พ่ายรักนักปรุงชา - โหลวไฉ่หนิง

เรื่อง พ่ายรักนักปรุงชา
โดย โหลวไฉ่หนิง (Lou Cai Ning) แปลโดย หนูน้อยฉี

กู่ลวี่ฉินเหมย เป็นนางกำนัลแผนกคลังใบชาที่สามารถปรุงชาสูตรใหม่ได้ ทั้งยังมีความรู้ด้านการแพทย์ที่ได้เรียนจากพ่ออีก เมื่อฉินเหมยขอออกนอกวังไปเขาหมวกแบนทางทิศตะวันออกของปักกิ่งเพื่อไปเด็ดกลีบดอกไม้หอมมาเป็นส่วนผสมในการปรุงชา ก็ได้พบชายหนุ่มแปลกๆ ที่ได้พบกันอีกครั้งเมื่อฮ่องเต้เรียกตัวไปให้รางวัลหลังถวายชาชนิดใหม่ ในฐานะ เฉิงอวิ๋นเป่ยเล่อ ญาติผู้น้องของฮ่องเต้และบุตรชายของอี้ชินอ๋อง เคอตัวเอ๋อร์ ที่พาชายาย้ายไปอยู่เจียงหนาน

เฉิงอวิ๋นที่รับราชโองการไปรบทางเหนือได้เข้ามารายงานในเมืองหลวง จนพบและสนใจฉินเหมยที่มีความตั้งมั่นในหลักการปรุงชา ไม่ทำตามความเห็นของฮ่องเต้ พาไปเก็บดอกไม้ที่เพาะเลี้ยงในเรือนดอกไม้ข้างบ่อน้ำร้อนของอี้ชินอ๋อง ฮ่องเต้ที่เห็นญาติสนใจสาวก็เลยยกให้ไปเป็นบ่าวประจำจวนอี้ชินอ๋อง เลยได้ย้ายไปอยู่บ้านฟางกับบ่าวอื่นๆ ก่อนจะพระราชทานสมรสแถมจวนใหม่ เนื่องจากพ่อแม่ของฉินเหมยเสียไปแล้ว ญาติที่มางานคือป้าที่เลี้ยงดูต่อมา กับอี้ชินอ๋องและพระชายาที่เดินทางมาจากเจียงหนาน

เฉิงอวิ๋นได้รับราชโองการสืบคดีฆาตกรรมล้างตระกูลรอบเมืองหลวง โดยมีเจ้ากรมกลาโหมมาช่วย เมื่อไปจวนสกุลอวิ๋นที่เกิดเหตุได้พาฉินเหมยจึงพบว่าคนตายถูกวางยาพิษ เมื่อสืบต่อก็พบว่าโยงกับพรรคดารกะขาว โดยผู้ต้องสงสัยหลักคือคู่พ่อลูกสาว เก๋อจี๋หยา ที่หกปีก่อนเป็นลมหน้าจวนและขออาศัยอยู่ ปีต่อมา พ่อ เก่อซื่อ ก็ตามมาอยู่ด้วย เมื่ออี้ชินอ๋องย้ายถิ่นฐานไปเจียงหนาน ทั้งสองก็ไปขอพึ่งญาติที่เหอหนาน แต่เก๋อจี๋หยากลับมาเพราะหลงรักเฉิงอวิ๋น

เฉิงอวิ๋นจึงสืบหาเบาะแสโดยหลอกเก๋อจี๋หยา ที่ทำให้ความสัมพันธ์สามีภรรยาระหองระแหงไปบ้า แต่ก็ทำความเข้าใจกันได้ จนมีการเปิดเผยว่าพ่อแม่ของฉินเหมยเคยช่วยเฉิงอวิ๋นไว้ เมื่อประสบอุบัติเหตุตาย เฉิงอวิ๋นเลยจัดส่งให้ป้ามาเลี้ยงและแอบตามดู จบด้วยการมีลูกแฝดชายน่ารัก ...

เรื่องนี้มาแนวนิยายโรแมนติกย้อนยุคสมัยแมนจู แต่อ่านแล้วรู้สึกแหม่งเยอะมาก เช่น นางกำนัลออกไปจากวังเพื่อเก็บดอกไม้บนเขานอกเมืองคนเดียว อี้ชินอ๋องที่ขอราชโองการไปเฝ้ารักษาชายแดนที่เจียงหนานที่ออกจะรุ่งเรือง และขายจวนใหญ่ในปักกิ่ง เอาเงินทั้งหมดแบ่งให้บ่าวรับใช้ คืนสัญญาขายชีวิต ที่ไม่ยอมจากไปก็ซื้อบ้างฟางให้อาศัย และเอาเงินที่เหลือไปบริจาคให้บ้านเรือนที่ยากไร้ ที่ดูอย่างไรก็ไม่ใช้แนวทางการจัดการจวนพระราชทานและการย้ายออกไปรับตำแหน่งด้านนอก อย่าว่าแต่มีการกำหนดลักษณะบ้านตามชนชั้น และลูกของชินอ๋องคนอื่น โดยเฉพาะซื่อจื่อที่เป็นทายาทจะให้ไปอยู่ไหน เพราะอนุมานว่าพระเอกไม่ใช้ซื่อจือ เพราะใช้ฐานันดรศักดิ์เป้ยเล่อ นอกจากนี้ตำแหน่งของภรรยาเอกเป้ยเล่อที่ไม่ได้เป็นพระโอรสคือเป้ยเล่อฟูเหริน พอใช้พระชายาน้อยก็ดูแปลกไปนิด

ในช่วงแต่งงานก็มีความแปลกในแนวคิดเรื่องการหาคู่แต่งงานและการถามเรื่องเป็นชาวแมนจูของฉินเหมยโดยไม่มีการพูดเรื่องกองธงที่สังกัด ตระกูลกู่ลวี่ของฉินเหมยที่ฟังชื่อดูแปลกๆ ไม่ค่อยเหมือนแมนจูเท่าไหร่ การที่จวนอ๋งรับดูแลคนที่ไม่รู้ที่มาที่ไปเป็นแขกย่างดี เฉิงอวิ๋นที่มีพื้นเพเป็นทหารได้รับบัญชาให้สืบคดีฆาตกรรม แถมทำร่วมกับเจ้ากรมกลาโหมอีก นี่คือเอาคนที่ไม่มีประสบการณ์มาทำงานข้ามหน้าหน่วยตุลาการไปเลย การที่เป้ยเล่อไปสืบคดีแล้วพาชายาไปด้วย ที่กลายเป็นว่าต้องแสดงละครชอบสาวอื่นเพื่อสืบคดีอีก ฯลฯ

ภาพรวมคือโครงเรื่องไม่มีความซับซ่อนอะไร ตรงไปตรงมา เน้นน้ำตาลเป็นหลัก มีความบังเอิญไม่น้อย ติดเรทในระดับหนึ่ง เหมาะกับการอ่านเบาๆ แบบไม่หวังความสมจริงของบริบททางยุคสมัย เพราะมีแนวคิดสมัยใหม่เยอะมากและมาเรื่อยๆ เหมือนสร้างภาพให้ดูดีสำหรับผู้อ่านในปัจจุบัน ทั้งที่ไม่เข้ากับสังคมศักดินา สำนวนการแปลเรื่อยๆ ไม่โดดเด่นแต่ก็ไม่แย่ สรุปคืออ่านเก็บแต้มค่ะ

[01/12/21]

ที่มา
[1] โหลวไฉ่หนิง (หนูน้อยฉี แปล). พ่ายรักนักปรุงชา (Fu Jin Bu Pa Chu Shen Di). สำนักพิมพ์ปริ๊นเซส, เล่มเดียวจบ, 207 หน้า, 2563.

---

รายการนิยายจีนแปลไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค จีน