ความทรงจำที่โปรยปรายในห้วงดารา - ถงหัว
เรื่อง ความทรงจำที่โปรยปรายในห้วงดารา (The Memory Lost in Space)
แต่งโดย ถงหัว (Tong Hua) แปลโดย สรวลสุวรรณ
ในโลกอนาคต มนุษย์ได้ดัดแปลงพันธุกรรมให้ร่างกายแข็งแรง หน้าตาดี มีความสามารถพิเศษ และมีอายุยืนยาวถึงสามร้อยปี แต่ภายหลังได้พบว่าความเสถียรของพันธุกรรมด้อยลง มีโรคจากความผิดปกติของยีน อัตราการเกิดลดลง ทำให้เกิดกฎหมายห้ามดัดแปลงพันธุกรรมมนุษย์อีก คนที่มียีนผสมจนมีพลังผิดปกติถูกเรียกว่ามนุษย์ต่างพันธุ์และถูกกดขี่ข่มเหง จนเมื่อหกร้อยกว่าปีก่อน โหยวเป่ยเฉิน ได้นำมนุษย์ต่างพันธุ์ประกาศเอกราช ภายหลังรวมตั้งเป็นสหพันธรัฐโอดินที่ประกอบด้วยเขตปกครองส่วนกลางบนดาวเรลลิคตาที่ดูแลโดยกงสุลและเจ็ดเขตปกครองตนเองที่มีดยุกดูแล กลายเป็นดารารัฐที่แข็งแกร่งยิ่งใหญ่
ในช่วงเวลาของเรื่อง กงสุลคนที่สี่คือ ยินหนานเจา ส่วนดยุคเขตที่หนึ่ง เฉินซา เป็นผู้บัญชาการใหญ่แห่งกองทัพสหพันธรัฐ เขตที่สอง เฟิงหลิน เป็นอธิบดีสำนักงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์และการศึกษา เขตที่สาม จั่วชิวไป๋ อธิดีศาลสูงสุดแห่งศาลฎีกา เขตที่สี่ ฉู่โม่ อธิบดีสำนักงานรักษาทางการแพทย์และสุขภาพ เขตที่ห้า ไป๋หลี่ชาง รัฐมนตรีกระทรวงพลังงานและการคมนาคม เขตที่หก จื่อเยี่ยน รัฐมนตรีกระทรวงการรักษาความปลอดภัย ข้อมูล และระบบสารสนเทศ และเขตที่เจ็ด จงหลี รัฐมนตรีกระทรวงการรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย
จักรวรรดิอัลมีประวัติศาสตร์ยาวนาน ราชวงศ์เพอร์ซิอัสมีความอนุรักษ์นิยมสูงขนาดที่ไม่เคยดัดแปลงพันธุกรรมเลยทำให้มียีนบริสุทธิ์ซึ่งเป็นที่นิยมในการแต่งงาน เมื่อสหพันธรัฐโอดินเอาชนะจักรวรรดิอัลในสงครามแย่งชิงดาวทรัพยากร สหพันธรัฐโอดินจึงยื่นข้อเสนอยุติสงครามและยกดาวทรัพยากรให้โดยมีเงื่อนไขให้จักรวรรดิอัลมอบเจ้าหญิงให้เสกสมรสกับดยุคของคน
จักรพรรดิเลยส่งเจ้าหญิง ลั่วหลัน หลานสาวห่างๆ ที่เป็นกำพร้าไปเป็นเจ้าสาว แต่ตัวลั่วหลันไม่อยากไป คนรักจึงหาตัวแทนมาให้คือหญิงความจำเสื่อมที่มียีนบริสุทธิ์ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างลึกลับในเขตฐานวิจัยพันธุกรรมและกินแอปเปิ้ลที่เป็นสิ่งมีชีวิตโบราณซึ่งฐานวิจัยกำลังศึกษาอยู่ บวกกับไม่มีหลักฐานตัวตนจึงกลายเป็นสายลับมาขโมยข้อมูลทางพันธุกรรม มีความผิดร้ายแรงถึงขั้นประหารชีวิต ส่วนตัวเจ้าหญิงลั่วหลันและคนรักหาโอกาสหนีไประหว่างการเดินทาง
ลั่วหลันคนใหม่เมื่อไปถึงดาวเรลลิคตาก็แต่งงานการเมืองกับดยุคเฉินซา โดยไม่มีมีความสัมพันธ์ใดๆ ลั่วหลันทำความเข้าใจมนุษย์ต่างพันธุ์ที่ความจริงก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่างอะไร ถือว่าเคารพตัวตนของลั่วหลันมากกว่าที่อัลด้วยซ้ำ ลั่วหลันเสนอให้ศึกษายีนของตนได้เฟิงหลิน ทดสอบสมรรถภาพทางร่างกายและพบว่ามีระดับต่ำ E แต่มีศักยภาพสูงมาก (สมรรถภาพทางร่างกายสูงสุดตอนนี้คือกงสุลและเฉินซาที่ 3A) ลั่วหลันเริ่มใช้ชีวิตให้ดี ฝึกทหาร เรียนแพทย์เพื่อศึกษาและทำวิจัยเกี่ยวกับการซ่อมแซมพันธุกรรมที่สถาบันวิจัยในชื่อปลอม ลั่วสวิน
ที่สถาบันวิจัย ลั่วสวินรู้จักกับ เชียนซวี่ ที่เป็นอาสาสมัครร่างทดลอง เชียนซวี่เป็นเด็กกำพร้าที่เคยเป็นทหารหน่วยรบพิเศษของเรือรบอวกาศที่มีความแข็งแกร่งระดับ A แต่เมื่อป่วยเป็นโรคพันธุกรรมก็ถูกย้ายไปเป็นข้าราชการพลเรือนที่วิจัยกลยุทธ์สงคราม ลั่วสวินยังพบว่าคนที่มีความแข็งแกร่งระดับ A ขึ้นไป มีโอกาสกลายพันธุ์แบบฉับพลันกลายเป็นสัตว์ร้ายคลุ้มคลั่งที่ต้องถูกฆ่าทิ้ง ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา มีคนกลายพันธุ์แบบฉับพลันเกือบเจ็ดพันคน ที่เคยฟื้นสติมีคนเดียวคือกงสุลคนแรก ที่ภายหลังก็ยังตายเพราะการกลายพันธุ์แบบฉับพลันอีกครั้ง
ผ่านไปสิบปี ลั่วหลันก็ประสบความสำเร็จในการเพิ่มความแข็งแกร่งเป็นระดับ B จบแพทย์และได้ใบประกอบวิชาชีพเวชกรรม เป็นเจ้าหน้าที่วิจัยระดับกลาง และยังสนิทสนมกับเชียนซวี่มาก จนเมื่อเกิดเรื่องลั่วหลันถูกทำร้าย และเชียนซวี่กลายพันธุ์แบบฉับพลันชั่วคราวซึ่งหายากมากก็ทำให้ลั่วหลันเข้าใจว่าตนเองต้องการหย่าและเป็นพลเมืองโอดินที่แท้จริง เฉินซาตกลงโดยมีข้อแม้ให้ลั่วหลันมีความแข็งแกร่งระดับ A ก่อน
ที่มา
[1] ถงหัว (สรวลสุวรรณ แปล). ความทรงจำที่โปรยปรายในห้วงดารา. เล่ม 1, หมวดบุปผาแห่งรัก, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 304 หน้า, 2562.
รายการนิยายจีนแปลไทย
แต่งโดย ถงหัว (Tong Hua) แปลโดย สรวลสุวรรณ
ในโลกอนาคต มนุษย์ได้ดัดแปลงพันธุกรรมให้ร่างกายแข็งแรง หน้าตาดี มีความสามารถพิเศษ และมีอายุยืนยาวถึงสามร้อยปี แต่ภายหลังได้พบว่าความเสถียรของพันธุกรรมด้อยลง มีโรคจากความผิดปกติของยีน อัตราการเกิดลดลง ทำให้เกิดกฎหมายห้ามดัดแปลงพันธุกรรมมนุษย์อีก คนที่มียีนผสมจนมีพลังผิดปกติถูกเรียกว่ามนุษย์ต่างพันธุ์และถูกกดขี่ข่มเหง จนเมื่อหกร้อยกว่าปีก่อน โหยวเป่ยเฉิน ได้นำมนุษย์ต่างพันธุ์ประกาศเอกราช ภายหลังรวมตั้งเป็นสหพันธรัฐโอดินที่ประกอบด้วยเขตปกครองส่วนกลางบนดาวเรลลิคตาที่ดูแลโดยกงสุลและเจ็ดเขตปกครองตนเองที่มีดยุกดูแล กลายเป็นดารารัฐที่แข็งแกร่งยิ่งใหญ่
ในช่วงเวลาของเรื่อง กงสุลคนที่สี่คือ ยินหนานเจา ส่วนดยุคเขตที่หนึ่ง เฉินซา เป็นผู้บัญชาการใหญ่แห่งกองทัพสหพันธรัฐ เขตที่สอง เฟิงหลิน เป็นอธิบดีสำนักงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์และการศึกษา เขตที่สาม จั่วชิวไป๋ อธิดีศาลสูงสุดแห่งศาลฎีกา เขตที่สี่ ฉู่โม่ อธิบดีสำนักงานรักษาทางการแพทย์และสุขภาพ เขตที่ห้า ไป๋หลี่ชาง รัฐมนตรีกระทรวงพลังงานและการคมนาคม เขตที่หก จื่อเยี่ยน รัฐมนตรีกระทรวงการรักษาความปลอดภัย ข้อมูล และระบบสารสนเทศ และเขตที่เจ็ด จงหลี รัฐมนตรีกระทรวงการรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย
จักรวรรดิอัลมีประวัติศาสตร์ยาวนาน ราชวงศ์เพอร์ซิอัสมีความอนุรักษ์นิยมสูงขนาดที่ไม่เคยดัดแปลงพันธุกรรมเลยทำให้มียีนบริสุทธิ์ซึ่งเป็นที่นิยมในการแต่งงาน เมื่อสหพันธรัฐโอดินเอาชนะจักรวรรดิอัลในสงครามแย่งชิงดาวทรัพยากร สหพันธรัฐโอดินจึงยื่นข้อเสนอยุติสงครามและยกดาวทรัพยากรให้โดยมีเงื่อนไขให้จักรวรรดิอัลมอบเจ้าหญิงให้เสกสมรสกับดยุคของคน
จักรพรรดิเลยส่งเจ้าหญิง ลั่วหลัน หลานสาวห่างๆ ที่เป็นกำพร้าไปเป็นเจ้าสาว แต่ตัวลั่วหลันไม่อยากไป คนรักจึงหาตัวแทนมาให้คือหญิงความจำเสื่อมที่มียีนบริสุทธิ์ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างลึกลับในเขตฐานวิจัยพันธุกรรมและกินแอปเปิ้ลที่เป็นสิ่งมีชีวิตโบราณซึ่งฐานวิจัยกำลังศึกษาอยู่ บวกกับไม่มีหลักฐานตัวตนจึงกลายเป็นสายลับมาขโมยข้อมูลทางพันธุกรรม มีความผิดร้ายแรงถึงขั้นประหารชีวิต ส่วนตัวเจ้าหญิงลั่วหลันและคนรักหาโอกาสหนีไประหว่างการเดินทาง
ลั่วหลันคนใหม่เมื่อไปถึงดาวเรลลิคตาก็แต่งงานการเมืองกับดยุคเฉินซา โดยไม่มีมีความสัมพันธ์ใดๆ ลั่วหลันทำความเข้าใจมนุษย์ต่างพันธุ์ที่ความจริงก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่างอะไร ถือว่าเคารพตัวตนของลั่วหลันมากกว่าที่อัลด้วยซ้ำ ลั่วหลันเสนอให้ศึกษายีนของตนได้เฟิงหลิน ทดสอบสมรรถภาพทางร่างกายและพบว่ามีระดับต่ำ E แต่มีศักยภาพสูงมาก (สมรรถภาพทางร่างกายสูงสุดตอนนี้คือกงสุลและเฉินซาที่ 3A) ลั่วหลันเริ่มใช้ชีวิตให้ดี ฝึกทหาร เรียนแพทย์เพื่อศึกษาและทำวิจัยเกี่ยวกับการซ่อมแซมพันธุกรรมที่สถาบันวิจัยในชื่อปลอม ลั่วสวิน
ที่สถาบันวิจัย ลั่วสวินรู้จักกับ เชียนซวี่ ที่เป็นอาสาสมัครร่างทดลอง เชียนซวี่เป็นเด็กกำพร้าที่เคยเป็นทหารหน่วยรบพิเศษของเรือรบอวกาศที่มีความแข็งแกร่งระดับ A แต่เมื่อป่วยเป็นโรคพันธุกรรมก็ถูกย้ายไปเป็นข้าราชการพลเรือนที่วิจัยกลยุทธ์สงคราม ลั่วสวินยังพบว่าคนที่มีความแข็งแกร่งระดับ A ขึ้นไป มีโอกาสกลายพันธุ์แบบฉับพลันกลายเป็นสัตว์ร้ายคลุ้มคลั่งที่ต้องถูกฆ่าทิ้ง ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา มีคนกลายพันธุ์แบบฉับพลันเกือบเจ็ดพันคน ที่เคยฟื้นสติมีคนเดียวคือกงสุลคนแรก ที่ภายหลังก็ยังตายเพราะการกลายพันธุ์แบบฉับพลันอีกครั้ง
ผ่านไปสิบปี ลั่วหลันก็ประสบความสำเร็จในการเพิ่มความแข็งแกร่งเป็นระดับ B จบแพทย์และได้ใบประกอบวิชาชีพเวชกรรม เป็นเจ้าหน้าที่วิจัยระดับกลาง และยังสนิทสนมกับเชียนซวี่มาก จนเมื่อเกิดเรื่องลั่วหลันถูกทำร้าย และเชียนซวี่กลายพันธุ์แบบฉับพลันชั่วคราวซึ่งหายากมากก็ทำให้ลั่วหลันเข้าใจว่าตนเองต้องการหย่าและเป็นพลเมืองโอดินที่แท้จริง เฉินซาตกลงโดยมีข้อแม้ให้ลั่วหลันมีความแข็งแกร่งระดับ A ก่อน
[18/02/20]
ที่มา
[1] ถงหัว (สรวลสุวรรณ แปล). ความทรงจำที่โปรยปรายในห้วงดารา. เล่ม 1, หมวดบุปผาแห่งรัก, สยามอินเตอร์บุ๊คส์, 304 หน้า, 2562.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น