ลำนำรักเทพสวรรค์ - ถงหัว
เรื่อง ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาคหนึ่งคำมั่น สัญญานิรันดร์ (Promise Me A Forever)
แต่งโดย ถงหัว (Tong Hua) แปลโดย อรจิรา
ผานกู่ เบิกฟ้าสร้างโลกและแดนต้าฮวางขึ้น มีทั้งมนุษย์และเทพ ช่วงแรกดินแดนถูกปกครองด้วยเทพสามคนที่ตั้งสามแคว้น คือ หัวซวี เสินหนง และ เกาซิน ภายหลัง ฝูซี และ หนี่ว์วา แห่งหัวซวีตายจาก หัวซวีก็เสื่อมสูญหาย ในปัจจุบันต้าฮวางแบ่งเขตอำนาจเป็นสามส่วนคือเสินหนง เกาซิน และ เซวียนหยวน แล้วก็มีเขาอวี๋ซานทางตะวันออกที่ปกครองโดยเจ้าแม่ หวังหมู่
เผ่าเสินหนงในภาคกลางมีอำนาจและมั่งคั่งที่สุด จักรพรรดิเหยียนตี้รุ่นเจ็ดคือ เสินหนงสือเหนียน ส่วนเหยี่ยนโฮ่ว ทิงเยา เป็นบุตรีบุญธรรมของตระกูลชื่อสุ่ยได้ตายเมื่อพันปีก่อนและเหยียนตี้ไม่ตั้งใหม่ ทั้งคู่มีธิดาสาม โอรสหนึ่ง แต่ป่วยตายไปสอง เหลือองค์หญิงใหญ่ เสินหนงอวิ๋นซัง และองค์ชาย เสินหนงอวี๋หวั่ง ที่พลังเทพไม่สูงแต่มีคุณธรรม ได้รับการสนับสนุนจากขุนนางอยู่มาก เหยียนตี้ยังมีบุตรีบุญธรรม มู่จิ่น
เผ่าเกาซินทางตะวันออกเฉียงใต้มีอำนาจรองลงมา มีประชากรหนึ่งในสามของเสินหนง มีธรรมเนียมเน้นการสืบสายเลือด ทำให้สี่เผ่าใหญ่ คือ ชิงหลง ฉางซี ซีเหอ และไป๋หู่ มีอำนาจมาก เผ่านี้ปกครองโดยซุ่นตี้ มีองค์ชายถึงยี่สิบกว่าองค์ ซุ่นโฮ่วจากชิงหลงองค์ก่อนเสียตอนประสูติองค์ชายใหญ่ เกาซินเส้าเฮ่า ที่เป็นบุรุษหนุ่มผู้โดดเด่นอันดับหนึ่งของต้าฮวาง เป็นตำนานในการปราบกบฎและสู้กับทัพเสินหนงเมื่อพันแปดร้อยปีก่อน ชมชอบสุราดนตรี เชี่ยวชาญการตีเหล็ก แต่พันปีหลังไม่ปรากฏกาย ส่วนซุ่นโฮ่วปัจจุบันมาจากเผ่าฉางซี กำเนิดบุตรหกคน ที่สำคัญคือองค์ชายรอง เยี่ยนหลง ส่วนน้องสาวซุ่นโฮ่วก็เป็นสนมเอก กำเนิดบุตรสี่บุตรีสามที่สมรสกับเผ่าไป๋หู่
เมื่อราวสองพันปีก่อน เผ่าเทพเซวียนหยวนเกิดวีรบุรุษหนุ่มที่ทะยานขึ้นเป็นขั้วอำนาจที่สามทางตะวันตกเฉียงเหนีอ หวางตี้มีโอรสเก้า ธิดาหนึ่ง โดยกับฮองเฮา เหลยจู่ (ซีหลิงเหลย) ที่เมื่อสามพันปีก่อนเป็นสตรีที่มีชื่อที่สุดจากตระกูลใหญ่ในต้าฮวางและเป็นหนึ่งในการปั่นด้ายทอผ้า เคยออกรบเคียงบ่าเคียงใหล่ร่วมสร้างแคว้นขึ้นมาด้วยกัน เหลยจู่มีองค์ชายใหญ่ เซวียนหยวนชิงหยาง, องค์ชายรอง เซวียนหยวนอวิ๋นเจ๋อ ตายไปกว่าพันปี, องค์ชายสี่ เซวียนหยวนชังอี้ และองค์หญิงเล็ก เซวียนหยวนป๋า ที่ได้หมั้นหมายกับเกาซินเส้าเฮ่า แต่สตรีที่หวางตี้โปรดปรานคือสนมสาม ถงอวี๋ซื่อ ที่มีองค์ชายสาม เซวียนหยวนฮุย และองค์ชายเก้า เซวียนหยวนอี๋เผิง
ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเฉินหนงเป็นภูเขาใหญ่ มีชาวป่าเถื่อนจิวอี๋ที่ถูกจับเป็นทาส เมื่อจิวอี๋ได้สัตว์ปีศาจไป่โซ่วหวัง (เจ้าร้อยสัตว์) หรือ โซ่วหวัง เป็นกำลังสำคัญ เหยียนตี้จึงให้เทพอัคคี จู้หรง ยอดฝีมืออันดับหนึ่งไปจัดการ จู้หรงที่โหดเหี้ยมก็ใช้คนที่เข้าร่วมเทศกาลโดดบุบผา (เทศกาลบอกรัก) เป็นตัวประกันล่อให้โซ่วหวังออกมาจนถูกไล่ล่า แต่เมื่อเหยียนตี้พบว่าโซ่วหวังมีพรสวรรค์ล้ำเลิศจึงเกลี้ยกล่อมให้เป็นศิษย์ สอนจากสภาพคล้ายสัตว์ให้เป็นเทพ และยังยกเผ่าจิวอี๋ขึ้นเป็นจิวหลีที่ดูแลเขตแดนตนเอง
ผ่านไปสองร้อยปี เหยียนตี้ทุ่มเทเรื่องสมุนไพร จึงให้บุตรชายอวี๋หวั่งดูแลแคว้นแทน ส่วนโซ่วหวังก็กลายเป็นยอดฝีมือแคว้นเสินหนงที่ชื่อเสียงสูสีกับจู้หรง และพวกคือ ก้งกง กับ โฮ่วถู่ โซ่วหวังปกติเย็นชาไม่ยินดียินร้าย แต่มีความประทับใจสำคัญกับดรุณีน้อยชุดเขียว ซีหลิงเหิง ที่เห็นตอนหลบหนีจู้หรง เมื่อโซ่วหวังพบซีหลิงเหิงก็ไล่ตามไปทุกที่ เมื่อซีหลิงเหิงถูกทำร้ายร่องรอยเหมือนตายโซ่วหวังก็เศร้าโศกอย่างยิ่ง แต่ความจริงซีหลิงเหิงคือเซวียนหยวนป๋าและได้เกาซินเส้าเฮ่าช่วยไว้ หลังจากทั้งคู่ได้พบกันอีกในงานเลี้ยงลูกท้อของเจ้าแม่หวังหมู่และซีหลิงเหิงถูกกักบริเวณร้อยยี่สิบปีเพราะช่วยปิดเรื่องซือโหยว ก็ยังติดต่อกันเรื่อยมา บ่มเพราะความรัก ซีหลิงเหิงได้ทอผ้าตัดเสื้อให้ซือโหยวหนึ่งชุด และมีสัญญาพบกับใต้ต้นท้อในเทศกาลโดดบุปผาทุกปี
ในงานเลี้ยงลูกท้อของเจ้าแม่หวังหมู่ เสินหนงอวิ๋นซังที่สนิทกับเซวียนหยวนป๋าสมัยไปเรียนเลี้ยงไหมทอผ้ากับเหลยจู่ก็ไปด้วย และได้พบกับขุนพลเผ่าซีเหอแห่งเกาซิน นั่วไน่ สหายสนิทของเกาซินเส้าเฮ่าก็เข้าใจผิดว่าอวิ๋นซังคือเซวียนหยวนป๋า ทำให้นึกว่ารักกุด ตอนเมาไปรับปากแต่งงานกับสตรีเผ่าฉางซีซึ่งยังเกี่ยวพันกับสมดุลอำนาจในเกาซิน เกาซินเส้าเฮ่าต้องหาทางยกเลิกให้ได้จนเกิดเป็นคู่รักฟ้าทรมานอีกคู่
ความสัมพันธ์ระหว่างขั้วอำนาจและราชวงศ์นับว่าซับซ้อนยิ่ง โดยส่วนตัวหลายคนสนิทสนมกันมาก อย่างอวิ๋นซังและป๋า ส่วนเกาซินเส้าเฮ่าสนิทกับชิงหยางขนาดช่วยปลอมตัวรบแทนมาแล้ว แต่อำนาจและเผ่าเป็นสิ่งสำคัญกว่า เกาซินเส้าเฮ่าและเซวียนหยวนชิงหยางอาจต้องประจันหน้ากันจนตาย การสืบทอดแคว้นก็เป็นปัญหา เสินหนงอวี๋หวั่งพลังไม่มาก ทำให้การสืบทอดบัลลังก์ของเสินหนงไม่ชัดเจน ส่วนเกาซินและเซวียนหยวนถึงมีองค์ชายใหญ่ที่เก่งกาจโดดเด่นแต่ก็ถูกน้องชายต่างมารดาขัดขวาง เกาซินเส้าเฮ่าเป็นก้างขวางคอของซุ่นโฮ่วที่กุมอำนาจ ตอนเด็กถูกคนใกล้ชิดลอบฆ่าจนต้องหนีออกจากวัง ภายหลังโด่งดังจนเเสด็จพ่อระแวง ส่วนเหลยจู่ก็ไม่เป็นที่โปรดปราน รักษาตำแหน่งได้เพราะหวางตี้ต้องการใช้ฐานะธิดาภรรยาหลวงของเซวียนหยวนป๋าเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับเกาซิน
เหยียนตี้ที่ถ่วงดุลอำนาจกำลังจะตายจากพิษที่รับจากการทดลองยา เหยียนตี้ที่ไม่มีทายาทเข้มแข็ง ตัวเลือกที่มีไม่อ่อนแอก็โหดเหี้ยมทะเยอทะยาน จึงให้โซ่วหวังเป็นแม่ทัพพิทักษ์นครเพื่อคานอำนาจทหาร ให้อวี๋หวังโขกศีรษะให้โซ่วหวังสาบานคำมั่นว่าจะเชื่อใจ และให้โซ่วหวังสัญญาว่าจะช่วยเหลือประคับประคอง และเหยียนตี้ยังให้คัมภีร์สมุนไพรเสินหนงแก่ซีหลิงเหิงด้วย โซ่วหวังและซีหลิงเหิงสัญญาจะพบกันทุกปีในเทศกาลโดดบุบฝาของจิ่วหลี จนถึงปีที่หกเมื่อเหยียนตี้ตาย อวี๋หวั่งขึ้นเป็นเหยียนตี้รุ่นแปด ซุ่นตี้และหวางตี้สร้างสัมพันธ์โดยให้เกาซินเส้าเฮ่าแต่งกับเซวียนหยวนป๋า
เซวียนหยวนป้าได้ถามเกาซินเส้าเฮ่าว่าต้องการแบบไหน ภรรยาก็คือหนึ่งเดียวในชีวิต เหมือนเหยียนตี้ปฏิบัติต่อเหยียนโฮ่ว ไม่ว่าจะมีเกียรติเสื่อมเกียรติ เจ็บป่วยหรือแก่ชรา ตกต่ำหรือรุ่งเรือง ท่านจะอยู่กับข้า ไม่ทอดทิ้งข้า ไม่ว่าเป็นตายก็จะอยู่ร่วมกับข้า เชื่อใจข้า รักและปกป้องข้าตลอดไป หรือ ชายาองค์ชายใหญ่ก็เหมือนกับซุ่นโฮ่ว นางกับเสด็จพ่อของท่านเกี่ยวพันกันอย่างแนบแน่นโดยไม่อาจแยกขาด ต่างใช้ประโยชน์ซึ่งกันและกัน ระแวดระวังกันและกัน พวกเขาเป็นเพียงพันธมิตรซึ่งมีผลประโยชน์ร่วมกัน ... ซุ่นโฮ่วไม่เคยเห็นเขาเป็นสามีร่วมเป็นร่วมตาย ทั้งไม่เคยเชื่อใจเขา รักเขาอย่างสุดหัวใจ
นี่เป็นเพียงจุดเรื่อมต้นของโศกนาฏกรรม คู่รักผ่านความผิดหวัง ไม่เชื่อใจ ทิษฐิมานะ การแย่งชิงของคนรอบข้าง ครอบครัวและผู้ห่วงใย ความตาย การเกิดใหม่ และสงครามนับร้อยปี อาทิตย์แผดแสงไม่ผึ่งแดด คือพลาดโอกาส ถือมีดไม่ฟัน คือพลาดจังหวะ จับขวานไม่สับ โจรร้ายจะเข้าถึงตัว น้ำน้อยไม่ก็กลบ จะกลายเป็นธารน้ำใหญ่ ไฟน้อยไม่ดับกลายเป็นไฟโหมลุก จะทำอะไรได้? กว่าจะถึงที่สุด ความคิดถึงเป็นเสมือนยาพิษ กัดกร่อนข้าทุกย่ำเช้า ความเจ็บปวดเป็นเสมือนคมดาบ กรีดเฉือนข้าทุกย่ำค่ำ ยามดอกท้อเบ่งบานงามสะพรั่ง ความคิดถึงและความเจ็บปวดของข้าไร้ที่ระบาย ...
เรื่องนี้มีพื้นฐานบนเทพปกรณัมจีนที่ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ทำเอาอยากหาอ่านเลยเชียว เพราะดูเหมือนจะเอาโซ่วหวังที่ปกติเป็นสัตว์ประหลาดโหดเหี้ยมมาเป็นพระเอก ^_^ ส่วนจักรพรรดิเหลืองหวางตี้ที่เป็นผู้ชนะก็มีการตีความที่ เอิ่ม มหาจิ้งจอกเฒ่าขนาดแท้และดั้งเดิม (แต่ก็ไม่ได้แปลกใจนะคะ ถ้าอยากเป็นใหญ่ก็ต้องโหด)
อ่านรู้สึกตะหงิดๆ ก็มีนะคะ เล่มแรก จขบ. อ่านแล้วงงหน่อยๆ เพราะรู้สึกเหมือนกระโดดข้ามไปบ้าง โดยเฉพาะจากตอนแรกที่โซ่วหวังถูกไล่ล่าแล้วตัดไปสองร้อยปี จนได้เฉลยท้ายเล่ม เลยต้องกลับไปอ่านอีกรอบ อีกจุดหนึ่งคือจำคนไม่ค่อยได้ เพราะใช้หลายชื่อและเรียกด้วยชื่อย่อเยอะ เลยต้องลองทำ chart ดูด้วย เรื่องสะกดและแยกคำผิดก็มีอยู่ รวมถึงเสินหนงเหยาจีเป็นชายหรือหญิง ตอนแรกเป็นหญิง ป้ายหลุมศพที่ดอยจันทร์น้อยบอกเป็นบุตร อ้อการแปลคำจีนก็ทำให้สงสัย โดยเฉพาะเรื่องสนม เหยี่ยนโฮ่วคือสนมเอกของเหยียนตี้ หรือหวังโฮ่วคือสนมเอกผู้ครองแคว้น แล้วอธิบายชัดเจนว่าเป็นภรรยาหลวง ทำให้ไม่น่าใช้คำว่าสนมนะคะ ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นสไตล์ขอถงหัวหรือของผู้แปล เพราะใน 'เจาะมิติพิชิตบัลลังก์' ก็รู้สึกว่าใช้ราชาศัพท์น้อยอย่างไรไม่ทราบ ไม่รู้สึกมีสมดุลเป็นธรรมชาตินัก (คือถ้ามากไปก็ดูเป็นไทยเกิน น้อยไปก็แหม่ง)
ในภาพรวมก็เป็นนิยายรักและการเมืองที่สมเหตุสมผลมากค่ะ อ่านสนุกติดพัน การวางแผนที่เตรียมไว้อย่างดีมักล้มเหลวได้อย่างไม่คาดคิด ความรักและความทะยานอยากก็รบราฆ่าฟันกันได้สูสี ความโศกสลดของคู่รักหลายคู่ทำได้รุนแรงสมเป็นฝีมือผู้แต่ง ทำให้เป็นการอ่านเพื่อประหยัดน้ำตาเทียมได้ดีจริงๆ T_T ทั้งนี้ ทำให้คิดถึงคำพูดของ จั๋วซานชังผู (หัวหน้าเผ่ารั่วสุ่ย ภรรยาของเซวียนหยวนชังอี้) พวกผู้ชายอยากจะฆ่าฟันกัน ก็ให้พวกเขาฆ่าฟันกันไป ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ต่างก็ได้ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำอย่างเต็มที่ พวกเขาจะได้ไม่เสียใจ ไม่โทษใคร เจ้าจะคิดมากไปใย? คิดให้ตายก็ไม่สามารถแก้เงื่อนตายนี้ได้
เรื่องนี้ถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์เรื่อง 'A Life Time Love' 54 ตอนจบ ในปี 2017 นำแสดงโดย หวงเสี่ยวหมิง ซ่งเชี่ยน และ เซิงอี้หลุน ดูย้อนหลังได้ที่ viu
เรื่อง ห้วงคำนึง ดวงใจนิรันดร์ (Lost You Forever)
แต่งโดย ถงหัว (Tong Hua) แปลโดย อรจิรา
ที่มา
[1] ถงหัว (อรจิรา แปล). ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาคหนึ่งคำมั่น สัญญานิรันดร์ (Ceng Xu Nuo & Ceng Xu Nuo Shang). 4 เล่มจบ, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 280 + 296 + 304 + 328 หน้า, 2557-2558.
รายการนิยายจีนแปลไทย
แต่งโดย ถงหัว (Tong Hua) แปลโดย อรจิรา
ผานกู่ เบิกฟ้าสร้างโลกและแดนต้าฮวางขึ้น มีทั้งมนุษย์และเทพ ช่วงแรกดินแดนถูกปกครองด้วยเทพสามคนที่ตั้งสามแคว้น คือ หัวซวี เสินหนง และ เกาซิน ภายหลัง ฝูซี และ หนี่ว์วา แห่งหัวซวีตายจาก หัวซวีก็เสื่อมสูญหาย ในปัจจุบันต้าฮวางแบ่งเขตอำนาจเป็นสามส่วนคือเสินหนง เกาซิน และ เซวียนหยวน แล้วก็มีเขาอวี๋ซานทางตะวันออกที่ปกครองโดยเจ้าแม่ หวังหมู่
เผ่าเสินหนงในภาคกลางมีอำนาจและมั่งคั่งที่สุด จักรพรรดิเหยียนตี้รุ่นเจ็ดคือ เสินหนงสือเหนียน ส่วนเหยี่ยนโฮ่ว ทิงเยา เป็นบุตรีบุญธรรมของตระกูลชื่อสุ่ยได้ตายเมื่อพันปีก่อนและเหยียนตี้ไม่ตั้งใหม่ ทั้งคู่มีธิดาสาม โอรสหนึ่ง แต่ป่วยตายไปสอง เหลือองค์หญิงใหญ่ เสินหนงอวิ๋นซัง และองค์ชาย เสินหนงอวี๋หวั่ง ที่พลังเทพไม่สูงแต่มีคุณธรรม ได้รับการสนับสนุนจากขุนนางอยู่มาก เหยียนตี้ยังมีบุตรีบุญธรรม มู่จิ่น
เผ่าเกาซินทางตะวันออกเฉียงใต้มีอำนาจรองลงมา มีประชากรหนึ่งในสามของเสินหนง มีธรรมเนียมเน้นการสืบสายเลือด ทำให้สี่เผ่าใหญ่ คือ ชิงหลง ฉางซี ซีเหอ และไป๋หู่ มีอำนาจมาก เผ่านี้ปกครองโดยซุ่นตี้ มีองค์ชายถึงยี่สิบกว่าองค์ ซุ่นโฮ่วจากชิงหลงองค์ก่อนเสียตอนประสูติองค์ชายใหญ่ เกาซินเส้าเฮ่า ที่เป็นบุรุษหนุ่มผู้โดดเด่นอันดับหนึ่งของต้าฮวาง เป็นตำนานในการปราบกบฎและสู้กับทัพเสินหนงเมื่อพันแปดร้อยปีก่อน ชมชอบสุราดนตรี เชี่ยวชาญการตีเหล็ก แต่พันปีหลังไม่ปรากฏกาย ส่วนซุ่นโฮ่วปัจจุบันมาจากเผ่าฉางซี กำเนิดบุตรหกคน ที่สำคัญคือองค์ชายรอง เยี่ยนหลง ส่วนน้องสาวซุ่นโฮ่วก็เป็นสนมเอก กำเนิดบุตรสี่บุตรีสามที่สมรสกับเผ่าไป๋หู่
เมื่อราวสองพันปีก่อน เผ่าเทพเซวียนหยวนเกิดวีรบุรุษหนุ่มที่ทะยานขึ้นเป็นขั้วอำนาจที่สามทางตะวันตกเฉียงเหนีอ หวางตี้มีโอรสเก้า ธิดาหนึ่ง โดยกับฮองเฮา เหลยจู่ (ซีหลิงเหลย) ที่เมื่อสามพันปีก่อนเป็นสตรีที่มีชื่อที่สุดจากตระกูลใหญ่ในต้าฮวางและเป็นหนึ่งในการปั่นด้ายทอผ้า เคยออกรบเคียงบ่าเคียงใหล่ร่วมสร้างแคว้นขึ้นมาด้วยกัน เหลยจู่มีองค์ชายใหญ่ เซวียนหยวนชิงหยาง, องค์ชายรอง เซวียนหยวนอวิ๋นเจ๋อ ตายไปกว่าพันปี, องค์ชายสี่ เซวียนหยวนชังอี้ และองค์หญิงเล็ก เซวียนหยวนป๋า ที่ได้หมั้นหมายกับเกาซินเส้าเฮ่า แต่สตรีที่หวางตี้โปรดปรานคือสนมสาม ถงอวี๋ซื่อ ที่มีองค์ชายสาม เซวียนหยวนฮุย และองค์ชายเก้า เซวียนหยวนอี๋เผิง
ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเฉินหนงเป็นภูเขาใหญ่ มีชาวป่าเถื่อนจิวอี๋ที่ถูกจับเป็นทาส เมื่อจิวอี๋ได้สัตว์ปีศาจไป่โซ่วหวัง (เจ้าร้อยสัตว์) หรือ โซ่วหวัง เป็นกำลังสำคัญ เหยียนตี้จึงให้เทพอัคคี จู้หรง ยอดฝีมืออันดับหนึ่งไปจัดการ จู้หรงที่โหดเหี้ยมก็ใช้คนที่เข้าร่วมเทศกาลโดดบุบผา (เทศกาลบอกรัก) เป็นตัวประกันล่อให้โซ่วหวังออกมาจนถูกไล่ล่า แต่เมื่อเหยียนตี้พบว่าโซ่วหวังมีพรสวรรค์ล้ำเลิศจึงเกลี้ยกล่อมให้เป็นศิษย์ สอนจากสภาพคล้ายสัตว์ให้เป็นเทพ และยังยกเผ่าจิวอี๋ขึ้นเป็นจิวหลีที่ดูแลเขตแดนตนเอง
ผ่านไปสองร้อยปี เหยียนตี้ทุ่มเทเรื่องสมุนไพร จึงให้บุตรชายอวี๋หวั่งดูแลแคว้นแทน ส่วนโซ่วหวังก็กลายเป็นยอดฝีมือแคว้นเสินหนงที่ชื่อเสียงสูสีกับจู้หรง และพวกคือ ก้งกง กับ โฮ่วถู่ โซ่วหวังปกติเย็นชาไม่ยินดียินร้าย แต่มีความประทับใจสำคัญกับดรุณีน้อยชุดเขียว ซีหลิงเหิง ที่เห็นตอนหลบหนีจู้หรง เมื่อโซ่วหวังพบซีหลิงเหิงก็ไล่ตามไปทุกที่ เมื่อซีหลิงเหิงถูกทำร้ายร่องรอยเหมือนตายโซ่วหวังก็เศร้าโศกอย่างยิ่ง แต่ความจริงซีหลิงเหิงคือเซวียนหยวนป๋าและได้เกาซินเส้าเฮ่าช่วยไว้ หลังจากทั้งคู่ได้พบกันอีกในงานเลี้ยงลูกท้อของเจ้าแม่หวังหมู่และซีหลิงเหิงถูกกักบริเวณร้อยยี่สิบปีเพราะช่วยปิดเรื่องซือโหยว ก็ยังติดต่อกันเรื่อยมา บ่มเพราะความรัก ซีหลิงเหิงได้ทอผ้าตัดเสื้อให้ซือโหยวหนึ่งชุด และมีสัญญาพบกับใต้ต้นท้อในเทศกาลโดดบุปผาทุกปี
ในงานเลี้ยงลูกท้อของเจ้าแม่หวังหมู่ เสินหนงอวิ๋นซังที่สนิทกับเซวียนหยวนป๋าสมัยไปเรียนเลี้ยงไหมทอผ้ากับเหลยจู่ก็ไปด้วย และได้พบกับขุนพลเผ่าซีเหอแห่งเกาซิน นั่วไน่ สหายสนิทของเกาซินเส้าเฮ่าก็เข้าใจผิดว่าอวิ๋นซังคือเซวียนหยวนป๋า ทำให้นึกว่ารักกุด ตอนเมาไปรับปากแต่งงานกับสตรีเผ่าฉางซีซึ่งยังเกี่ยวพันกับสมดุลอำนาจในเกาซิน เกาซินเส้าเฮ่าต้องหาทางยกเลิกให้ได้จนเกิดเป็นคู่รักฟ้าทรมานอีกคู่
ความสัมพันธ์ระหว่างขั้วอำนาจและราชวงศ์นับว่าซับซ้อนยิ่ง โดยส่วนตัวหลายคนสนิทสนมกันมาก อย่างอวิ๋นซังและป๋า ส่วนเกาซินเส้าเฮ่าสนิทกับชิงหยางขนาดช่วยปลอมตัวรบแทนมาแล้ว แต่อำนาจและเผ่าเป็นสิ่งสำคัญกว่า เกาซินเส้าเฮ่าและเซวียนหยวนชิงหยางอาจต้องประจันหน้ากันจนตาย การสืบทอดแคว้นก็เป็นปัญหา เสินหนงอวี๋หวั่งพลังไม่มาก ทำให้การสืบทอดบัลลังก์ของเสินหนงไม่ชัดเจน ส่วนเกาซินและเซวียนหยวนถึงมีองค์ชายใหญ่ที่เก่งกาจโดดเด่นแต่ก็ถูกน้องชายต่างมารดาขัดขวาง เกาซินเส้าเฮ่าเป็นก้างขวางคอของซุ่นโฮ่วที่กุมอำนาจ ตอนเด็กถูกคนใกล้ชิดลอบฆ่าจนต้องหนีออกจากวัง ภายหลังโด่งดังจนเเสด็จพ่อระแวง ส่วนเหลยจู่ก็ไม่เป็นที่โปรดปราน รักษาตำแหน่งได้เพราะหวางตี้ต้องการใช้ฐานะธิดาภรรยาหลวงของเซวียนหยวนป๋าเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับเกาซิน
เหยียนตี้ที่ถ่วงดุลอำนาจกำลังจะตายจากพิษที่รับจากการทดลองยา เหยียนตี้ที่ไม่มีทายาทเข้มแข็ง ตัวเลือกที่มีไม่อ่อนแอก็โหดเหี้ยมทะเยอทะยาน จึงให้โซ่วหวังเป็นแม่ทัพพิทักษ์นครเพื่อคานอำนาจทหาร ให้อวี๋หวังโขกศีรษะให้โซ่วหวังสาบานคำมั่นว่าจะเชื่อใจ และให้โซ่วหวังสัญญาว่าจะช่วยเหลือประคับประคอง และเหยียนตี้ยังให้คัมภีร์สมุนไพรเสินหนงแก่ซีหลิงเหิงด้วย โซ่วหวังและซีหลิงเหิงสัญญาจะพบกันทุกปีในเทศกาลโดดบุบฝาของจิ่วหลี จนถึงปีที่หกเมื่อเหยียนตี้ตาย อวี๋หวั่งขึ้นเป็นเหยียนตี้รุ่นแปด ซุ่นตี้และหวางตี้สร้างสัมพันธ์โดยให้เกาซินเส้าเฮ่าแต่งกับเซวียนหยวนป๋า
เซวียนหยวนป้าได้ถามเกาซินเส้าเฮ่าว่าต้องการแบบไหน ภรรยาก็คือหนึ่งเดียวในชีวิต เหมือนเหยียนตี้ปฏิบัติต่อเหยียนโฮ่ว ไม่ว่าจะมีเกียรติเสื่อมเกียรติ เจ็บป่วยหรือแก่ชรา ตกต่ำหรือรุ่งเรือง ท่านจะอยู่กับข้า ไม่ทอดทิ้งข้า ไม่ว่าเป็นตายก็จะอยู่ร่วมกับข้า เชื่อใจข้า รักและปกป้องข้าตลอดไป หรือ ชายาองค์ชายใหญ่ก็เหมือนกับซุ่นโฮ่ว นางกับเสด็จพ่อของท่านเกี่ยวพันกันอย่างแนบแน่นโดยไม่อาจแยกขาด ต่างใช้ประโยชน์ซึ่งกันและกัน ระแวดระวังกันและกัน พวกเขาเป็นเพียงพันธมิตรซึ่งมีผลประโยชน์ร่วมกัน ... ซุ่นโฮ่วไม่เคยเห็นเขาเป็นสามีร่วมเป็นร่วมตาย ทั้งไม่เคยเชื่อใจเขา รักเขาอย่างสุดหัวใจ
นี่เป็นเพียงจุดเรื่อมต้นของโศกนาฏกรรม คู่รักผ่านความผิดหวัง ไม่เชื่อใจ ทิษฐิมานะ การแย่งชิงของคนรอบข้าง ครอบครัวและผู้ห่วงใย ความตาย การเกิดใหม่ และสงครามนับร้อยปี อาทิตย์แผดแสงไม่ผึ่งแดด คือพลาดโอกาส ถือมีดไม่ฟัน คือพลาดจังหวะ จับขวานไม่สับ โจรร้ายจะเข้าถึงตัว น้ำน้อยไม่ก็กลบ จะกลายเป็นธารน้ำใหญ่ ไฟน้อยไม่ดับกลายเป็นไฟโหมลุก จะทำอะไรได้? กว่าจะถึงที่สุด ความคิดถึงเป็นเสมือนยาพิษ กัดกร่อนข้าทุกย่ำเช้า ความเจ็บปวดเป็นเสมือนคมดาบ กรีดเฉือนข้าทุกย่ำค่ำ ยามดอกท้อเบ่งบานงามสะพรั่ง ความคิดถึงและความเจ็บปวดของข้าไร้ที่ระบาย ...
เรื่องนี้มีพื้นฐานบนเทพปกรณัมจีนที่ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ทำเอาอยากหาอ่านเลยเชียว เพราะดูเหมือนจะเอาโซ่วหวังที่ปกติเป็นสัตว์ประหลาดโหดเหี้ยมมาเป็นพระเอก ^_^ ส่วนจักรพรรดิเหลืองหวางตี้ที่เป็นผู้ชนะก็มีการตีความที่ เอิ่ม มหาจิ้งจอกเฒ่าขนาดแท้และดั้งเดิม (แต่ก็ไม่ได้แปลกใจนะคะ ถ้าอยากเป็นใหญ่ก็ต้องโหด)
อ่านรู้สึกตะหงิดๆ ก็มีนะคะ เล่มแรก จขบ. อ่านแล้วงงหน่อยๆ เพราะรู้สึกเหมือนกระโดดข้ามไปบ้าง โดยเฉพาะจากตอนแรกที่โซ่วหวังถูกไล่ล่าแล้วตัดไปสองร้อยปี จนได้เฉลยท้ายเล่ม เลยต้องกลับไปอ่านอีกรอบ อีกจุดหนึ่งคือจำคนไม่ค่อยได้ เพราะใช้หลายชื่อและเรียกด้วยชื่อย่อเยอะ เลยต้องลองทำ chart ดูด้วย เรื่องสะกดและแยกคำผิดก็มีอยู่ รวมถึงเสินหนงเหยาจีเป็นชายหรือหญิง ตอนแรกเป็นหญิง ป้ายหลุมศพที่ดอยจันทร์น้อยบอกเป็นบุตร อ้อการแปลคำจีนก็ทำให้สงสัย โดยเฉพาะเรื่องสนม เหยี่ยนโฮ่วคือสนมเอกของเหยียนตี้ หรือหวังโฮ่วคือสนมเอกผู้ครองแคว้น แล้วอธิบายชัดเจนว่าเป็นภรรยาหลวง ทำให้ไม่น่าใช้คำว่าสนมนะคะ ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นสไตล์ขอถงหัวหรือของผู้แปล เพราะใน 'เจาะมิติพิชิตบัลลังก์' ก็รู้สึกว่าใช้ราชาศัพท์น้อยอย่างไรไม่ทราบ ไม่รู้สึกมีสมดุลเป็นธรรมชาตินัก (คือถ้ามากไปก็ดูเป็นไทยเกิน น้อยไปก็แหม่ง)
ในภาพรวมก็เป็นนิยายรักและการเมืองที่สมเหตุสมผลมากค่ะ อ่านสนุกติดพัน การวางแผนที่เตรียมไว้อย่างดีมักล้มเหลวได้อย่างไม่คาดคิด ความรักและความทะยานอยากก็รบราฆ่าฟันกันได้สูสี ความโศกสลดของคู่รักหลายคู่ทำได้รุนแรงสมเป็นฝีมือผู้แต่ง ทำให้เป็นการอ่านเพื่อประหยัดน้ำตาเทียมได้ดีจริงๆ T_T ทั้งนี้ ทำให้คิดถึงคำพูดของ จั๋วซานชังผู (หัวหน้าเผ่ารั่วสุ่ย ภรรยาของเซวียนหยวนชังอี้) พวกผู้ชายอยากจะฆ่าฟันกัน ก็ให้พวกเขาฆ่าฟันกันไป ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ต่างก็ได้ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำอย่างเต็มที่ พวกเขาจะได้ไม่เสียใจ ไม่โทษใคร เจ้าจะคิดมากไปใย? คิดให้ตายก็ไม่สามารถแก้เงื่อนตายนี้ได้
เรื่องนี้ถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์เรื่อง 'A Life Time Love' 54 ตอนจบ ในปี 2017 นำแสดงโดย หวงเสี่ยวหมิง ซ่งเชี่ยน และ เซิงอี้หลุน ดูย้อนหลังได้ที่ viu
[31/10/15, 26/09/21]
เรื่อง ห้วงคำนึง ดวงใจนิรันดร์ (Lost You Forever)
แต่งโดย ถงหัว (Tong Hua) แปลโดย อรจิรา
[xx/xx/15]
ที่มา
[1] ถงหัว (อรจิรา แปล). ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาคหนึ่งคำมั่น สัญญานิรันดร์ (Ceng Xu Nuo & Ceng Xu Nuo Shang). 4 เล่มจบ, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 280 + 296 + 304 + 328 หน้า, 2557-2558.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น