ฟู่หยวนเพ่ย - เหลียนเหลียน
เรื่อง ฟู่หยวนเพ่ย
แต่งโดย เหลียนเหลียน
ถังหวงตี้ จื่ออี้ ครองราชย์ตั้งแต่สิบเจ็ดชันษามาสิบกว่าปี พระมารดาที่เป็นสนมของหวงตี้พระองค์ก่อนได้เป็น ฝูเสียงไท่โฮ่ว ไม่มีหวงโฮ่ว ผู้ที่มีอำนาจในวังในคือ เฉากุ้ยเฟย เมื่อลี่เฟย ฟู่หยวนฉุน ธิดาเสนาบดีฝ่ายตรวจสอบ ฟู่ไห่ฉวน ตั้งครรภ์ด้วยความหวังว่าจะมีพระโอรสองค์โต จึงต้องการหาญาติมาความสานต่อโปรดปรานของหวงตี้ชั่วคราว
คนที่ถูกบีบให้เข้าวังเป็นลูกพี่ลูกน้องจากสาขารองคือ ฟู่หยวนเพ่ย ลูกสาวเจ้ากรมโยธา ฟู่ถิงเฟิง ที่มีวิญญาณเป็นสาวไทยสมัยปัจจุบันที่มีอาชีพเป็นหมอรวดแผนโบราณมือดี แต่เกิดก็มีความจำของชีวิตเดิมอยู่ นอกจากจะร่ำเรียนวิชาของสาวจีนโบราณแล้ว ยังมีฝีมือการนวดสำนักอู่ฝอซื่อ (วัดโพธิ์) จนเป็นที่รักของสมาชิกอาวุโสในครอบครัวอย่างยิ่ง
ฟู่หยวนเพ่ยที่เข้าวังไปเป็นเหลียงเจียก็ถวายงานโดยไม่ได้ถวายตัว นวดหวงตี้จนเป็นที่โปรดปราน เป็นที่สนใจของพระอนุชาฉู่อ๋อง จื่อหาน ถึงขนาดหวงตี้และอนุชาพาออกไปนอกวัง (หนีเที่ยวทุกฝ่าย) และได้ไปรับใช้หวงไท่โฮ่ว จนเป็นที่ไม่พอใจของฟู่หยวนฉุน
เมื่อฟู่หยวนฉุนได้พระโอรสก็ได้เลื่อนขั้นเป็นเสียนเฟย เมื่อถึงตอนนี้ก็ต้องการไล่ฟู่หยวนเพ่ยที่ขัดตา และฟู่ไห่ฉวนยังต้องการตำแหน่งของเสนาบดีปกครองซ่างซู จึงใส่ความว่าคนเก่าและฟู่ถิงเฟิงยักยอกเงินจำนวนมาก ถึงไม่ถูกประหารแต่ก็ถูกเนรเทศ หวงตี้ที่รู้ความจริงแต่ต้องการวางกับดักเลยให้ฟู่หยวนเพ่ยให้ให้สมรสเป็นชายารอง (หรูเหริน) ของฉู่หวางด้วยความเต็มใจอย่างยิ่งของฝ่ายเจ้าบ่าว
ชีวิตแต่งงานของฟู่หยวนฉุนนับว่าราบรื่นมาก โดยเฉพาะเมื่อหวงตี้จัดการเสียนเฟยและขุดรากถอนโคนฟู่ไห่ฉวนเสีย ได้เดินทางไปซีหนิง มีโอรสธิดา เลื่อนเป็นชายาเอกเพียงหนึ่งเดียว และใช้ชีวิตอย่างสุขสงบ ...
เรื่องนี้เป็นนิยายคนไทยแต่งนะคะ เท่าที่ดูก็ค้นหาข้อมูลมาในระดับดีค่ะ ใช้สำเนียงจีนกลางล้วนแบบไม่ลักลั่น การดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ รายละเอียดค่อนข้างมาก แต่ก็ไม่รู้สึกว่าน้ำท่วมทุ่งนัก สอดแทรกเรื่องนวดและอาหารมากพอควร น่าเสียดายที่ฝ่ายร้ายหัวทึบไปหน่อย เลยไม่ได้ลุ้น การชิงดีชิงเด่นค่อนข้างตรงไปตรงมามาก (การลดอำนาจพวกเสียนเฟยดูจะความผิดใหญ่เล็กสลับกันอย่างไรไม่ทราบ) มีทะลึ่งนิดๆ หน่อยๆ พอฮาๆ สรุปว่าอ่านได้เรื่อยๆ ไม่ขัดใจแต่ก็ไม่ประทับใจเป็นพิเศษค่ะ เมื่อเทียบกับนิยายจีนที่คนไทยแต่งก็ถือว่าระดับสูงเลย ไม่ได้จับเสือมือเปล่า ^_^
อ้อ อ่านแล้วอยากคอมเมนต์มากว่านางเอกเรียนจบปริญญาตรีแล้วต่อการนวด แปลว่าการเรียนเสียเปล่า ไม่ตรงความต้องการของตลาดงาน และสงสัยว่านวดแผนไทยโบราณนี่มีจุดแบบจีนด้วยหรือ หรือว่าเทียบเอา ส่วนเรื่องที่ตะหงิดๆ ก็มีอยู่นะคะ อย่างบรรยากาศของสังคมจีนศักดินาไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ (ต้องบอกว่านิยายจีนแท้ๆ หลายเรื่องก็เป็น) ขอบ่นแบบสงสัยเพื่อความเนียนของเรื่อง
ไม่มีบอกรัชศก ให้หวงตี้ลงนามไม่เอาเรื่องจากการนวด กวนหวงตี้เรื่องหยุมหยิม ฉู่หวางชวนนางกำนัลของหวงตี้ไปคุยที่ศาลาเรื่องงานฝีมือ ตัวประกอบไป๋หมิงเสวี่ยผู้ฮูหยินของไป๋จิ้นเหอก็มีแซ่เดียวกัน งานแต่งที่มียกน้ำชาที่ตำหนักไท่โฮ่วก่อน มีเลือกชายารอบสุดท้ายกันที่ลานหน้าตำหนัก คำเรียกลูกอย่างที่หวงตี้เรียกชื่อจื่อหยวนตรงๆ ตอนปรึกษากับไท่โฮ่ว ด้านครอบครัว ตำแหน่งเจ้ากรมโยธาก็ไม่เล็กนะ แต่ในเรื่องเหมือนต่ำ ทำงานไม่เหมือนเจ้ากรม และถูกญาติบีบเอาง่ายๆ การที่ฟู่หยวนเพ่ยบอกว่าแม่เป็นหมอ เคยทำคลอดให้สตรีแถวบ้าน ก็ยังแปลกด้วยสถานะของหมอหญิงและหมอตำแยที่ลักลั่นกับภรรยาขุนนาง ฯลฯ
การศัพท์บางครั้งไม่สม่ำเสมอ อย่างการใช้คำราชาศัพท์ พยายามใช้คำจีนมาก ซึ่งก็ถูกโฉลกกับ จขบ. แต่พอเจอคำไทยบางคำแตกแยกไปบ้าง เช่น ลูกพี่ลูกน้องที่ระยะหลังนิยมทับศัพท์เป็นพวกถังเม่ยกัน (น้องสาวร่วมปู่) มากกว่า หรือบางทีก็มีแทรกเกินความจำเป็น เช่น "ซื่อฟูเหรินซึ่งเป็นคำเรียกของสี่สนมเอกในหวงตี้" ที่ไม่น่าอยู่ในประโยค (บทต่อไปก็มีอธิบายท้ายหน้า ทำให้อ่านลื่นดีกว่าเยอะค่ะ) บางทีมีคำที่รากศัพท์ไม่จีนหรือสมัยใหม่อย่างบอนไซหรือเศรษฐกิจค่ะ
ที่มา
[1] เหลียนเหลียน. ฟู่หยวนเพ่ย. สำนักพิมพ์เป็นหนึ่ง, 317 หน้า, 2562.
รายการนิยายไทย
แต่งโดย เหลียนเหลียน
ถังหวงตี้ จื่ออี้ ครองราชย์ตั้งแต่สิบเจ็ดชันษามาสิบกว่าปี พระมารดาที่เป็นสนมของหวงตี้พระองค์ก่อนได้เป็น ฝูเสียงไท่โฮ่ว ไม่มีหวงโฮ่ว ผู้ที่มีอำนาจในวังในคือ เฉากุ้ยเฟย เมื่อลี่เฟย ฟู่หยวนฉุน ธิดาเสนาบดีฝ่ายตรวจสอบ ฟู่ไห่ฉวน ตั้งครรภ์ด้วยความหวังว่าจะมีพระโอรสองค์โต จึงต้องการหาญาติมาความสานต่อโปรดปรานของหวงตี้ชั่วคราวคนที่ถูกบีบให้เข้าวังเป็นลูกพี่ลูกน้องจากสาขารองคือ ฟู่หยวนเพ่ย ลูกสาวเจ้ากรมโยธา ฟู่ถิงเฟิง ที่มีวิญญาณเป็นสาวไทยสมัยปัจจุบันที่มีอาชีพเป็นหมอรวดแผนโบราณมือดี แต่เกิดก็มีความจำของชีวิตเดิมอยู่ นอกจากจะร่ำเรียนวิชาของสาวจีนโบราณแล้ว ยังมีฝีมือการนวดสำนักอู่ฝอซื่อ (วัดโพธิ์) จนเป็นที่รักของสมาชิกอาวุโสในครอบครัวอย่างยิ่ง
ฟู่หยวนเพ่ยที่เข้าวังไปเป็นเหลียงเจียก็ถวายงานโดยไม่ได้ถวายตัว นวดหวงตี้จนเป็นที่โปรดปราน เป็นที่สนใจของพระอนุชาฉู่อ๋อง จื่อหาน ถึงขนาดหวงตี้และอนุชาพาออกไปนอกวัง (หนีเที่ยวทุกฝ่าย) และได้ไปรับใช้หวงไท่โฮ่ว จนเป็นที่ไม่พอใจของฟู่หยวนฉุน
เมื่อฟู่หยวนฉุนได้พระโอรสก็ได้เลื่อนขั้นเป็นเสียนเฟย เมื่อถึงตอนนี้ก็ต้องการไล่ฟู่หยวนเพ่ยที่ขัดตา และฟู่ไห่ฉวนยังต้องการตำแหน่งของเสนาบดีปกครองซ่างซู จึงใส่ความว่าคนเก่าและฟู่ถิงเฟิงยักยอกเงินจำนวนมาก ถึงไม่ถูกประหารแต่ก็ถูกเนรเทศ หวงตี้ที่รู้ความจริงแต่ต้องการวางกับดักเลยให้ฟู่หยวนเพ่ยให้ให้สมรสเป็นชายารอง (หรูเหริน) ของฉู่หวางด้วยความเต็มใจอย่างยิ่งของฝ่ายเจ้าบ่าว
ชีวิตแต่งงานของฟู่หยวนฉุนนับว่าราบรื่นมาก โดยเฉพาะเมื่อหวงตี้จัดการเสียนเฟยและขุดรากถอนโคนฟู่ไห่ฉวนเสีย ได้เดินทางไปซีหนิง มีโอรสธิดา เลื่อนเป็นชายาเอกเพียงหนึ่งเดียว และใช้ชีวิตอย่างสุขสงบ ...
เรื่องนี้เป็นนิยายคนไทยแต่งนะคะ เท่าที่ดูก็ค้นหาข้อมูลมาในระดับดีค่ะ ใช้สำเนียงจีนกลางล้วนแบบไม่ลักลั่น การดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ รายละเอียดค่อนข้างมาก แต่ก็ไม่รู้สึกว่าน้ำท่วมทุ่งนัก สอดแทรกเรื่องนวดและอาหารมากพอควร น่าเสียดายที่ฝ่ายร้ายหัวทึบไปหน่อย เลยไม่ได้ลุ้น การชิงดีชิงเด่นค่อนข้างตรงไปตรงมามาก (การลดอำนาจพวกเสียนเฟยดูจะความผิดใหญ่เล็กสลับกันอย่างไรไม่ทราบ) มีทะลึ่งนิดๆ หน่อยๆ พอฮาๆ สรุปว่าอ่านได้เรื่อยๆ ไม่ขัดใจแต่ก็ไม่ประทับใจเป็นพิเศษค่ะ เมื่อเทียบกับนิยายจีนที่คนไทยแต่งก็ถือว่าระดับสูงเลย ไม่ได้จับเสือมือเปล่า ^_^
อ้อ อ่านแล้วอยากคอมเมนต์มากว่านางเอกเรียนจบปริญญาตรีแล้วต่อการนวด แปลว่าการเรียนเสียเปล่า ไม่ตรงความต้องการของตลาดงาน และสงสัยว่านวดแผนไทยโบราณนี่มีจุดแบบจีนด้วยหรือ หรือว่าเทียบเอา ส่วนเรื่องที่ตะหงิดๆ ก็มีอยู่นะคะ อย่างบรรยากาศของสังคมจีนศักดินาไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ (ต้องบอกว่านิยายจีนแท้ๆ หลายเรื่องก็เป็น) ขอบ่นแบบสงสัยเพื่อความเนียนของเรื่อง
ไม่มีบอกรัชศก ให้หวงตี้ลงนามไม่เอาเรื่องจากการนวด กวนหวงตี้เรื่องหยุมหยิม ฉู่หวางชวนนางกำนัลของหวงตี้ไปคุยที่ศาลาเรื่องงานฝีมือ ตัวประกอบไป๋หมิงเสวี่ยผู้ฮูหยินของไป๋จิ้นเหอก็มีแซ่เดียวกัน งานแต่งที่มียกน้ำชาที่ตำหนักไท่โฮ่วก่อน มีเลือกชายารอบสุดท้ายกันที่ลานหน้าตำหนัก คำเรียกลูกอย่างที่หวงตี้เรียกชื่อจื่อหยวนตรงๆ ตอนปรึกษากับไท่โฮ่ว ด้านครอบครัว ตำแหน่งเจ้ากรมโยธาก็ไม่เล็กนะ แต่ในเรื่องเหมือนต่ำ ทำงานไม่เหมือนเจ้ากรม และถูกญาติบีบเอาง่ายๆ การที่ฟู่หยวนเพ่ยบอกว่าแม่เป็นหมอ เคยทำคลอดให้สตรีแถวบ้าน ก็ยังแปลกด้วยสถานะของหมอหญิงและหมอตำแยที่ลักลั่นกับภรรยาขุนนาง ฯลฯ
การศัพท์บางครั้งไม่สม่ำเสมอ อย่างการใช้คำราชาศัพท์ พยายามใช้คำจีนมาก ซึ่งก็ถูกโฉลกกับ จขบ. แต่พอเจอคำไทยบางคำแตกแยกไปบ้าง เช่น ลูกพี่ลูกน้องที่ระยะหลังนิยมทับศัพท์เป็นพวกถังเม่ยกัน (น้องสาวร่วมปู่) มากกว่า หรือบางทีก็มีแทรกเกินความจำเป็น เช่น "ซื่อฟูเหรินซึ่งเป็นคำเรียกของสี่สนมเอกในหวงตี้" ที่ไม่น่าอยู่ในประโยค (บทต่อไปก็มีอธิบายท้ายหน้า ทำให้อ่านลื่นดีกว่าเยอะค่ะ) บางทีมีคำที่รากศัพท์ไม่จีนหรือสมัยใหม่อย่างบอนไซหรือเศรษฐกิจค่ะ
ที่มา
[1] เหลียนเหลียน. ฟู่หยวนเพ่ย. สำนักพิมพ์เป็นหนึ่ง, 317 หน้า, 2562.
รายการนิยายไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น