พระพายรำเพย - ณ พิชา
เรื่อง พระพายรำเพย
แต่งโดย ณ พิชา
ในปี 2544 นักศึกษาสาว อัปสรัส ไปออกฟิลด์ทริปวิชาประวัติศาสตร์ไทยที่จังหวัดอยุธยา จนหลงกลับไปวัดไชยวัฒนารามปี 2414 ยังดีที่ได้พบ คุณเอิน หม้ายสูงวัยที่ใจดี ให้มาอยู่ด้วยในฐานะหลานจากพระนครที่ชื่อ อัปสร เธอได้ไปช่วยงานบุญของข้าหลวงผู้ดูแลเมืองกรุงเก่าและภริยา ความรู้รอบตัวแบบปัจจุบันแต่ขาดอดีต ยังทำให้สนิทแบบพี่สาวของ คุณพจน์ ที่กำลังเข้าไปเรียนในพระนคร
อัปสรเป็นคนสวยแปลกกว่าหญิงชาวบ้านอื่น หนุ่มที่มาอยากติดพันหลายคนก็โดนคุณเอินกันเรียบ ยกเว้น จักร หนุ่มลึกลับจากพระนครที่ท่าทางเข้าทีจนเปิดไฟเขียวให้ แต่ช่วงนั้นกรุงเก่าไม่ปลอดภัยนัก อ้ายอ่วมปากโพ หัวหน้าโจรที่ปล้นฆ่าฉุดคร่ากำลังอาละวาดโดยไม่เกรงกลัว ...
เห็นเขียนว่าผู้แต่งเขียนมาตั้งแต่สมัยเรียน โครงเรื่องคิดว่าดีนะคะ เนื้อหาไม่ได้อัดแน่นเสียจนดำเนินสะดุด จับโครงเล็กๆ แล้วแทรกบทบาทตัวละครที่มีไม่มากได้ราบลื่น การบรรยายการจีบก็น่ารักมากๆ เที่ยวงานวัด เล่นเพลงเรือ ต้องโรแมนติกอย่างนี้สิ ^_^ ถึงคุณพจน์จะดูแก่แดดไปนิดแต่ก็โอเคแบบตัวละครเด็กที่พบบ่อย ขมวดปมก็เรียบร้อย
แต่ที่อ่านแล้วสงสัยก็มีกระจายอยู่แทบตลอด อย่างการถามถึงพระเจ้าอยู่หัว ที่คุ้นๆ ว่าจะขานพระนามเป็นพระพุทธเจ้าหลวงก็ต่อเมื่อล่วงแผ่นดินแล้ว เครื่องนอนที่ตงิดๆ เพราะไม่เห็นมีมุ้ง ความจริงถึงมีไม่เขียนก็ไม่ใช่จะไม่ได้ แต่มันไม่ได้อารมณ์มองผ่านมุ้งหรือเลิกมุ้ง 555
ที่คุณพจน์เรียนที่น่าจะกับพระก็มี อ่านเขียน บวกเลข วิชาเลี้ยงชีพ และ จริยธรรม ที่สองวิชาหลังทำเอาอยากค้นข้อมูลเพิ่มว่าเขาเรียกกันแบบนี้หรือเปล่า (เพิ่มเติมว่าการเรียนเลขน่าจะมีแนวทางใกล้เคียงกับ 'เลขวิธี' ไม่มากก็น้อย) กับที่นางเอกได้ความรู้ใหม่ถึงชื่อผู้สำเร็จราชการ ที่ จขบ. สงสัยว่าสมัยนี้เขาไม่ได้สอนตอนมัธยมหรือคืนครูแล้ว หรือ 555 ฯลฯ
สรุปคือรู้สึกไปไหว แต่ขาดอะไรบางอย่างที่จะทำให้ จขบ. ซาบซึ้งตรึงอารมณ์ได้ สงสัยเพราะไม่รู้สึกว่าสามารถสร้างความรู้สึกว่าได้ย้อนยุคไปจริงๆ รายละเอียดสำนวนยังไม่สม่ำเสมอน่ะค่ะ จขบ. เป็นประเภทตะหงิดๆ แล้วฟุ้งซ่าน เลยสะดุดไปทั่ว
ที่มา
[1] ณ พิชา. พระพายรำเพย. สำนักพิมพ์ปัณณ์ปุระ, 256 หน้า, 2555.
รายการนิยายไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค ไทย
แต่งโดย ณ พิชา
ในปี 2544 นักศึกษาสาว อัปสรัส ไปออกฟิลด์ทริปวิชาประวัติศาสตร์ไทยที่จังหวัดอยุธยา จนหลงกลับไปวัดไชยวัฒนารามปี 2414 ยังดีที่ได้พบ คุณเอิน หม้ายสูงวัยที่ใจดี ให้มาอยู่ด้วยในฐานะหลานจากพระนครที่ชื่อ อัปสร เธอได้ไปช่วยงานบุญของข้าหลวงผู้ดูแลเมืองกรุงเก่าและภริยา ความรู้รอบตัวแบบปัจจุบันแต่ขาดอดีต ยังทำให้สนิทแบบพี่สาวของ คุณพจน์ ที่กำลังเข้าไปเรียนในพระนคร อัปสรเป็นคนสวยแปลกกว่าหญิงชาวบ้านอื่น หนุ่มที่มาอยากติดพันหลายคนก็โดนคุณเอินกันเรียบ ยกเว้น จักร หนุ่มลึกลับจากพระนครที่ท่าทางเข้าทีจนเปิดไฟเขียวให้ แต่ช่วงนั้นกรุงเก่าไม่ปลอดภัยนัก อ้ายอ่วมปากโพ หัวหน้าโจรที่ปล้นฆ่าฉุดคร่ากำลังอาละวาดโดยไม่เกรงกลัว ...
เห็นเขียนว่าผู้แต่งเขียนมาตั้งแต่สมัยเรียน โครงเรื่องคิดว่าดีนะคะ เนื้อหาไม่ได้อัดแน่นเสียจนดำเนินสะดุด จับโครงเล็กๆ แล้วแทรกบทบาทตัวละครที่มีไม่มากได้ราบลื่น การบรรยายการจีบก็น่ารักมากๆ เที่ยวงานวัด เล่นเพลงเรือ ต้องโรแมนติกอย่างนี้สิ ^_^ ถึงคุณพจน์จะดูแก่แดดไปนิดแต่ก็โอเคแบบตัวละครเด็กที่พบบ่อย ขมวดปมก็เรียบร้อย
แต่ที่อ่านแล้วสงสัยก็มีกระจายอยู่แทบตลอด อย่างการถามถึงพระเจ้าอยู่หัว ที่คุ้นๆ ว่าจะขานพระนามเป็นพระพุทธเจ้าหลวงก็ต่อเมื่อล่วงแผ่นดินแล้ว เครื่องนอนที่ตงิดๆ เพราะไม่เห็นมีมุ้ง ความจริงถึงมีไม่เขียนก็ไม่ใช่จะไม่ได้ แต่มันไม่ได้อารมณ์มองผ่านมุ้งหรือเลิกมุ้ง 555
ที่คุณพจน์เรียนที่น่าจะกับพระก็มี อ่านเขียน บวกเลข วิชาเลี้ยงชีพ และ จริยธรรม ที่สองวิชาหลังทำเอาอยากค้นข้อมูลเพิ่มว่าเขาเรียกกันแบบนี้หรือเปล่า (เพิ่มเติมว่าการเรียนเลขน่าจะมีแนวทางใกล้เคียงกับ 'เลขวิธี' ไม่มากก็น้อย) กับที่นางเอกได้ความรู้ใหม่ถึงชื่อผู้สำเร็จราชการ ที่ จขบ. สงสัยว่าสมัยนี้เขาไม่ได้สอนตอนมัธยมหรือคืนครูแล้ว หรือ 555 ฯลฯ
สรุปคือรู้สึกไปไหว แต่ขาดอะไรบางอย่างที่จะทำให้ จขบ. ซาบซึ้งตรึงอารมณ์ได้ สงสัยเพราะไม่รู้สึกว่าสามารถสร้างความรู้สึกว่าได้ย้อนยุคไปจริงๆ รายละเอียดสำนวนยังไม่สม่ำเสมอน่ะค่ะ จขบ. เป็นประเภทตะหงิดๆ แล้วฟุ้งซ่าน เลยสะดุดไปทั่ว
ที่มา
[1] ณ พิชา. พระพายรำเพย. สำนักพิมพ์ปัณณ์ปุระ, 256 หน้า, 2555.
รายการนิยายไทย, ไทม์ไลน์หนังสืออิงประวัติศาสตร์/ย้อนยุค ไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น