เพียงหนึ่งใจ - เซินไป๋เซ่อ

เรื่อง เพียงหนึ่งใจ
โดย เซินไป๋เซ่อ (Shen Bai Se) แปลโดย เฉินซี

เฟิ่งเอินเจิ้นกั๋วกง เมิ่งจ่างสยง แม่ทัพใหญ่เจี้ยนเวยคุมทหารร้อยหมื่นป้องกันชายแดนต้าโจว ทำให้เกรงฮ่องเต้จะมองว่าเป็นภัย เมิ่งจ่างสยงกับฮูหยิน หลินซื่อ จึงตั้งใจเลี้ยงบุตรชาย เมิ่งเหยียนโจว ให้ไม่เฉลียวฉลาดเกินไป ทำให้เมิ่งเหยียนโจวที่มีพรสวรรค์ด้านวิทยายุทธก็ไม่เปิดเผย แสดงนิสัย ดุดัน ใจกล้า ตรงไปตรงมา ไม่คิดให้ลึกซึ้ง คือออกแนวสมองเป็นกล้ามเนื้อ ส่วนธิดา เมิ่งซังอวี๋ ก็มีวิญญาณจากอนาคตมาเข้าร่างแต่เด็ก มีความเห็นร่วมกับบิดามารดาว่ารักษาตัวรอดปลอดภัยดีที่สุด ทั้งที่งามสง่าและมีความสามารถรอบด้าน (ยกเว้นแต่งกลอน ที่ไม่ยักลอกของนักประพันธ์มีชื่อแบบคนข้ามมิติอื่น) ก็แสร้งเป็นไม่รู้ สร้างภาพลักษณ์เป็นธิดาแม่ทัพที่หยาบกระด้าง

เมื่อเมิ่งซังอวี๋อายุสิบสี่ก็ถูกเลือกเข้าวังเป็นสนมของฮ่องเต้ กู่เซ่าเจ๋อ โดยในวังก็มีขั้วอำนาจอยู่แล้ว มีฮองเฮาจากตระกูลอันดับหนึ่งของต้าโจวที่มีองค์หญิงสี่ ส่วนกุ้ยเฟย หลี่ซูจิ้ง มีองค์ชายรององค์หญิงสาม ส่วนบิดา หลี่เซียง เป็นอัครเสนาบดีฝ่ายซ้าย เสียนเฟยที่มีองค์ชายห้า และเหลียงเฟย เสิ่นฮุ่ยหรู ธิดาของราชครู เสิ่นจงเหลียง ฉากหน้าเมิ่งซังอวี๋ได้รับความโปรดปรานอย่างยิ่ง ไม่นานก็ได้เป็นเต๋อเฟย

เมื่อวังหลังเต็มไปด้วยธิดาของขุนนาง ก็ทำให้ยุ่งเกี่ยวกับการเมืองในราชสำนัก ฮ่องเต้ชอบกำจัดขุนนางที่มีอำนาจหรือสร้างผลงานและคุณงามความดีมากเกินไป กู่เซ่าเจ๋อถูกฮ่องเต้องค์ที่แล้วใช้เป็นเบี้ยในการกำจัดพี่ชายฮองเฮาที่เป็นแม่ทัพใหญ่เจี้ยนเวยคนก่อน เมื่อฮองเฮาที่เป็นมารดาบุญธรรมของกู่เซ่าเจ๋อได้ขึ้นเป็น เจี่ยงไทเฮา จึงออกจากวังไปบำเพ็ญศีลอย่างไร้ความลุ่มหลงในอำนาจ ตัวกู่เซ่าเจ๋อเองก็ลอบกำจัดตระกูลของฮองเฮาโดยโยนความผิดให้เมิ่งซังอวี๋ว่าข่มเหงจนฮองเฮาตายด้วยความคับแค้นหลังเสียองค์ชายที่เพิ่งประสูติ ทำให้เมิ่งซังอวี๋มีชื่อว่าโอหังอวดดีใจดำอำมหิต กู่เซ่าเจ๋อยังใช้เมิ่งซังอวี๋ขึ้นเป็นเป้าในวังก็เพื่อให้ถูกโจมตีแทนเหลียงเฟยที่เป็นคนรักตัวจริง และให้เมิ่งซังอวี๋กินยาคุมกำเนิดเพื่อไม่ให้มีบุตร เรื่องเหล่านี้เมิ่งซังอวี๋ก็รู้เรื่องดีแต่ทำเป็นไม่รู้เพื่อให้ฮ่องเต้รู้สึกว่ามีประโยชน์และให้ครอบครัวให้ปลอดภัย

เมื่อเมิ่งซังอวี๋เข้าวังมาสามปี กู่เซ่าเจ๋อประสบอุบัติเหตุตกม้าจนสลบไม่ฟื้น ทำให้เหลียงเฟย ราชครูเสิ่น ขันที ฉางสี่ และผู้บัญชาการราชองครักษ์ลับ เหยียนจวิ้นเหว่ย (หน้าฉากคือ ฉีตงเหล่ย บุตรคนโตใช้การไม่ได้ของตระกูลกั๋วกง) หาตัวปลอมมาขัดตาทัพก่อน ระหว่างที่กู่เซ่าเจ๋อไม่ฟื้น วิญญาณก็ไปเข้าร่างลูกสุนัขพันธุ์กุ้ยปิน (พูเดิ้ล) สีเฉียวเค่อลี่ (ช็อกโกแลต) ที่เมิ่งซังอวี๋รับมาเลี้ยงและตั้งชื่อว่า อาเป่า ทำให้กู่เซ่าเจ๋อรู้ความลับที่เมิ่งซังอวี๋ปกปิดไว้ทั้งหมด เห็นความสามารถในการวิเคราะห์ด้านการเมืองและวังใน ฝีมือการเขียนอักษร วาดภาพ ฯลฯ ทั้งยังติดนิสัยสัตว์เลี้ยงที่รักเจ้านายอย่างยิ่ง

เมื่อกู่เซ่าเจ๋อก็ไม่ฟื้นเป็นเดือน ทางราชครูเสิ่นก็คิดชิงบัลลังก์โดยคบคิดกับฉางสี่ ให้ฮ่องเต้ตัวปลอมเริ่มสับเปลี่ยนขุนนาง ล้มตระกูลหลี่ที่เป็นก้างขวางคอของราชครู มีความสัมพันธ์กับเหล่าสนมที่ถูกวางยาไม่ให้ตั้งครรภ์ได้อีก วางยาพิษเหล่าองค์ชายให้ตายแต่เด็ก ส่วนเหลียงเฟยก็ให้ตั้งครรภ์กับฮ่องเต้ตัวปลอม เมื่อมีโอรสก็จะตั้งเป็นรัชทายาท แล้วค่อยขึ้นเป็นไทเฮาโดยมีราชครูเสิ่นเป็นผู้สำเร็จราชการ งานนี้เมิ่งซังอวี๋มองออกจึงหาทางเลี่ยงการปรนนิบัตือย่างแนบเนียน ทั้งยังติดต่อบิดาเพื่อเตรียมรับมือด้วย เมื่อเหยียนจวิ้นเหว่ยทราบเรื่องจึงขโมยร่างฮ่องเต้ออกไปนอกวัง หลังวิญญาณกู่เซ่าเจ๋อเข้าร่างตัวเองได้ก็จัดการอย่างเด็ดขาดโดยได้ความช่วยเหลือจากเจี่ยงไทเฮา รวบอำนาจคืนมาอย่างไม่ยากเย็น

กู่เซ่าเจ๋อที่หลงรักเมิ่งซังอวี๋ระหว่างเป็นอาเป่า (มีผลตกค้างเป็นอาการไวต่อกลิ่น และชอบเลีย 555) ก็ต้องพยายามเอาชนะในภรรยาที่ไม่มีความไว้วางในในตัวเองแม้แต่น้อย ให้ความโปรดปรานเพียงคนเดียว ใช้องครักษ์ลับตามหาเฟิ่งเอินเจิ้นกั๋วกงที่สู้กับชาวหม่านจนได้ชัยชนะก่อนหายตัวไปที่ชายแดน ไม่รับอำนาจทหารคืน สนับสนุนให้เมิ่งเหยียนโจวเข้าเป็นราชองครักษ์ในวังและพระราชทานสมรสอย่างดี ตั้งเป็นหวงกุ้ยเฟยและฮองเฮา ฯลฯ ทำให้เมิ่งซังอวี๋ระแวงไปหมดว่าความโปรดปรานของฮ่องเต้ที่มาอย่างท่วมท้นจะมีเบื้องหลังแฝง กู่เซ่าเจ๋อเห็นชัดเจนว่าหน้าตากิริยาออดอ้อนทั้งหลายล้วนเป็นการแสดง ยิ่งทำให้เจ็บปวดใจ หาทางให้เมิ่งซังอวี๋รักจริงให้ได้ ...

เรื่องนี้อย่าคาดหวังเรื่องการหักเหลี่ยมเฉือนคมในวังมากนะคะ เรื่องดำเนินแบบส่งความเลิศของพระเอกให้สุดๆ แบบว่าออกจะเบื่อกับคำบรรยายความหล่อเหลาและความสามารถของพระเอกที่มาบ่อยมาก 555 และว่ากันตามตรงถึงไม่รู้สึกว่าพระเอกจะแย่ แต่ก็ไม่ได้เก่งถึงขั้นนั้นน่ะค่ะ อาจเป็นเพราะไม่มีฝ่ายตรงข้ามฝีมือเลิศมาเสริมให้เด่นจริงจัง จุดที่เหล่านางสนมไม่สามารถสู้นางเอกได้เพราะความหยาบคาย ดูจะไม่มีความสามารถแย่งชิงตบตีเอาเลย การวางแผนต่างๆ เช่นใช้ยาทำให้ดอกสาละตูมบานในหน้าหนาวที่ปกติเป็นไปไม่ได้จึงเป็นข่าวมงคลนั้น จขบ. ก็รู้สึกว่ายังไงก็ทำให้มีดอกตูมได้แล้วนะ กับแค่ให้บานอีกหน่อยจะเหมือนปาฏิหาริย์ตรงไหน ฯลฯ

แต่ก็มีจุดที่เริ่มน่าสนใจอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะเรื่องอำนาจและคุณูปการของขุนนาง แต่ที่ จขบ. รู้สึกสนใจในเรื่องคือจากใจผู้แต่งท้ายเล่มที่เล่าเรื่องปัญหาและการเจ็บป่วยของตนเองที่ดูจะหนักหนาไม่เบา ทำให้คิดว่าเรื่องนี้น่าจะช่วยพาความคิดหนีความจริงที่โหดร้ายอยู่บ้าง อ้อ มีเรื่องช่างฝีมือสยามปักรองเท้าด้วยนะ ส่วนเรื่องลูกหมาไม่ค่อยรู้สึกอินเท่าไหร่ (จขบ. ก็เลี้ยงหมานะคะ) และสงสัยมากว่าตอนอาเป่าตาย ตัวมันที่อายุราวครึ่งปีจะโตได้ถึงขนาดไหนเนื่องจากพันธุ์พูเดิ้ลมีหลายขนาดมาก แต่ถ้าคิดว่าอายุครึ่งปีแล้วยังอุ้มไปไหนมาไหนได้ น่าจะเป็นขนาด toy หรือ miniature poodle มากกว่า medium หรือ standard

สรุปคืออ่านเรื่อยๆ เบาๆ แต่ไม่ติงต๊อง เตรียมฟินให้สาสมใจกับความตั้งมั่นของพระเอกที่ตามใจเต็มที่ ฮ่องเต้ทรงเป็นทาสภรรยา และเป็นทาสภรรยาที่หมดหนทางเยียวยา! มีติดเรทบ้างค่ะ

[01/09/16, 04/07/21]

ที่มา
[1] เซินไป๋เซ่อ (เฉินซี แปล). เพียงหนึ่งใจ. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 443 + 435 หน้า, 2559 (ต้นฉบับ 2013).

---

รายการนิยายจีนแปลไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค จีน