อร่อยล้นวัง - Lu Ye Qian He
เรื่อง อร่อยล้นวัง
โดย Lu Ye Qian He แปลโดย ลาเวนเดอร์
ซูอวี้ เป็นเชฟอาหารทะเลแบบเสฉวนที่ทะลุมิติมาแคว้นต้าอันในยุคโบราณ ร่างใหม่ถึงจะเป็นทายาทขุนนางที่เรียกพวกซวินกุ้ย แต่ก็ถูกลดบรรดาศักดิ์ในแต่ละรุ่นจนต่ำต้อย พ่อที่มีบรรดาศักดิ์ผู้ช่วยแม่ทัพก็เพื่งเสียไป เนื่องจากซูอวี้เป็นลูกอนุและแม่ใหญ่ จ้าวอวี้หัว ก็กำลังป่วย ลุงและป้าจึงพยายามแย่งชิงสมบัติและบรรดาศักดิ์ ซูอวี้จึงต้องอออกมาขายปลาและทำอาหารเลี้ยงชีพและหาเงินรักษาแม่ใหญ่แบบต้องปะทะกับครอบครัวลุงใหญ่ที่ต้องการแบ่งชิงบรรดาศักดิ์และทรัพย์สมบัติไปด้วย
ด้วยความที่ซูอวี้เป็นทาสแมวแต่เดิม ซูอวี้เก็บลูกแมวสีทองมาเลี้ยงและให้ชื่อว่า เจียงจือร์ (น้ำจิ้ม) เมื่อแม่ใหญ่สามารถต่อรองกับลุงได้ร้านค้าขนาดเล็กมาเป็นสมบัติส่วนตัว ก็อาศัยการขายให้พระอนุชา เจาอ๋อง อันหงอี้ และเปิดเป็นร้านเซียนหม่านถังขายอาหารทะเลโดยทำอาหารเสฉวนและตำรับอาหารสกุลซูอันทำให้บรรพบุรุษได้รับบรรดาศักดิ์โหว จนมีรายได้ดี
ตั้งแต่มีการตั้งราชวงศ์ต้าอัน แผ่นดินก็สงบสุขรุ่งเรือง ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน อันหงเช่อ ขึ้นครองราชย์เมื่อห้าปีก่อนแต่ยังเล็ก ราชวงศ์ของต้าอันมีความแปลกในหลายแง่ เริ่มจากการที่มี ราชครู เป็นเชื้อพระวงศ์ผู้สูงส่ง มีอำนาจเทพ และเป็นผู้ตรวจสอบว่าเชื้อพระวงศ์ชายองค์ไหนมีสายเลือดบริสุทธิ์พอที่จะเป็นทายาทที่เรียกว่ากุ้ยจื่อ เหล่ากุ้ยจื่อจะถูกรับเข้าอันดับเป็นโอรสของฮ่องเต้ และมีสิทธิ์สืบราชบัลลังก์หรือรับตำแหน่งชินอ๋อง โอรสฮ่องเต้หรืออ๋องอื่นที่ไม่ใช่กุ้ยจื่อจะไม่สามารถขึ้นครองราชย์ได้ อย่างมากก็เป็นจวิ้นอ๋อง
นอกจากนี้ก็มีการคัดเลือกสนมทั้งหญิงชาย สนมที่มีบุตรเป็นกุ้ยจื่อก็จะได้เป็นฮองเฮาหรือชายาเอกของชินอ๋อง และเมื่อได้แต่งตั้งไท่จื่อแล้ว ก็จะปล่อยสนมที่ไม่มีทายาทออกไปและให้บรรดาศักดิ์และการตอบแทนอื่นอย่างดีมาก ทำให้เหล่าซวินกุ้ยถือเป็นโอกาสดีเยี่ยมในการแสดงความสามารถ (คือไม่ได้คิดจะเป็นสนมจริงจัง) ซูอวี้ก็เข้ารับการคัดเลือก แสดงความสามารถในการทำปลาจนได้เข้าเป็นสนมชายรายเดียวอย่างงุนงง ได้ตำแหน่งเสียนเฟยและเป็นคนโปรดที่ฮ่องเต้เรียกใช้ทำอาหารและเป็นหมอนกอดในทันที แถมยังถูกราชครูเรียกไปสั่งสอนเรื่องปลาในตำนานอีก
เรื่องเบื้องหลังคือสกุลอันเป็นสายโลหิตของเทพในยุคบรรพกาล ทายาทของบุตรมังกร ปี้อั้น และสัตว์เทวะ ไป๋เจ๋อ เมื่อคิดว่าปี้อั้นปกป้องความยุติธรรมและไป๋เจ๋อนำความเป็นสิริมงคล คุ้มครองให้ฝนฟ้าตกตามฤดูกาลและประเทศรุ่งเรือง ราชวงศ์ต้าอันก็ย่อมต้องมั่งคั่งสงบสุข กุ้ยจื่อคือทายาทผู้สืบสายโลหิตเทพเจ้าที่มีร่างแมวแต่กำเนิด สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์เมื่อครบปี เมื่อโตขึ้นล้วนแต่หน้าตาหล่อเหลาสง่างาม แต่ร่างแมวจะเป็นลูกแมวจนกว่าจะอายุยี่สิบ จึงค่อยโตเป็นแมวเต็มวัย
ผู้ที่มีสายเลือดปี้อั้นเข้มข้น (ขนทอง บางครั้งจะมีภาคขนดำ) ก็จะเป็นฮ่องเต้ ที่มีสายเลือดไป๋เจ๋อบริสุทธิ์ (ขนขาว) ก็เป็นราชครู ที่เหลือก็เป็นชินอ๋องที่มากความสามารถ (ตามชาร์ท บรรทัดที่สอง ตัวเลขคือลำดับในรุ่นและสีขน) นอกจากนั้นราชครูยังสามารถทำสัญญาโลหิตกับมนุษย์ที่จะทำให้ตายทันทีถ้าจะเปิดเผยความลับ เหล่าสตรีที่ให้กำเนิดกุ้ยจื่อ ขันทีและองครักษ์คนสนิท ก็ทำสัญญาเหล่านี้กันทั้งสิ้น เชื้อพระวงศ์อื่นที่เป็นมนุษย์ธรรมดาก็ไม่รู้ความลับใดๆ
ราชวงศ์แมวมีศัตรูคือทายาทของสัตว์อสูร หยาจื้อ และเหล่าบริวารเสวียนจื้อที่ต้องการสูบเลือดสัตว์เทพเพื่อเพิ่มพลัง เหล่าแมวจึงถูกราชครูเคี่ยวเข็ญในการฝึกวิทยายุทธ และต้องคอยควบคุมสัตว์ประหลาดทั้งหลาย อย่างฮ่องเต้องค์ก่อนที่สวรรตคก็เพราะนำกองเรือออกไปปราบปราบสัตว์ประหลาดในทะเลพร้อมชินอ๋องหลายท่าน
เมื่อพิจารณาในแง่มุมว่าราชวงศ์คือแมวฝูงหนึ่งที่นิยมการตีกันนัวเนียแก้เซ็งและกินปลาประหลาดที่นำภัยพิบัติเป็นอาหารจานเด็ด ความสามารถในการทำอาหารทะเลสุดอร่อยของซูอวี้ย่อมมีความโดดเด่นอย่างมากในสายตานายท่านแมว อันหงเช่อรู้แต่แรกว่าซูอวี้เป็นดาวประหลาด จึงแอบไปสังเกตการณ์มาก่อน แต่เนื่องจากยังไม่โตเต็มที่ อันหงเช่อควบคุมการเปลี่ยนร่างได้ไม่ดีนัก บางทีก็ติดแหงกในร่างแมว
อันหงเช่อติดใจซูอวี้มากเป็นพิเศษจนทำสัญญาโลหิตให้เป็นทาสส่วนตัว และจับกินตั้งแต่หัวจรดหางตั้งแต่ซูอวี้ยังไม่ค่อยรู้เรื่องดีนัก เมื่อซูอวี้ทราบเรื่องนายท่านแมวทั้งหลาย ก็พยายามรับใช้ได้อย่างดีเยี่ยมยิ่งขึ้นไป เป็นคนโปรดนำหน้าเหล่าสนมวังในที่ถึงพยายามทำอย่างไรก็โดนกรรมตีกลับแบบติดจรวด ร่วมฝ่าอุปสรรคทั้งหลายใต้อุ้งละอองพระบาทจนเป็นฮองเฮาอย่างสมภาคภูมิ ...
เรื่องนี้คือมาฮากระจาย เหล่าฮ่องเต้และเชื้อพระวงศ์ใหญ่ก็เป็นแมวที่มีลักษณะนิสัยแตกต่างกันอย่างโดดเด่น เหล่าทาสแมวทั้งหลายน่าจะถูกใจ มีหลายตอนที่ จขบ. ถูกใจเป็นพิเศษ อย่างพิธีบวงสรวงสวรรค์และบรรพบุรุษ การปรากฏตัวของนางเงือก พิธีตัดสินกุ้ยจื่อ พิธีจวาโจวครบปีขององค์ชายใหญ่ รวมถึงละครโรงเล็กตบท้ายบท ฯลฯ เรื่องอาหารก็บรรยายได้น่ากินอย่างมาก ถึงจะมีสัตว์ประหลาดมาเป็นวัตถุดิบก็ตาม ความรักของคู่เอกก็มาได้ตลกเบาๆ แบบพระเอกซึนด้วยคอมเมนต์แต่มือถึง ไม่มีฉากติดเรทโจ่งแจ้งจนน่าเกลียด แต่ใช้การเปรียบเทียบเป็นแมวกินปลา 555
การแปลก็ฮาใช้ได้ ถึงต้นฉบับมีการใช้สำนวนและแสลงมากจนหลุดนอกกรอบนิยายย้อนยุค แต่ก็อ่านรู้เรื่องและลื่นไหลในชั้นเชิงของสำนวน มีการอธิบายคำศัพท์จีนเป็นส่วนใหญ่ สรุปคือโดดเด่นในการเล่าเรื่อง เหมาะสำหรับการอ่านเอาฮาด้วยอารมณ์แมวนัวเนีย ความเงิบจากตรรกะของเหล่านายท่านแมว และความน่าอร่อยของอาหาร ทำให้อ่านซ้ำได้เรื่อยๆ ค่ะ
ที่มา
[1] Lu Ye Qian He (ลาเวนเดอร์ แปล). อร่อยล้นวัง. สำนักพิมพ์เซ้นส์บุ๊คพับลิชชิง, 3 เล่มจบ, 380 + 340 + 346 หน้า, 2563.
รายการนิยายจีนแปลไทย
โดย Lu Ye Qian He แปลโดย ลาเวนเดอร์
ซูอวี้ เป็นเชฟอาหารทะเลแบบเสฉวนที่ทะลุมิติมาแคว้นต้าอันในยุคโบราณ ร่างใหม่ถึงจะเป็นทายาทขุนนางที่เรียกพวกซวินกุ้ย แต่ก็ถูกลดบรรดาศักดิ์ในแต่ละรุ่นจนต่ำต้อย พ่อที่มีบรรดาศักดิ์ผู้ช่วยแม่ทัพก็เพื่งเสียไป เนื่องจากซูอวี้เป็นลูกอนุและแม่ใหญ่ จ้าวอวี้หัว ก็กำลังป่วย ลุงและป้าจึงพยายามแย่งชิงสมบัติและบรรดาศักดิ์ ซูอวี้จึงต้องอออกมาขายปลาและทำอาหารเลี้ยงชีพและหาเงินรักษาแม่ใหญ่แบบต้องปะทะกับครอบครัวลุงใหญ่ที่ต้องการแบ่งชิงบรรดาศักดิ์และทรัพย์สมบัติไปด้วย
ด้วยความที่ซูอวี้เป็นทาสแมวแต่เดิม ซูอวี้เก็บลูกแมวสีทองมาเลี้ยงและให้ชื่อว่า เจียงจือร์ (น้ำจิ้ม) เมื่อแม่ใหญ่สามารถต่อรองกับลุงได้ร้านค้าขนาดเล็กมาเป็นสมบัติส่วนตัว ก็อาศัยการขายให้พระอนุชา เจาอ๋อง อันหงอี้ และเปิดเป็นร้านเซียนหม่านถังขายอาหารทะเลโดยทำอาหารเสฉวนและตำรับอาหารสกุลซูอันทำให้บรรพบุรุษได้รับบรรดาศักดิ์โหว จนมีรายได้ดี
ตั้งแต่มีการตั้งราชวงศ์ต้าอัน แผ่นดินก็สงบสุขรุ่งเรือง ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน อันหงเช่อ ขึ้นครองราชย์เมื่อห้าปีก่อนแต่ยังเล็ก ราชวงศ์ของต้าอันมีความแปลกในหลายแง่ เริ่มจากการที่มี ราชครู เป็นเชื้อพระวงศ์ผู้สูงส่ง มีอำนาจเทพ และเป็นผู้ตรวจสอบว่าเชื้อพระวงศ์ชายองค์ไหนมีสายเลือดบริสุทธิ์พอที่จะเป็นทายาทที่เรียกว่ากุ้ยจื่อ เหล่ากุ้ยจื่อจะถูกรับเข้าอันดับเป็นโอรสของฮ่องเต้ และมีสิทธิ์สืบราชบัลลังก์หรือรับตำแหน่งชินอ๋อง โอรสฮ่องเต้หรืออ๋องอื่นที่ไม่ใช่กุ้ยจื่อจะไม่สามารถขึ้นครองราชย์ได้ อย่างมากก็เป็นจวิ้นอ๋อง
นอกจากนี้ก็มีการคัดเลือกสนมทั้งหญิงชาย สนมที่มีบุตรเป็นกุ้ยจื่อก็จะได้เป็นฮองเฮาหรือชายาเอกของชินอ๋อง และเมื่อได้แต่งตั้งไท่จื่อแล้ว ก็จะปล่อยสนมที่ไม่มีทายาทออกไปและให้บรรดาศักดิ์และการตอบแทนอื่นอย่างดีมาก ทำให้เหล่าซวินกุ้ยถือเป็นโอกาสดีเยี่ยมในการแสดงความสามารถ (คือไม่ได้คิดจะเป็นสนมจริงจัง) ซูอวี้ก็เข้ารับการคัดเลือก แสดงความสามารถในการทำปลาจนได้เข้าเป็นสนมชายรายเดียวอย่างงุนงง ได้ตำแหน่งเสียนเฟยและเป็นคนโปรดที่ฮ่องเต้เรียกใช้ทำอาหารและเป็นหมอนกอดในทันที แถมยังถูกราชครูเรียกไปสั่งสอนเรื่องปลาในตำนานอีก
เรื่องเบื้องหลังคือสกุลอันเป็นสายโลหิตของเทพในยุคบรรพกาล ทายาทของบุตรมังกร ปี้อั้น และสัตว์เทวะ ไป๋เจ๋อ เมื่อคิดว่าปี้อั้นปกป้องความยุติธรรมและไป๋เจ๋อนำความเป็นสิริมงคล คุ้มครองให้ฝนฟ้าตกตามฤดูกาลและประเทศรุ่งเรือง ราชวงศ์ต้าอันก็ย่อมต้องมั่งคั่งสงบสุข กุ้ยจื่อคือทายาทผู้สืบสายโลหิตเทพเจ้าที่มีร่างแมวแต่กำเนิด สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์เมื่อครบปี เมื่อโตขึ้นล้วนแต่หน้าตาหล่อเหลาสง่างาม แต่ร่างแมวจะเป็นลูกแมวจนกว่าจะอายุยี่สิบ จึงค่อยโตเป็นแมวเต็มวัย
ผู้ที่มีสายเลือดปี้อั้นเข้มข้น (ขนทอง บางครั้งจะมีภาคขนดำ) ก็จะเป็นฮ่องเต้ ที่มีสายเลือดไป๋เจ๋อบริสุทธิ์ (ขนขาว) ก็เป็นราชครู ที่เหลือก็เป็นชินอ๋องที่มากความสามารถ (ตามชาร์ท บรรทัดที่สอง ตัวเลขคือลำดับในรุ่นและสีขน) นอกจากนั้นราชครูยังสามารถทำสัญญาโลหิตกับมนุษย์ที่จะทำให้ตายทันทีถ้าจะเปิดเผยความลับ เหล่าสตรีที่ให้กำเนิดกุ้ยจื่อ ขันทีและองครักษ์คนสนิท ก็ทำสัญญาเหล่านี้กันทั้งสิ้น เชื้อพระวงศ์อื่นที่เป็นมนุษย์ธรรมดาก็ไม่รู้ความลับใดๆ
ราชวงศ์แมวมีศัตรูคือทายาทของสัตว์อสูร หยาจื้อ และเหล่าบริวารเสวียนจื้อที่ต้องการสูบเลือดสัตว์เทพเพื่อเพิ่มพลัง เหล่าแมวจึงถูกราชครูเคี่ยวเข็ญในการฝึกวิทยายุทธ และต้องคอยควบคุมสัตว์ประหลาดทั้งหลาย อย่างฮ่องเต้องค์ก่อนที่สวรรตคก็เพราะนำกองเรือออกไปปราบปราบสัตว์ประหลาดในทะเลพร้อมชินอ๋องหลายท่าน
เมื่อพิจารณาในแง่มุมว่าราชวงศ์คือแมวฝูงหนึ่งที่นิยมการตีกันนัวเนียแก้เซ็งและกินปลาประหลาดที่นำภัยพิบัติเป็นอาหารจานเด็ด ความสามารถในการทำอาหารทะเลสุดอร่อยของซูอวี้ย่อมมีความโดดเด่นอย่างมากในสายตานายท่านแมว อันหงเช่อรู้แต่แรกว่าซูอวี้เป็นดาวประหลาด จึงแอบไปสังเกตการณ์มาก่อน แต่เนื่องจากยังไม่โตเต็มที่ อันหงเช่อควบคุมการเปลี่ยนร่างได้ไม่ดีนัก บางทีก็ติดแหงกในร่างแมว
อันหงเช่อติดใจซูอวี้มากเป็นพิเศษจนทำสัญญาโลหิตให้เป็นทาสส่วนตัว และจับกินตั้งแต่หัวจรดหางตั้งแต่ซูอวี้ยังไม่ค่อยรู้เรื่องดีนัก เมื่อซูอวี้ทราบเรื่องนายท่านแมวทั้งหลาย ก็พยายามรับใช้ได้อย่างดีเยี่ยมยิ่งขึ้นไป เป็นคนโปรดนำหน้าเหล่าสนมวังในที่ถึงพยายามทำอย่างไรก็โดนกรรมตีกลับแบบติดจรวด ร่วมฝ่าอุปสรรคทั้งหลายใต้อุ้งละอองพระบาทจนเป็นฮองเฮาอย่างสมภาคภูมิ ...
เรื่องนี้คือมาฮากระจาย เหล่าฮ่องเต้และเชื้อพระวงศ์ใหญ่ก็เป็นแมวที่มีลักษณะนิสัยแตกต่างกันอย่างโดดเด่น เหล่าทาสแมวทั้งหลายน่าจะถูกใจ มีหลายตอนที่ จขบ. ถูกใจเป็นพิเศษ อย่างพิธีบวงสรวงสวรรค์และบรรพบุรุษ การปรากฏตัวของนางเงือก พิธีตัดสินกุ้ยจื่อ พิธีจวาโจวครบปีขององค์ชายใหญ่ รวมถึงละครโรงเล็กตบท้ายบท ฯลฯ เรื่องอาหารก็บรรยายได้น่ากินอย่างมาก ถึงจะมีสัตว์ประหลาดมาเป็นวัตถุดิบก็ตาม ความรักของคู่เอกก็มาได้ตลกเบาๆ แบบพระเอกซึนด้วยคอมเมนต์แต่มือถึง ไม่มีฉากติดเรทโจ่งแจ้งจนน่าเกลียด แต่ใช้การเปรียบเทียบเป็นแมวกินปลา 555
การแปลก็ฮาใช้ได้ ถึงต้นฉบับมีการใช้สำนวนและแสลงมากจนหลุดนอกกรอบนิยายย้อนยุค แต่ก็อ่านรู้เรื่องและลื่นไหลในชั้นเชิงของสำนวน มีการอธิบายคำศัพท์จีนเป็นส่วนใหญ่ สรุปคือโดดเด่นในการเล่าเรื่อง เหมาะสำหรับการอ่านเอาฮาด้วยอารมณ์แมวนัวเนีย ความเงิบจากตรรกะของเหล่านายท่านแมว และความน่าอร่อยของอาหาร ทำให้อ่านซ้ำได้เรื่อยๆ ค่ะ
[11/04/21]
ที่มา
[1] Lu Ye Qian He (ลาเวนเดอร์ แปล). อร่อยล้นวัง. สำนักพิมพ์เซ้นส์บุ๊คพับลิชชิง, 3 เล่มจบ, 380 + 340 + 346 หน้า, 2563.
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น