อริร้ายหวนรัก - จือจือ

เรื่อง อริร้ายหวนรัก
แต่งโดย จือจือ (Zhi Zhi) แปลโดย เม่นน้อย



ราชวงศ์ของตระกูลซย่าโหวอยู่ในสภาพไม่ค่อยดีนัก ชาวหูก่อกบฎ เมืองลั่วหยางแตก ฮ่องเต้หมิงจงย้ายราชสำนักลงใต้ไปเมืองเจี้ยนคัง ผ่านไปหลายชั่วอายุคนก็ไม่สามารถยึดดินแดนทางเหนือกลับมาได้ สร้างที่มั่นทางใต้โดนการกำราบสี่ตระกูลใหญ่ทางใต้โดยเรียกว่ากบฏสี่แซ่ในอู๋ (เหลือเพียงตระกูลเซียวที่ยังคงตำแหน่งถิงโหว) ภัยคุกคามสำคัญคือแคว้นเป่ยเหลียงทางเหนือที่เป่ยเหลียงเหวินตี้ที่มี กู้ซย่า ที่รอดจากกบฏสี่แซ่ในอู๋ เป็นต้าซือหม่าหัวหน้าฝ่ายทหารควบพ่อฮองเฮา

ซย่าโหวอวี๋ เป็นพระธิดาของอู่จงฮ่องเต้และเหวินเซวียนฮองเฮา เป็นที่โปรดปรานของพระบิดาแต่เด็ก เมื่อเหวินเซวียนฮองเฮาสุขภาพทรุดโทรม ก็ดูแลน้องชายร่วมอุทร ซย่าโหวโหย่วเต้า มาตั้งแต่สามขวบทั้งที่เธออายุมากกว่าเพียงสองปี ซย่าโหวอวี๋ปกป้องตำแหน่งรัชทายาทของซย่าโหวโหย่วเต้าและขอให้อู่จงฮ่องเต้มีตำสั่งให้ซูเฟยตายตามจนองค์ชายรองที่เป็นภัยต่อตำแหน่งของซย่าโหวโหย่วเต้ากลัวจนตาย เมื่อซย่าโหวโหย่วเต้าขึ้นครองราชย์เป็นเซี่ยวจงฮ่องเต้เมื่ออายุราวสิบปี ซย่าโหวอวี๋ก็เป็นจิ้นหลิงจ่างกงจู่ผู้รักษาการแผ่นดิน

ขณะนั้น ผู้กุมอำนาจคือแม่ทัพใหญ่ หลูยวน ที่ช่วยสนับสนุนซย่าโหวโหย่วเต้าตอนเป็นรัชทายาท เมื่อหลูยวนได้เป็นผู้บัญชาการกองทัพและลู่ซั่งซูซื่อของสำนักราชเลขาก็ถือดีในอำนาจ เพื่อคานอำนาจซย่าโหวอวี๋จึงใช้ข้ออ้างเรียกพระปิตุลาอู่หลิงอ๋อง ซย่าโหวจื้อ มาเป็นเสนาบดีต้าซือถูในการสมรสของตนกับแม่ทัพ เซียวหวน (อายุมากกว่าซย่าโหวอวี๋สี่ปี) ตามคำแนะนำของ เจิ้งเฟิน ผู้เป็นน้า เซียวหวนคนนี้มีผลงานโดดเด่นในการตาม อิ้นหลิน บุกแคว้นสู่ทางใต้เป็นเวลาสามปีตั้งแต่อายุสิบสาม ถึงภายหลังอิ้นหลินถูกเนรเทศก็ยังไม่สามารถกลบผลงานที่แท้จริงได้ เซียวหวนยังขึ้นเป็นประมุขสกุลแทนบิดาที่ตายไปตอนอายุสิบห้าด้วย แต่ก็ยังคุมหลูยวนไม่อยู่ เซียวหวนถูกส่งไปเป็นผู้บัญชาการกองทัพที่สวีโจวและอวี้โจว

เมื่อซย่าโหวโหย่วเต้าอายุสิบสี่ปี หลูยวนก็จะผลักคุณหนูสี่สกุลหลูที่เป็นหลานสาวเป็นฮองเฮาทั้งที่ซย่าโหวอวี๋ต้องตาคุณหนูเจ็ดสกุลชุยที่เป็นหลานของน้าสะใภ้ แต่ซย่าโหวโหย่วเต้ากลับป่วยตายก่อน เซียวหวนที่กลับมาเมืองหลวงทันได้สนับสนุนพระอนุชาคือ ซย่าโหวโหย่วฝู โอรสเฝิงเฟยในอู่จงฮ่องเต้ที่เป็นหลางหยาอ๋องอยู่สวีโจวและอายุเพียงห้าขวบขึ้นครองราชย์ เซียวหวนรับตำแหน่งต้าซือหม่าหัวหน้าฝ่ายทหาร ยกพลบุกเป่ยเหลียงทางเหนือหลังเป่ยเหลียงเหวินตี้สิ้น บุกจนถึงลั่วหยางแต่ก็ถูกบีบให้กลับเจี้ยนคัง จึงร่วมมือกับ เซี่ยตันหยาง ช่วงชิงอำนาจในราชสำนัก สะกดข่มหลูยวนจนตายและคุกคามตำแหน่งของฮ่องเต้แทน

ส่วนซย่าโหวอวี๋แยกออกจากเมืองหลวงไปอยู่ที่ไร่ชานเมือง มีคนสนิทที่ภักดีติดตามอยู่บ้าง และแทบไม่ติดต่อกับเซียวหวนเลย เมื่อเซียวหวนจะยกทัพขึ้นเหนือก็มาบอกกล่าวกับซย่าโหวอวี๋ แต่เกิดแผ่นดินถล่มทับจนวิญญาณซย่าโหวอวี๋ย้อนไปสิบปีก่อนเมื่อมีการเฟ้นหาพระชายาให้ซย่าโหวโหย่วเต้า ซย่าโหวอวี๋จึงพยายามแก้ไขเรื่องราวที่ผิดพลาดแต่ก่อน ตรงไปตรงมากล้าจัดการมากขึ้น แต่ซย่าโหวโหย่วเต้าก็ยังตายเพราะกินหานสือซั่น (ยาเสพติดสมัยนั้น)

หลูยวนคราวนี้ต้องการยกซีไห่อ๋องที่เป็นโอรสของอนุชาอู่จงฮ่องเต้ที่อายุเพียงเจ็ดขวบขึ้นครองราชย์เพื่อสร้างบุณคุณและควบคุมได้ง่าย เซียวหวนก็พาซย่าโหวโหย่วฝูมาเจี้ยนคังเพื่อดันให้ขึ้นครองราชย์ แต่ซย่าโหวอวี๋ดันอนุชาตงไห่อ๋อง ซย่าโหวโหย่วอี้ อายุสิบสามปีผู้เป็นโอรสซู่เฟยที่ตายไปแล้วขึ้นครองราชย์ ทำให้การแบ่งอำนาจผิดแผกไปจากเดิม หลูยวนได้ประโยชน์กว่าเซียวหวนและให้น้องชาย หลูไหว บุกเป่ยเหลียง ทำให้เซียวหวนต้องหาทางอื่นและเริ่มประทับใจกับซย่าโหวอวี๋

ซย่าโหวอวี๋พยายามตีตัวออกห่างจากราชสำนักด้วยการออกไปอยู่ที่ตำหนักกงจู่และไร่ชานเมือง เมื่อผลการบุกเป่ยเหลียงของหลูไหวไม่ค่อยดี เซียวหวนจึงพาซย่าโหวอวี๋หลบไปบ้านสกุลเซียวที่กูซู เซ่นไหว้พ่อ เซียวเหยียน ที่ตายครบห้าปี เปิดศาลบรรพชนเพื่อเติมชื่อซย่าโหวอวี๋ในผังตระกูล ทำให้ซย่าโหวอวี๋ได้ใกล้ชิดกับตระกูลเซียวที่มีความลับอยู่มากมาย ตั้งแต่เรื่องแม่ของเซียวหวน อู๋ซื่อ ที่เป็นทายาทสี่ตระกูลที่ถูกกวาดล้างและลังเป็นลูกคนรักวังเด็กของกู้ซย่า ทำให้ตระกูลเซียวติดต่อกับตระกูลกู้อย่างลับๆ จนถึงเรื่องแก่งแย่งชิงดีฆ่าฟันในตระกูล ฯลฯ

ซย่าโหวโหย่วอี้ขอให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยเลือกฮองเฮา ทำให้เธอกลายเป็นเป้าหมายที่ขัดผลประโยชน์ของหลายคน ถึงขนาดถูกบุกฆ่า ซย่าโหวอวี๋จึงไปเซียงหยางกับเซียวหวน คนรุ่นใหม่ความสามารถสูงเริ่มมาสวามิภักดิ์เซียวหวน เมื่อฮ่องเต้เป่ยเหลียงสวรรคต เหล่าองค์ชายห้ำหั่นชิงอำนาจกัน เซียวหยวนก็สามารถนำทัพจิ้นบุกขึ้นเหนือ และเข้าสู่เส้นทาของการช่วงชิงพร้อมกับซย่าโหวอวี๋ ...

หลังจากพยายามเทียบซ้ายขวาหน้าหลัง ก็สรุปได้ว่าถึงผู้แต่งจะเอาบริบทและฉากหลังจากประวัติศาสตร์สมัยราชวงศ์จิ้นตะวันออก (ค.ศ. 317-420) และเปลี่ยนชื่อบุคคลและเรื่องราวเพื่อสร้างเป็นโลกคู่ขนาน ซึ่งจขบ. เริ่มสนใจช่วงนี้จากการอ่านนิยาย 'จอมคนแผ่นดินเดือด' ที่ผู้ล้มจิ้นตะวันออกเป็นหนึ่งในตัวละครสำคัญ เมื่อมาอ่านเรื่องนี้เลยออกจะคุ้นๆ อยู่ จนต้องไปค้นประวัติศาสตร์ดูอีกทีเพื่อดูว่าจะจับเรื่องแหมะเข้าไปตรงไหนได้บ้าง

ในช่วงปลายยุคสามก๊ก ลูกคนโตของ โจโฉ (Cao Cao) คือ โจผี (Cao Pi) ตั้งวุยก๊กหรือราชวงศ์เว่ยหรือเมื่อปี 220 จนถึงปี 266 ก็ถูกล้มโดยหลาน สุมาอี้ (Sima Yi) คือ สุมาเอี๋ยน หรือซือหม่าเหยียน (Sima Yan) ที่ตั้งราชวงศ์จิ้นหรือจิ้นตะวันตก มีลั่วหยางเป็นเมืองหลวง และรวมแผ่นดินจีนได้ในปี 280 เป็นอันสิ้นสุดยุคสามก๊ก ราชวงศ์จิ้นย้ายเมืองหลวงไปฉางอันเมื่อปี 312 ก่อนถูกเผ่าหูตีแตก

เชื้อพระวงศ์ ซือหม่ารุ่ย (Sima Rui) ถอยลงใต้และตั้งราชวงศ์จิ้นตะวันออก มีเมืองเจี้ยนคัง (นานกิง) เป็นเมืองหลวง ครองราชย์ต่อมาอีก 11 รัชกาลในสี่รุ่น ดูในตาราง จะเห็นว่าฮ่องเต้อายุไม่ค่อยยืน มียุวกษัตริย์เยอะมาก อำนาจอยู่ในมือของตระกูลสูงศักดิ์ ราชวงศ์จิ้นตะวันออกล้มเมื่อปี 420 ส่วนทางเหนือของจีนก็เป็นยุคสิบหกแคว้น (304-439) ที่ชาวหูตั้งแคว้นเล็กๆ รบพุ่งแย่งชิงดินแดนกัน มีการล้มล้างแคว้นและเปลี่ยนราชวงศ์บ่อยครั้ง


จขบ. คิดว่าเซียวหวนน่าจะถูกโมเดลจากแม่ทัพ หวนเวิน (Huan Wen, 312-373) ที่เป็นแม่ทัพมีชื่อที่สุดของจิ้นตะวันออก ตามประวัติคือพ่อตายในสงคราม ได้สมรสกับองค์หญิงหนานคัง ซือหม่าซินหนาน (Sima Xinnan) มีผลงานเลื่อนตำแหน่งจนได้เป็นผู้บัญชาการทหารหลายมณฑล ยึดแคว้นเฉิงฮั่นทางใต้ บุกขึ้นเหนือหลายครั้งถึงฉางอันและลั่วหยางแต่ก็ต้องถอยกลับเนื่องจากไม่ได้รับการสนับสนุนจากแนวหลัง มีอำนาจขนาดสามารถปลดจิ้นเฟยตี้และตั้งจิ้นเจี้ยนเหวินตี้ขึ้นครองราชย์แทน หลังเสียชีวิต ลูกชายคนเล็ก หวนเซวียน (Huan Xuan, 369-404) ยังไปบีบให้ฮ่องเต้จิ้นอันตี้สละราชย์ ตั้งราชวงศ์ฉู่ขึ้นแทนในปี 403 แต่หวนเซวียนนั่งบัลลังก์ได้ปีเดียวก็โดนแม่ทัพ หลิวอวี้ (Liu Yu, 363–422) ฆ่าแล้วยกราชวงศ์จิ้นขึ้นมาใหม่

ต่อมาในปี 420 หลิวอวี้ก็ให้ฮ่องเต้จิ้นกงตี้สละราชย์และตั้งราชวงศ์หลิวซ่งขึ้นแทน ก็เช้าสู่ยุคราชวงศ์เหนือใต้ (386–589) ที่ทั้งทางเหนือและใต้มีแคว้นใหญ่ควบคุมอยู่ สำหรับทางใต้ราชวงศ์หลิวซ่งตั้งอยู่จนถึงปี 479 แม่ทัพ เซียวเต้าเฉิง (Xiao Daocheng, 427–482) ก็ปลงพระชนม์ฮ่องเต้แล้วตั้งราชวงศ์ฉีใต้ ต่อมาในปี 504 ญาติห่างๆ เซียวเหยียน (Xiao Yan, 464–549) ยึดบัลลังก์และตั้งราชวงศ์เหลียง ในปี 557 นายพล เฉินปาเสียน (Chen Baxian, 503–559) ยึดอำนาจและตั้งราชวงศ์เฉินใต้

ราชวงศ์สุยจากทางเหนือบุกราชวงศ์เฉินใต้จนล่มสลายในปี 589 เป็นอันว่าจบสิ้นราชวงศ์ใต้ ราชวงศ์สุยที่รวมแผ่นดินจีนได้ทั้งหมดก็อยู่ได้แค่สองรัชกาลคือระหว่างปี 581–618 ก่อนแผ่นดินวุ่ยวายอีกรอบ ราชวงศ์ถังที่ตามมาจึงสามารถยืนหยัดเกือบสามร้อยปี เป็นอันจบกลียุคหนึ่งในแผ่นดินจีน

เรื่องนี้ตัวละครเยอะมาก ดีที่มีแผนผังความสัมพันธ์ท้ายเล่ม ไม่งั้น จขบ. คงต้องเขียนเองแบบเวลาอ่านพงศาวดารน่ะค่ะ ตัวละครเยอะมาก เนื่องจากประวัติศาสตร์ยุคนั้นวุ่นวายสุดๆ เปลี่ยนราชวงศ์ ฆ่าฮ่องเต้กันเป็นว่าเล่น ผู้แต่งเลยมีเรื่องให้จับโน่นผสมนี่ เอาบุคคลในประวัติศาสตร์มาปรับ และจัดเรื่องให้เหลื่อมเวลา ทำให้โครงเรื่องดูสมจริงแต่ก็แตกต่างจากเรื่องในประวัติศาสตร์แบบที่ จขบ. อ่านแล้วสับสนมาก คือจะเหมือนก็ไม่เหมือนเท่าไหร่ ว่าจะต่างก็มีความเหมือนจนงง -_-" จนได้ข้อสรุปว่าเวลาอ่านควรโดยเรื่องประวัติศาสตร์ออกไปให้หมด!

เรื่องนี้บรรยายอย่างละเอียด ซึ่งเป็นสไตล์ที่ จขบ. ชอบ ทั้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองและความรักของคู่เอกที่เปลี่ยนจากความเคารพในการคลุมถุงชนเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง ก็มีการพัฒนาเป็นความเชื่อใจ ห่วงใย และความรัก จากชีวิตก่อนที่เซียวหวนรวบรัดกุมอำนาจด้วยตนเอง กลายเป็นประคับประคองไปด้วยกัน ^_^ ที่รู้สึกขัดใจมากคือการจบเรื่องที่พูดรวบรัดเหมือนโดนตัดจบ คือถ้าจะดำเนินเรื่องด้วยความเร็วเฉลี่ยของเรื่องนี้ต่อได้อีกสามสี่เล่มสบายๆ เลยละ
[30/05/20, 06/06/20]

ที่มา
[1] จือจือ (เม่นน้อย แปล). อริร้ายหวนรัก (Que Xian Qiao). ชุดมากกว่ารัก, แจ่มใสพับลิชชิ่ง, 4 เล่มจบ, 376 + 360 + 368 + 384 หน้า, 2563.


รายการนิยายจีนแปลไทย

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Spy×Family - Endo Tatsuya

ลำนำรักเทพสวรรค์ - ถงหัว

สืบลับฉบับคาโมโนะฮาชิ รอน - Amano Akira