บุปผาสีชาด - ปิงหลันซา
เรื่อง บุปผาสีชาด (Mei Ren Mo)
โดย ปิงหลันซา (Bing Lan Sha) แปลโดย Honey Toast
เนี่ยอู๋ซวง เป็นธิดาคนเดียวของสมุหนายก เนี่ยเว่ยเฉิง ที่เป็นหนึ่งในสามมหาเสนาบดี ได้ชื่อว่าหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งรัฐฉีเชื่ยวชาญดีดพิณ เดินหมาก เขียนพู่กัน และภาพวาด เคยร่ายรำระบำหงส์ตื่นในงานเฉลิมพระชนมพรรษาของไทเฮาจนเป็นที่ลือลั่น มีผู้หมายปองมากมาย แต่ตัวเธอหลงรัก กู้ชิงหง บัณฑิตหนุ่มยากไร้และยืนยันตัดขาดจากครอบครัวเพื่อแต่งงาน ตอนแรกก็เป็นที่กังขาอย่างยิ่ง แต่ในเวลาสามปี กู้ชิงหงสอบได้จอหงวนและขึ้นเป็นอัครมหาเสนาบดีที่อายุน้อยที่สุด อนาคตสดใสอย่างมาก
เรื่องเบื้องหลังคือกู้ชิงหงมีชื่อจริงว่า เซี่ยเฉิงเสวียน เป็นคุณชายใหญ่ตระกูลใหญ่ในไหวหนานที่พัวพันกับการค้าเกลือเถื่อนจนถูกประหารล้างตระกูล ซึ่งผู้สืบสวนคดีคือเนี่ยเว่ยเฉิง กู้ชิงหงใช้เวลากว่าสิบปีก้าวขึ้นสู่อำนาจ แล้วอาศัยฮ่องเต้ที่ระแวงตระกูลเนี่ยให้ล่มจม ทั้งครอบครัวรวมถึงเนี่ยเว่ยเฉิงและบุตรชายคนรองและคนที่สาม ที่รอดมีเพียงคุณชายใหญ่ เนี่ยหมิงหู ที่เป็นแม่ทัพชายแดนทำให้หนีตายไปรัฐฉินที่ป่าเถื่อน ตัวเนี่ยอู๋ซวงที่ตั้งครรภ์อ่อนๆ ถูกกรอกยาขับเลือดและไล่ออกจากจวน
เนี่ยอู๋ซวงได้พบรุ่ยอ๋องแห่งรัฐอิ้ง เซียวเฟิ่งชิง ที่ปลอมตัวเป็นพ่อค้ามารัฐฉี เลยสามารถขอให้พาหนีออกจากรัฐฉี ซึ่งเซียวเฟิ่งชิงที่มองการใหญ่ก็รับสาวงามที่แค้นจัดนี้ไว้แล้วกดดันขัดเกลาเพื่อให้ใช้การได้ และตั้งเป็นชายารอง ตัวเซียวเฟิ่งชิงเองเป็นองค์ชายห้าของอดีตฮ่องเต้ ถึงเก่งกาจและเป็นที่โปรดปรานแต่มารดาศักดิ์ต่ำ ฮองเฮาเกา ที่ไม่มีพระโอรสหนุนองค์ชายสาม เซียวเฟิ่งหมิง ที่มารดาเคยเป็นสาวใช้ข้างวรกายขึ้นครองบัลลังก์ได้ ขึ้นเป็น ไทเฮาเกา ที่สามารถกุมอำนาจในวังได้เด็ดขาด เซียวเฟิ่งชิงแสดงตัวว่าเจ้าสำราญเพื่อไม่ให้เป็นที่เพ่งเล็ง ส่วนฮ่องเต้เซียวเฟิ่งหมิงก็พยายามดึงอำนาจกลับและกำหราบกลุ่มพระญาติตระกูลเกาและสวี่
เซียวเฟิ่งชิงให้เนี่ยอู๋ซวงตามพี่ชายมารัฐอิ้ง แต่เพราะเจ็บหนักก็ต้องอาศัยยาที่ไทเฮามี เลยอาศัยองค์หญิง อวิ๋นเล่อ ที่เป็นธิดาองค์เดียวของไทเฮาช่วย เมื่อได้โอกาสที่เซียวเฟิ่งหมิงติดใจฝีมือหมากของเนี่ยอู๋ซวงและต้องการคนมีฝีมือ เซียวเฟิ่งชิงก็สามารถส่งเนี่ยอู๋ซวงเข้าเป็นนางกำนัลไฉ่หนี่ว์ในวัง และจัดการให้เนี่ยหมิงหูเข้าเป็นองครักษ์ในวังหลวง เนี่ยอู๋ซวงได้ถวายงานเลื่อนตำแหน่งเป็นสนมไต่ลำดับขั้นขึ้นไปเรื่อยๆ แน่นอนว่าในวังมีสงครามสาวงามที่ดุเดือดเลือดพล่าน หญิงงามเทียมกันริษยากัน ผู้สูงศักดิ์เท่ากันให้ร้ายกัน คนมีประโยชน์ร่วมกันมักระแวงกัน
อำนาจในวังนอกจากไทเฮา ฮองเฮาสวี่ซื่อ ก็มาจากตระกูลที่สนิทแนบแน่นกับตระกูลเกาและประสูติพระโอรสใหญ่ เซียวอี๋เซวียน, ซูเฟย หวังฉิงหนิง ที่ชั้นเชิงแพรวพราว, จิ้งเฟย ที่มีองค์หญิงใหญ่เป็นกุลสตรีเปิดเผยจริงใจ และผู้ได้รับความโปรดปรานสูงสุดคืออวิ๋นเฟย มู่หรงฝู ที่มีขุนนางกลุ่มหัวก้าวหน้าหนุน เนี่ยอู๋ซวงที่มีชนักติดหลังถูกโจมตีอย่างหนัก แต่ก็สามารถสร้างพันธมิตรกับอวี้ผิน เหยาซือซือ ที่เคยเป็นที่โปรดปรานและกำลังตกอับและป่วย แต่ข่าวสารดีเยี่ยม กับ หยาเหม่ยเหริน ที่จริงใจและตามสองคนแรกไม่ทัน ซึ่งเนี่ยอู๋ซวงที่เป็นคนโปรด (แต่ถูกใช้เป็นเบี้ยไม่น้อย) ก็สามารถไต่ลำดับขั้นได้รวดเร็ว
ฮ่องเต้ฉีส่งองค์หญิงเจ็ดรุ่ยอี๋ ฉีเยียน มาอภิเษกเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีต้านรัฐฉิน ถึงได้ตำแหน่งเต๋อเฟย แต่ฉีเยียนที่หลงรักกู้ชิงหงก็ก่อเรื่องจนโดนกักตัว เซียวเฟิ่งหมิงและเซียวเฟิ่งชิงช่วยกันจัดการตัดมือเท้าของกลุ่มพระญาติ ส่งข้อมูลรัฐฉีให้รัฐฉินเพื่อให้ฉินโจมตีฉี รัฐอิ้งจะเข้าต้านฉินแล้วค่อยจัดการฉีอีกที แต่การรุกของฮ่องเต้รัฐฉิน เยียลวี่ถู ถูกกู้ชิงหงใช้ทุกวิถีทางถึงประชาชนรัฐฉีต้องเจ็บขนาดไหนยันเอาไว้ในบริเวณใต้แม่น้ำฉงเจียง จนสิ้นฤดูหนาวซึ่งรัฐอิ้งสัญญาจะส่งกองทัพไปช่วย งานนี้เซียวเฟิ่งชิงและเนี่ยหมิงหูนำพลสามหมื่นเข้ารัฐฉี
ในวังหลังก็เกิดการเปลี่ยนแปลง หยาเหม่ยเหรินที่ได้เลื่อนเป็นชงหรงคลอดพระโอรสรอง เซียวอี๋ฮั่น แต่ถูกซูเฟยขอไปเลี้ยงเป็นการตั้งป้อมแย่งอำนาจกับฮองเฮา อวิ๋นเฟยตั้งครรภ์แต่ถูกลดตำแหน่งเพราะประพฤติไม่เหมาะสม สุดท้ายตายระหว่างคลอดองค์ชายสาม เซียวอี๋เฟิง ที่เป็นโรคหัวใจแต่กำเนิด เนี่ยอู๋ซวงแย่งการเลี้ยงดูได้ได้เลื่อนเป็นเสียนเฟย และผูกสัมพันธ์กับฮองเฮาที่ต้องการแนวร่วมมาจัดการไทเฮาและซูเฟยโดยจัดคู่ให้พี่ชาย (แต่เลือกอย่างห่าง จั่นอิ๋ง เป็นลูกอนุที่ภรรยาหลวงเป็นญาติด้านมารดาของฮองเฮา) ซึ่งเป็นการแตกหักกับไทเฮาที่เคยคิดจะดึงแม่ทัพเนี่ยมาเข้าข้าง ตอนนี้เลยเลือกโอรสอ๋องต่างแซ่เป็นราชบุตรเขยแทน
การแย่งชิงในวังหลังและการรบระหว่างรัฐก็ไปอย่างดุเดือด ถึงรัฐอิ้งจะได้เปรียบในสงคราม แต่ภายในเริ่มเสียเสถียรภาพของขั้วอำนาจต่างๆ ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร สวรรค์? สวรรค์อยู่ที่ใด แล้วความถูกต้องชอบธรรมอยู่ที่ใด หากสวรรค์มีความเป็นธรรม ใต้หล้านี้ยังจะมีความอยุติธรรมที่ร้องทุกข์ไม่ได้และความเกลียดชังที่บรรเทาไม่ได้อยู่อีกหรือ
หลังการเปลี่ยนแปลงพลิกฟ้าดินในวังหลวง สวี่ฮองเฮาเสียชีวิต เนี่ยอู๋ซวงขึ้นเป็นฮองเฮาแทน ดึงจิ้งเฟยเป็นแนวร่วมโดยให้เลี้ยงองค์ชายใหญ่ ส่วนซูเฟยถูกลดขั้นเป็นจิ่นกุ้ยผิน ถึงอำนาจในวังดูจะมั่นคง แต่ก็เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับฝ่ายหน้าเมื่อกู้ชิงหงถูกกักตัวอยู่แคว้นอิ้ง เซียวเฟิ่งชิงต้องการชิงบัลลังก์และใช้โอกาสที่ฮ่องเต้ไปหากิเลนไฟบนภูเขาหิมะลงมือ ถึงไม่สำเร็จแต่ก็ทำให้เซียวเฟิ่งหมิงระแวง เรื่องประทุเมื่อเต๋อเฟยฆ่าตัวตาย ทำให้ความตึงเครียดระหว่างอิ้งและฉีถึงที่สุด ในขณะที่รัฐฉินที่อิ้งเพิ่งยึดครองก็กบถเป็นศึกสองด้าน ในขณะที่เนี่ยอู๋ซวงก็ถูกบีบอยู่ระหว่างชายทั้งสาม
ที่แท้ใจคนร่วงโรยได้ไนชั่วเสี้ยวขณะหนึ่ง เคยนึกอยู่เสมอว่าความรัก ความผูกพัน และความชังความแค้นที่แบกเอาไว้มาตลอด จะต้องมีสักวันที่สามารถปลดปล่อยไปได้ แต่คิดไม่ถึงทั้งหมดนี้กลับถูกทิ้งไว้ในช่วงเวลาที่โหดร้ายทารุณนั่นแล้ว ครั้นเหลียวมองกลับไปอย่างไม่ตั้งใจมันกลับมิได้เป็นเช่นเมื่อตอนแรกอีกสืบไป ...
สำนวนการแปลก็ถือว่าปกติ ดีที่ตำแหน่งนางในทั้งหลายใช้ทับศัพท์ไปเลย ไม่เติมไทยยาวเฟื้อยแบบ 'ว่าด้วยอาชีพนางสนม' แต่รู้สึกว่ามีแปลกๆ ในการใช้คำราชาศัพท์ที่หายไปบ้างกับระดับฮ่องเต้ และการใช้คำพระภิกษุ (ที่โดยทั่วไปจะหลีกเลี่ยงในนิยายจีน)
ส่วนเนื้อหา เมื่อพูดถึงเรื่องล้างแค้นแบบนี้ คงต้องอ้างถึง 'ผลาญ' ที่ออกในเวลาใกล้เคียงกันด้วย ซึ่ง จขบ. ชอบเรื่องนี้มากกว่าเยอะค่ะ เพราะรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของตัวนางที่เป็นไปเรื่อยๆ มีผิดพลาดแก้ไขพัฒนาไปตามเวลา ไม่ได้กระฉูดขึ้นทันทีทันควัน (คือแค้นก็เรื่องหนึ่ง แต่จะสามารถทำอะไรได้ก็อีกเรื่อง) สุดท้ายก็ยังถือว่าไม่ได้เก่งขนาดอยู่ในกลุ่มสุดยอดเสือสิงห์กระทิงแรดที่ฟัดกันนะ ตัวละครอื่นก็ดูมีมิติกว่า ความสามารถสูงกว่า ทำให้การเชือดเฉือนทำได้น่าสนใจกว่าเยอะค่ะ
ทั้งนี้ทั้งนั้น รู้สึกเหล่าชายหนุ่มคุณสมบัติเลิศล้วนมีความสามารถรอบตัวแท้ๆ 555 การจบเรื่องก็ขมวดปมได้เรียบร้อยดีนะคะ ถึงจะรู้สึกว่าในบางด้านมองโลกในแง่ดีไปบ้าง ... ทั้งนี้ก็มีความรู้สึกสงสารเหล่าทหารและชาวบ้านที่รับเคราะห์ไปไม่น้อย ในภาพรวมเป็นเรื่องที่เสนอใด้น่าสนใจและแหวกแนวในระดับหนึ่งนะคะ ไม่ถึงกับเป็นเรื่องในดวงใจแต่ก็อ่านได้สนุกค่ะ
ที่มา
[1] ปิงหลันซา (Honey Toast แปล). บุปผาสีชาด. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 3 เล่มจบ, 497 + 509 + 495 หน้า, 2559.
[2] ปิงหลันซา (Honey Toast แปล). บุปผาสีชาด ภาคสอง. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 446 + 496 หน้า, 2559.
รายการนิยายจีนแปลไทย
โดย ปิงหลันซา (Bing Lan Sha) แปลโดย Honey Toast
เนี่ยอู๋ซวง เป็นธิดาคนเดียวของสมุหนายก เนี่ยเว่ยเฉิง ที่เป็นหนึ่งในสามมหาเสนาบดี ได้ชื่อว่าหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งรัฐฉีเชื่ยวชาญดีดพิณ เดินหมาก เขียนพู่กัน และภาพวาด เคยร่ายรำระบำหงส์ตื่นในงานเฉลิมพระชนมพรรษาของไทเฮาจนเป็นที่ลือลั่น มีผู้หมายปองมากมาย แต่ตัวเธอหลงรัก กู้ชิงหง บัณฑิตหนุ่มยากไร้และยืนยันตัดขาดจากครอบครัวเพื่อแต่งงาน ตอนแรกก็เป็นที่กังขาอย่างยิ่ง แต่ในเวลาสามปี กู้ชิงหงสอบได้จอหงวนและขึ้นเป็นอัครมหาเสนาบดีที่อายุน้อยที่สุด อนาคตสดใสอย่างมาก
เรื่องเบื้องหลังคือกู้ชิงหงมีชื่อจริงว่า เซี่ยเฉิงเสวียน เป็นคุณชายใหญ่ตระกูลใหญ่ในไหวหนานที่พัวพันกับการค้าเกลือเถื่อนจนถูกประหารล้างตระกูล ซึ่งผู้สืบสวนคดีคือเนี่ยเว่ยเฉิง กู้ชิงหงใช้เวลากว่าสิบปีก้าวขึ้นสู่อำนาจ แล้วอาศัยฮ่องเต้ที่ระแวงตระกูลเนี่ยให้ล่มจม ทั้งครอบครัวรวมถึงเนี่ยเว่ยเฉิงและบุตรชายคนรองและคนที่สาม ที่รอดมีเพียงคุณชายใหญ่ เนี่ยหมิงหู ที่เป็นแม่ทัพชายแดนทำให้หนีตายไปรัฐฉินที่ป่าเถื่อน ตัวเนี่ยอู๋ซวงที่ตั้งครรภ์อ่อนๆ ถูกกรอกยาขับเลือดและไล่ออกจากจวน
เนี่ยอู๋ซวงได้พบรุ่ยอ๋องแห่งรัฐอิ้ง เซียวเฟิ่งชิง ที่ปลอมตัวเป็นพ่อค้ามารัฐฉี เลยสามารถขอให้พาหนีออกจากรัฐฉี ซึ่งเซียวเฟิ่งชิงที่มองการใหญ่ก็รับสาวงามที่แค้นจัดนี้ไว้แล้วกดดันขัดเกลาเพื่อให้ใช้การได้ และตั้งเป็นชายารอง ตัวเซียวเฟิ่งชิงเองเป็นองค์ชายห้าของอดีตฮ่องเต้ ถึงเก่งกาจและเป็นที่โปรดปรานแต่มารดาศักดิ์ต่ำ ฮองเฮาเกา ที่ไม่มีพระโอรสหนุนองค์ชายสาม เซียวเฟิ่งหมิง ที่มารดาเคยเป็นสาวใช้ข้างวรกายขึ้นครองบัลลังก์ได้ ขึ้นเป็น ไทเฮาเกา ที่สามารถกุมอำนาจในวังได้เด็ดขาด เซียวเฟิ่งชิงแสดงตัวว่าเจ้าสำราญเพื่อไม่ให้เป็นที่เพ่งเล็ง ส่วนฮ่องเต้เซียวเฟิ่งหมิงก็พยายามดึงอำนาจกลับและกำหราบกลุ่มพระญาติตระกูลเกาและสวี่
เซียวเฟิ่งชิงให้เนี่ยอู๋ซวงตามพี่ชายมารัฐอิ้ง แต่เพราะเจ็บหนักก็ต้องอาศัยยาที่ไทเฮามี เลยอาศัยองค์หญิง อวิ๋นเล่อ ที่เป็นธิดาองค์เดียวของไทเฮาช่วย เมื่อได้โอกาสที่เซียวเฟิ่งหมิงติดใจฝีมือหมากของเนี่ยอู๋ซวงและต้องการคนมีฝีมือ เซียวเฟิ่งชิงก็สามารถส่งเนี่ยอู๋ซวงเข้าเป็นนางกำนัลไฉ่หนี่ว์ในวัง และจัดการให้เนี่ยหมิงหูเข้าเป็นองครักษ์ในวังหลวง เนี่ยอู๋ซวงได้ถวายงานเลื่อนตำแหน่งเป็นสนมไต่ลำดับขั้นขึ้นไปเรื่อยๆ แน่นอนว่าในวังมีสงครามสาวงามที่ดุเดือดเลือดพล่าน หญิงงามเทียมกันริษยากัน ผู้สูงศักดิ์เท่ากันให้ร้ายกัน คนมีประโยชน์ร่วมกันมักระแวงกัน
อำนาจในวังนอกจากไทเฮา ฮองเฮาสวี่ซื่อ ก็มาจากตระกูลที่สนิทแนบแน่นกับตระกูลเกาและประสูติพระโอรสใหญ่ เซียวอี๋เซวียน, ซูเฟย หวังฉิงหนิง ที่ชั้นเชิงแพรวพราว, จิ้งเฟย ที่มีองค์หญิงใหญ่เป็นกุลสตรีเปิดเผยจริงใจ และผู้ได้รับความโปรดปรานสูงสุดคืออวิ๋นเฟย มู่หรงฝู ที่มีขุนนางกลุ่มหัวก้าวหน้าหนุน เนี่ยอู๋ซวงที่มีชนักติดหลังถูกโจมตีอย่างหนัก แต่ก็สามารถสร้างพันธมิตรกับอวี้ผิน เหยาซือซือ ที่เคยเป็นที่โปรดปรานและกำลังตกอับและป่วย แต่ข่าวสารดีเยี่ยม กับ หยาเหม่ยเหริน ที่จริงใจและตามสองคนแรกไม่ทัน ซึ่งเนี่ยอู๋ซวงที่เป็นคนโปรด (แต่ถูกใช้เป็นเบี้ยไม่น้อย) ก็สามารถไต่ลำดับขั้นได้รวดเร็ว
ฮ่องเต้ฉีส่งองค์หญิงเจ็ดรุ่ยอี๋ ฉีเยียน มาอภิเษกเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีต้านรัฐฉิน ถึงได้ตำแหน่งเต๋อเฟย แต่ฉีเยียนที่หลงรักกู้ชิงหงก็ก่อเรื่องจนโดนกักตัว เซียวเฟิ่งหมิงและเซียวเฟิ่งชิงช่วยกันจัดการตัดมือเท้าของกลุ่มพระญาติ ส่งข้อมูลรัฐฉีให้รัฐฉินเพื่อให้ฉินโจมตีฉี รัฐอิ้งจะเข้าต้านฉินแล้วค่อยจัดการฉีอีกที แต่การรุกของฮ่องเต้รัฐฉิน เยียลวี่ถู ถูกกู้ชิงหงใช้ทุกวิถีทางถึงประชาชนรัฐฉีต้องเจ็บขนาดไหนยันเอาไว้ในบริเวณใต้แม่น้ำฉงเจียง จนสิ้นฤดูหนาวซึ่งรัฐอิ้งสัญญาจะส่งกองทัพไปช่วย งานนี้เซียวเฟิ่งชิงและเนี่ยหมิงหูนำพลสามหมื่นเข้ารัฐฉี
ในวังหลังก็เกิดการเปลี่ยนแปลง หยาเหม่ยเหรินที่ได้เลื่อนเป็นชงหรงคลอดพระโอรสรอง เซียวอี๋ฮั่น แต่ถูกซูเฟยขอไปเลี้ยงเป็นการตั้งป้อมแย่งอำนาจกับฮองเฮา อวิ๋นเฟยตั้งครรภ์แต่ถูกลดตำแหน่งเพราะประพฤติไม่เหมาะสม สุดท้ายตายระหว่างคลอดองค์ชายสาม เซียวอี๋เฟิง ที่เป็นโรคหัวใจแต่กำเนิด เนี่ยอู๋ซวงแย่งการเลี้ยงดูได้ได้เลื่อนเป็นเสียนเฟย และผูกสัมพันธ์กับฮองเฮาที่ต้องการแนวร่วมมาจัดการไทเฮาและซูเฟยโดยจัดคู่ให้พี่ชาย (แต่เลือกอย่างห่าง จั่นอิ๋ง เป็นลูกอนุที่ภรรยาหลวงเป็นญาติด้านมารดาของฮองเฮา) ซึ่งเป็นการแตกหักกับไทเฮาที่เคยคิดจะดึงแม่ทัพเนี่ยมาเข้าข้าง ตอนนี้เลยเลือกโอรสอ๋องต่างแซ่เป็นราชบุตรเขยแทน
การแย่งชิงในวังหลังและการรบระหว่างรัฐก็ไปอย่างดุเดือด ถึงรัฐอิ้งจะได้เปรียบในสงคราม แต่ภายในเริ่มเสียเสถียรภาพของขั้วอำนาจต่างๆ ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร สวรรค์? สวรรค์อยู่ที่ใด แล้วความถูกต้องชอบธรรมอยู่ที่ใด หากสวรรค์มีความเป็นธรรม ใต้หล้านี้ยังจะมีความอยุติธรรมที่ร้องทุกข์ไม่ได้และความเกลียดชังที่บรรเทาไม่ได้อยู่อีกหรือ
หลังการเปลี่ยนแปลงพลิกฟ้าดินในวังหลวง สวี่ฮองเฮาเสียชีวิต เนี่ยอู๋ซวงขึ้นเป็นฮองเฮาแทน ดึงจิ้งเฟยเป็นแนวร่วมโดยให้เลี้ยงองค์ชายใหญ่ ส่วนซูเฟยถูกลดขั้นเป็นจิ่นกุ้ยผิน ถึงอำนาจในวังดูจะมั่นคง แต่ก็เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับฝ่ายหน้าเมื่อกู้ชิงหงถูกกักตัวอยู่แคว้นอิ้ง เซียวเฟิ่งชิงต้องการชิงบัลลังก์และใช้โอกาสที่ฮ่องเต้ไปหากิเลนไฟบนภูเขาหิมะลงมือ ถึงไม่สำเร็จแต่ก็ทำให้เซียวเฟิ่งหมิงระแวง เรื่องประทุเมื่อเต๋อเฟยฆ่าตัวตาย ทำให้ความตึงเครียดระหว่างอิ้งและฉีถึงที่สุด ในขณะที่รัฐฉินที่อิ้งเพิ่งยึดครองก็กบถเป็นศึกสองด้าน ในขณะที่เนี่ยอู๋ซวงก็ถูกบีบอยู่ระหว่างชายทั้งสาม
ที่แท้ใจคนร่วงโรยได้ไนชั่วเสี้ยวขณะหนึ่ง เคยนึกอยู่เสมอว่าความรัก ความผูกพัน และความชังความแค้นที่แบกเอาไว้มาตลอด จะต้องมีสักวันที่สามารถปลดปล่อยไปได้ แต่คิดไม่ถึงทั้งหมดนี้กลับถูกทิ้งไว้ในช่วงเวลาที่โหดร้ายทารุณนั่นแล้ว ครั้นเหลียวมองกลับไปอย่างไม่ตั้งใจมันกลับมิได้เป็นเช่นเมื่อตอนแรกอีกสืบไป ...
สำนวนการแปลก็ถือว่าปกติ ดีที่ตำแหน่งนางในทั้งหลายใช้ทับศัพท์ไปเลย ไม่เติมไทยยาวเฟื้อยแบบ 'ว่าด้วยอาชีพนางสนม' แต่รู้สึกว่ามีแปลกๆ ในการใช้คำราชาศัพท์ที่หายไปบ้างกับระดับฮ่องเต้ และการใช้คำพระภิกษุ (ที่โดยทั่วไปจะหลีกเลี่ยงในนิยายจีน)
ส่วนเนื้อหา เมื่อพูดถึงเรื่องล้างแค้นแบบนี้ คงต้องอ้างถึง 'ผลาญ' ที่ออกในเวลาใกล้เคียงกันด้วย ซึ่ง จขบ. ชอบเรื่องนี้มากกว่าเยอะค่ะ เพราะรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของตัวนางที่เป็นไปเรื่อยๆ มีผิดพลาดแก้ไขพัฒนาไปตามเวลา ไม่ได้กระฉูดขึ้นทันทีทันควัน (คือแค้นก็เรื่องหนึ่ง แต่จะสามารถทำอะไรได้ก็อีกเรื่อง) สุดท้ายก็ยังถือว่าไม่ได้เก่งขนาดอยู่ในกลุ่มสุดยอดเสือสิงห์กระทิงแรดที่ฟัดกันนะ ตัวละครอื่นก็ดูมีมิติกว่า ความสามารถสูงกว่า ทำให้การเชือดเฉือนทำได้น่าสนใจกว่าเยอะค่ะ
ทั้งนี้ทั้งนั้น รู้สึกเหล่าชายหนุ่มคุณสมบัติเลิศล้วนมีความสามารถรอบตัวแท้ๆ 555 การจบเรื่องก็ขมวดปมได้เรียบร้อยดีนะคะ ถึงจะรู้สึกว่าในบางด้านมองโลกในแง่ดีไปบ้าง ... ทั้งนี้ก็มีความรู้สึกสงสารเหล่าทหารและชาวบ้านที่รับเคราะห์ไปไม่น้อย ในภาพรวมเป็นเรื่องที่เสนอใด้น่าสนใจและแหวกแนวในระดับหนึ่งนะคะ ไม่ถึงกับเป็นเรื่องในดวงใจแต่ก็อ่านได้สนุกค่ะ
[05/04/16, 14/04/16, 18/04/16, 12/09/16]
ที่มา
[1] ปิงหลันซา (Honey Toast แปล). บุปผาสีชาด. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 3 เล่มจบ, 497 + 509 + 495 หน้า, 2559.
[2] ปิงหลันซา (Honey Toast แปล). บุปผาสีชาด ภาคสอง. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 446 + 496 หน้า, 2559.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น