ดอกสาลี่เคียงบัลลังก์ - เทียนฉิน

เรื่อง ดอกสาลี่เคียงบัลลังก์
แต่งโดย เทียนฉิน (Tian Qin) แปลโดย เกาลัดเดือนสิบสอง

เรื่องเกิดในแคว้นอวิ่นเยวี่ย ไป๋เสวี่ยฝู เป็นธิดาคนที่สองของอัครเสนาบดี ไป๋ฉางโซ่ว กับฮูหยินสาม เพราะพ่อเห็นว่าเป็นกาลกิณีเลยส่งตัวไปอยู่ที่อารามเมี่ยวเฟิงบนเขาอวี้หลิ่งแห่งเมืองเฉิงโถวแต่เด็ก ทำให้ไป๋เสวี่ยฝูได้ฝึกวิทยายุทธกับแม่ชี อวี้เจิน นอกเหนือจากศิลปะที่คุณหนูทั่วไปเรียน เพราะบนเขาอวี้หลิ่งมีต้นสาลี่เต็มไปหมด ไป๋เสวี่ยฝูเลยชอบเป็นพิเศษ

ตอนอายุสิบสี่ ไป๋เสวี่ยฝูได้ช่วงหนุ่มน้อยอายุสิบเจ็ดที่บาดเจ็บและถูกไล่ล่า ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกประทับใจเธออย่างมากทั้งที่ไป๋เสวี่ยฝูคลุมหน้าอยู่ถึงขนาดสัญญาว่าอีกหนึ่งปีจะมารับเป็นภรรยา ตัวไป๋เสวี่ยฝูก็รู้สึกประทับใจ แต่เพราะอาจารย์สอนว่าคำสัญญาของบุรุษเชื่อไม่ได้เลยไม่ให้ความหวังเท่าไหร่ ซึ่งก็เป็นจริงว่าหนุ่มคนนั้นหายเงียบไปเลย

ตัวจริงของหนุ่มที่ว่าคือองค์ชายเจ็ด อี้อ๋อง ที่เป็นเป็นโอรสของจักรพรรดิแห่งแคว้นอวิ๋นเยวี่ยกับ ฉุนกุ้ยเหริน จากแคว้นเป่ย ตัวฉุนกุ้ยเหรินถูกส่งไปตำหนักเย็นและฆ่าตัวตายตอนลูกชายอายุเพียงเจ็ดปีหลังมอบลูกให้ จิ้งกุ้ยเฟย เลี้ยงดู การที่มีแบ็คดีและเก่งด้วยทำให้ตอนอายุสิบสามได้เป็นอี้อ๋อง แต่ไม่นานจิ้งกุ้ยเฟยถูกอัครมเหสีใส่ร้ายและถูกส่งไปตำหนักเย็น

เมื่ออี้อ๋องอายุสิบเจ็ด จักรพรรดิสวรรคต องค์ชายแปดยึดอำนาจจับตัวรัชทายาทและไล่ล่าองค์ชายอื่นที่เป็นภัยคุกคาม รวมถึงอี้อ๋องที่หนีไปถึงเขาอวี้หลิ่งด้วย เมื่ออี้อ๋องรอดไปได้จึงร่วมกับองค์ชายหก ต้วนอ๋อง ก่อกบฏแย่งชิงบัลลังก์ขึ้นเป็นจักรพรรดิ เยวี่ยเยี่ย สังหารพี่น้องจนมีชื่อว่าโหดเหี้ยม เพื่อประนีประนอมจึงตั้งอัครมเหสีเป็นพระพันปี และรับบุตรบุญธรรมของพระพันปีเป็น อวี้กุ้ยเฟย แต่จิ้งกุ้ยเฟยไม่ยอมรับตำแหน่งพระพันปีจึงเป็นแค่จิ้งไท่เฟย

ไป๋ฉางโซ่วส่งลูกสาวเข้าวังเพราะคิดชิงบัลลังก์ เนื่องจากลูกสาวคนโตมีคนรักและไม่ยอมเข้าวังขนาดทำลายโฉม จึงส่งคุณหนูสามที่เกิดจากฮูหยินใหญ่และไป๋เสวี่ยฝูเข้าวังแทน โดยได้วางยาพิษไป๋เสวี่ยฝูเพื่อให้เชื่อฟังคำสั่งให้ฆ่าจักรพรรดิด้วยยาพิษ

ในการเข้าวังรอบนี้ ธิดาขุนนางล้วนถูกแต่ตั้งเป็นสนมระดับสูง เช่นไป๋เสวี่ยฝูเป็นเสวี่ยเฟย เมื่อไป๋เสวี่ยฝูก็พบว่าเยวี่ยเยี่ยคือชายที่เคยพบเมื่อสามปีก่อนก็มีอาการกระอึกกระอักในขณะที่เยวี่ยเยี่ยก็จำไม่ได้ว่าไป๋เสวี่ยฝูคือหญิงเมื่อสามปีก่อน กว่าเยวี่ยเยี่ยจะรู้เรื่องก็ทำร้ายกันไปมาหลายรอบ แต่เมื่อรู้แล้วก็แสดงออกอย่างเต็มที่ ขนาดที่ถึงเสวี่ยเฟยถูกข้อหาลอบฆ่าจักรพรรดิ เยวี่ยเยี่ยก็จะตั้งเป็นอัครมเหสีให้ได้ในขณะที่ไป๋เสวี่ยฝูเย็นชา (แคว้นอวิ่นเยวี่ยมีกำไลหยกโลหิตสำหรับอัครมเหสีที่เดิมมีสีขาว ถ้ารักจะเป็นสีแดง)

ในทางการเมือง แคว้นอวิ่นเยวี่ยเพิ่งจับตัวเจ้าแคว้นเป่ยได้ รัชทายาท หนานกงเจวี๋ย พาอนุชามาขอเจรจารับตัวกลับ ระหว่างนี้หนานกงเจวี๋ยก็ติดใจไป๋เสวี่ยฝู หลังจากหนานกงเจวี๋ยกลับแคว้นเป่ยด้วยความแค้นก็หาทางจัดการกับแคว้นอวิ่นเยวี่ยให้ล่มจม ...


เรื่องนี้ จขบ. รู้สึกว่าเรื่องการเมืองและการแก่งแย่งชิงอำนาจต่างๆ ชนชั้น มารยาทและการเสแสร้งทางสังคม หน่อมแน้มมากถึงมากที่สุด การชิงบัลลังก์ แสดงอำนาจและถ่วงดุลทางการเมืองช่างไร้ชั้นเชิงอย่างแรง ลักษณะทางสังคม ความรับผิดของของครอบครัวต่อการกระทำของสมาชิกก็ผิดกับสังคมจีนมาก ความแปลกมีเยอะมาก จนเขียนรายละเอียดไม่ไหว

นกจากนี้ก็รู้สึกว่าตัวละครไร้ชั้นเชิงมาก โดยเฉพาะพระเอกที่โหดเหี้ยมแบบไม่คิด ควบคุมขุนนางไม่ได้แม้แต่ในเวลาปกติ ถูกขุนนางขู่เข็ญเอาง่ายๆ ไม่สามารถควบคุมให้ขุนนางอยู่ในร่องรอย ส่วนพวกขุนนางก็กบฎกันอย่างง่ายดาย แต่ดูแล้วก็ไม่ได้วางแผนยึดอำนาจอะไร ฮ่องเต้สองแคว้นสู้กันกลางสนามรบด้วยวิทยายุทธ ฯลฯ

สำหรับตอนจบ จขบ. รู้สึกว่าถึงจะเหมาะสมกับความสามารถของพระเอก -_-" แต่ก็ถือว่าต๊องสุดๆ ด้วย ในเรื่องความรักก็รู้สึกว่าทะเลาะงอแงงอนกันไปงอนกันมา ไม่ได้สร้างความประทับใจอะไร สรุปคือในด้านความชอบให้น้อยกว่าค่าเฉลี่ยของมากกว่ารักค่ะ

[01/03/19, 04/02/22]

ที่มา
[1] เทียนฉิน (เกาลัดเดือนสิบสอง แปล). ดอกสาลี่เคียงบัลลังก์. ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 2 เล่มจบ, 286 + 225 หน้า, 2562 (ต้นฉบับ 2013).

---

รายการนิยายจีนแปลไทย