มายาสถาปัตย์ ปริศนาแห่งความหลัง - Toume Kei
เรื่อง มายาสถาปัตย์ ปริศนาแห่งความหลัง
โดย Kei Toume
มายูริ & นิวะ - มายูริ - อากิระ - มิกิ, ขิบิกิ, นิวะ & นาคาได
นิวะ ทาคุชิ เป็นสถาปนิกมีชื่อในโยโกฮาม่า และเข้าร่วมสมาคมอนุรักษ์สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ของโยโกฮาม่า หลังภรรยาตายก็ทะเลาะกับลูกชายที่คิดว่าพ่อไม่สนใจแม่และสงสัยว่าคนที่รักจริงไม่ใช่ย่าอีก ทำให้ทาคุชิไม่ได้พบกับลูกและครอบครัวถึงสิบปี หลานปู่สองคนคือ โทยะ และ นานามิ ก็ไม่ได้มีความทรงจำส่วนตัวเรื่องปู่
หลังทาคุชิเสียชีวิตอย่างโดดเดี่ยวราวครึ่งปี หลานชายคือโทยะ (เรียกในเรื่องว่านิวะเป็นหลัก) ที่เป็นนักศึกษาปีหนึ่ง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยโยโกฮาม่า ได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านที่ปู่ออกแบบสร้างเองและอาศัยมาเกือบสี่สิบปี บ้านหลังนี้เมื่อมองจากทางเข้าเหมือนชั้นเดียว ใช้การสร้างอิงพื้นลาดทำให้ด้านหลังมีสองชั้น ได้วิวมองลงจากเนินไปทางสถานีโยโกฮาม่า มีสวนเล็กๆ ด้านหลังด้วย นิวะพบว่าหลังภาพย่ามีรูปหญิงสาวสวยอีกคนหนึ่งซ่อนอยู่
นิวะมองตัวเองว่าเป็นคนธรรมดาแบบไอ้แว่นพันธ์ุอินดอร์ (สำนวนเจ้าตัว) เพื่อนสนิทที่มหาวิทยาลัยคือ ซาคาโมโตะ ที่เป็นลูกสถาปนิก และ มิตสึอุมิ อากิระ เพื่อนที่รู้จักตอนเข้าค่ายฤดูร้อน มาเจอกันอีกทีก็เมื่อเข้ามหาวิทยาลัย เป็นลูกสาวคนเดียวของโรงฝึกเคนโด้ที่พี่ชายสองคนหวงมาก
อากิระไปช่วยรุ่นพี่ภาควิชาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมสำรวจวาดภาพบ้านเก่าที่กำลังจะถูกรื้อ เลยลากนิวะไปด้วย บ้านนาคางสาะเดิมเป็นบ้านสไตล์ตะวันตกที่สร้างในสมัยต้นโชวะ เจ้าของเป็นนักการทูตสมัยไทโช ระหว่างสำรวจได้แตะลูกบิดประตูแล้วรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในอดีต เมื่อนิวะแอบกลับไปดูอีกครั้งตอนกลางคืนก็พบ ฟุคาซาวะ มายูริ หญิงสาวอายุไล่เรี่ยกันที่หน้าเหมือนรูปของปู่ ทั้งยังบอกว่าภาพที่เห็นคือความทรงจำและความคิดคำนึงของบ้านที่ยังเหลืออยู่ ทั้งสองเห็นหญิงสาวที่เขียนจดหมายถึงชายชาวอเมริกันแล้วซ่อนไว้ในโต๊ะหนังสือ มายูริจัดส่งจดหมายให้ใหม่
มายูริย้ายมาอยู่บ้านพักตากอากาศของยาย ฟุคาซาวะ ฟุกิโกะ เมื่อสองปีก่อนหลังจบโรงเรียนสตรี เธอมีปมว่าแม่หนีออกจากบ้าน ภายหลังพาลูกสาวกลับมาก่อนฆ่าตัวตาย ทำให้ตระกูลฟุคาซาวะไม่ยอมรับ มีแต่ยายที่แต่งงานด้วยเหตุผลทางธุรกิจและไม่มีความสุขในชีวิตก็เข้าใจและพยายามช่วยหลาน โดยมอบบ้านที่เป็นสมบัติส่วนตัวให้ก่อนตาย
บ้านเป็นกึ่งสไตล์ยุโรปที่สร้างช่วงต้นโชวะที่ทาคุชิช่วยดูแลการซ่อมแซมให้ บ้านที่ไม่มีคนอยู่จะค่อยๆ ทรุดโทรมไปเรื่อยๆ กลับกันถ้ามีคนอยู่ต่อ ให้เก่าแค่ไหนก็ยังอยู่ได้เป็นเวลานาน มายูริรับงานตัดชุดและเย็บผ้าด้วยจักรรุ่นโบราณและลูกค้าที่รับช่วงต่อจากเพื่อนบ้านชรา ฮิดากะ เธอมีประสาทสัมผัสไวเหมือนยายและทาคุชิ ทั้งยังคิดว่านิวะมีความเฉียบคมกว่าปู่อีก เมื่อทั้งสองคนช่วยกันก็จะรับความคิดคำนึงของบ้านได้ดีขึ้น
อากิระชวนไปดูบ้านที่จะถูกทุบทิ้งที่เคยเป็นร้านรับซื้อไหมดิบที่สร้างตอนปีโชวะที่ห้า อากิระพบตู้ที่มีความทรงจำของเด็กหญิงที่ถูกสั่งให้ทิ้งตุ๊กตาฝรั่งในช่วงสงคราม จึงนำตุ๊กตามาซ่อนในตู้ คราวนี้มายูรินำตุ๊กตากลับบ้านและเย็บซ่อมแซมให้ดีเหมือนเดิม
ช่วงปิดเทอมหน้าร้อน นิวะไปทำงานพิเศษที่สำนักงานออกแบบและก่อสร้างอาเตอลีแยร์ มอลีแยร์ ที่มีสถาปนิกสองคนคือประธาน ขิบิกิ เคย์มะ (โครงไม้) และ นาคาได ยูกิโกะ (คอนกรีต) สำนักงานนี้กิจการย่อบแย่บเพราะถูกผู้รับเหมาเบี้ยวบ่อยๆ ตั้งอยู่ในตีกเก่าที่สร้างในปีโชวะที่สาม มีความทรงจำของสถาปนิกชาวอังกฤษที่มองไปยังทะเล (การเก็บข้อเรื่องชื่อสถาปนิกและการกลับประเทศก่อนสงครามไม่น่าแปลกใจ แต่สงสัยเรื่องที่ทราบปีที่เสียชีวิตด้วย) แต่ตอนนี้มีตึกบังหมด ขิบิกิ นาคาได และสามนักศึกษา ได้ร่วมมือกันรวมรวมภาพเก้าแล้วฉายไปยังผนังตึกอีกข้างเป็นการระลึกถึงก่อนรื้อแล้วย้ายสำนักงานไปตึกข้างๆ
พนักงานคนที่สามของอาเตอลีแยร์ มอลีแยร์ คือ นางาซึกะ มิกิ (งานไม้) เพิ่งได้พบนิวะ ในการไปดูบ้านสไตล์ฮาล์ฟทิมเบอร์แบบทิวดอร์ที่สร้างในปีโชวะที่ 20 เจ้าของเดิมเป็นทูตที่สร้างให้ภรรยาชาวอังกฤษ หลานสาวที่มีปมในใจกับแม่จะขายเพื่อจ่ายภาษีมรดก แต่นิวะที่มองความคิดคำนึงก็ช่วยคลายปมในใจและมิกิช่วยเสนอแนวทางขายที่ดินบางส่วนเพื่อให้เก็บบ้านส่วนใหญ่ไว้ได้
อาคารห้องสมุดเก่าของมหาวิทยาลัยที่มีข่าวลือเรื่องคนตายกำลังจะถูกรื้อเพื่อสร้างใหม่ และมีการเปิดประกวดระดับนักศึกษา ที่นิวะเข้าไปร่วมด้วย และเห็นความคิดคำนึงในปีโชวะที่ 25 เมื่อนักศึกษาสถาปัตฯ ที่โดดเด่นคนหนึ่งที่กำลังจะขโมยหนังสือไปขายเพื่อช่วยครอบครัว เมื่อถูกห้ามก็เกิดเรื่องตกบันไดตาย เพื่อนอีกสามคนจึงทำให้เป็นอุบัติเหตุ แต่ทั้งสามคนก็แบกรับความทุกข์ใจต่อมา เมื่อคนสุดท้ายใกล้จะตายก็ได้รับความช่วยเหลือจากความคิดคำนึงของตึกที่ทำให้จากไปอย่างสงบ
นักศึกษาสถาปัตปีหนึ่ง ทสึวาบุกิ ตัตสึมิ ที่เป็นคุณหนูถูกพ่อส่งไปอยูในหอพักสุดโทรมเพื่อเรียนรู้สังคม เมื่อหอพักจะถูกรื้อ นิวะและอากิระจึงไปดู นิวะพบความคิดคำนึงถึงต้นซากุระที่ปลูกไว้ตั้งแต่สร้างตึกและเป็นต้นเดียวที่รอดจากสงครามมาได้ ที่กำลังจะออกดอกทั้งที่ไม่ออกดอกมาหลายปีแล้ว ทสึวาบุกิจึงคิดทำความสะอาดทาสีใหม่แบบธรรมเนียมแต่งตัวศพก่อนทำพิธี
โรงหนังเก่าที่จะรีโนเวทใหม่เคยเป็นที่เดทของขิบิกิกับอดีตแฟน โทริฮามะ มิซากิ ที่ได้เป็นผู้รับผิดชอบงาน นิวะเห็นความคิดคำนึงของโรงหนังสมัยหลังสงคราม เมื่อรวมกับความต้องการของลูกชายเจ้าของที่มารับช่วงต่อจากพ่อ จึงมีมินิเธียร์เตอร์ที่ชั้นบน
ความสัมพันธ์อันซับซ้อนระหว่างปู่ ยาย และหลานสาว
ได้อ่านเรื่องนี้หลังตีพิมพ์มาหลายปีแล้ว รู้สึกน่าเสียดายมากค่ะที่ไม่ได้อ่านก่อนหน้านี้ เนื้อเรื่องน่าสนใจ ออกแนวอบอุ่นอ่อนโยน เห็นอกเห็นใจ และกระตือรือล้น ผ่านการนำเสนออย่างเงียบๆ เรื่องสถาปัตยกรรมก็ดีมาก เนื่องจาก จขบ. เองก็อยู่บ้านเก่า หลายๆ เรื่องก็อินมาก ลายเส้นเหมาะสม รูปเล่มเนี๊ยบ มีภาพสีสองแผ่นแรก อารมณ์เซเปียดี สรุปว่าเป็นเรื่องที่ จขบ. ให้อยู่ในระดับยอดตั้งแต่เล่มแรกแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ ไม่ใช่เรื่องที่สนุกเพราะตื่นเต้น แต่เป็นเพราะความงดงามภายใน
ที่มา
[1] Toume Kei. มายาสถาปัตย์ ปริศนาแห่งความหลัง (Mahoromi). DEXpress Publishing, เล่ม 1-3, 2560-2561 (ต้นฉบับ 2012).
รายการการ์ตูนญี่ปุ่น
โดย Kei Toume
มายูริ & นิวะ - มายูริ - อากิระ - มิกิ, ขิบิกิ, นิวะ & นาคาได
นิวะ ทาคุชิ เป็นสถาปนิกมีชื่อในโยโกฮาม่า และเข้าร่วมสมาคมอนุรักษ์สถาปัตยกรรมสมัยใหม่ของโยโกฮาม่า หลังภรรยาตายก็ทะเลาะกับลูกชายที่คิดว่าพ่อไม่สนใจแม่และสงสัยว่าคนที่รักจริงไม่ใช่ย่าอีก ทำให้ทาคุชิไม่ได้พบกับลูกและครอบครัวถึงสิบปี หลานปู่สองคนคือ โทยะ และ นานามิ ก็ไม่ได้มีความทรงจำส่วนตัวเรื่องปู่
หลังทาคุชิเสียชีวิตอย่างโดดเดี่ยวราวครึ่งปี หลานชายคือโทยะ (เรียกในเรื่องว่านิวะเป็นหลัก) ที่เป็นนักศึกษาปีหนึ่ง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยโยโกฮาม่า ได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านที่ปู่ออกแบบสร้างเองและอาศัยมาเกือบสี่สิบปี บ้านหลังนี้เมื่อมองจากทางเข้าเหมือนชั้นเดียว ใช้การสร้างอิงพื้นลาดทำให้ด้านหลังมีสองชั้น ได้วิวมองลงจากเนินไปทางสถานีโยโกฮาม่า มีสวนเล็กๆ ด้านหลังด้วย นิวะพบว่าหลังภาพย่ามีรูปหญิงสาวสวยอีกคนหนึ่งซ่อนอยู่
นิวะมองตัวเองว่าเป็นคนธรรมดาแบบไอ้แว่นพันธ์ุอินดอร์ (สำนวนเจ้าตัว) เพื่อนสนิทที่มหาวิทยาลัยคือ ซาคาโมโตะ ที่เป็นลูกสถาปนิก และ มิตสึอุมิ อากิระ เพื่อนที่รู้จักตอนเข้าค่ายฤดูร้อน มาเจอกันอีกทีก็เมื่อเข้ามหาวิทยาลัย เป็นลูกสาวคนเดียวของโรงฝึกเคนโด้ที่พี่ชายสองคนหวงมาก
อากิระไปช่วยรุ่นพี่ภาควิชาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมสำรวจวาดภาพบ้านเก่าที่กำลังจะถูกรื้อ เลยลากนิวะไปด้วย บ้านนาคางสาะเดิมเป็นบ้านสไตล์ตะวันตกที่สร้างในสมัยต้นโชวะ เจ้าของเป็นนักการทูตสมัยไทโช ระหว่างสำรวจได้แตะลูกบิดประตูแล้วรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในอดีต เมื่อนิวะแอบกลับไปดูอีกครั้งตอนกลางคืนก็พบ ฟุคาซาวะ มายูริ หญิงสาวอายุไล่เรี่ยกันที่หน้าเหมือนรูปของปู่ ทั้งยังบอกว่าภาพที่เห็นคือความทรงจำและความคิดคำนึงของบ้านที่ยังเหลืออยู่ ทั้งสองเห็นหญิงสาวที่เขียนจดหมายถึงชายชาวอเมริกันแล้วซ่อนไว้ในโต๊ะหนังสือ มายูริจัดส่งจดหมายให้ใหม่
มายูริย้ายมาอยู่บ้านพักตากอากาศของยาย ฟุคาซาวะ ฟุกิโกะ เมื่อสองปีก่อนหลังจบโรงเรียนสตรี เธอมีปมว่าแม่หนีออกจากบ้าน ภายหลังพาลูกสาวกลับมาก่อนฆ่าตัวตาย ทำให้ตระกูลฟุคาซาวะไม่ยอมรับ มีแต่ยายที่แต่งงานด้วยเหตุผลทางธุรกิจและไม่มีความสุขในชีวิตก็เข้าใจและพยายามช่วยหลาน โดยมอบบ้านที่เป็นสมบัติส่วนตัวให้ก่อนตาย
บ้านเป็นกึ่งสไตล์ยุโรปที่สร้างช่วงต้นโชวะที่ทาคุชิช่วยดูแลการซ่อมแซมให้ บ้านที่ไม่มีคนอยู่จะค่อยๆ ทรุดโทรมไปเรื่อยๆ กลับกันถ้ามีคนอยู่ต่อ ให้เก่าแค่ไหนก็ยังอยู่ได้เป็นเวลานาน มายูริรับงานตัดชุดและเย็บผ้าด้วยจักรรุ่นโบราณและลูกค้าที่รับช่วงต่อจากเพื่อนบ้านชรา ฮิดากะ เธอมีประสาทสัมผัสไวเหมือนยายและทาคุชิ ทั้งยังคิดว่านิวะมีความเฉียบคมกว่าปู่อีก เมื่อทั้งสองคนช่วยกันก็จะรับความคิดคำนึงของบ้านได้ดีขึ้น
อากิระชวนไปดูบ้านที่จะถูกทุบทิ้งที่เคยเป็นร้านรับซื้อไหมดิบที่สร้างตอนปีโชวะที่ห้า อากิระพบตู้ที่มีความทรงจำของเด็กหญิงที่ถูกสั่งให้ทิ้งตุ๊กตาฝรั่งในช่วงสงคราม จึงนำตุ๊กตามาซ่อนในตู้ คราวนี้มายูรินำตุ๊กตากลับบ้านและเย็บซ่อมแซมให้ดีเหมือนเดิม
ช่วงปิดเทอมหน้าร้อน นิวะไปทำงานพิเศษที่สำนักงานออกแบบและก่อสร้างอาเตอลีแยร์ มอลีแยร์ ที่มีสถาปนิกสองคนคือประธาน ขิบิกิ เคย์มะ (โครงไม้) และ นาคาได ยูกิโกะ (คอนกรีต) สำนักงานนี้กิจการย่อบแย่บเพราะถูกผู้รับเหมาเบี้ยวบ่อยๆ ตั้งอยู่ในตีกเก่าที่สร้างในปีโชวะที่สาม มีความทรงจำของสถาปนิกชาวอังกฤษที่มองไปยังทะเล (การเก็บข้อเรื่องชื่อสถาปนิกและการกลับประเทศก่อนสงครามไม่น่าแปลกใจ แต่สงสัยเรื่องที่ทราบปีที่เสียชีวิตด้วย) แต่ตอนนี้มีตึกบังหมด ขิบิกิ นาคาได และสามนักศึกษา ได้ร่วมมือกันรวมรวมภาพเก้าแล้วฉายไปยังผนังตึกอีกข้างเป็นการระลึกถึงก่อนรื้อแล้วย้ายสำนักงานไปตึกข้างๆ
พนักงานคนที่สามของอาเตอลีแยร์ มอลีแยร์ คือ นางาซึกะ มิกิ (งานไม้) เพิ่งได้พบนิวะ ในการไปดูบ้านสไตล์ฮาล์ฟทิมเบอร์แบบทิวดอร์ที่สร้างในปีโชวะที่ 20 เจ้าของเดิมเป็นทูตที่สร้างให้ภรรยาชาวอังกฤษ หลานสาวที่มีปมในใจกับแม่จะขายเพื่อจ่ายภาษีมรดก แต่นิวะที่มองความคิดคำนึงก็ช่วยคลายปมในใจและมิกิช่วยเสนอแนวทางขายที่ดินบางส่วนเพื่อให้เก็บบ้านส่วนใหญ่ไว้ได้
อาคารห้องสมุดเก่าของมหาวิทยาลัยที่มีข่าวลือเรื่องคนตายกำลังจะถูกรื้อเพื่อสร้างใหม่ และมีการเปิดประกวดระดับนักศึกษา ที่นิวะเข้าไปร่วมด้วย และเห็นความคิดคำนึงในปีโชวะที่ 25 เมื่อนักศึกษาสถาปัตฯ ที่โดดเด่นคนหนึ่งที่กำลังจะขโมยหนังสือไปขายเพื่อช่วยครอบครัว เมื่อถูกห้ามก็เกิดเรื่องตกบันไดตาย เพื่อนอีกสามคนจึงทำให้เป็นอุบัติเหตุ แต่ทั้งสามคนก็แบกรับความทุกข์ใจต่อมา เมื่อคนสุดท้ายใกล้จะตายก็ได้รับความช่วยเหลือจากความคิดคำนึงของตึกที่ทำให้จากไปอย่างสงบ
นักศึกษาสถาปัตปีหนึ่ง ทสึวาบุกิ ตัตสึมิ ที่เป็นคุณหนูถูกพ่อส่งไปอยูในหอพักสุดโทรมเพื่อเรียนรู้สังคม เมื่อหอพักจะถูกรื้อ นิวะและอากิระจึงไปดู นิวะพบความคิดคำนึงถึงต้นซากุระที่ปลูกไว้ตั้งแต่สร้างตึกและเป็นต้นเดียวที่รอดจากสงครามมาได้ ที่กำลังจะออกดอกทั้งที่ไม่ออกดอกมาหลายปีแล้ว ทสึวาบุกิจึงคิดทำความสะอาดทาสีใหม่แบบธรรมเนียมแต่งตัวศพก่อนทำพิธี
โรงหนังเก่าที่จะรีโนเวทใหม่เคยเป็นที่เดทของขิบิกิกับอดีตแฟน โทริฮามะ มิซากิ ที่ได้เป็นผู้รับผิดชอบงาน นิวะเห็นความคิดคำนึงของโรงหนังสมัยหลังสงคราม เมื่อรวมกับความต้องการของลูกชายเจ้าของที่มารับช่วงต่อจากพ่อ จึงมีมินิเธียร์เตอร์ที่ชั้นบน
ความสัมพันธ์อันซับซ้อนระหว่างปู่ ยาย และหลานสาว
ได้อ่านเรื่องนี้หลังตีพิมพ์มาหลายปีแล้ว รู้สึกน่าเสียดายมากค่ะที่ไม่ได้อ่านก่อนหน้านี้ เนื้อเรื่องน่าสนใจ ออกแนวอบอุ่นอ่อนโยน เห็นอกเห็นใจ และกระตือรือล้น ผ่านการนำเสนออย่างเงียบๆ เรื่องสถาปัตยกรรมก็ดีมาก เนื่องจาก จขบ. เองก็อยู่บ้านเก่า หลายๆ เรื่องก็อินมาก ลายเส้นเหมาะสม รูปเล่มเนี๊ยบ มีภาพสีสองแผ่นแรก อารมณ์เซเปียดี สรุปว่าเป็นเรื่องที่ จขบ. ให้อยู่ในระดับยอดตั้งแต่เล่มแรกแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ ไม่ใช่เรื่องที่สนุกเพราะตื่นเต้น แต่เป็นเพราะความงดงามภายใน
[10/12/21]
ที่มา
[1] Toume Kei. มายาสถาปัตย์ ปริศนาแห่งความหลัง (Mahoromi). DEXpress Publishing, เล่ม 1-3, 2560-2561 (ต้นฉบับ 2012).
รายการการ์ตูนญี่ปุ่น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น