เสน่ห์นางอ้วน - รุ้งอ้วนหนอนหนังสือ
เรื่อง เสน่ห์นางอ้วน
โดย รุ้งอ้วนหนอนหนังสือ
อรนลิน เกิดบดินทร์ เป็นเด็กกำพร้าที่พ่อแม่บุญธรรมเลี้ยงดูอย่างดี แต่เมื่อพ่อบุญธรรมตาย แม่ไม่สามารถควบคุมชีวิตตัวเองได้ และไปมีแฟนใหม่ที่ปอกลอก ทำให้ชีวิจของอรนลินเปลี่ยนแปลง ไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย โดยพยายามช่วยงานขายของ ทนจนกระทั่งพ่อเลี้ยงลวนลามและจะเอาไปขายเสี่ย เธอจึงหนีออกจากบ้านและอธิษฐานว่าหากเรื่องร้ายเกิดจากเวรกรรม ก็ขอโอกาสแก้ไขบ่วงกรรมนี้ ซึ่งเธอก็ได้คำตอบโดยวิญญาณถูกส่งไปปี 2199 เพื่อแก้ไขชาติที่แล้ว
อรอนงค์ เป็นธิดาคนเดียวของ หลวงราชมณี และ คุณศรีนวล อายุไม่มากแต่รูปร่างอ้วนจัด มีสัญญาหมั้นหมายกับ ศรีเพชร บุตรชาย พระยาราชภักดี (อดีตเจ้ากรมพระคลังมหาสมบัติที่ลาออกเพราะปัญหาสุขภาพ) กับ คุณหญิงแข ซึ่งทางฝ่ายหญิงก็ไม่ค่อยเต็มใจนัก ถึงศรีเพชรจะหล่อเหลาเอามากแต่ตอนอายุสิบห้าเป็นไข้ป่าแล้วสติฟั่นเฟือน สุดท้ายท้ายก็ต้องจัดงานแต่ง
ระหว่างเดินทางไปบ้านฝ่ายชาย อรอนงค์จมน้ำได้น้องชายต่างมารดา (คือลูกเมียน้อย) ของว่าที่สามี หมื่นศรีพรหม ช่วยขึ้นมาได้แต่ก็ไม่ได้สติ กลายเป็นวิญญาณอรนลินเข้าร่างแทน ซึ่งก็ต้องรับภาระหาทางแก้ไขบ่วงกรรมนี้ นอกจากเรื่องการปรับตัวให้เข้ากับสามีที่เรื่องฟั่นเฟือนมีความลับและเบื้องหลัง (ที่รู้สึกแปลกตอนเฉลยท้ายเรื่องคือยังอุตส่าห์รอดมาได้นะ!) ยังเจอมารหัวใจเป็นสาวชาววังสุดสวยนาม ประยงค์ ธิดาของ หลวงสุนทร ที่เป็นเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงและหลงรักศรีเพชรมากจนไม่ยอมแต่งงาน ...
เมื่อเป็นเรื่องย้อนอดีต จุดสำคัญคือทำให้อ่านแล้วเหมือนย้อนอดีตจริงไหม ซึ่งเห็นได้ชัดว่าพยายามโดยเฉพาะในบทเจรจาที่พยายามใส่ 'ฤๅ' เข้าไปเต็มที่ แต่ในภาพรวม จขบ. รู้สึกว่าอ่านแล้วยังกระโดดๆ อยู่ เพราะความแตกแยกระหว่างสำนวนพูดและคำบรรยาย แถมมีคำสมัยใหม่อย่างอนาคตโผล่เข้ามาในบทเจรจาด้วย ส่วนการดำเนินเรื่องมีเรื่องบางตอนที่รู้สึกแปลกอยู่ อย่างความรู้ทางประวัติศาสตร์ของอรนลินจะดีไปไหม ถึงจะบอกว่าสนใจเรื่องประวัติศาสตร์อาหาร จำปีได้เป๊ะๆ ขนาดพริกเข้าเมืองไทยเมื่อไหร่ แต่ด้านประวัติศาสตร์อื่นกลับไม่รู้ เช่น ศรีปราชญ์เกิดเมื่อไหร่ ฯลฯ แบบว่าแฟนพันธุ์แท้มาก ^_^
ชื่ออรอนงค์ในสมัยพระนารายณ์ก็ดูหรูหราเกินคนธรรมดา บอกว่าสมัยนั้นไม่มีการเรียนรู้เรื่องเพศ (เอิ่ม ...) ทำน้ำปลาจากน้ำเกลือกับน้ำหมักสับปะรด (ไม่เห็นมีปลา) เวลาเจอพายุกลัวผ้าซิ่นเปิดต้องเอาชายผูกกัน (ผ้าซิ่นนี่ทบรอบตัว ไม่ใช่กระโปรงผ่า หรือเธอจะอ้วนมากจนทบไม่ไหว และใช้ในภาคเหนือเป็นหลัก) เวลาอาบน้ำที่ท่าน้ำก็เหมือนถอดหมดเลย ไม่มีผ้าถุงหรือผ้าขาวม้า ไปทำประเจิดประเจ้อในคลองอีก ไม่อายผีสางเทวดาเลยนะ 555 แถมอรอนงค์เป็นมูลนายที่มีบ่าวไพร่ตักน้ำให้ได้
ตอนที่บอกว่าโชว์แผงอกแบบไม่สนใจว่าอรอนงค์รู้สึกอย่างไร แต่สมัยนั้นการไม่ใส่เสื้อเป็นเรื่องปกติ เรื่องที่แขกกระทันหันตอนกลางคืนต้องใช้ห้องเดียวกับเจ้าของบ้านเพราะห้องว่างยังไม่มีใครเก็บกวาดเช็ดถู แล้วบ่าวทาสล่ะ อ้อ สงสัยอยู่หน่อยว่าสมัยนั้นมูลนายไทยนุ่งกางเกงแพรหรือเปล่าเพราะไม่ทราบว่าได้อิทธิพลจากจีนมากขนาดนั้นหรือยัง เรื่องฟันดำคล้ำบางซี่ ถึงไม่พูดถึงหมากก็น่าจะดำทั้งปากมากกว่า เอาหมวกงอบสวมให้แล้วผูกเชือกก็แปลกเพราะไม่เคยเห็นเพิ่มหมวกอยู่หน้างอบ และไม่เคยเห็นงอบที่มีเชือกผูกออกมาขาย ฯลฯ
ส่วนเรื่องในยุคปัจจุบันที่คิดว่าอธิบายผิดคือถ้ำยาดมซึ่งเป็นภาชนะไม่ใช่ตัวยาข้างใน ที่เมื่ออธิบายส่วนผสมไม่ยักมีส้มโอมือ แต่มีน้ำมันสนซึ่งก็แปลกดี ปกติใช้น้ำมันสนเป็นตัวทำละลายสี และก็ระคายเคืองกับระบบหายใจด้วย สรุปคือเหมือนมีหลุดพอควรเมื่อเทียบกับเรื่องช่วงใกล้กันอย่าง 'บุพเพสันนิวาส' ที่เนียนกว่าเยอะค่ะ
ในภาพรวมการดำเนินเรื่องก็มาได้ค่อนข้างแหวกแนวบ้าง ความตั้งใจมั่นและมีสติของนางเอกใช้ได้เลย ^_^ เรื่องรายละเอียดอาหารก็น่าสนใจดี แต่การดำเนินเรื่องมีส่วนผสมหลากหลายมากจนเหมือนกับสะเปะสะปะ ปมไม่ขมวดไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไร ชีวิตก็มีปลายเปิดเป็นปกติอยู่แล้ว ที่รู้สึกแปลกมากที่สุดในเรื่องคือการประชันคุณสมบัติสตรีแย่งสามี แบบว่าสมัยนี้ยังแปลก! กลอนก็ดูดี (แต่เผอิญ จขบ. ชอบกาพท์ฉันท์โคลงมากกว่ากลอนเยอะ เลยออกจะเฉยๆ ไปหน่อย) คิดว่าพยายามทำการบ้านมามากพอสมควร ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าเขียนเรื่องย้อนยุคมันยากมาก แต่อ่านแล้วยังไม่รู้สึกว่าเนียนพอที่ทำให้อินกับเรื่อง สรุปว่า จขบ. อ่านแล้วเฉยๆ แต่ก็ไปได้เรื่อยๆ ค่ะ
ที่มา
[1] รุ้งอ้วนหนอนหนังสือ. เสน่ห์นางอ้วน. สำนักพิมพ์พิมพ์คำ, 420 หน้า, 2558.
รายการนิยายไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค ไทย
โดย รุ้งอ้วนหนอนหนังสือ
อรนลิน เกิดบดินทร์ เป็นเด็กกำพร้าที่พ่อแม่บุญธรรมเลี้ยงดูอย่างดี แต่เมื่อพ่อบุญธรรมตาย แม่ไม่สามารถควบคุมชีวิตตัวเองได้ และไปมีแฟนใหม่ที่ปอกลอก ทำให้ชีวิจของอรนลินเปลี่ยนแปลง ไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัย โดยพยายามช่วยงานขายของ ทนจนกระทั่งพ่อเลี้ยงลวนลามและจะเอาไปขายเสี่ย เธอจึงหนีออกจากบ้านและอธิษฐานว่าหากเรื่องร้ายเกิดจากเวรกรรม ก็ขอโอกาสแก้ไขบ่วงกรรมนี้ ซึ่งเธอก็ได้คำตอบโดยวิญญาณถูกส่งไปปี 2199 เพื่อแก้ไขชาติที่แล้วอรอนงค์ เป็นธิดาคนเดียวของ หลวงราชมณี และ คุณศรีนวล อายุไม่มากแต่รูปร่างอ้วนจัด มีสัญญาหมั้นหมายกับ ศรีเพชร บุตรชาย พระยาราชภักดี (อดีตเจ้ากรมพระคลังมหาสมบัติที่ลาออกเพราะปัญหาสุขภาพ) กับ คุณหญิงแข ซึ่งทางฝ่ายหญิงก็ไม่ค่อยเต็มใจนัก ถึงศรีเพชรจะหล่อเหลาเอามากแต่ตอนอายุสิบห้าเป็นไข้ป่าแล้วสติฟั่นเฟือน สุดท้ายท้ายก็ต้องจัดงานแต่ง
ระหว่างเดินทางไปบ้านฝ่ายชาย อรอนงค์จมน้ำได้น้องชายต่างมารดา (คือลูกเมียน้อย) ของว่าที่สามี หมื่นศรีพรหม ช่วยขึ้นมาได้แต่ก็ไม่ได้สติ กลายเป็นวิญญาณอรนลินเข้าร่างแทน ซึ่งก็ต้องรับภาระหาทางแก้ไขบ่วงกรรมนี้ นอกจากเรื่องการปรับตัวให้เข้ากับสามีที่เรื่องฟั่นเฟือนมีความลับและเบื้องหลัง (ที่รู้สึกแปลกตอนเฉลยท้ายเรื่องคือยังอุตส่าห์รอดมาได้นะ!) ยังเจอมารหัวใจเป็นสาวชาววังสุดสวยนาม ประยงค์ ธิดาของ หลวงสุนทร ที่เป็นเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงและหลงรักศรีเพชรมากจนไม่ยอมแต่งงาน ...
เมื่อเป็นเรื่องย้อนอดีต จุดสำคัญคือทำให้อ่านแล้วเหมือนย้อนอดีตจริงไหม ซึ่งเห็นได้ชัดว่าพยายามโดยเฉพาะในบทเจรจาที่พยายามใส่ 'ฤๅ' เข้าไปเต็มที่ แต่ในภาพรวม จขบ. รู้สึกว่าอ่านแล้วยังกระโดดๆ อยู่ เพราะความแตกแยกระหว่างสำนวนพูดและคำบรรยาย แถมมีคำสมัยใหม่อย่างอนาคตโผล่เข้ามาในบทเจรจาด้วย ส่วนการดำเนินเรื่องมีเรื่องบางตอนที่รู้สึกแปลกอยู่ อย่างความรู้ทางประวัติศาสตร์ของอรนลินจะดีไปไหม ถึงจะบอกว่าสนใจเรื่องประวัติศาสตร์อาหาร จำปีได้เป๊ะๆ ขนาดพริกเข้าเมืองไทยเมื่อไหร่ แต่ด้านประวัติศาสตร์อื่นกลับไม่รู้ เช่น ศรีปราชญ์เกิดเมื่อไหร่ ฯลฯ แบบว่าแฟนพันธุ์แท้มาก ^_^
ชื่ออรอนงค์ในสมัยพระนารายณ์ก็ดูหรูหราเกินคนธรรมดา บอกว่าสมัยนั้นไม่มีการเรียนรู้เรื่องเพศ (เอิ่ม ...) ทำน้ำปลาจากน้ำเกลือกับน้ำหมักสับปะรด (ไม่เห็นมีปลา) เวลาเจอพายุกลัวผ้าซิ่นเปิดต้องเอาชายผูกกัน (ผ้าซิ่นนี่ทบรอบตัว ไม่ใช่กระโปรงผ่า หรือเธอจะอ้วนมากจนทบไม่ไหว และใช้ในภาคเหนือเป็นหลัก) เวลาอาบน้ำที่ท่าน้ำก็เหมือนถอดหมดเลย ไม่มีผ้าถุงหรือผ้าขาวม้า ไปทำประเจิดประเจ้อในคลองอีก ไม่อายผีสางเทวดาเลยนะ 555 แถมอรอนงค์เป็นมูลนายที่มีบ่าวไพร่ตักน้ำให้ได้
ตอนที่บอกว่าโชว์แผงอกแบบไม่สนใจว่าอรอนงค์รู้สึกอย่างไร แต่สมัยนั้นการไม่ใส่เสื้อเป็นเรื่องปกติ เรื่องที่แขกกระทันหันตอนกลางคืนต้องใช้ห้องเดียวกับเจ้าของบ้านเพราะห้องว่างยังไม่มีใครเก็บกวาดเช็ดถู แล้วบ่าวทาสล่ะ อ้อ สงสัยอยู่หน่อยว่าสมัยนั้นมูลนายไทยนุ่งกางเกงแพรหรือเปล่าเพราะไม่ทราบว่าได้อิทธิพลจากจีนมากขนาดนั้นหรือยัง เรื่องฟันดำคล้ำบางซี่ ถึงไม่พูดถึงหมากก็น่าจะดำทั้งปากมากกว่า เอาหมวกงอบสวมให้แล้วผูกเชือกก็แปลกเพราะไม่เคยเห็นเพิ่มหมวกอยู่หน้างอบ และไม่เคยเห็นงอบที่มีเชือกผูกออกมาขาย ฯลฯ
ส่วนเรื่องในยุคปัจจุบันที่คิดว่าอธิบายผิดคือถ้ำยาดมซึ่งเป็นภาชนะไม่ใช่ตัวยาข้างใน ที่เมื่ออธิบายส่วนผสมไม่ยักมีส้มโอมือ แต่มีน้ำมันสนซึ่งก็แปลกดี ปกติใช้น้ำมันสนเป็นตัวทำละลายสี และก็ระคายเคืองกับระบบหายใจด้วย สรุปคือเหมือนมีหลุดพอควรเมื่อเทียบกับเรื่องช่วงใกล้กันอย่าง 'บุพเพสันนิวาส' ที่เนียนกว่าเยอะค่ะ
ในภาพรวมการดำเนินเรื่องก็มาได้ค่อนข้างแหวกแนวบ้าง ความตั้งใจมั่นและมีสติของนางเอกใช้ได้เลย ^_^ เรื่องรายละเอียดอาหารก็น่าสนใจดี แต่การดำเนินเรื่องมีส่วนผสมหลากหลายมากจนเหมือนกับสะเปะสะปะ ปมไม่ขมวดไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไร ชีวิตก็มีปลายเปิดเป็นปกติอยู่แล้ว ที่รู้สึกแปลกมากที่สุดในเรื่องคือการประชันคุณสมบัติสตรีแย่งสามี แบบว่าสมัยนี้ยังแปลก! กลอนก็ดูดี (แต่เผอิญ จขบ. ชอบกาพท์ฉันท์โคลงมากกว่ากลอนเยอะ เลยออกจะเฉยๆ ไปหน่อย) คิดว่าพยายามทำการบ้านมามากพอสมควร ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าเขียนเรื่องย้อนยุคมันยากมาก แต่อ่านแล้วยังไม่รู้สึกว่าเนียนพอที่ทำให้อินกับเรื่อง สรุปว่า จขบ. อ่านแล้วเฉยๆ แต่ก็ไปได้เรื่อยๆ ค่ะ
[17/05/16, 08/06/21]
ที่มา
[1] รุ้งอ้วนหนอนหนังสือ. เสน่ห์นางอ้วน. สำนักพิมพ์พิมพ์คำ, 420 หน้า, 2558.
รายการนิยายไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค ไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น