที่แม่ต้องอดออมอย่างหนักก็ยิ่งทำให้สุขภาพแย่ลง เมื่อเสวี่ยหยวนจิ้งอายุได้สิบสี่ปี และน้องสาวอายุได้สามปี แม่ก็เสียชีวิต ไม่ถึงสามเดือน เสวี่ยหย่งฝูก็แต่งงานใหม่กับแม่หม้ายลูกสาวติด ซุนซิ่งฮวา ไม่นานซุนซิ่งฮวาก็ควบคุมเสวี่ยหย่งฝูแบบไม่กระดิก ขายน้องสาวของเสวี่ยหยวนจิ้งที่เพิ่งสามขวบ จัดการเรื่องอาหารและทรัพย์สินในบ้านอย่างเข้มงวด ไม่ให้เสวี่ยหยวนจิ้งได้กินอิ่ม ภายหลังยังไม่ให้ไปเรียนอีก ลูกติดแม่เลี้ยง เอ้อร์ยา ที่อายุเพิ่งเจ็ดแปดขวบก็คอยช่วยแม่ซ้ำเติมเสวี่ยหยวนจิ้ง
เมื่อเสวี่ยเจียเยว่ข้ามมิติเข้าร่างเอ้อร์ยา ย่อมต้องการเปลี่ยนอนาคตอันสุดอนาถโดยการเกาะขาเสวี่ยหยวนจิ้งแต่ต้น เปลี่ยนตัวเองให้เสวี่ยหยวนจิ้งชอบ รักษาความสะอาด ทำอาหารอร่อย และพยายามช่วยเหลือเสวี่ยหยวนจิ้งในเรื่องต่างๆ ทั้งยังแสดงให้เห็นว่าตนเองก็ถูกเสวี่ยหย่งฝูและซุนซิ่งฮวาข่มเหงอย่างหนัก จนเสวี่ยหยวนจิ้งมองว่าเป็นตัวแทนของน้องสาว ตั้งชื่อให้ว่าเสวี่ยเจียเยว่ และพยายามปกป้องอย่างเต็มที่
เมื่อเสวี่ยหยวนจิ้งได้โอกาสตอนเข้าป่าไปหาของป่าก็พาเสวี่ยเจียเยว่ไปพบผู้เฒ่าหลี่เพื่อขอเป็นศิษย์เรียนวิชากำลังภายในและวรยุทธ์ หลานสาว หลี่หานเซี่ยว เป็นหนึ่งในสิบสองหญิงงามในเรื่องเดิม ระหว่างที่เสวี่ยหยวนจิ้งเรียนกำลังภายใน เสวี่ยเจียเยว่ก็ศึกษาตำราสมุนไพรเอง ทำให้เสวี่ยหยวนจิ้งแอบสงสัยว่าทำไมอ่านหนังสือออก มีแนวคิดการทำการค้าที่แปลกใหม่ทั้งที่ไม่เคยไปไหนเลย
เมื่อซุนซิ่งฮวาจะขายลูกสาวไปเป็นเมียของลูกพี่ชายที่ขาพิการและเสวี่ยหย่งฝูลวนลามลูกเลี้ยง เสวี่ยหยวนจิ้งก็เหลือทน ฆ่าพ่อและแม่เลี้ยงด้วยงูพิษ เมื่อพ่อตาย เสวี่ยหยวนจิ้งก็สอบซิ่วฉายในปีนั้นไม่ได้เพราะต้องไว้ทุกข์สามปี จึงขายทรัพย์สินพาเสวี่ยเจียเยว่เข้าเมืองผิงหยางเพื่อเรียนต่อ แบ่งเช่าบ้านเล็กๆ ในเมือง
เสวี่ยหยวนจิ้งสอบเข้าสถานศึกษาชั้นนำทั้งสองแห่งในเมืองได้คะแนนนำหน้าตัวเต็ง ตันหงอี้ ที่เป็นบุตรชายตระกูลร่ำรวยอันดับหนึ่งของเมือง ได้รับทุนการศึกษาจากสำนักศึกษาไท่ซูที่มีเงินให้อยู่อย่างสบาย ส่วนเสวี่ยเจียเยว่อาศัยเงินพนันผลการสอบมาเป็นทุนตั้งต้นชีวิต เรียนการปักกับ ป้าโจว ที่มีความเป็นมาลึกลับ
ผ่านไปสองปี เสวี่ยหยวนจิ้งอายุสิบเจ็ดและใกล้สอบเคอจวี่ เป็นอันดับหนึ่งของสำนักศึกษาไท่ซูมาตลอด ส่วนเสวี่ยเจียเยว่ที่เพิ่งสิบสองก็เริ่มแตกเนื้อสาว เพื่อนร่วมเรียนของเสวี่ยหยวนจิ้งหลายคนแสดงความสนใจ ทำให้เสวี่ยหยวนจิ้งเริ่มเข้าใจว่าตนเองหลงไหลเสวี่ยเจียเยว่ หึงหวงอย่างหนัก และจัดการกีดกันคนอื่นที่มาติดพัน รวมถึงตันหงอี้ที่เป็นที่หนึ่งของสำนักศึกษาถังเยว่
เสวี่ยเจียเยว่ซื้อร้านตัดเสื้อซู่ยวี่เซวียนและปรับปรุงใหม่จนกิจการดี โดยเสวี่ยหยวนจิ้งยังคอยช่วยบริหารงานและกีดกันหนุ่ม ทำให้หญิงงามสามสี่ ตันอวี้เหอ และ ตันอวี้ฉา ที่เป็นน้องสาวของตันหงอี้ ที่เข้ามาสนใจเสวี่ยหยวนจิ้งไม่มีโอกาส เสวี่ยเจียเยว่ยังปลูกพริกขายร้ายาหารด้วย
หลังเสวี่ยหยวนจิ้งสอบได้เป็นซิ่วฉายก็รุกหนัก บอกเสวี่ยเจียเยว่ว่าต้องการเป็นสามีไม่ใช่พี่ชาย บังคับจูบ
เรื่องนี้รู้สึกเวอร์มากที่เสวี่ยหยวนจิ้งตอนเด็กสามารถรักษาความหล่อเหลาผิวขาวไว้ได้ทั้งที่ต้องออกไปทำงานกลางแจ้งอย่างหนัก แถมยังสามารถโตได้จนสูงทั้งที่โภชนาการแย่มากอีก ถือว่าสกิลพระเอกรุนแรงมาก นิสัยโหดกับคนอื่น และบังคับนางเอกเรื่องความรักเด่นชัดอย่างแรงตั้งแต่เล่มสี่ที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอยู่แต่เรื่องรักนี่แหละ พล็อตไม่ค่อยเดิน ทำให้เหมาะกับสายฟินบางแบบ จขบ. เห็นว่าอ่านก็สนุกดี แต่แบบดูห่างๆ นะ 555
ด้านการแปลอ่านได้รู้เรื่องลื่นไหล แต่รู้สึกแปลกบ้าง เข่นศัพท์ของชาวบ้านมีใช้ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ และหน้าปกเล่มแรกๆ ที่ยังเป็นชาวบ้านธรรมดา ชุดจะหรูไปถึงไหน ความรู้สึกรวมคืออ่านได้สนุกรอบแรก แต่ไม่ค่อยมีแรงดึงดูดให้อ่านซ้ำเท่าไหร่ค่ะ
[07/03/22, 17/06/22]
ที่มา
[1] ฉางโกวลั่วเยวี่ย (ซิงซือ แปล). ท่านพี่อย่าเย็นชากับข้านักเลย (Ge Lao Ji Mei Bu Ha Dang). สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส, เล่ม 1-3, 308 + 296 + 295 หน้า, 2564.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น