ยอดพธูพรางใจ - จี้ชิว
เรื่อง ยอดพธูพรางใจ
แต่งโดย จี้ชิว (Ji Qiu) แปลโดย เสี่ยวเซิง
จิ้งจอกเก้าหาง ซูต๋าจี่ ถูกลิขิตสวรรค์ส่งไปโลกมนุษย์อีกครั้งเพื่อช่วยเหลือสรรพชีวิตให้พ้นภัย เกิดเป็นเด็กหญิง เย่จ้าวหรง ในตระกูลที่ยากจน ตอนยังเด็กมากก็ถูกขายไปเป็นสะใภ้เลี้ยงของ ลู่ซื่อหลาง ที่ย่าเตรียมสะใภ้ไว้ให้เพราะกลัวว่าหลังจากตัวเองตาย หลานชายของลูกชายและลูกสะใภ้คนที่สามที่ตายไปหมดแล้วจะถูกข่มเหงรังแก ไม่มีคนดูแลให้แต่งงาน
ความกลัวของย่ากลายเป็นเรื่องจริง ป้าสะใภ้ทั้งสองของลู่ซื่อหลางข่มแหงรังแกหลานตัวน้อยอย่ามาก ยักยอกทรัพย์สิน ใช้งานหนัก ไม่ให้อาหาร ฯลฯ สุดท้ายยังแอบขายลู่ซื่อหลางไปเป็นขันที และอีกสิบปีต่อมายังจะขายเย่จ้าวหรงไปเป็นอนุของเศรษฐีเฒ่า ทำให้เย่จ้าวหรงหนีออกจากบ้านไปเมืองหลวงเพื่อตามหาคู่หมั้น ระหว่างทางได้รับความช่วยเหลือจากเถ้าแก่เนี้ย ฮวาเจี้ยง ที่หอนางโลมโบตั๋น จนเย่จ้าวหรงกลายเป็นคณิการขายศิลปะ ฮวาเสี่ยงหรง ที่ปดปิดความงมงามล่มเมือง ซุ่มซ่ามกระโดดกระเดก แต่ก็พอมีชื่ออยู่บ้างจากเสียงร้องเพลง
สำหรับลู่ซื่อหลาง ระหว่างที่ถูกพาไปเมืองหลวงก็พยายามหนีจนช่วยองค์ชายรอง ฉีเริ่นสือ ไว้ ทำให้ฉีเริ่นสือช่วยไม่ให้ลู่ซื่อหลางถูกตอน เปลี่ยนชื่อเป็น ลู่รุ่ยจิง ปลอมตัวเป็นขันที เข้าทำงานในหน่วยตงฉ่างจนกลายเป็นผู้บัญชาการในเวลาเพียงสิบปี มีอำนาจควบคุมตรวสอบขุนนางและมีองครักษ์เสื้อแพรในมือ
ในวังมีการชิงอำนาจระหว่างไท่จื่อ ฉีสือเจิ้น ที่เป็นโอรสของอดีตฮองเฮา และฉีเริ่นสือที่เป็นโอรสของฮองเฮาเฉินองค์ปัจจุบัน ถึงลู่รุ่ยจิงจะใกล้ชิดกับฉีเริ่นสือ แต่ภายออกวางตัวเป็นกลางและจงรักภักดีกับฮ่องเต้อย่างเดียว ทำให้ฉีสือเจิ้นพยายามเข้าหาเพื่อชักจูงเข้าเป็นพวก ครั้งหนึ่งพาไปกินเลี้ยงที่หอโบตั๋น ทำให้ลู่รุ่ยจิงได้พบฮวาเสี่ยงหรงจนเริ่มแสดงความสนใจให้สตรีอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ฉีสือเจิ้นที่เป็นเจ้าของหอตัวจริงจึงจัดการส่งฮวาเสี่ยงหรงให้ลู่รุ่ยจิงเพื่อเป็นสายลับในจวนถึงแม้ว่าฮวาเจี้ยงจะคัดค้านจากการที่ทั้งเห็นแก่ฮวาเสี่ยงหรงเองและนิสัยไม่รู้เรื่องรู้ราวที่ไม่น่าจะทำงานได้
ความเกรงกลัวของฮวาเจี้ยงเป็นจริงอย่างน่าตลก ฮวาเสี่ยงหรงเมื่อเข้าไปในจวนของลู่รุ่ยจิงในฐานะอนุก็พยายามดูแลลู่รุ่ยจิงอย่างจริงจัง ถึงขนาดจดความชอบและการใช้ชีวิตของลู่รุ่ยจิงอย่างละเอียด แต่ก็เป็นแบบที่ไม่มีประโยชน์ใดๆ เลยสำหรับฉีสือเจิ้น ส่วนลู่รุ่ยจิงถึงรู้ว่าฮวาเสี่ยงหรงจะเป็นสายลับและระมัดระวังอย่างมาก ก็ยังตกหลุมรักเข้าไปจนได้ ถึงตอนนี้ ลู่รุ่ยจิงก็ส่งคนไปตามหาสะใภ้น้อยและพบว่าร่องรอยขาดหายไปเมื่อเธอเข้าสู่หอโบตั๋น ฉีสือเจิ้นเลยส่งคณิกาอันดีบหนึ่ง ตันเซียง ที่เข้าหอโบตั๋นช่วงเดียวกับฮวาเสี่ยงหรงให้ปลอมตัวเป็นเย่จ้าวหรงแทน ทว่าลู่รุ่ยจิงกลับไม่รู้สึกชอบสะใภ้น้อยคนนี้เท่าไหร่ จนกระทั่งพบว่าฮวาเสี่ยงหรงคือสะใภ้น้อยตัวจริง
เมื่อฮ่องเต้สวรรคด ลู่รุ่ยจิงก็ช่วยฉีเริ่นสือขึ้นครองราชย์อย่างราบรื่น ปล่อยฉีสือเจิ้นให้หนีไปจนเฉินไทเฮาหวาดเกรงการกลับมาและให้ฉีสือเจิ้นกุมอำนาจดังเดิม ตั้งลู่รุ่ยจิงเป็นฮู่กว๋อกง และรับเย่จ้าวหรงเป็นธิดาเทียนฝูกงจู่ ทำให้ทั้งสองใช้ชีวิตอย่างราบรื่น และดูแลข่มเหงฮ่องเต้องค์ใหม่ที่ใช้ชีวิตอย่างไร้ความกังวลโดยการโดยงานให้ลู่รุ่ยจิง ...
เริ่นหรงเจินจัดการขอพระราชทานสมรสอย่างราบรื่น ซึ่งจินถงหรุ่ยก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ช่วยทำอาหารให้จ่างกงจู่ที่ไม่อยากอาหารจนร่างกายอ่อนแอ แนะนำและช่วยเหลือกิจการร้านอาหารขององค์ชาย แสดงฝีมือดียิ่งกว่าพี่สะใภ้ใหญ่ที่ถือว่าเป็นเลิศในเมืองหลวงเพราะเป็นศิษย์ของจินปู๋ฮ่วนที่ข้ามมิติมาทั้งร่างด้วย ตบท้ายด้วยมีลูกชาย เริ่นเซียวเหยา ... คือสุขสมหวังทั้งมวล
ในคำนำผู้แปล บอกว่าชื่อเรื่องภาษาจีนคือ 'ตูจู่ถงหย่างซี' แปลว่าสะใภ้เลี้ยงของท่านผู้บัญชาการ คือเนื้อเรื่องตรงปกมาก มีแต่เรื่องของเย่จ้าวหรงเป็นหลัก เรื่องอื่นๆ ที่ดำเนินเรื่องจะข้ามๆ ไป ทำให้ออกมาเป็นเรื่องที่อ่านแบบเบาๆ อย่าไปหวังกับความเข้าข้นสมเหตุผล อย่างภารกิจของซูต๋าจี่ ลู่ซื่อหลางหายไปสิบปีโดยไม่คิดจะมาดูแลเย่จ้าวหรงเลย การสืบหาสะใภ้น้อยที่ตามจากหมู่บ้านในชนบทมาถึงเมืองหลวงได้ (ที่ยากมากเพราะเป็นหญิงเดินทางคนเดียวแบบไม่เป็นที่สังเกต) แต่กลับพอเข้าหอโบตั๋นที่มีคนเยอะแยะกลับตัน ถึงมีการชิงบัลลังก์ก็หาได้แสดงคมอะไรไม่ กลายเป็นความต๊องของฉีเริ่นสือเป็นหลัก หรือความฮาจากฉากที่ติดเรทนิดหน่อย การแปลก็ไปเรื่อยๆ ในภาพรวมคืออ่านเก็บแต้มค่ะ อ้อ ในจากใจผู้เขียนมีการพูดถึงเรื่ององค์กรการกุศลที่มาซ่อมสะพานแบบเอาหน้าโดยไม่สนใจว่าทำให้ชาวบ้านแย่กว่าเดิม น่าสนใจเลยค่ะ
ที่มา
[1] จี้ชิว (เสี่ยวเซิง แปล). ตำรับรักชายากระทะเหล็ก. สำนักพิมพ์เหลียนฮวา, 342 หน้า, 2561 (ต้นฉบับ 2015).
รายการนิยายจีนแปลไทย
แต่งโดย จี้ชิว (Ji Qiu) แปลโดย เสี่ยวเซิง
จิ้งจอกเก้าหาง ซูต๋าจี่ ถูกลิขิตสวรรค์ส่งไปโลกมนุษย์อีกครั้งเพื่อช่วยเหลือสรรพชีวิตให้พ้นภัย เกิดเป็นเด็กหญิง เย่จ้าวหรง ในตระกูลที่ยากจน ตอนยังเด็กมากก็ถูกขายไปเป็นสะใภ้เลี้ยงของ ลู่ซื่อหลาง ที่ย่าเตรียมสะใภ้ไว้ให้เพราะกลัวว่าหลังจากตัวเองตาย หลานชายของลูกชายและลูกสะใภ้คนที่สามที่ตายไปหมดแล้วจะถูกข่มเหงรังแก ไม่มีคนดูแลให้แต่งงานความกลัวของย่ากลายเป็นเรื่องจริง ป้าสะใภ้ทั้งสองของลู่ซื่อหลางข่มแหงรังแกหลานตัวน้อยอย่ามาก ยักยอกทรัพย์สิน ใช้งานหนัก ไม่ให้อาหาร ฯลฯ สุดท้ายยังแอบขายลู่ซื่อหลางไปเป็นขันที และอีกสิบปีต่อมายังจะขายเย่จ้าวหรงไปเป็นอนุของเศรษฐีเฒ่า ทำให้เย่จ้าวหรงหนีออกจากบ้านไปเมืองหลวงเพื่อตามหาคู่หมั้น ระหว่างทางได้รับความช่วยเหลือจากเถ้าแก่เนี้ย ฮวาเจี้ยง ที่หอนางโลมโบตั๋น จนเย่จ้าวหรงกลายเป็นคณิการขายศิลปะ ฮวาเสี่ยงหรง ที่ปดปิดความงมงามล่มเมือง ซุ่มซ่ามกระโดดกระเดก แต่ก็พอมีชื่ออยู่บ้างจากเสียงร้องเพลง
สำหรับลู่ซื่อหลาง ระหว่างที่ถูกพาไปเมืองหลวงก็พยายามหนีจนช่วยองค์ชายรอง ฉีเริ่นสือ ไว้ ทำให้ฉีเริ่นสือช่วยไม่ให้ลู่ซื่อหลางถูกตอน เปลี่ยนชื่อเป็น ลู่รุ่ยจิง ปลอมตัวเป็นขันที เข้าทำงานในหน่วยตงฉ่างจนกลายเป็นผู้บัญชาการในเวลาเพียงสิบปี มีอำนาจควบคุมตรวสอบขุนนางและมีองครักษ์เสื้อแพรในมือ
ในวังมีการชิงอำนาจระหว่างไท่จื่อ ฉีสือเจิ้น ที่เป็นโอรสของอดีตฮองเฮา และฉีเริ่นสือที่เป็นโอรสของฮองเฮาเฉินองค์ปัจจุบัน ถึงลู่รุ่ยจิงจะใกล้ชิดกับฉีเริ่นสือ แต่ภายออกวางตัวเป็นกลางและจงรักภักดีกับฮ่องเต้อย่างเดียว ทำให้ฉีสือเจิ้นพยายามเข้าหาเพื่อชักจูงเข้าเป็นพวก ครั้งหนึ่งพาไปกินเลี้ยงที่หอโบตั๋น ทำให้ลู่รุ่ยจิงได้พบฮวาเสี่ยงหรงจนเริ่มแสดงความสนใจให้สตรีอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ฉีสือเจิ้นที่เป็นเจ้าของหอตัวจริงจึงจัดการส่งฮวาเสี่ยงหรงให้ลู่รุ่ยจิงเพื่อเป็นสายลับในจวนถึงแม้ว่าฮวาเจี้ยงจะคัดค้านจากการที่ทั้งเห็นแก่ฮวาเสี่ยงหรงเองและนิสัยไม่รู้เรื่องรู้ราวที่ไม่น่าจะทำงานได้
ความเกรงกลัวของฮวาเจี้ยงเป็นจริงอย่างน่าตลก ฮวาเสี่ยงหรงเมื่อเข้าไปในจวนของลู่รุ่ยจิงในฐานะอนุก็พยายามดูแลลู่รุ่ยจิงอย่างจริงจัง ถึงขนาดจดความชอบและการใช้ชีวิตของลู่รุ่ยจิงอย่างละเอียด แต่ก็เป็นแบบที่ไม่มีประโยชน์ใดๆ เลยสำหรับฉีสือเจิ้น ส่วนลู่รุ่ยจิงถึงรู้ว่าฮวาเสี่ยงหรงจะเป็นสายลับและระมัดระวังอย่างมาก ก็ยังตกหลุมรักเข้าไปจนได้ ถึงตอนนี้ ลู่รุ่ยจิงก็ส่งคนไปตามหาสะใภ้น้อยและพบว่าร่องรอยขาดหายไปเมื่อเธอเข้าสู่หอโบตั๋น ฉีสือเจิ้นเลยส่งคณิกาอันดีบหนึ่ง ตันเซียง ที่เข้าหอโบตั๋นช่วงเดียวกับฮวาเสี่ยงหรงให้ปลอมตัวเป็นเย่จ้าวหรงแทน ทว่าลู่รุ่ยจิงกลับไม่รู้สึกชอบสะใภ้น้อยคนนี้เท่าไหร่ จนกระทั่งพบว่าฮวาเสี่ยงหรงคือสะใภ้น้อยตัวจริง
เมื่อฮ่องเต้สวรรคด ลู่รุ่ยจิงก็ช่วยฉีเริ่นสือขึ้นครองราชย์อย่างราบรื่น ปล่อยฉีสือเจิ้นให้หนีไปจนเฉินไทเฮาหวาดเกรงการกลับมาและให้ฉีสือเจิ้นกุมอำนาจดังเดิม ตั้งลู่รุ่ยจิงเป็นฮู่กว๋อกง และรับเย่จ้าวหรงเป็นธิดาเทียนฝูกงจู่ ทำให้ทั้งสองใช้ชีวิตอย่างราบรื่น และดูแลข่มเหงฮ่องเต้องค์ใหม่ที่ใช้ชีวิตอย่างไร้ความกังวลโดยการโดยงานให้ลู่รุ่ยจิง ...
เริ่นหรงเจินจัดการขอพระราชทานสมรสอย่างราบรื่น ซึ่งจินถงหรุ่ยก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ช่วยทำอาหารให้จ่างกงจู่ที่ไม่อยากอาหารจนร่างกายอ่อนแอ แนะนำและช่วยเหลือกิจการร้านอาหารขององค์ชาย แสดงฝีมือดียิ่งกว่าพี่สะใภ้ใหญ่ที่ถือว่าเป็นเลิศในเมืองหลวงเพราะเป็นศิษย์ของจินปู๋ฮ่วนที่ข้ามมิติมาทั้งร่างด้วย ตบท้ายด้วยมีลูกชาย เริ่นเซียวเหยา ... คือสุขสมหวังทั้งมวล
ในคำนำผู้แปล บอกว่าชื่อเรื่องภาษาจีนคือ 'ตูจู่ถงหย่างซี' แปลว่าสะใภ้เลี้ยงของท่านผู้บัญชาการ คือเนื้อเรื่องตรงปกมาก มีแต่เรื่องของเย่จ้าวหรงเป็นหลัก เรื่องอื่นๆ ที่ดำเนินเรื่องจะข้ามๆ ไป ทำให้ออกมาเป็นเรื่องที่อ่านแบบเบาๆ อย่าไปหวังกับความเข้าข้นสมเหตุผล อย่างภารกิจของซูต๋าจี่ ลู่ซื่อหลางหายไปสิบปีโดยไม่คิดจะมาดูแลเย่จ้าวหรงเลย การสืบหาสะใภ้น้อยที่ตามจากหมู่บ้านในชนบทมาถึงเมืองหลวงได้ (ที่ยากมากเพราะเป็นหญิงเดินทางคนเดียวแบบไม่เป็นที่สังเกต) แต่กลับพอเข้าหอโบตั๋นที่มีคนเยอะแยะกลับตัน ถึงมีการชิงบัลลังก์ก็หาได้แสดงคมอะไรไม่ กลายเป็นความต๊องของฉีเริ่นสือเป็นหลัก หรือความฮาจากฉากที่ติดเรทนิดหน่อย การแปลก็ไปเรื่อยๆ ในภาพรวมคืออ่านเก็บแต้มค่ะ อ้อ ในจากใจผู้เขียนมีการพูดถึงเรื่ององค์กรการกุศลที่มาซ่อมสะพานแบบเอาหน้าโดยไม่สนใจว่าทำให้ชาวบ้านแย่กว่าเดิม น่าสนใจเลยค่ะ
[27/02/21]
ที่มา
[1] จี้ชิว (เสี่ยวเซิง แปล). ตำรับรักชายากระทะเหล็ก. สำนักพิมพ์เหลียนฮวา, 342 หน้า, 2561 (ต้นฉบับ 2015).
รายการนิยายจีนแปลไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น