แม่รักยักษา - อลินา
เรื่อง แม่รักยักษา
โดย อลินา
ตัวละครนิทานพื้นบ้านเมื่อแสดงบทบาทตามที่ผู้ลิขิตได้เขียนขึ้นก็มีชีวิตจนกว่าจะถูกลืม ตัวละครหลักหรือที่มีความสำคัญพอที่จะถูกจดจำก็อยู่ต่อมาจนถึงปัจจุบันแบบแทบจะเป็นกึ่งอมตะ ต้องหางานที่เหมาะสมกับตนเองทำเพื่อให้อยู่รอดต่อไปได้ มีการรวมกลุ่มตั้งเป็นสมาคมพวกเราฯ ที่ภายหลังก็มีสมาคมผู้ก่อกำเนิดเรื่องราวที่เล่าขาน ที่รวบรวมเศษเดนเรื่องราว คือตัวร้าย (บางส่วน) มาประชัน
ชีวิตที่ทุกอย่างจบลงอย่างดีงาม ธรรมะชนะอธรรม พระเอกนางเอกครองคู่ปกครองเมืองกันอย่างมีความสุขนั้นมันจบลงที่หน้าสุดท้ายของสมุดข่อย ส่วนในชีวิตจริงทุกอย่างมันต่างไป เวลาร้อยปี พันปี มันไปไกลเกินกว่าที่ผู้ลิขิตคิดวางแผนไว้ ... เมืองในนิยายหายไปหมด ตัวละครจะสูงศักดิ์เลิศเลอแค่ไหนก็ต้องดิ้นรนทำมาหากิน ชีวิตพระเอกนางเอกแยกทางกันตั้งหลายคู่ ... สมาคมพวกเราฯ หลงระเริงคิดว่าตัวเองเป็นตัวเอกเป็นพระเอกนางเอก ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ยังไงผู้ลิขิตย่อมคุ้มครอง แต่ละคนลืมหมดแล้วว่าตอนนี้ชีวิตเราลิขิตเองแล้ว ถ้ายังประมาทกันอย่างนี้ไม่นานหรอกคงได้ฉิบหายล่มจมหมด
ยักษิณี พันธุรัตเทวี หลังจากเมืองล่มและบ่อเงินบ่อทองเหือดแห้งก็ใช้ทรัพย์สมบัติจนหมด ในปัจจุบันใช้ชื่อว่า พันธุรัต วงศ์กุมภัณฑ์ งานหลักเป็นติ่งนักร้องเคป๊อปและดาราจีน อาศัยอยู่กับเพื่อนสนิท สันตรา ที่มองการไกล ทำธุรกิจและลงทุนจนเป็นมหาเศรษฐี หนึ่งในผู้ตั้งสมาคมพวกเราฯ ก่อนถูกกีดกันทั้งที่บริจากเงินอุดหนุนสมาคมกว่าครึ่ง และมี โสนน้อยเรือนงาม เป็นแม่บ้าน
เมรี ก็ได้ปรึกษาชีวิตกับแม่บุญธรรมสันตราจนดีขึ้นมาก กากี หรือ กรรณิกา เปิดร้านน้ำอบน้ำปรุงเจ็ดทิวาที่กิจการดี จันท์เทวี เปิดร้านอาหารชิ้นหนึ่งทรงครรภ์กัลยา (เมนูเด็ดคือแกงจืดฟัก) ส่วนลูกชาย สังข์ทอง หรือ สังกาญจน์ หรือ เชลล์ เป็นนักแสดงที่ไม่ค่อยรุ่งเท่าไหร่ (ยังโชคดีที่ทองที่ชุบตัวลอกไปเกือบหมด) ตอนนี้แยกกันอยู่กับ รจนา ที่เปิดร้านมาลัยรจนาและช่วยพี่ให้มีงานทำ และยังเคยช่วยงาน ท้าวสามล ที่เคยเป็นประธานสมาคมพวกเราฯ ก่อนส่งต่อไปให้ ขุนแผน และบุคคลสำคัญที่มีความจำเป็นต่อเหล่าพวกเราฯ คือ ฤาษีแปลงสาร นักสิทธิ์ ที่เปิดสำนักงานนักสิทธิ์การสาร ปลอมเอกสารเพื่อยืนยันตัวตนในโลกยุคใหม่เป็นธุรกิจผูกขาดด้วยราคาขูดเลือดขูดเนื้อ และมีบริการหาข้อมูลและเปิดร้านอาหารหนึ่งไม่มีสองด้วย
ด้วยความที่พันธุรัตมัวแต่สนใจดาราจนเงินฝืดเคือง สันตราจึงท้าให้ไปทำงานที่โรงเรียนอนุบาลสามเดือนเพื่อให้หาเงินเองบ้าง โดยไม่รู้ว่ากำลังถูกตามล้างแค้นจาก อธิปติ โหรใหญ่ฝ่ายขวาผู้ไร้นามในตำนานที่ทำนายว่านางพันธุรัตจะตายเพราะรับพระสังข์เป็นบุตรจนถูกเนรเทศจากเมือง ระหกระเหินลำบากมากมายกว่าจะพลิกชีวิตขึ้นมามีฐานะร่ำรวยได้
ไม่ใช่แค่นั้น ขรรค์พระอินทร์ที่สามารถฆ่าพวกเราฯ ถูกขโมยจากห้องนิรภัยของสมาคม และ นางกุลา หรือ กุสุมา แห่งสมาคมผู้ก่อกำเนิดเรื่องราวที่เล่าขานก็กำลังหมายหัวโสนน้อยและเรียกกำลังเสริมอย่าง ท้าวจตุรพักตร์ มาช่วย ในขณะที่สังข์ทองก็เจอสาวใหม่ ปานรจนา ที่เป็นนักเขียนสาวลูกติดที่มีอิทธิพลในวงการละคร พันธุรัตที่จริงใจและจริงจังก็ต้องฝ่าฟันปัญหาเหล่านี้พร้อมกับคนรอบข้างอย่างยักษีตลุยด่าน ...
เล่มแรกของชุดผ่านกาลเวลา นี่ตื่นตาตื่นใจกับการสร้างโลกที่สนุกสนานและสะใจมาก ที่สนุกสนานคือมีทั้งความฮาประหลาดพิศดารความหวานและการเทียบกับนิทาน ในขณะที่สุดจะสะใจกับการเล่าเรื่องและหยอกล้อในประเด็นที่ตะหงิดๆ ในใจมานาน แต่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ จนได้อ่านนี่แหละค่ะที่อยากตบมือฉากแล้วบอกว่าใช่เลย! นอกจากนั้นเรื่องอาหารยังโดดเด่นมาก อย่าลืมว่าเหล่ายักษ์กินจุดสุดๆ ย่อมต้องหาของกินกันอย่างเต็มที่ สรุปว่าอ่านได้สนุกสนานมากค่ะ รอเล่มต่อไป ...
ที่มา
[1] อลินา. แม่รักยักษา. สำนักพิมพ์ลูกองุ่น, 546 หน้า, 2563.
รายการนิยายไทย
โดย อลินา
ตัวละครนิทานพื้นบ้านเมื่อแสดงบทบาทตามที่ผู้ลิขิตได้เขียนขึ้นก็มีชีวิตจนกว่าจะถูกลืม ตัวละครหลักหรือที่มีความสำคัญพอที่จะถูกจดจำก็อยู่ต่อมาจนถึงปัจจุบันแบบแทบจะเป็นกึ่งอมตะ ต้องหางานที่เหมาะสมกับตนเองทำเพื่อให้อยู่รอดต่อไปได้ มีการรวมกลุ่มตั้งเป็นสมาคมพวกเราฯ ที่ภายหลังก็มีสมาคมผู้ก่อกำเนิดเรื่องราวที่เล่าขาน ที่รวบรวมเศษเดนเรื่องราว คือตัวร้าย (บางส่วน) มาประชันชีวิตที่ทุกอย่างจบลงอย่างดีงาม ธรรมะชนะอธรรม พระเอกนางเอกครองคู่ปกครองเมืองกันอย่างมีความสุขนั้นมันจบลงที่หน้าสุดท้ายของสมุดข่อย ส่วนในชีวิตจริงทุกอย่างมันต่างไป เวลาร้อยปี พันปี มันไปไกลเกินกว่าที่ผู้ลิขิตคิดวางแผนไว้ ... เมืองในนิยายหายไปหมด ตัวละครจะสูงศักดิ์เลิศเลอแค่ไหนก็ต้องดิ้นรนทำมาหากิน ชีวิตพระเอกนางเอกแยกทางกันตั้งหลายคู่ ... สมาคมพวกเราฯ หลงระเริงคิดว่าตัวเองเป็นตัวเอกเป็นพระเอกนางเอก ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ยังไงผู้ลิขิตย่อมคุ้มครอง แต่ละคนลืมหมดแล้วว่าตอนนี้ชีวิตเราลิขิตเองแล้ว ถ้ายังประมาทกันอย่างนี้ไม่นานหรอกคงได้ฉิบหายล่มจมหมด
ยักษิณี พันธุรัตเทวี หลังจากเมืองล่มและบ่อเงินบ่อทองเหือดแห้งก็ใช้ทรัพย์สมบัติจนหมด ในปัจจุบันใช้ชื่อว่า พันธุรัต วงศ์กุมภัณฑ์ งานหลักเป็นติ่งนักร้องเคป๊อปและดาราจีน อาศัยอยู่กับเพื่อนสนิท สันตรา ที่มองการไกล ทำธุรกิจและลงทุนจนเป็นมหาเศรษฐี หนึ่งในผู้ตั้งสมาคมพวกเราฯ ก่อนถูกกีดกันทั้งที่บริจากเงินอุดหนุนสมาคมกว่าครึ่ง และมี โสนน้อยเรือนงาม เป็นแม่บ้าน
เมรี ก็ได้ปรึกษาชีวิตกับแม่บุญธรรมสันตราจนดีขึ้นมาก กากี หรือ กรรณิกา เปิดร้านน้ำอบน้ำปรุงเจ็ดทิวาที่กิจการดี จันท์เทวี เปิดร้านอาหารชิ้นหนึ่งทรงครรภ์กัลยา (เมนูเด็ดคือแกงจืดฟัก) ส่วนลูกชาย สังข์ทอง หรือ สังกาญจน์ หรือ เชลล์ เป็นนักแสดงที่ไม่ค่อยรุ่งเท่าไหร่ (ยังโชคดีที่ทองที่ชุบตัวลอกไปเกือบหมด) ตอนนี้แยกกันอยู่กับ รจนา ที่เปิดร้านมาลัยรจนาและช่วยพี่ให้มีงานทำ และยังเคยช่วยงาน ท้าวสามล ที่เคยเป็นประธานสมาคมพวกเราฯ ก่อนส่งต่อไปให้ ขุนแผน และบุคคลสำคัญที่มีความจำเป็นต่อเหล่าพวกเราฯ คือ ฤาษีแปลงสาร นักสิทธิ์ ที่เปิดสำนักงานนักสิทธิ์การสาร ปลอมเอกสารเพื่อยืนยันตัวตนในโลกยุคใหม่เป็นธุรกิจผูกขาดด้วยราคาขูดเลือดขูดเนื้อ และมีบริการหาข้อมูลและเปิดร้านอาหารหนึ่งไม่มีสองด้วย
ด้วยความที่พันธุรัตมัวแต่สนใจดาราจนเงินฝืดเคือง สันตราจึงท้าให้ไปทำงานที่โรงเรียนอนุบาลสามเดือนเพื่อให้หาเงินเองบ้าง โดยไม่รู้ว่ากำลังถูกตามล้างแค้นจาก อธิปติ โหรใหญ่ฝ่ายขวาผู้ไร้นามในตำนานที่ทำนายว่านางพันธุรัตจะตายเพราะรับพระสังข์เป็นบุตรจนถูกเนรเทศจากเมือง ระหกระเหินลำบากมากมายกว่าจะพลิกชีวิตขึ้นมามีฐานะร่ำรวยได้
ไม่ใช่แค่นั้น ขรรค์พระอินทร์ที่สามารถฆ่าพวกเราฯ ถูกขโมยจากห้องนิรภัยของสมาคม และ นางกุลา หรือ กุสุมา แห่งสมาคมผู้ก่อกำเนิดเรื่องราวที่เล่าขานก็กำลังหมายหัวโสนน้อยและเรียกกำลังเสริมอย่าง ท้าวจตุรพักตร์ มาช่วย ในขณะที่สังข์ทองก็เจอสาวใหม่ ปานรจนา ที่เป็นนักเขียนสาวลูกติดที่มีอิทธิพลในวงการละคร พันธุรัตที่จริงใจและจริงจังก็ต้องฝ่าฟันปัญหาเหล่านี้พร้อมกับคนรอบข้างอย่างยักษีตลุยด่าน ...
เล่มแรกของชุดผ่านกาลเวลา นี่ตื่นตาตื่นใจกับการสร้างโลกที่สนุกสนานและสะใจมาก ที่สนุกสนานคือมีทั้งความฮาประหลาดพิศดารความหวานและการเทียบกับนิทาน ในขณะที่สุดจะสะใจกับการเล่าเรื่องและหยอกล้อในประเด็นที่ตะหงิดๆ ในใจมานาน แต่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ จนได้อ่านนี่แหละค่ะที่อยากตบมือฉากแล้วบอกว่าใช่เลย! นอกจากนั้นเรื่องอาหารยังโดดเด่นมาก อย่าลืมว่าเหล่ายักษ์กินจุดสุดๆ ย่อมต้องหาของกินกันอย่างเต็มที่ สรุปว่าอ่านได้สนุกสนานมากค่ะ รอเล่มต่อไป ...
[10/07/20]
ที่มา
[1] อลินา. แม่รักยักษา. สำนักพิมพ์ลูกองุ่น, 546 หน้า, 2563.
รายการนิยายไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น