คนท่องยุทธภพ ไหนเลยไม่โดนดาบ - เอ๋อร์หย่า
เรื่อง คนท่องยุทธภพ ไหนเลยไม่โดนดาบ
แต่งโดย เอ๋อร์หย่า (Er Ya) แปลโดย ลี หลินลี่
จอมโจรจิ้งจอกเหินฟ้า เหยียนหรูอวี้ และมือปราบเทวดาดาบทอง ห่าวจิ่วหลง ที่ไล่ตามจับจนเกิดความรักก็ถอนตัวและแต่งงานกันจนมีลูกชายหญิง เมื่อทะเลาะกัน เหยียนหรูอวี้อุ้มลูกสาวคนเล็กหายตัวไป และได้เลี้ยงดู เหยียนเสี่ยวเตา (มีดน้อย) จนมีวิชาตัวเบาและกลไกเป็นเลิศท่ามกลางคำคมวรรคทองของท่านแม่ (เน้นเรื่องชายหลายใจ) ส่วนห่าวจิ่วหลงก็กลับมาเป็นมือปราบ ออกประกาศจับนางโจรไปทั่วและเลี้ยงดูลูกชาย ห่าวจินเฟิง จนได้เป็นมือปราบป้ายทองฉายาแท่นหมึกติดเท้าเพราะไม่เป็นวิชาตัวเบา
จากคำร่ำลือเรื่องสี่สิ่งล้ำค่าในยุทธภพคือ เภตราทองทะเลจันทร์ คัมภีร์เซิ่งอูหวง ร่มวิเศษกระดาษแดง และลมจันทราไร้ทุกข์ เหยียนเสี่ยวเตาที่จึงแอบเข้าไปพรรคเป่ยไห่ (ทะเลเหนือ) เพื่อแอบดู แต่ชนกับเรื่องการแย่งอำนาจในพรรค หัวหน้าพรรค เซวียเป่ยไห่ ที่เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งถูกภรรยาและศิษย์ทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก จึงยกร่มวิเศษกระดาษแดงให้เหยียนเสี่ยวเตาแลกกับการนำลายแทงกระดูกห้ามังกรที่บ่งบอกตำแหน่งของวังเป่ยไห่สุ่ยจิง (วังผลึกแก้วทะเลเหนือ) ที่เก็บรักษาเภตราทองทะเลจันทร์และคัมภีร์เซิ่งอูหวง ให้น้องชาย เซวียเป่ยฝาน
เหยียนเสี่ยวเตาจึงไปหาเซวียเป่ยฝานในหังโจวที่ได้พักอยู่กับเพื่อนสนิทสองคนคือ เสิ่นชิงไห่ ประมุขบ้านสวนชิงไห่ (ทะเลดาว) และ ฉงหัว แห่งคฤหาสน์ฉงหัว โดยเซวียเป่ยฝานเป็นเป้าหมายการตามตื๊อของสาวงามอันดับหนึ่งในยุทธภพ เฟิงอู๋โหว แต่เมื่อเหยียนเสี่ยวเตามอบของให้เซวียเป่ยฝานก็พบว่าของที่นำไปให้กลายเป็นกระดาษบอกเบาะแสคือ บ่อมังกรเก้ามุก น้ำตกภูเขาเซียนอวิ๋น เมืองกุ่ยแผ่นดินซีอวี้ สำนักไน่เหอ และพรรคเป่ยไห่ เซวียเป่ยฝานจึงลากเหยียนเสี่ยวเตาออกไปท่องยุทธจักรรวบรวมกระดูกมังกรอันมีลายแทงจารึกอยู่ โดยในคณะยังมี โหลวเสี่ยวเยว่ องครักษ์สาวของเสิ่นชิงไห่ที่ต้องการตัดใจจากคุณชายที่หมั้นแล้วกับจวิ้นจู่ผู้สูงศักดิ์, ฉงหัวที่ชอบโหลวเสี่ยวเยว่ และ ห่าวจินเฟิงที่โดนหลอกมาจับเซวียเป่ยฝานฐานเป็นโจรราคะ
ทั้งห้าคนออกเดินทางไปแต่ละที่โดยบ่อมังกรอยู่ในหมู่ตึกปี้โป (คลื่นคราม) ของเศรษฐีอันดับหนึ่ง หวังปี้โป ที่เผอิญเป็นคู่หมั้นที่อาจารย์ของเหยียนเสี่ยวเตายกลูกศิษย์ให้ใช้หนี้ ตามด้วยน้ำตกภูเขาเซียนอวิ๋นที่นอกเมืองจินหลิงอันเป็นที่ตั้งของคฤหาสน์ฉงหัว ซึ่งที่น่าสงสัยคือใต้น้ำตกภูเขาเซียนอวิ๋น (เมฆาเซียน) อันทีตำนานเรื่องฆ่าภรรยา ซึ่งพวกเซวียเป่ยฝานก็ได้เจอแม่ทัพอายุน้อยที่สุด เว่ยซินเจี๋ย ที่นำทหารมาขุดของบนเขาระหว่างตามหาน้องสาวที่หายไปแต่เด็ก สำหรับเมืองกุ่ยมีงานพิธีเลือกสามีของราชินีเผ่ากุ่ยหมู่ที่ทำมานานแล้วแต่ไม่ได้ตัวสักที แถมราชินีแอบหนีหายไป ราชครูยึดอำนาจและหาทางจัดการกับพระธิดา สวี่โยว่โย่ว ที่ไม่มีสิทธิขึ้นครองราชย์ สุดท้ายสำนักไน่เหอเป็นของ หวังหรูเมิ่ง ที่นอกจากจะเป็นอาของหวังปี้โป ยังเป็นญาติผู้พี่ของเหยียนหรูอวี้อีก เมื่อหาลายแทงได้ครบและความรักผลิบาน ทั้งหมดก็ย้อนไปพรรคเป่ยไห่ที่ยังชุลมุน ...
เรื่องนี้ถือเป็นโรแมนติกคอมเมดี้ โดยเฉพาะคู่หลักที่ทะเลาะกันไปตลอดทางพร้อมเรื่องแปลกๆ และวาทะท่านแม่ มุกตลกดีแต่ยังไม่ทำให้ จขบ. ก๊ากจริงจังค่ะ ทั้งนี้ก็มีแนวคิดที่น่าสนใจแทรกมาเป็นระยะ เรื่องอาหารที่น่าสนใจคือมีการกินปูคลุกน้ำส้มสายชูต้นหอม (ที่ จขบ. รู้สึกว่ายังไงก็ไม่น่าสู้น้ำจิ้มซีฟู้ดได้) เรื่องของห่าวจินเฟิงที่ดูจะตามหาน้องสาวที่ไม่รู้ชื่อกับเรื่องที่เซวียเป่ยฝานอมพะนำถึงตอนสุดท้ายที่ทำให้ไม่เข้าใจว่าแล้วจะออกตามหาลายแทงกันไปทำไม และที่แปลกมากคือเรื่องการก่อสร้างกลไกต่างๆ ทั้งที่บ่อมังกรซึ่งไฟไหม้จนไม่สามารถควบคุมกลไกได้ (มันน่าจะเป็นพังไปหมดมากกว่า) และวังเป่ยไห่สุ่ยจิงที่อลังการอะไรจะขนาดนั้น สรุปภาพรวมคือถ้าไม่คิดอะไรมากก็อ่านได้เพลินดีค่ะ
ที่มา [1] เอ๋อร์หย่า (ลี หลินลี่ แปล). คนท่องยุทธภพ ไหนเลยไม่โดนดาบ. สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 399 + 406 หน้า, 2560.
รายการนิยายจีนแปลไทย
แต่งโดย เอ๋อร์หย่า (Er Ya) แปลโดย ลี หลินลี่
จอมโจรจิ้งจอกเหินฟ้า เหยียนหรูอวี้ และมือปราบเทวดาดาบทอง ห่าวจิ่วหลง ที่ไล่ตามจับจนเกิดความรักก็ถอนตัวและแต่งงานกันจนมีลูกชายหญิง เมื่อทะเลาะกัน เหยียนหรูอวี้อุ้มลูกสาวคนเล็กหายตัวไป และได้เลี้ยงดู เหยียนเสี่ยวเตา (มีดน้อย) จนมีวิชาตัวเบาและกลไกเป็นเลิศท่ามกลางคำคมวรรคทองของท่านแม่ (เน้นเรื่องชายหลายใจ) ส่วนห่าวจิ่วหลงก็กลับมาเป็นมือปราบ ออกประกาศจับนางโจรไปทั่วและเลี้ยงดูลูกชาย ห่าวจินเฟิง จนได้เป็นมือปราบป้ายทองฉายาแท่นหมึกติดเท้าเพราะไม่เป็นวิชาตัวเบา จากคำร่ำลือเรื่องสี่สิ่งล้ำค่าในยุทธภพคือ เภตราทองทะเลจันทร์ คัมภีร์เซิ่งอูหวง ร่มวิเศษกระดาษแดง และลมจันทราไร้ทุกข์ เหยียนเสี่ยวเตาที่จึงแอบเข้าไปพรรคเป่ยไห่ (ทะเลเหนือ) เพื่อแอบดู แต่ชนกับเรื่องการแย่งอำนาจในพรรค หัวหน้าพรรค เซวียเป่ยไห่ ที่เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งถูกภรรยาและศิษย์ทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก จึงยกร่มวิเศษกระดาษแดงให้เหยียนเสี่ยวเตาแลกกับการนำลายแทงกระดูกห้ามังกรที่บ่งบอกตำแหน่งของวังเป่ยไห่สุ่ยจิง (วังผลึกแก้วทะเลเหนือ) ที่เก็บรักษาเภตราทองทะเลจันทร์และคัมภีร์เซิ่งอูหวง ให้น้องชาย เซวียเป่ยฝาน
เหยียนเสี่ยวเตาจึงไปหาเซวียเป่ยฝานในหังโจวที่ได้พักอยู่กับเพื่อนสนิทสองคนคือ เสิ่นชิงไห่ ประมุขบ้านสวนชิงไห่ (ทะเลดาว) และ ฉงหัว แห่งคฤหาสน์ฉงหัว โดยเซวียเป่ยฝานเป็นเป้าหมายการตามตื๊อของสาวงามอันดับหนึ่งในยุทธภพ เฟิงอู๋โหว แต่เมื่อเหยียนเสี่ยวเตามอบของให้เซวียเป่ยฝานก็พบว่าของที่นำไปให้กลายเป็นกระดาษบอกเบาะแสคือ บ่อมังกรเก้ามุก น้ำตกภูเขาเซียนอวิ๋น เมืองกุ่ยแผ่นดินซีอวี้ สำนักไน่เหอ และพรรคเป่ยไห่ เซวียเป่ยฝานจึงลากเหยียนเสี่ยวเตาออกไปท่องยุทธจักรรวบรวมกระดูกมังกรอันมีลายแทงจารึกอยู่ โดยในคณะยังมี โหลวเสี่ยวเยว่ องครักษ์สาวของเสิ่นชิงไห่ที่ต้องการตัดใจจากคุณชายที่หมั้นแล้วกับจวิ้นจู่ผู้สูงศักดิ์, ฉงหัวที่ชอบโหลวเสี่ยวเยว่ และ ห่าวจินเฟิงที่โดนหลอกมาจับเซวียเป่ยฝานฐานเป็นโจรราคะ
ทั้งห้าคนออกเดินทางไปแต่ละที่โดยบ่อมังกรอยู่ในหมู่ตึกปี้โป (คลื่นคราม) ของเศรษฐีอันดับหนึ่ง หวังปี้โป ที่เผอิญเป็นคู่หมั้นที่อาจารย์ของเหยียนเสี่ยวเตายกลูกศิษย์ให้ใช้หนี้ ตามด้วยน้ำตกภูเขาเซียนอวิ๋นที่นอกเมืองจินหลิงอันเป็นที่ตั้งของคฤหาสน์ฉงหัว ซึ่งที่น่าสงสัยคือใต้น้ำตกภูเขาเซียนอวิ๋น (เมฆาเซียน) อันทีตำนานเรื่องฆ่าภรรยา ซึ่งพวกเซวียเป่ยฝานก็ได้เจอแม่ทัพอายุน้อยที่สุด เว่ยซินเจี๋ย ที่นำทหารมาขุดของบนเขาระหว่างตามหาน้องสาวที่หายไปแต่เด็ก สำหรับเมืองกุ่ยมีงานพิธีเลือกสามีของราชินีเผ่ากุ่ยหมู่ที่ทำมานานแล้วแต่ไม่ได้ตัวสักที แถมราชินีแอบหนีหายไป ราชครูยึดอำนาจและหาทางจัดการกับพระธิดา สวี่โยว่โย่ว ที่ไม่มีสิทธิขึ้นครองราชย์ สุดท้ายสำนักไน่เหอเป็นของ หวังหรูเมิ่ง ที่นอกจากจะเป็นอาของหวังปี้โป ยังเป็นญาติผู้พี่ของเหยียนหรูอวี้อีก เมื่อหาลายแทงได้ครบและความรักผลิบาน ทั้งหมดก็ย้อนไปพรรคเป่ยไห่ที่ยังชุลมุน ...
เรื่องนี้ถือเป็นโรแมนติกคอมเมดี้ โดยเฉพาะคู่หลักที่ทะเลาะกันไปตลอดทางพร้อมเรื่องแปลกๆ และวาทะท่านแม่ มุกตลกดีแต่ยังไม่ทำให้ จขบ. ก๊ากจริงจังค่ะ ทั้งนี้ก็มีแนวคิดที่น่าสนใจแทรกมาเป็นระยะ เรื่องอาหารที่น่าสนใจคือมีการกินปูคลุกน้ำส้มสายชูต้นหอม (ที่ จขบ. รู้สึกว่ายังไงก็ไม่น่าสู้น้ำจิ้มซีฟู้ดได้) เรื่องของห่าวจินเฟิงที่ดูจะตามหาน้องสาวที่ไม่รู้ชื่อกับเรื่องที่เซวียเป่ยฝานอมพะนำถึงตอนสุดท้ายที่ทำให้ไม่เข้าใจว่าแล้วจะออกตามหาลายแทงกันไปทำไม และที่แปลกมากคือเรื่องการก่อสร้างกลไกต่างๆ ทั้งที่บ่อมังกรซึ่งไฟไหม้จนไม่สามารถควบคุมกลไกได้ (มันน่าจะเป็นพังไปหมดมากกว่า) และวังเป่ยไห่สุ่ยจิงที่อลังการอะไรจะขนาดนั้น สรุปภาพรวมคือถ้าไม่คิดอะไรมากก็อ่านได้เพลินดีค่ะ
[04/09/17, 04/12/21]
ที่มา [1] เอ๋อร์หย่า (ลี หลินลี่ แปล). คนท่องยุทธภพ ไหนเลยไม่โดนดาบ. สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 399 + 406 หน้า, 2560.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น